Akt, Scena

 1    1, I  |      nieboszczkiej żony!~Już teraz takich nie ma: to, to pani
 2    1, II |  ustąpili -~Powiedzże waćpan teraz, że uparty traci.~ PODKOMORZY~
 3    1, 1  |    nie wyjadą prawie.~Ja sam teraz na wiosnę, bawiąc się w
 4    1, 1  |    wyjechać śmiała na ulice,~Teraz ot tak wysokie sadzi kobylice, ~
 5    1, IX |     świecie?~z urąganiem~Oj, teraz to dopiero będziemy szczęśliwi!~
 6    1, IX | dopiero będziemy szczęśliwi!~Teraz!~ WALERY~Byleśmy byli zgodni
 7    2, IV |    uwierzysz, w Paryżu jakie teraz nudy.~Nic na świecie tak
 8    2, V  |  złotym.~Listy chcesz czytać teraz alboli też potym?~ WALERY~
 9    2, VII|       Szambelanie!~W cóż się teraz obrócą piękne twoje sprzączki,~
10    3, V  |   tej mądrej nauki.~Co to wy teraz wszyscy tak bardzo, chwalicie.~