Akt, Scena

 1    1, I  |   ostatnie nieszczęście.~Któż by ją znowu oddał trzpiotowi
 2    1, I  | kańczug zawieszony!~Nie chcę, by kto od męża mego był dręczony,~
 3    1, II |      przebudzony,~Nie dlatego by radził, lecz żeby się kłócił:~
 4    1, 1  |        nie mogę zgadywać,~Kto by tutaj waćpana śmiał dziś
 5    2, IV |    każdy tak żyć chciał; czym by Polska była?~ SZARMANCKI~
 6    2, IV |       SZARMANCKI~Nie wiem, co by z nią było, leczby się bawiła!~
 7    2, V  |      nie? tych skrupułów czas by już postradać.~Krzyczy~Portret
 8    2, VII|  których czułość i zabawa,~On by jej kazał czytać wolumina
 9    3, V  |       państwo młodzi z czegóż by żyć mieli?~ PODKOMORZY~Ani
10    3, V  |  bronić!~Poświęcę życie moje, by jej stać się godnym,~By
11    3, V  |       by jej stać się godnym,~By ci dowieść, że synem nie
12    3, VI |    nóg twoich ze łzami za mną by prosiła!~ STAROSTA~Niech