Akt, Scena

 1 Prze     |          się prawideł, sądzę, żem ani obyczajów obraził, ani przeciw
 2 Prze     |        żem ani obyczajów obraził, ani przeciw prawom wykroczył. ~
 3    1, III|           Rozumie Horacego, pozwu ani tyle;~Głowę mając dzikimi
 4    1, IX |        wiek siwy,~Żyłem w ucisku, ani byłem tak szczęśliwy;~Ohydna
 5    2, II |    wspomnieniom i czułej miłości.~Ani rozumiej, żem jest tak płochy,
 6    2, II |       możem z sobą bez przeszkody~Ani osłodzić trosków, ni pocieszyć
 7    2, IV |        nadgrodzi szkody.~Panienek ani ujrzeć, teatra, ogrody,~
 8    3, I  | niestałości śmiał mojej wyrzucać,~Ani serca czułego na chwilę
 9    3, V  |       odmianę;~Nie szemrzę na nią ani chciwa jestem zysku,~Lecz
10    3, V  |         by żyć mieli?~ PODKOMORZY~Ani mnie waćpan wstydzisz, ani
11    3, V  |        Ani mnie waćpan wstydzisz, ani też zasmucasz,~Kiedy mierność
12    3, V  |           mym nadany,~Nie wydarty ani też podłością zebrany;~Z
13    3, VI |          chłopczyka.~Nie znasz go ani ci się można dorozumieć.~