Akt, Scena

  1 Docz      |                    DO CZYTELNIKA~Ma to do siebie umysł człowieka,
  2 Docz      |       opinie prostować należy. Jest to rzeczą największej wagi:
  3 Docz      |              tym więcej naśladowali to, co jest dobrym i pożytecznym.~
  4 Prze      |       śmiele. Nie chwaliłem - tylko to, co jest przykładnym, dobrym,
  5    1, I   |        niech się trochę krząta.~Już to będzie podobno godzina dziesiąta,~
  6    1, I   |           późna znudził.~Jak zaczął to o sejmie, to o wojnach bajać ,~
  7    1, I   |             Jak zaczął to o sejmie, to o wojnach bajać ,~Ze wszystkimi
  8    1, I   |       ostatka swej mowy.~Prawdziwyż to gaduła!~ AGATKA~Potrzeba
  9    1, I   |         musiał być szalony.~Ach, co to za różnica od nieboszczkiej
 10    1, I   |            Już teraz takich nie ma: to, to pani rzadka,~Co to za
 11    1, I   |            teraz takich nie ma: to, to pani rzadka,~Co to za gospodyni,
 12    1, I   |              to, to pani rzadka,~Co to za gospodyni, jaka dobra
 13    1, I   |         pierwszej rozsądna, lecz za to modniejsza~Byłaby z niej
 14    1, I   |            myśliwską~ AGATKA~Ale co to za hałas, co to za trąbienie?~
 15    1, I   |       AGATKA~Ale co to za hałas, co to za trąbienie?~ JAKUB~To
 16    1, I   |             to za trąbienie?~ JAKUB~To zapewne Szarmantcki wyjeżdża
 17    1, I   |       warkocz przyprawiony.~Chcesz, to ja ci daruję tę zdobycz
 18    1, I   |      Staroście; jeśli nie mylę się,~To podobno zamyśla o pannie
 19    1, I   |              a choć zbiorek mierny,~To go pomnoży praca, staranie,
 20    1, II  |       STAROSTA~Nie dosyć na tym, bo to zapewne nieszczerze;~Trzeba
 21    1, II  |      PODKOMORZY~Przyznać należy, że to systema jest nowe;~Względem
 22    1, II  |       PODKOMORZY~odpieczętowawszy~A to od mego syna! Chwalebna
 23    1, II  |          nasi przodkowie~Nie mieliż to rozumu i oleju w głowie?~
 24    1, II  |     potężnymi pod ich ustawami.~Tak to Polak szczęśliwie żył pod
 25    1, II  |   szczęśliwie żył pod Augustami!~Co to za dwory, jakie trybunały
 26    1, II  |         okrutnicy~Liberum veto, tej to wolności źrzenicy.~płacze~
 27    1, II  |      wolność, skracają swywole.~Ten to nieszczęsny nierząd, to
 28    1, II  |             to nieszczęsny nierząd, to sejmów zrywanie~Kraj zgubiło,
 29    1, II  |        jakoweś zgłębianie z daleka,~To śmieszne jakieś względy
 30    1, II  |        względy na prawa człowieka ,~To zawody sumienia, to delikatności,~
 31    1, II  |     człowieka ,~To zawody sumienia, to delikatności,~To jakieś
 32    1, II  |          sumienia, to delikatności,~To jakieś szanowanie świętych
 33    1, II  |    własności -~Za naszych czasów na to wszystko nie zważano,~Wszyscy
 34    1, II  |           sejmie gotowym?~Czyli się to z rozumem może zgodzić zdrowym,~
 35    1, II  |       przedtem bywało~ PODKOMORZY~I to wszystkich klęsk naszych
 36    1, II  |    znajdować.~ STAROSTA~Bez zwłoki! to o sejmie nie można powiedzieć.~
 37    1, II  |             znajdował trudności,~Za to, co zrobił, wiele winniśmy
 38    1, II  |            Co pierwszy nie dokonał, to drugi dokończy;~Czynnie
 39    1, II  |          siebie.~ STAROSTA~Wszystko to piękne słowa i piękne nadzieje,~
 40    1, II  |          syna?~Żeśmy innego zdania, to nie jego wina.~Porywczo
 41    1, III |          rozumie po polsku, nie jej to jest wina,~Ale tych raczej,
 42    1, III |       niekontenci?~Wiesz waćpan, co to było za naszej pamięci!~
 43    1, III |           wie, co żyto.~ PODKOMORZY~To niedobrze; powinien znać
 44    1, III |  przyjacielem mody.~ STAROSTA~Jakże to, dobrodzieju!~ PODKOMORZY~
 45    1, III |            czasem chorować; i ca mi to szkodzi,~Że w myślach zatopiona,
