Akt, Scena

 1    1, I   |     pokój temu,~Mówmy raczej o sobie: Agatko kochana!~Ja cię
 2    1, II  | biesiad zwyczaju,~Myśleliśmy o sobie, a nigdy o kraju;~Klęskami
 3    1, III |         słowiki, murawy?~Niech sobie lubi; ja znów mam swoje
 4    1, III | ustroniu rozwodzi swe żale,~Ja sobie gram w warcaby albo tytuń
 5    1, 1   |      TERESA~Przyznaję, że ma w sobie łudzące powaby,~Lecz ja
 6    1, VIII|     powstaje~ STAROSTA~Właśnie sobie wspominam, kiedym z dyrektorem ~
 7    1, IX  |       STAROSTA~U stołu będziem sobie gadać należycie~I kielich
 8    2, IX  |       jedna.~ STAROŚCINA~Lubię sobie przez okno patrzeć na naturę -~
 9    2, IX  |           STAROŚCINA~Jamais!on sobie w małej kabance  osiędzie,~
10    2, IX  |    STAROSTA~To dobrze, niechże sobie córkę moją bierze.~Ja nic
11    2, IX  |      mi dał w boskiecie ~Gdzie sobie przesiaduję na wiosnę i
12    2, IX  |       z daleka, smutnie grając sobie,~Będzie wdzíęków dodawał
13    3, III |     tym okropnym przymusie jak sobie poradzę?~Lub posłuszeństwo,
14    3, V   |    bili Leszczyńskiego,~Palili sobie wioski; no i cóż to szkodzi?~
15    3, VI  |        dzieje!~To takie waćpan sobie powziąłeś nadzieje,~Za życia
16    3, VI  |   rozwodzić.~Z żywością~Róbcie sobie, co chcecie...~ TERESA~Więc,
17    3, VII |      chce być na tej fecie;~Wy sobie bourgeoisement tańcować