Dzien

 1 1 |       kraje, gdzie jedynie głos sumienia przerywał im spoczynek,
 2 3 |       ile razy uspokoiłem wasze sumienia, gdy honor wasz zdawał się
 3 3 |     duszę miał tkliwą; zgryzoty sumienia zemściły się za nieszczęśliwe
 4 9 |  uczynkami! Jakiej spokojnności sumienia możesz kosztować! Jakże
 5 23|          Pogrążona w zgryzotach sumienia, oddałam się pokucie, której
 6 26|  przerywając - nie bez wyrzutów sumienia rozpowiadam wam o tych niegodziwych
 7 35|         już i tak nadwerężonego sumienia. Nieszczęsne dublony zawsze
 8 37|      abstrakcji, nie mają zatem sumienia, nie mogą iść za jego głosem,
 9 38|          co dowodzi, że wyrzuty sumienia nie zabijają. Moje dzieci,
10 39|         o ziem. Nie będzie miał sumienia, nic zasłuży więc nigdy
11 43|     doznałem bolesnych wyrzutów sumienia, za drugim zaś nie wiedziałem,
12 43|     dwunastu. Natenczas wyrzuty sumienia znowu, owładnęły moją duszą
13 51| dokonaniu doświadczają wyrzutów sumienia. myśląc, że dzięki temu
14 52|   krótko będą trwały, a wyrzuty sumienia jeszcze krócej. Wszyscy
15 53|         Przeraża mnie stan mego sumienia. Za trzy dni...~Zwykle jestem
16 53|   unieść wyobraźni, stan bowiem sumienia utrzymywał mnie w ciągłej
17 61|      większą uwagę na głos mego sumienia. Widziałem zgryzoty Manueli,