Akt, Scena

 1    1, I  |        wybornie dobrała ta para.~Bo i żona Starosty przednia
 2    1, II |       STAROSTA~Nie dosyć na tym, bo to zapewne nieszczerze;~
 3    1, II |          się każdy już zmorduje.~Bo zwyczajnie po wojnie pokój
 4    1, II |      dzisiaj tak będzie ognisty,~Bo jak zważam gazety i z różnych
 5    1, III|       musi, co do Polaka należy,~Bo dotąd wskazywane mając obce
 6    1, III|        ja znów mam swoje zabawy,~Bo gdy ona w ustroniu rozwodzi
 7    1, IV |           TERESA~Niezbyt dobrze, bo Imość cierpiała noc całą~
 8    1, IV |          pomoc, i wygoda w domu,~Bo czy to w trybunale sprawę
 9    1, VII|        to gniewa takie udawanie!~Bo to niby odmawia i niby się
10    2, II |           Lżejszymi być powinny, bo wspólnie cierpiemy~Może,
11    2, IV |       wiem, co się z nimi stało,~Bo mię wszystkie ich czyny
12    2, VI |      tony przejąłeś.~Wolę wyjść, bo to taka turniura już wasza,~
13    2, VII|         zabity.~ STAROŚCINA~Ach! bo mu serca ogień nie pali
14    2, VII|         rozpacze~Porzuć, proszę, bo ja się prawdziwie rozpłaczę.~
15    2, VII|           SZARMANCKI~Przeczytam, bo ja bardzo smutne wiersze
16    3, V  |         materią taką nie odzywa,~Bo okrutnych przypadków ja
17    3, VI | pryncypiów ż sam ich uczyć będę;~Bo Waćpan, jakbyś zaczął dawać