Akt, Scena

 1 Prze      |        prześladowania. Wiele mi jeszcze pracować zostaje, póki nie
 2    1, I   |       chwyciła,~Lecz śmiech mię jeszcze bierze: uciekł przelękniony,~
 3    1, II  |         Cóż, waćpani nie jesteś jeszcze przekonaną?~ PODKOMORZYNA~
 4    1, II  |       Pragę ~Cóż mu kto zrobił: jeszcze, że taki przedni wniosek~
 5    1, II  |         spiżem napełnione;~Będą jeszcze dla Polski dni świetne wrócone,~
 6    1, VIII|      Wszyscyśmy rozeznali, choć jeszcze z daleka.~ PODKOMORZY~Wszakżem
 7    2, IV  |         następuje?~Bardziej się jeszcze znudził, jak tu waćpanowie?~
 8    2, V   |  nadziei promyki.~Oj, nie wiesz jeszcze, co to są za dobrodziki!~
 9    2, VII |   smutny!~ STAROŚCINA~Nie wiesz jeszcze, przez jaki przypadek okrutny!~
10    3, II  |         dłużej nie zostanę,~Mam jeszcze dla jejmości obszywać falbanę.~
11    3, III |   niepokojem, trwogą,~O prędszą jeszcze zgubę przyprawić nas mogą.~
12    3, V   |          ud ludzi unikasz!~Może jeszcze i w domu komponujesz mowy?~
13    3, V   |       sukcesji gadać?~I gorszyć jeszcze naród, i w tym się go badać?~
14    3, VI  |        też wiele.~Gdybym chciał jeszcze zważać na te ceregiele!~
15    3, VI  |         A tak można wesele dziś jeszcze odprawić.~Obracając się
16    3, VI  |    nadzieje,~Za życia chcesz mi jeszcze wydzierać majątek?~Obracając
17    3, VI  | wchodzić o żonę!~Nie uciekło to jeszcze, co jest przewleczone.~Do