Akt, Scena

  1 Docz      |          cząstkę powszechnego rządu, nie tylko prywatnego życia obyczaje,
  2 Docz      |           Pracując około dzieła tego nie miałem na widoku osób, ale
  3 Docz      |            ja w szczególności nikomu nie łaję,~Czołem biję osobom,
  4 Docz      |    Szarmancki, Starosta i Starościna nie znajdują się zupełnie takie
  5 Prze      |         zalety przyznaję się śmiele. Nie chwaliłem - tylko to, co
  6 Prze      |              publicznym urzędem czas nie pozwolił poprawić tej drugiej
  7 Prze      |              na celu - od tego żadne nie odstręczą mię prześladowania.
  8 Prze      |       jeszcze pracować zostaje, póki nie usprawiedliwię i nie zasłużę
  9 Prze      |            póki nie usprawiedliwię i nie zasłużę choć po części na
 10 Prze      |     przyjmuję raczej jak zachęcenie, nie zaś jak zasłużoną już nadgrodę.~
 11    1, I   |              kłócić, łajać,~Gęba się nie zamknęła przez całą wieczerzę,~
 12    1, I   |             ostatek, chociaż mu nikt nie odpowiadał,~On jednak, zaperzony,
 13    1, I   |            frasunku,~Zawsze narzeka; nie wiem, co siedzi w tej głowie!~
 14    1, I   | nieboszczkiej żony!~Już teraz takich nie ma: to, to pani rzadka,~
 15    1, I   |         przewrócić gotowy.~Co też on nie wyrabia! gada bez pamięci,~
 16    1, I   |          kręci,~Każdą zaczepi. Ja mu nie mogę darować,~Wczoraj na
 17    1, I   |              zdobycz ogromnę.~ JAKUB~Nie chcę, ja mu kawałka tego
 18    1, I   |             chcę, ja mu kawałka tego nie zapomnę.~ AGATKA~Nie wiem,
 19    1, I   |            tego nie zapomnę.~ AGATKA~Nie wiem, dlaczego trzpiot ten
 20    1, I   |              samemu Staroście; jeśli nie mylę się,~To podobno zamyśla
 21    1, I   |               wiernym byłem.~ AGATKA~Nie łudziłam się nigdy chciwością
 22    1, I   |          łóżkiem kańczug zawieszony!~Nie chcę, by kto od męża mego
 23    1, I   |              męża mego był dręczony,~Nie przypadł mi do serca urząd
 24    1, II  |              dziś rano.~Cóż, waćpani nie jesteś jeszcze przekonaną?~
 25    1, II  |        wszystkiemu wierzę.~ STAROSTA~Nie dosyć na tym, bo to zapewne
 26    1, II  |           ponoszę!~ STAROSTA~Waćpani nie pamiętasz wojny siedmioletniej;~
 27    1, II  |       Wojewodziny sądziliśmy sprawę,~Nie wiem, o dożywocie, czyli
 28    1, II  |          Wojna potrwa i nikt mi tego nie zaprzeczy;~Jedne państwo
 29    1, II  |           zobaczycie z czasem, jeżli nie zgaduję:~Cała ta długa wojna
 30    1, II  |         pewniejsi.~ STAROSTA~Ja temu nie wierzę:~Polska nigdy się
 31    1, II  |             nigdy się z nikim łączyć nie powinna;~Niech cicho siedzi,
 32    1, II  |              cicho siedzi, ale niech nie będzie czynna;~A jeżeli
 33    1, II  |              z dalekim łączy, co jej nie zaszkodzi.~Z Hiszpanią,
 34    1, II  |            tęsknimy.~ PODKOMORZY~Jam nie tęsknił, gdy zadośćczynił
 35    1, II  |             dotąd? a nasi przodkowie~Nie mieliż to rozumu i oleju
 36    1, II  |        juczne !~Człek jadł, pił, nic nie robił i suto w kieszeni.~
 37    1, II  |              ręku wagę,~Powiedział: "nie pozwalam", i uciekł na Pragę ~
 38    1, II  |              straciłeś.~Ja, co nigdy nie czytam lub przynajmniej
 39    1, II  |           nieuczciwym go zdaniu nikt nie poszlakował.~ STAROSTA~Nie
 40    1, II  |           nie poszlakował.~ STAROSTA~Nie wiem, czyli złe zdanie,
 41    1, II  |        naszych czasów na to wszystko nie zważano,~Wszyscy byli kontenci,
