Akt, Scena

 1 Docz     |      zdrożne obyczaje, pamiętny zawsze słów sławnego naszego poety *:~
 2 Prze     |      użytek publiczny będzie mi zawsze na celu - od tego żadne
 3    1, I  |   wzdycha, w ustawnym frasunku,~Zawsze narzeka; nie wiem, co siedzi
 4    1, I  |    majątek, honory i zdrowie,~A zawsze nieszczęśliwa; we dnie spać
 5    1, I  |     podległym stanie urodziłem,~Zawsze jednak poczciwym, rządnym,
 6    1, II |   pożytek stąd czysty, ~Waćpani zawsze sprzeczna.~Wchodzi Jakub
 7    1, II |      zadośćczynił urzędowi;~Dom zawsze ustępować powinien krajowi.~
 8    1, II |       Powiedam, że uparty człek zawsze wygrywa.~Świeży mam tego
 9    1, IV | dziewczyna,~Lecz prawdę mówiąc, zawsze wolałbym mieć: syna:~Ta
10    1, IV |         Czy pchnąć do Gdańska - zawsze dobrze użyć syna.~Właśnie
11    1, 1  |  będziemy w Warszawie,~Będziesz zawsze opływać we wszystkie dostatki;~
12    2, II |      skromny,~Na dowód, żeś był zawsze myślom mym przytomny;~Strzeżona
13    2, IV |        było, leczby się bawiła!~Zawsze zdania waćpana są nazbyt
14    2, VII|        jak się fryzował,~Ja, co zawsze nad względy miłość mą przekładam,~
15    3, IV |         matka.~ WALERY~Tyś była zawsze naszą pociechą jedyną~ TERESA~
16    3, VI |        się zdarzyć.~Lepiej mieć zawsze własny swój kawałek chleba.~