Akt, Scena

 1 Osob     |       Podkomorzyny~STAROŚCINA, żona jego z powtórnego małżeństwa~
 2 Docz     |          przepowiedane tonem, umysł jego bez odpoczynku wysilają
 3    1, II |          krajowi.~W nieprzytomności jego cieszyły mię wieści,~Że
 4    1, II |          chciano,~Rozumiesz, że syn jego dokazywał wiele?~Raz się
 5    1, II |       przeraźliwe, ~Nie dlatego, że jego, lecz że sprawiedliwe~Człek
 6    1, II |      sprzeczne z moim wszędzie,~Syn jego mojej córki pewnie mieć
 7    1, II |         Żeśmy innego zdania, to nie jego wina.~Porywczo losem córki
 8    1, V  |             zdradza; niech kto imię jego wspomni,~Zapłonienie na
 9    1, 1  |           kochać konno.~Inna ofiarę jego przyjąć- będzie zdolną;~
10    2, II |        przenosi,~Sądzi, że zbiorów, jego żądza mię unosi.~Jak się
11    2, II |            płomienie!~Od wszystkich jego bogactw uczynię zrzeczenie,~
12    2, IV |            waćpana był zdolny?~Rząd jego, rękodzieła i ustaw tak
13    2, IV |             prawideł,~Żadna kobieta jego nie uniknie sideł.~Na dowód,
14    2, VII|             tego wcale nie rozumie.~Jego rzecz mowy pisać, prawo
15    2, VII|            Przecięły nożyczkami dni jego tak drogie .~Płacze~ SZARMANCKI~
16    2, VII|        Uciszcie się, zefiry... Zgon jego ja głoszę.~ STAROŚCINA~Jak
17    2, VII|            bogów wola.~Amorki duszę jego, w elizejskie pola~Przeniósłszy,
18    2, VII|           Ze koniec położymy czułej jego męce,~Że Teresa już jego.~
19    2, VII|            jego męce,~Że Teresa już jego.~ SZARMANCKI~W waćpani ja
20    3, III|             prośbami,~Pójdę i u nóg jego wyznam mu ze łzami~Mój stan
21    3, III|            surowości.~A jeźli serce jego przystępne litości,~Oddali
22    3, V  |            wychowane.~Dziś w słowie jego nową znajduję odmianę;~Nie
23    3, V  |             oddam go synom. Córki-m jego życzył~Nie dlatego, żeby
24    3, VI |      Wszakżeś zapewniała,~Że miłość jego za cel posagu nie miała,~
25    3, VI | przewleczone.~Do córki~Wiem, że cię jego strata nie bardzo dotyka,~
26    3, VI |         starali,~Byśmy wszyscy łask jego godnymi się stali~ PODKOMORZYNA~