Akt, Scena

 1    1, II  |    powtarzam dziś rano.~Cóż, waćpani nie jesteś jeszcze przekonaną?~
 2    1, II  |  człekiem ponoszę!~ STAROSTA~Waćpani nie pamiętasz wojny siedmioletniej;~
 3    1, II  |  nimi; pożytek stąd czysty, ~Waćpani zawsze sprzeczna.~Wchodzi
 4    1, III |     Wiem, że są takie; samaś waćpani dowodem.~Wiem, że są znakomite
 5    1, VIII|    PODKOMORZY~Wszakżem mówił waćpani, że na obiad stanie.~ PODKOMORZYNA~
 6    2, VI  |   porwać do pałasza.~ WALERY~Waćpani dobrodziki żądaniom dogodzę:~
 7    2, VII |     jakieś żale~Struły życia waćpani; ustawnieś stroskana.~ STAROŚCINA~
 8    2, VII |      już jego.~ SZARMANCKI~W waćpani ja ręce~Składam me losy,
 9    2, IX  | Starościna~~STAROSTA~Cóż się waćpani dzieje? Sądziłem, że gore~
10    2, IX  |     dobie.~ STAROSTA~Jak też waćpani możesz takich rzeczy prosić!~
11    2, IX  |     odjadę.~ STAROSTA~Pozwól waćpani niechaj pomówię wprzód z
12    3, V   | STAROSTA~Jakież on tajemnice waćpani odkrywa?~Radzę, niech się
13    3, VI  |   świecie. ~ STAROSTA~Co tam waćpani słuchasz, co dziewczyna
14    3, VI  |  Obracając się do żony~I cóż Waćpani na to? Wszakżeś zapewniała,~
15    3, VI  |  córkę Waleremu.~ STAROSTA~I Waćpani już także? to jakaś choroba!~