 42    1, II  |            zdaniem:~Obstaje przy nim nie przez wrzaski przeraźliwe, ~
 43    1, II  |          przez wrzaski przeraźliwe, ~Nie dlatego, że jego, lecz że
 44    1, II  |            cośmy się go naprosili,~I nie, i nie! Nareszcie bracia
 45    1, II  |           się go naprosili,~I nie, i nie! Nareszcie bracia ustąpili -~
 46    1, II  |              żeby szli do trybunału,~Nie chcieli: Wolim cierpieć,
 47    1, II  |             tylko o świętym Michale,~Nie więcej jak sześć niedziel,
 48    1, II  |            sejmem bywał przebudzony,~Nie dlatego by radził, lecz
 49    1, II  |              Bez zwłoki! to o sejmie nie można powiedzieć.~Dzisiejszy
 50    1, II  |            Dzisiejszy przez dwa lata nie przestał się biedzić,~I
 51    1, II  |          Wszystko pozaczynali, a nic nie skończyli.~ PODKOMORZY~Narody
 52    1, II  |          rzeczą stało się zwyczajną.~Nie zrobił tyle, co mógł, nikomu
 53    1, II  |         zrobił tyle, co mógł, nikomu nie tajno.~Ale zważając, jakie
 54    1, II  |         wiele winniśmy wdzięczności.~Nie podlegamy nigdy panowi obcemu.~
 55    1, II  |             uciśnieni,~U postronnych nie znani albo też wzgardzeni.~
 56    1, II  |              się namowom przewrotnym nie dawał~I w zaczętej już pracy
 57    1, II  |             zaczętej już pracy nigdy nie ustawał.~Niech każdy ma
 58    1, II  |              się połączy~Co pierwszy nie dokonał, to drugi dokończy;~
 59    1, II  |       intryga pracuje!~Ja się na nic nie zgodzę, zaraz protestuję!~
 60    1, II  |              mojej córki pewnie mieć nie będzie.~ PODKOMORZY~Cóż,
 61    1, II  |              Żeśmy innego zdania, to nie jego wina.~Porywczo losem
 62    1, II  |           wina.~Porywczo losem córki nie zechcesz rozrządzić,~Raczysz
 63    1, III |        Bardzo jestem rozgniewana, że nie mogę udać się na przyjemne.
 64    1, III |         słowy~ PODKOMORZY~Dziwić się nie należy, jeżli Starościna~
 65    1, III |             należy, jeżli Starościna~Nie rozumie po polsku, nie jej
 66    1, III |    Starościna~Nie rozumie po polsku, nie jej to jest wina,~Ale tych
 67    1, III |       francuskim zwyczajem~I taką na nie baczność od kolebki łożą,~
 68    1, III |            dobrze, kto jest Vestris, nie wie, kto Batory.~Powszechniejsza
 69    1, III |       postępków i skromności wzorem.~Nie - przekładają obcych śmieszności
 70    1, III |      śmieszności iść: torem.~Wlały w nie wiele nauk ich nauczycielki,~
 71    1, III |            cnoty szanuję,~Lecz ganić nie przestanę nierozsądne matki,~
 72    1, III |        pojęcie nabywszy o szczęściu,~Nie znajdują go w ciszy i słodkim
 73    1, III |        ludzie bywali,~Którzy nic się nie ucząc u wszystkim gadali.~
 74    1, III |             Wie dobrze, co ananas, a nie wie, co żyto.~ PODKOMORZY~
 75    1, III |           Niech przejmuje ich cnoty, nie śmieszne zwyczaje;~Niech
 76    1, III |         zdobi swój umysł, lecz serca nie psuje.~ STAROSTA~Mówiłeś
 77    1, III |             która modnym wychowaniem~Nie zgadza się z humorem waćpana
 78    1, III |        zamknąć oczy~Zważ Waćpan, jak nie miało ulgnąć me serduszko?~
 79    1, IV  |           domu~Na wygodzie, staraniu nie zbywa nikomu;~Znam go od
 80    1, V   |               dzisiaj ma się wrócić!~Nie wiem, czyli się cieszyć,
 81    1, 1   |         Szarmancki~~SZARMANCKI~wpada nie postrzegając Teresy~Latać
 82    1, 1   |         Latać godzin kilka~I jednego nie ruszyć zająca ni wilka,~
