Akt, Scena

  1 Osob      | Podkomorzyny~STAROŚCINA, żona jego z powtórnego małżeństwa~TERESA,
  2 Osob      |  małżeństwa~TERESA, córka starosty z pierwszego małzeństwa, wyhowana
  3 Stan      |     zjednało ci ufność~najlepszego z królów, zjednało szacunek
  4 Stan      |      chlubę moją zakładam. ~Jestem z winnym uszanowaniem Jaśnie
  5 Docz      |         zwraca, i korzyści odbiera z rzeczy, które pod postacią
  6 Docz      |      rozrywki uczą go i bawią, niż z takich, które surowym i
  7 Prze      |         raczyła przyjąć komedię tę z dobrocią i łaskawością,
  8    1, I   |          przecież mrucząc, wyszedł z sali~I na schodach dokończył
  9    1, I   |      AGATKA~Potrzeba zajść w głowy~Z takimi natrętami! czyli
 10    1, I   |   jakichściś wyroków.~Starosta się z nią żeniąc musiał być szalony.~
 11    1, I   |            za to modniejsza~Byłaby z niej zrobiła pocieszne stworzenie!~
 12    1, I   |             gada bez pamięci,~Lata z kąta do kąta, wierci się
 13    1, I   |          dość partie; wszak wiesz, z tej tu włości~Starał się
 14    1, I   |        smutne życie,~Mieć męża, co z urzędu daje ludziom plagi,~
 15    1, I   |            czas już pośpieszyć się z kawą,~Bądź zdrów!~~
 16    1, II  |          przekonaną?~ PODKOMORZYNA~z tonem sprzykrzonym~Jestem
 17    1, II  |        boku~Ach, jakie ja też nudy z tym człekiem ponoszę!~ STAROSTA~
 18    1, II  |             Bo jak zważam gazety i z różnych miejsc listy,~Jak
 19    1, II  |          przewiduję -~I zobaczycie z czasem, jeżli nie zgaduję:~
 20    1, II  |           zakończy,~Że król pruski z cesarzem najściślej się
 21    1, II  |      najściślej się złączy.~Anglia z Francją obronne uderzy przymierze.~
 22    1, II  |      waleczny na zawżdy złączy się z Duńczykiem,~Turczyn zaś
 23    1, II  |     spokojną mam głowę,~Zawarliśmy z potężnym sąsiadem przymierze,~
 24    1, II  |           wierzę:~Polska nigdy się z nikim łączyć nie powinna;~
 25    1, II  |       przymierze chodzi,~Niech się z dalekim łączy, co jej nie
 26    1, II  |       łączy, co jej nie zaszkodzi.~Z Hiszpanią, Portugalią, nawet
 27    1, II  |       Hiszpanią, Portugalią, nawet z Ameryką...~ PODKOMORZYNA~
 28    1, II  |           Ameryką...~ PODKOMORZYNA~Z Persami, Tatarami albo z
 29    1, II  |           Z Persami, Tatarami albo z Siczą dziką.~ STAROSTA~Pewnie,
 30    1, II  |         STAROSTA~Pewnie, że lepiej z nimi; pożytek stąd czysty, ~
 31    1, II  |           sprzeczna.~Wchodzi Jakub z listem~ PODKOMORZY~Cóż tam?~
 32    1, II  |         PODKOMORZY~Cóż tam?~ JAKUB~Z poczty listy.~ PODKOMORZY~
 33    1, II  |           mężów syn mój mieści,~Co z przemocy i hańby kraj nasz
 34    1, II  |           popisował!~ PODKOMORZYNA~z żywością~W nieuczciwym go
 35    1, II  |          rzeczy jakoweś zgłębianie z daleka,~To śmieszne jakieś
 36    1, II  |          rozumny, co łączy światłu z przekonaniem,~Długu waży,
 37    1, II  |            waży, niźli się odezwie z swym zdaniem:~Obstaje przy
 38    1, II  |       chcieli: Wolim cierpieć, niż z bratem się kłócić!~Niechże
 39    1, II  |       sejmie gotowym?~Czyli się to z rozumem może zgodzić zdrowym,~
 40    1, II  |            powaga wraca, ~Obywatel z radością podatek opłaca,~
 41    1, II  |    zapalony,~Chęcią dobra ojczyzny z królem połączony,~Uwodzić
