Akt, Scena

 1    1, II | siedmioletniej;~Właśnie wtenczas, gdy umarł syn mój małoletni,~
 2    1, II |       PODKOMORZY~Jam nie tęsknił, gdy zadośćczynił urzędowi;~Dom
 3    1, II |       zaraz protestuję!~z pasją~A gdy zdanie waćpana sprzeczne
 4    1, III|     języka~Obcym nawet źle mówi i gdy wiek ubieży,~Uczyć się musi,
 5    1, III|         że go głośna czeka sława,~Gdy umiał po łacinie i Volumen
 6    1, III|         znów mam swoje zabawy,~Bo gdy ona w ustroniu rozwodzi
 7    1, IX |      legnę spokojny już w grobie;~Gdy zostawię ojczyznę i was
 8    1, IX |          samego początku;~podczas gdy Starosta rozmawiał z Podkomorzym,
 9    2, I  |    bojaźni, niepewna, troskliwa ,~Gdy każdy z nim rozmawia i wita
10    2, IV |     podówczas w Paryżu znajdował?~Gdy rewolucja , gdy się ów zapał
11    2, IV |        znajdował?~Gdy rewolucja , gdy się ów zapał zajmował?~
12    2, IV |       żądze~Łatwe do dostąpienia, gdy człek ma pieniądze:~Będą
13    2, VII|           SZARMANCKI~czyta dalej:~Gdy Szambelan do butów srebrne
14    2, IX |       ogląda;~Nie myśli o posagu, gdy kto kocha szczerze.~ STAROSTA~
15    3, III|          razie czucia mego panem,~Gdy mi zdrajca pokazał ten obraz,
16    3, III|      jeden rzut oka zapłaca.~Ach, gdy w sercu nie zgasły cnotliwe
17    3, V  |        świadkiem byłem.~Pamiętam, gdy w Radomiu trybunał sądziłem,~
18    3, VI |       wzdychania i jęki,~Żeń się, gdy takie szczęście ma się w
19    3, VII|         mów szczerze.~ JAKUB~Oto, gdy panicz pannę Teresę już