 83    1, 1   |           pierwszy koń w świecie; co nie ma przykładów,~Wygrał jeden
 84    1, 1   |             Ach! gdybym tu już serca nie uwięził mego,~Wraz bym leciał
 85    1, 1   |              tak chwalebnym zamyśle, nie mogę zgadywać,~Kto by tutaj
 86    1, 1   |              konno?~ TERESA~Jeszczem nie próbowała.~ SZARMANCKI~W
 87    1, 1   |           ranny~Inaczej jak na koniu nie wyjadą prawie.~Ja sam teraz
 88    1, 1   |        SZARMANCKI~Gdyby, pani ofiarą nie wzgardziła sługi,~Cała ma
 89    1, 1   |            jest naganną, jednak mnie nie łudzi.~ SARMANCKI~Cc za
 90    1, 1   |             jej wdzięki,~Że jeśli mi nie zechcesz ubliżyć twej ręki,~
 91    1, 1   |            mnie każde twe skinienie;~Nie będzie ci zbywało na żadnej
 92    1, 1   |              i w Warszawie szczęścia nie zakładam.~Kłaniam waćpanu.~
 93    1, VII |              mnie z miłości szaleje.~Nie takie panny człowiek wyprowadzał
 94    1, VII |            Przynajmniej długi człeka nie będą już trapić.~słychać
 95    1, VIII|            przecież nasza Starościna~Nie ma gorączki, lepiej mieć
 96    1, VIII|             Ale nigdy podobnych scen nie wyrabiali.~ PODKOMORZYNA~
 97    1, VIII|              synowi swojemu~To wcale nie przystoi.~
 98    1, IX  |       szczęśliwa, że ciebie oglądam!~Nie, już na świecie więcej...
 99    1, IX  |            świecie więcej... niczego nie żądam.~Ty nie wiesz, co
100    1, IX  |                niczego nie żądam.~Ty nie wiesz, co dla syna serce
101    1, IX  |           kochanę:~Któż się wtenczas nie wzruszy, któż się nie rozkwili?~
102    1, IX  |       wtenczas nie wzruszy, któż się nie rozkwili?~ PODKOMORZYNA~
103    1, IX  |          Bodajbyśmy się więcej nigdy nie dzielili!~ WALERY~A z braci
104    1, IX  |            braci mych żadnego w domu nie zastałem?~ PODKOMORZY~Młodszego
105    1, IX  |           każdy syn mój służy, żaden nie próżnuje.~ STAROSTA~A ja
106    2, I   |         ciekawych ustawnie dręczony,~Nie dał i jednej chwili swojej
107    2, II  |         Tereso, serca twego dla mnie nie zmieniła?~ TERESA~Mógłżeś
108    2, II  |            Wśrzód tylu roztargnienia nie stałem się zmiennym;~Czas
109    2, II  |              szacunku zdawała,~Jeźli nie wszystko we mnie podległe
110    2, II  |              tobie oddane niczym się nie zraża,~Ty mię kochasz, to
111    2, II  |             tedy dowody:~Momentu być nie możem z sobą bez przeszkody~
112    2, III |            życia mojego połowę,~Lecz nie wydrą pociechy w sercu mym
113    2, IV  |         strawiłem w stolicy:~Nigdzie nie spotkać?~ WALERY~Mocno tego
114    2, IV  |         które uczęszczałem,~Może, że nie te były, kędyś waćpan bywał.~
115    2, IV  |              pracy takiej~Jakżeś też nie wyjechał i razu na raki?~
116    2, IV  |            zwyczaje.~Prawdziwie, już nie mogłem w ojczyźnie usiedzieć:~
117    2, IV  |            do gabinetu ,~Porzuciłem: nie umiem dochować sekretu.~
118    2, IV  |         znacznego majątku,~Z radości nie wiedziałem, co robić z początku...~
119    2, IV  |           SZARMANCKI~Wyznam waćpanu: nie wiem, co się z nimi stało,~
120    2, IV  |           sławną i wolność, i trudy:~Nie uwierzysz, w Paryżu jakie
121    2, IV  |              na świecie tak wielkiej nie nadgrodzi szkody.~Panienek
122    2, IV  |           prawie bez ludzi;~Człowiek nie ma co robić, cały dzień
123    2, IV  |            się cudzoziemcowi opuścić nie godzi.~Co to za widowisko!