 42    1, II  |            kraju miłości poświęci!~Z dawnym wyborem wkrótce nowy
 43    1, II  |          zgodzę, zaraz protestuję!~z pasją~A gdy zdanie waćpana
 44    1, II  |           zdanie waćpana sprzeczne z moim wszędzie,~Syn jego
 45    1, III |             PODKOMORZY~Rozumie kto z waćpaństwa, co ten bilet
 46    1, III |      znaczy?~ PODKOMORZYNA~Kuzynka z francuskiego myśli swe tłumaczy.~
 47    1, III |         łożą,~Że mamki i piastunki z zagranicy zwożą.~Któż ich
 48    1, III |            ta wada:~Wychowanie ich z zalet pozornych się składa.~
 49    1, III |      Rzymianek przykłady,~Dzieliły z nami chętnie publiczne nakłady,~
 50    1, III |       chętnie publiczne nakłady,~I z skroń pozdejmowawszy przepyszne
 51    1, III |            wykwintne i modne,~Lecz z życiem, co wieść mają, bynajmniej
 52    1, III |           śmieszne zwyczaje;~Niech z uwag swych dla kraju pożytki
 53    1, III |         wychowaniem~Nie zgadza się z humorem waćpana ni zdaniem...~
 54    1, III |           Mospanie, gdzie się suma z dobrami zjednoczy,~Tam na
 55    1, III |            tak silnym powabom któż z nas oparłby się?~Prawda,
 56    1, IV  |          mą córkę.~ STAROSTA~Dobra z niej dziewczyna,~Lecz prawdę
 57    1, IV  |         Bóg wie dostanie się komu;~Z syna przecie i pomoc, i
 58    1, IV  |            poforsować,~Czy ekonoma z intrat ściśle obrachować,~
 59    1, V   |      cieszyć, czyli mam się smucić~Z skłonnością moją walczą
 60    1, V   |          jak okrutne razy~Schowana z nim w- tym domu, w latach
 61    1, 1   |       widząc, że Teresa patrzy nań z podziwieniem~Waćpanna dobrodziejka
 62    1, 1   |     Warszawie,~Kasztelance jednego z koni moich dałem;~Jak ma
 63    1, 1   |             byłbym najszczęśliwszy z ludzi,~Gdybym się mógł znajdować
 64    1, 1   |     płomienie~I łzy moje mieszając z rosą niebios wonną.~ TERESA~
 65    1, 1   |         onych odwiedzać.~Karpantie z Szodoarem będą się wyprzedzać,~
 66    1, 1   |         wyprzedzać,~Który pierwszy z Paryża nowość jej sprowadzi,~
 67    1, VII |        wewnątrz, wiem, że dla mnie z miłości szaleje.~Nie takie
 68    1, VII |         panny człowiek wyprowadzał z głowy.~Ach! żeby tylko mógł
 69    1, VII |            widzę, czereda wali się z hałasem,~Ja uciekam i frak
 70    1, VIII|       słabość napada.~ JAKUB~wpada z radością~Panicz nasz starszy
 71    1, VIII|            rozeznali, choć jeszcze z daleka.~ PODKOMORZY~Wszakżem
 72    1, VIII|        obiad stanie.~ PODKOMORZYNA~z radością~O Boże! Jakże tkliwe
 73    1, VIII|        idzie także do okna, Teresa z daleka za nim patrzy~Już
 74    1, VIII|     wjeżdża w ulicę.~ PODKOMORZYNA~Z radości wstał z powozu i
 75    1, VIII|       PODKOMORZYNA~Z radości wstał z powozu i chustką znak daje.~
 76    1, VIII|         chustką znak daje.~ TERESA~z pomieszaniem na boku~Radość
 77    1, VIII|            sobie wspominam, kiedym z dyrektorem ~Wracał ze szkół
 78    1, VIII|           wyrabiali.~ PODKOMORZYNA~z radością~Już wjeżdża w bramę,
 79    1, IX  |          IX~Ciż sami; Walery wpada z radością; matka bieży przeciw
 80    1, IX  |          WALERY~całując ręce matki z rozrzewnieniem~Czuję, matko;
 81    1, IX  |          mi dawałeś,~Prawidłom, co z dzieciństwa w serce mi wpajałeś,~
 82    1, IX  |             tak sławne po świecie?~z urąganiem~Oj, teraz to dopiero
