Dzien

 1 2 |    podróżni, spostrzegłszy te grzeczności, jakie im ktoś z wierzchołka
 2 15|   przyzwyczajona do podobnych grzeczności, nie wiedziała, co ma na
 3 17|   dobrze zwyczaje niewieściej grzeczności, zdjęła jedną z moich rękawiczek
 4 18|    niż prostą wymianą czczych grzeczności, przyjętą w naszym towarzystwie.
 5 18|    tam znalazłem te same mdłe grzeczności, pod innymi tylko nazwami.
 6 18|      wyrazem najłagodniejszej grzeczności i rzekł:~- W istocie, nie
 7 19| uczynienia komu jakiejkolwiek grzeczności, z przeciwnego końca sali
 8 19|     do niej niby stosowały te grzeczności, przecież ukradkiem spoglądały
 9 24| Przyzwyczajony do powszechnej grzeczności mieszkańców Ceuty, sądziłem,
10 29|       i napisał mi list pełen grzeczności, unosząc się nad moim przedwczesnym
11 35|       natury nader skłonną do grzeczności, skoro tylko jaki porządnie
12 35|       nieczułymi na te oznaki grzeczności. Niektórzy składali mi głębokie
13 42|  zniewagi od ich dwuznacznych grzeczności. Ach, moje łachmany! jakże
14 51| zwrócić całą uwagę, podwoiłem grzeczności i starałem się, o ile mogłem,
15 51|  więcej podobały się od mojej grzeczności.~Kazałem przynieść wieczerzę
16 54|  uczyniły.~Wymiana wzajemnych grzeczności trwała tylko tydzień, po
17 54|       za popędem wrodzonej mu grzeczności. napełnił flaszkę atramentem
18 58|     wychodzi nawet z prawideł grzeczności. Od czasu naszego rozstania