124    2, IV  |              człek w głowę zachodzi,~Nie możesz pojąć, jeden za drugim
125    2, IV  |               Winszuję bardzo ustaw, nie zazdroszczę nudów.~ WALERY~
126    2, IV  |            Będą się kłaniać, chociaż nie będę pracować.~ WALERY~Będą
127    2, IV  |         WALERY~Będą się kłaniać, ale nie będą szacować;~Publicznego
128    2, IV  |           ludziom pożyteczny.~Ale go nie otrzyma, kto tylko próżnuje.~
129    2, IV  |             Polska była?~ SZARMANCKI~Nie wiem, co by z nią było,
130    2, IV  |               SZARMANCKI~Dalibóg, że nie, ale krewne uprzykrzone~
131    2, IV  |         krewne uprzykrzone~Pokoju mi nie dają, żebym pojął żonę.~
132    2, IV  |         prawideł,~Żadna kobieta jego nie uniknie sideł.~Na dowód,
133    2, IV  |            że na próżno pochwał mych nie liczę.~Wraz waćpanu pokażę
134    2, IV  |           bardzo szczęśliwy;~Proszę, nie dowódź tego przez czyn nieuczciwy,~
135    2, IV  |              Tych, co mu zawierzyły, nie zdradzaj czułości.~ SZARMANCKI~
136    2, IV  |              mi, w ich oczach żadnej nie znajdziesz zalety ~Chciej
137    2, IV  |             kozak!~ WALERY~Ale wcale nie jestem ciekawy!~ SZARMANCKI.~
138    2, V   |         listy, włosy, pierścionki~To nie wszystko! gdzie reszta,
139    2, V   |          portrecik?~ KOZAK~Jej Bohu, nie znaju .~Szuka w szarawarach
140    2, V   |          pełnym~ WALERY~Przynajmniej nie chciej waćpan imion ich
141    2, V   |         powiadać.~ SZARMANCKI~Czemuż nie? tych skrupułów czas by
142    2, V   |              Kochała we mnie, ja jej nie lubiłem wcale;~Co to były
143    2, V   |              być od kobiet kochanym,~Nie kochaj nigdy, wskazuj nadziei
144    2, V   |         wskazuj nadziei promyki.~Oj, nie wiesz jeszcze, co to są
145    2, V   |               nic po takim człowieku nie wrożę,~Który krzywdzi takiego,
146    2, V   |       krzywdzi takiego, co się mścić nie może.~Osławiać tę płeć słabą
147    2, V   |             Niech narzekać na ciebie nie znajdzie przyczyny;~Umiej
148    2, V   |              ach, przysięgnę śmiele;~Nie masz go z rąk jej: Powiedz,
149    2, VI  |          Parlez plus bas, wszakże to nie wasze sejmiki~La téte me
150    2, VI  |              dogodzę:~Chciej zostać, nie lękaj się, ja z miejsc tych
151    2, VII |              nieznośnym?~ SZARMANCKI~Nie wiem, skąd mu się wzięło
152    2, VII |            skąd znowu? on tego wcale nie rozumie.~Jego rzecz mowy
153    2, VII |            Lecz tej tkliwej czułości nie umie pojmować,~Tych rzutów
154    2, VII |    STAROŚCINA~Ach! bo mu serca ogień nie pali ukryty~Ni okrutne suwniry!~
155    2, VII |            nader smutny!~ STAROŚCINA~Nie wiesz jeszcze, przez jaki