 83    1, IX  |           wszystko już przewidział z samego początku;~podczas
 84    1, IX  |     podczas gdy Starosta rozmawiał z Podkomorzym, Walery wita
 85    1, IX  |       Podkomorzym, Walery wita się z Starościanką~Ciekawe między
 86    1, IX  |      wszystkie tęsknoty me słodzę.~Z radościąś dom zobaczył?~
 87    1, IX  |            nie dzielili!~ WALERY~A z braci mych żadnego w domu
 88    1, IX  |            Może, że też już wstała z łóżka Starościna.~ STAROSTA~
 89    2, I   |    niepewna, troskliwa ,~Gdy każdy z nim rozmawia i wita ochoczy,~
 90    2, II  |          II~Teresa, Walery ~WALERY~z uczuciem całując ręce Teresy~
 91    2, II  |          przejęcie!~ TERESA~Jesteś z nami, twój widok troski
 92    2, II  |      wspomnienia;~Przywodzić czasy z tobą strawione tak mile, ~
 93    2, II  |        wdzięki i ozdobą -~Niejedną z nich równałem w sercu moim
 94    2, II  |         nich równałem w sercu moim z tobą -~Tymeś się szacowniejszą
 95    2, II  |           wstręt we mnie zwycięża.~Z rozrzewnieniem~Z tobą żyć
 96    2, II  |         zwycięża.~Z rozrzewnieniem~Z tobą żyć tylko pragnę, ciebie
 97    2, II  |      przecież wystarczy potrzebie,~Z tcibą milsze mi będzie nad
 98    2, II  |      dowody:~Momentu być nie możem z sobą bez przeszkody~Ani
 99    2, II  |         nim się oddalę, - ;~Dobywa z kieszeni pas szyty~Przyjm
100    2, II  |             Strzeżona ustawicznie, z pracą się mą kryłam.~Ukradkiem
101    2, IV  |             SZARMANCKI~ufryzowany, z wielkim halsztukiem i w
102    2, IV  |            Wiek minął, jakeśmy się z sobą rozdzielili,~Panowie
103    2, IV  |           ją poznał, kiedym wrócił z zagranicy.~Lecz jak to?
104    2, IV  |           panem znacznego majątku,~Z radości nie wiedziałem,
105    2, IV  |           nie wiedziałem, co robić z początku...~Poprawiając
106    2, IV  |           Puściwszy, rozstałem się z kochaną Warszawą.~ WALERY~
107    2, IV  |  SZARMANCKI~To mię też zamieszanie z Francji wypędziło.~ WALERY~
108    2, IV  |          waćpanu: nie wiem, co się z nimi stało,~Bo mię wszystkie
109    2, IV  |          gdyby ich umyślnie obrano z rozsądku,~Na warcie strzegli
110    2, IV  |           pusty,~Angielczyk jeden, z małą peruczką i tłusty,~
111    2, IV  |         nudów.~ WALERY~Ta przyjaźń z którąś waćpan raczył mię
112    2, IV  |            męczyli, krzyczeli,~Ja, z pudrem i z pomadą włos sczesawszy
113    2, IV  |          krzyczeli,~Ja, z pudrem i z pomadą włos sczesawszy wonną,~
114    2, IV  |   powiewnym chłodzie,~Łajałem wraz z drugimi sejm w Saskim Ogrodzie:~
115    2, IV  |           Saskim Ogrodzie:~Wypiłem z przyjaciółmi pończu dużą
116    2, IV  |         SZARMANCKI~Nie wiem, co by z nią było, leczby się bawiła!~
117    2, IV  |        kocha, ma się wkrótce żenić~Z piękną, posażną, grzeczną,
118    2, IV  |             no i cóż mam rubli~Już z biedy na małżonka trzeba
119    2, IV  |         Wierz mi, gorszyé się będę z takiego uczynku.~ SZARMANCKI~
120    2, V   |           Na stole, te pierścionki z włosów?~ KOZAK~Maju, panie ~
121    2, V   |        między wami działo.~ WALERY~z grozą~I waćpan z tak haniebnym
122    2, V   |            WALERY~z grozą~I waćpan z tak haniebnym zdaniem śmiesz
123    2, V   |            połączyć razem występek z podłością. ,~Jeźli przez
124    2, V   |          po skutkach poznawać:~Kto z nas szczęśliwszy? czyli
