Akt, Scena

 1 Docz     |          Rzeczypospolitej. Rad bym bardzo, żeby dowcipy, pełne zdrowych
 2    1, I  | przesiaduje.~Widzę, że Starościnie bardzo nadskakuje~I samemu Staroście;
 3    1, II |            czyli też uczciwe,~Może bardzo rozumne, ale niegorliwe!~
 4    1, III|        Imości~ PODKOMORZYNA~czyta:~Bardzo jestem rozgniewana, że nie
 5    2, II |          powaby.~Te piękności, tak bardzo podobać się chciwe,~Widziałem
 6    2, IV |         czas swój trudów:~Winszuję bardzo ustaw, nie zazdroszczę nudów.~
 7    2, IV |         Daję wiarę, żeś waćpan był bardzo szczęśliwy;~Proszę, nie
 8    2, VII|       SZARMANCKI~Przeczytam, bo ja bardzo smutne wiersze lubię~Szarmancki
 9    2, IX |        gościom u ichmościów będzie bardzo nudno.~Lecz powiedz szczerze:
10    3, V  |            to wy teraz wszyscy tak bardzo, chwalicie.~Lo...gi....ki...
11    3, VI |            STAROSTA~do córki cicho~Bardzo dobrze robiłaś, Teresiu
12    3, VI |             że cię jego strata nie bardzo dotyka,~Zobaczysz, że ci
13    3, VI |   względzie.~ STAROSTA~Wszystko to bardzo dobrze, lecz nie moja wina,~
14    3, VII|  STAROŚCINA~Vraiment, mnie się nie bardzo chce być na tej fecie;~Wy