156    2, VII |         swymi do nieśmiertelności~Ja nie mam siły sama mówić o tej
157    2, VII |              alcyjony!~Szambelan już nie żyje, Szambelan zgubiony!~
158    2, VII |            STAROŚCINA~Ach, czemuś go nie przestrzegł, mieszkający
159    2, VII |        stangryt z krwie obciera,~Już nie żył; taka była srogich bogów
160    2, VII |              więcej na świecie drugi nie powstanie~Równie piękny
161    2, VII |              alcyjony!~Szambelan już nie żyje, Szambelan zgubiony!~
162    2, VII |              I chociaż ten przypadek nie tyka mię z bliska,~Smutny
163    2, VII |             nieba zagniewane~Złączyć nie dozwoliły serca tak dobrane?~
164    2, VII |       dziwacznym człowiekiem,~Co się nie zgadza ze mną ni gustem,
165    2, VII |            Który nawet wyrazów moich nie rozumie,~Co się attandrysować
166    2, VII |              attandrysować ni jęczeć nie umie.~A kiedy ja w najtkliwszym
167    2, VII |             Ach, czemuż Starościanka nie idzie jej torem!~ STAROŚCINA~
168    2, VII |       SZARMANCKI~Kocha mię, ale tego nie dość pokazuje,~Podkomorzyc
169    2, VII |            się i swata,~Córki naszej nie damy nigdy za sensata.~
170    2, VII |        Zanudziłby ją na śmierć. Tego nie ścierpniemy!~I ja, i mąż
171    2, VIII|              twa córka kochana~Nigdy nie była warta mego Szambelana!~~
172    2, IX  |          każą płakać, wzdychać, choć nie ma przyczyny.~Nie w takim
173    2, IX  |               choć nie ma przyczyny.~Nie w takim matki nasze bałamuctwie
174    2, IX  |         wesołe, szczęśliwe i zdrowe,~Nie durzyły im głowy dymy romansowe.~
175    2, IX  |             widzę, prożna,~Kiedy się nie podobam, to się rozwieść
176    2, IX  |          połowę rocznego dochodu.~To nie żart, żonę taką trzeba menażować .~
177    2, IX  |              się i biorąc ją za rękę~Nie, robaczku, ja tylko chciałem
178    2, IX  |              żartować:~To się ciebie nie tyczy, bądź uspokojoną.~
179    2, IX  |             Ach, drugiej takiej żony nie znalazłbym pono!~Nie rozdzielim
180    2, IX  |            żony nie znalazłbym pono!~Nie rozdzielim się nigdy. Lecz
181    2, IX  |             Lecz czemuż, tak biedna,~Nie chcesz się czym rozerwać,
182    2, IX  |            innych wart panny Teresy;~Nie refiuzuj mu dłużej.~ STAROSTA~
183    2, IX  |              co już jest swym panem:~Nie będę się zatrudniał przynajmniej
184    2, IX  |           pieniędzy,~Morałami swoimi nie opędzi nędzy,~Nowy przyczyni
185    2, IX  |            urąga,~Ja za życia mojego nie dam i szeląga.~Niechaj się
186    2, IX  |         argent Szarmanckiego zapewne nie zwabia,~Au dessus des trésors
187    2, IX  |            to, o posag przykrzyć się nie będzie?.~ STAROŚCINA~Jamais!