125    2, V   |         nas szczęśliwszy? czyli ja z niegodziwością,~Czy waćpan
126    2, V   |         niegodziwością,~Czy waćpan z swą dyskrecją, swą delikatnością?~
127    2, V   |        Pokazuje mu portret~ WALERY~z największym zadziwieniem~
128    2, V   |     przysięgnę śmiele;~Nie masz go z rąk jej: Powiedz, przez
129    2, VI  |           STAROŚCINA ~w dezabilu i z miną omdlewającą~Jakiż ja
130    2, VI  |   wszystkie nerwy mi wstrząsnąłeś;~Z odmianą stroju widzę i tony
131    2, VI  |          zostać, nie lękaj się, ja z miejsc tych odchodzę.~Wychodzi~~
132    2, VII |           zwierzyć możesz poufale;~Z dawna widzę, że smutek,
133    2, VII |             Mimo rodziców chciałam z nim uciec od madam,~Złączyć
134    2, VII |        uciec od madam,~Złączyć się z mym idolem . . Kiedy Parki
135    2, VII |         przypadek okrutny!~Wyjmuje z kieszeni pulares atłasowy
136    2, VII |        kieszeni pulares atłasowy i z niego papier~Oto wierszopis
137    2, VII |            wierszopis jeden, znany z swej czułości,~Podał go
138    2, VII |        żyje, Szambelan zgubiony!~A z nim zginęły wdzięki, młodość
139    2, VII |        próżno zbroczonego stangryt z krwie obciera,~Już nie żył;
140    2, VII |          żyje, Szambelan zgubiony!~Z rozrzewnieniem~Ach, co za
141    2, VII |         ten przypadek nie tyka mię z bliska,~Smutny będę przez
142    2, VII |        razy,~Łącząc mię malgre moi z dziwacznym człowiekiem,~
143    2, VII |      życzemy.~ SZARMANCKI~klękając z zmyślonym zapałem~Wszechmocne
144    2, VII |     STAROŚCINA~Ach, wszak to słowa z Nowej Heloizy wzięte!~Jak
145    2, VII |          mąż mój uprzykrzony,~Chcę z nim pomówić; waćpan bądź
146    2, VIII|       pełne smutku i pełne żałoby.~Z tobą ja, Jungu, mieszkać
147    2, IX  |      zwabia,~Au dessus des trésors z, nad drogie kamienie~Woli
148    2, IX  |           strumyka,~Słuchać będzie z Teresą tkliwego słowika. ,~
149    2, IX  |        źdźbła nie będzie, toż samo z jarzyną ;~Cieszyłem się
150    2, IX  |         oźminą,~Alić się dowiaduję z listów ekonoma,~Ze i te
151    2, IX  |            i w lecie,~Jest karczma z młynem, a w niej szynkuje
152    2, IX  |         Cóż, że niepiękny? ale mam z niego użytki:~Z karczmy
153    2, IX  |            ale mam z niego użytki:~Z karczmy tej dwa tysiące
154    2, IX  |            Eh! Vous me sacrifierez z tak maleńkie względy:~Znieś
155    2, IX  |            wspomnienia;~A berżerek z daleka, smutnie grając sobie,~
156    2, IX  |     waćpani niechaj pomówię wprzód z Zydem,~Może się to ułoży.~
157    2, IX  |          łóżko!~Wynoszą Starościnę z krzesłem~Koniec aktu drugiego~
158    3, I   |   przebywał kryjomo,~Był to malarz z Warszawy?~ AGATKA~Tu wszystkim
159    3, I   |         Pewnie żeby się potem mógł z nim popisować.~Żeby się
160    3, III |    Chceszże dłużej unikać?~ WALERY~z ogniem~Wyznaję mą winę.~
161    3, III |           Corazem nieszczęśliwsza: z ojcem moim zmownie ~Macocha
162    3, III |           zdradzę.   WALERY~Miłość z nami, Tereso! ta niech koi
163    3, III |          mękę,~Pójdę do ojca twego z moimi prośbami,~Pójdę i
164    3, IV  |           Jak szczera nasza miłość z latami wzrastała;~Karmiła
165    3, IV  |         staje.~Wychowując was sama z dzieciństwa oboje,~Wierzcie:
166    3, IV  |       które Walery i Teresa całują z przejęciem.~O, me dzieci!
