Akt, Scena

 1 Stan     |    poświęcić je mogę, jak temu, który cnotą i stałością swoją
 2    1, II | nauczyłeś,~W tych księgach, nad który, mi już oczy straciłeś.~
 3    1, 1  |  Szodoarem będą się wyprzedzać,~Który pierwszy z Paryża nowość
 4    2, IV |        dzielny, długo uciskany,~Który poznawał siebie i rwał swe
 5    2, V  |      takim człowieku nie wrożę,~Który krzywdzi takiego, co się
 6    2, VI |  znajduję!~patrząc na Walerego, który w pomieszaniu~Cóż to? Waćpan
 7    2, VII|      mną ni gustem, ni wiekiem,~Który nawet wyrazów moich nie
 8    3, III|       Tłumiąc żal w sercu moim, który mię przenikał, ~Niespokojny,
 9    3, III|    łatwe pogodzenie.~Zbrodzień, który podstępów śmiał takich się
10    3, III|         śmiał takich się ważyć,~Który śmiał moję miłość, twę sławę