188    2, IX  |          cichej solitudzie~Żyć będą, nie zważając, co powiedzą ludzie;~
189    2, IX  |       powiedz szczerze: to on posagu nie żąda?~ STAROŚCINA~Parole
190    2, IX  |             honneur! wcale się na to nie ogląda;~Nie myśli o posagu,
191    2, IX  |          wcale się na to nie ogląda;~Nie myśli o posagu, gdy kto
192    2, IX  |           moją bierze.~Ja nic mu dać nie mogę: choć te wszystkie
193    2, IX  |        okrutnie bogaty,~Ja atoli nic nie mam. Nie takie to czasy!~
194    2, IX  |        bogaty,~Ja atoli nic nie mam. Nie takie to czasy!~Grunta pojałowiały,
195    2, IX  |              spaliło,~Siana i źdźbła nie będzie, toż samo z jarzyną ;~
196    2, IX  |         tylko słoma;~Na przyszły rok nie myślić nawet o fryjorze.~
197    2, IX  |          vous e twardej duszy ślady.~Nie znasz się na tej tkliwej
198    2, IX  |             tego na waćpanu wyprosić nie mogę.~rzuca się na krzesła
199    2, IX  |         uspokoi me drogie serduszko.~Nie przychodzi do siebie! nieście
200    3, I   |           wszystkim znajomo.~Ja sama nie wiedziałam (powiem dzisiaj
201    3, I   |              A przy końcu Szarmancki nie chciał mu zapłacić;~Rozgniewany,
202    3, I   |          widzę, smutna! Ach, cóż bym nie dała,~Gdybym ją choć raz
203    3, II  |          Panna pozwoli, że tu dłużej nie zostanę,~Mam jeszcze dla
204    3, III |              nad smutnym mym stanem:~Nie byłem w pierwszym razie
205    3, III |             przejęty,~Nieszczęśliwy! nie mogłem atoli winować~Ciebie;
206    3, III |            zapłaca.~Ach, gdy w sercu nie zgasły cnotliwe płomienie, ~
207    3, III |             urazy nieznośne.~ TERESA~Nie poszukuj twej krzywdy przez
208    3, III |             próżny, zepsuty i hardy,~Nie zemsty, ale raczej godzien
209    3, III |              twą rękę?~Dłużej znosić nie mogąc tak okropną mękę,~
210    3, IV  |              nasze słodzi,~Nic tobie nie jest tajne, tyś sama patrzała,~
211    3, IV  |            Cnotliwe w was skłonności nie były mi tajne,~Nie szłam
212    3, IV  |        skłonności nie były mi tajne,~Nie szłam nigdy przez drogi
213    3, IV  |           związki,~Niech się dzisiaj nie spełnia ten przymus tak
214    3, IV  |             przymus tak srogi. ~Ach! nie pojmujesz mojej żałości
215    3, IV  |              przyszłym twym szczęści~Nie zas, gwałtowny wybór przywodząc
216    3, IV  |        znacie czułość mą dla siebie,~Nie opuszczę was pewnie w tak
217    3, IV  |           człek z waćpanem nigdy się nie zgodzi~Ale gdzież ten Walery?~
218    3, V   |     PODKOMORZY~Ja się na moim zdaniu nie zwykłem zasadzać,~Nawet
219    3, V   |           zasadzać,~Nawet o polityce nie chciałbym już gadać.~ STATOSTA~
220    3, V   |              u takich rzeczach gadać nie powinien!~ WALERY~Ale kiedy
221    3, V   |            kiedy chce gadać, ja temu nie winien.~Do matki~Smutne
222    3, V   |             niech się z materią taką nie odzywa,~Bo okrutnych przypadków
223    3, V   |           już się potem więcej nigdy nie odzywał!~ PODKOMORZY~Prawda,
224    3, V   |              cicho i nikt się nikomu nie skłoni;~W elekcji każdy
225    3, V   |       wójtostwa, obietnice, względy,~Nie byłoż to tak dobrze? I cóż
226    3, V   |          jego nową znajduję odmianę;~Nie szemrzę na nią ani chciwa
227    3, V   |              w niejakieś umowy,~Lecz nie na piśmie, wszak to było
228    3, V   |          męstwo przodkom mym nadany,~Nie wydarty ani też podłością
229    3, V   |           synom. Córki-m jego życzył~Nie dlatego, żeby z nią syn