167    3, IV  |          STAROSTA~To próżno: człek z waćpanem nigdy się nie zgodzi~
168    3, IV  |          Patrz, jak się lęka, jaka z swym ojcem nieśmiałość!~
169    3, V   |          Podkomorzyny~Kłóciłem się z mężulkiem, i cóż to poradzi?~
170    3, V   |            Wszak, co dziś przyszło z poczty, już zgadłem we wtorek~
171    3, V   |        będziemy mieli sejm gotowy?~Z zgrozą~Godziłoż się w tym
172    3, V   |     zepsować.~Trzeba go ułagodzić, z wolna postępować.~ STAROSTA~
173    3, V   |          odkrywa?~Radzę, niech się z materią taką nie odzywa,~
174    3, V   |      sądziłem,~Jeden panicz, chcąc z światłem swym się popisywać,~
175    3, V   |        duszy,~Wziął przez łeb krys z piętnaście, a obydwie uszy~
176    3, V   |            kraju;~Ten mówi do mnie z miną rubasznie przyjemną:~"
177    3, V   |        człek się zapomoże.~Prawda, z tego wszystkiego przyjść
178    3, V   |             Między oświadczeniami, z którymiś się szerzył, ~Powiedziałeś,
179    3, V   |         tych w ucisku:~Kochali się z dzieciństwa; jakże bez litości~
180    3, V   |         majętnego.~szedłem dawniej z waćpaństwem w niejakieś
181    3, V   |          Pytam się, państwo młodzi z czegóż by żyć mieli?~ PODKOMORZY~
182    3, V   |         ani też podłością zebrany;~Z cnotą oddam go synom. Córki-m
183    3, V   |           życzył~Nie dlatego, żeby z nią syn mój krocie liczył,~
184    3, V   |         liczył,~Ale żem sądził, iż z nią szczęśliwym żyć będzie.~
185    3, V   |       córka moja przyrzeczona~Otóż z resztę kompanii nadchodzi
186    3, VI  |          przejęcia~Przyjmuję wyrok z dawna ode mnie życzony.~
187    3, VI  |         Żeś się nie chciała wdawać z takim sowizdrzałem:~Chęć
188    3, VI  |            oddam twej ręki~ TERESA~z uczuciem~Ach, ojcze! przyjm
189    3, VI  |       waćpana za męża.~ SZARMANCKI~Z wstrętem walczyć nie można;
190    3, VI  |        wstrętem walczyć nie można; z miejsc się tych oddalę,~
191    3, VI  |          umrze na pustyni.~ WALERY~z cicha do odchodzącego Szarmanckiego~
192    3, VI  |            Teresy, lub stracisz go z życiem.~ SZARMANCKI~oddając
193    3, VI  |           nie potrzeba~Tego, co mi z dzieciństwa przyznaczyły
194    3, VI  |            wzbudził miłość tkliwą,~Z nim jednym tylko w świecie
195    3, VI  |  zmiękczony?~O cóż chodzi? Mówiłem z samego początku,~Że Walery
196    3, VI  |          dziewczyna.~ PODKOMORZYNA~Z tej strony chciej swą waćpan
197    3, VI  |         albo zechce się rozwodzić.~Z żywością~Róbcie sobie, co
198    3, VI  |            Nauk, rządu, pryncypiów ż sam ich uczyć będę;~Bo Waćpan,
199    3, VII |       pozwolenie,~Niechaj i ja się z moją Agatką ożenię.~ PODKOMORZY~
200    3, VII |            Milej mi będzie, że ci, z których żyjem pracy,~Stwierdzą
201    3, VII |           dobrej i złej przygodzie z tobą razem wspolni,~Nie
202    3, VII |       Antał starego wina każ dobyć z piwnicy;~Niechaj moździerze
203    3, VII |         wiwatem,~Niech panna młoda z kumem, a pan młody z swatem,~
204    3, VII |         młoda z kumem, a pan młody z swatem,~Ukłoniwszy się wprzódy,
205    3, VII |       bandurka ,~Człek choć stary, z gosposią wytnie się mazurka.~