Akt, Scena

1 Docz     |         nie znajdują się zupełnie takie w kraju naszym, lecz trzeba
2    1, III|            PODKOMORZY~Wiem, że są takie; samaś waćpani dowodem.~
3    1, VII| pożegnanie.~Ale jak mię to gniewa takie udawanie!~Bo to niby odmawia
4    1, VII|       mnie z miłości szaleje.~Nie takie panny człowiek wyprowadzał
5    2, IX |             STAROSTA~Jeżeli tylko takie mieć będą zabawy~Jeźli się
6    2, IX |         Ja atoli nic nie mam. Nie takie to czasy!~Grunta pojałowiały,
7    3, VI |        Ach, cóż się to dzieje!~To takie waćpan sobie powziąłeś nadzieje,~
8    3, VI |         kraju nadzieją.~Wierz mi: takie to szczęście dzieci nasze
9    3, VI |   wzdychania i jęki,~Żeń się, gdy takie szczęście ma się w tym znajdować.~