230    3, V   |     dobrodziej prośbom mym nakłonić,~Nie chciej, u nóg twych proszę,
231    3, V   |              By ci dowieść, że synem nie będę odrodnym.~ STAROSTA~
232    3, V   |         STAROSTA~Gdybym lawet innego nie miał przedsięwzięcia,~Jakże
233    3, VI  |           sprzeczna rozkazom waćpana~Nie chce za męża chłopca najczulszego
234    3, VI  |             już raz ułożona dziś się nie odmieni,~Kawaler kończyć
235    3, VI  |             formalnościach nic dotąd nie słyszę;~Szlub nasz potem
236    3, VI  |              być za nieważny wzięty;~Nie chcąc zaś nigdy zrywać ten
237    3, VI  |         otwarcie wiedzieć na piśmie, nie słowy,~Jak wielki będzie
238    3, VI  |            miłość jego za cel posagu nie miała,~Że się fruktami,
239    3, VI  |              A, dobrodziko! widzisz, nie o mleko chodzi:~Jegomość
240    3, VI  |            quelle bassesse! ! ja jej nie pojmuję!~W żadnym romansie
241    3, VI  |              romansie rzecz się taka nie znajduje!~Fi donc, Monsieuŕ
242    3, VI  |             Teresiu kochana,~Żeś się nie chciała wdawać z takim sowizdrzałem:~
243    3, VI  |           zapałem,~Takiemu paniczowi nie oddam twej ręki~ TERESA~
244    3, VI  |               córki mojej przymuszać nie mogę:~Wstrętu jej przełożenie
245    3, VI  |        Wstrętu jej przełożenie żadne nie zwycięża,~Przez żaden sposób
246    3, VI  |         zwycięża,~Przez żaden sposób nie chce waćpana za męża.~ SZARMANCKI~
247    3, VI  |        SZARMANCKI~Z wstrętem walczyć nie można; z miejsc się tych
248    3, VI  |             me żale.~Na boku~Tu mnie nie chcą; człek inną szczęśliwą
249    3, VI  |           odchodzącego Szarmanckiego~Nie chcę cię tu zawstydzać zdrad
250    3, VI  |              oddając portret~Weź go, nie są to rzeczy tak dla mnie
251    3, VI  |              chciał wchodzić o żonę!~Nie uciekło to jeszcze, co jest
252    3, VI  |             Wiem, że cię jego strata nie bardzo dotyka,~Zobaczysz,
253    3, VI  |            ot, tak frysz chłopczyka.~Nie znasz go ani ci się można
254    3, VI  |           dorozumieć.~ TERESA~Ojcze! nie mogę dłużej uczuć moich
255    3, VI  |            je twych wyjawiam; szukać nie potrzeba~Tego, co mi z dzieciństwa
256    3, VI  |             że na mnie spuszczać się nie trzeba.~ PODKOMORZY~I jakże,
257    3, VI  |             Łzami nieszczęsnej córki nie jesteś zmiękczony?~O cóż
258    3, VI  |      Wszystko to bardzo dobrze, lecz nie moja wina,~Jeźli będzie
259    3, VI  |             drugiej matki.~Wierz mi: nie stadło, które wiele bogactw
260    3, VI  |         twoim ręku, niech się dłużej nie odwleka.~ STAROŚCINA~Mon
261    3, VI  |             nigdy ni dzieci, ni żony~Nie uczył zdań, którymi sameś
262    3, VII |          prośbę miała~Do pani... ale nie wiem... coś jestem nieśmiała...~
263    3, VII |             cóż tam, Jakubie?~ JAKUB~Nie wiem, czy mam powiedzieć?...
264    3, VII |         chciwości dalekie,~Rozciągać nie surowość, lecz tkliwą opiekę.~
265    3, VII |           dla mnie święty i radośny,~Nie chcę, ażeby obchód oznaczył
266    3, VII |     przygodzie z tobą razem wspolni,~Nie porzuciem cię nigdy, choć
267    3, VII |      zabeśpieczy~Do Jakuba~Ja ciebie nie zapomnę.~ STAROSTA~Potrzebne
268    3, VII |        STAROŚCINA~Vraiment, mnie się nie bardzo chce być na tej fecie;~
269    3, VII |        czemuż tak późno?~ STAROŚCINA~Nie jest to w mej sile,~Nie
270    3, VII |              Nie jest to w mej sile,~Nie lubię tego zgiełku i tego