 46    1, IV  |             i wygoda w domu,~Bo czy to w trybunale sprawę poforsować,~
 47    1, 1   |             ruszyć zająca ni wilka,~To ostatnie nieszczęście~postrzegając
 48    1, 1   |        Anglii kupiłem pikiera ,~Był to pierwszy koń w świecie;
 49    1, 1   |              SZARMANCKI~Zezwolić na to byłabyś waćpanna skłonną?~
 50    1, 1   |          Anglii wszystkie panny~Czy to na polowanie, czy na spacer
 51    1, VII |             pożegnanie.~Ale jak mię to gniewa takie udawanie!~Bo
 52    1, VII |           gniewa takie udawanie!~Bo to niby odmawia i niby się
 53    1, VIII|            cicho do Podkomorzego~Są to chimery; na dzień w łóżku
 54    1, VIII|             rada;~Kiedy chce tylko, to ją ta słabość napada.~ JAKUB~
 55    1, VIII|          naprzeciwko synowi swojemu~To wcale nie przystoi.~
 56    1, IX  |        urzędzie sprawował,~Winienem to przestrogom, które mi dawałeś,~
 57    1, IX  |      świecie?~z urąganiem~Oj, teraz to dopiero będziemy szczęśliwi!~
 58    2, II  |         tobie poświęcać me chwile -~To szczęściem, zatrudnieniem
 59    2, II  |           szczęściem, zatrudnieniem to było codziennym.~ WALERY~
 60    2, II  |          nie zraża,~Ty mię kochasz, to dosyć. W układach swych
 61    2, II  |        szczęście, godziny spokojne:~To me serce nad wszystkie dostatki
 62    2, IV  |        wrócił z zagranicy.~Lecz jak to? lato całe strawiłem w stolicy:~
 63    2, IV  |             Jeździć po trybunałach, to śliczne zabawy!~Wolałem
 64    2, IV  |             w rejmencie piechoty;~I to mi się sprzykrzyło. Przecież
 65    2, IV  |          halsztuka i desynując się ~To prawda, że Bóg człeka stworzył
 66    2, IV  |         zapał zajmował?~ SZARMANCKI~To mię też zamieszanie z Francji
 67    2, IV  |          wyniósł rząd swobodny:~Był to widok człowieka rozsądnego
 68    2, IV  |          dobrego porządku .~Tak mię to rozgniewało, żem się wraz
 69    2, IV  |          jak u nas, krzyki.~Lecz za to co za sklepy, łańcuszki,
 70    2, IV  |      łańcuszki, guziki,~Kursa koni! to w świecie najlepsza ustawa!~
 71    2, IV  |        ustawa!~Ach! przyjacielu, co to za szczęście, zabawa;~Tych
 72    2, IV  | cudzoziemcowi opuścić nie godzi.~Co to za widowisko! człek w głowę
 73    2, IV  |           mu powiedzieć,~Powiem: że to bez zysku żadnego jeżdżenie~
 74    2, IV  |            Mam się znów dosługiwać? To sposób zbyt długi!~Urzędy,
 75    2, IV  |         właśnie o waćpanu słyszałem to samo.~ SZARMANCKI~Dalibóg,
 76    2, IV  |          dają, żebym pojął żonę.~Co to za kłopot, co za bieda nieustanna:~
 77    2, IV  |               SZARMANCKI.~Ale co ci to szkodzi? choćby dla zabawy.~
 78    2, V   |     SZARMANCKI~Czy masz portery; co to na kominku~Leżały, i te
 79    2, V   |           listy, włosy, pierścionki~To nie wszystko! gdzie reszta,
 80    2, V   |          Patrzyć na te zdobycze, co to za rozkosze!~Walery spoziera
 81    2, V   |           jej nie lubiłem wcale;~Co to były za szlochy, narzekania,
 82    2, V   |            drugim i pokazuje prędko~To portret Cześnikowej, włosy
 83    2, V   |            pierścień Kasztelanki,~A to wachlarz kuzynki, w tym
 84    2, V   |           Oj, nie wiesz jeszcze, co to są za dobrodziki!~Człek,
 85    2, V   |          jest niegodziwością..~Jest to połączyć razem występek
 86    2, VI  |             który w pomieszaniu~Cóż to? Waćpan wyrabiasz tak okropne
 87    2, VI  |            Parlez plus bas, wszakże to nie wasze sejmiki~La téte
 88    2, VI  |           przejąłeś.~Wolę wyjść, bo to taka turniura już wasza,~
 89    2, VII |             assez drôle prawdziwie; to on kochać umie?~ SZARMANCKI~
 90    2, VII |             głoszę.~ STAROŚCINA~Jak to czule pisano... O, gorzkie
 91    2, VII |            Gdańska...~ SZARMANCKI~A to rzecz nieznośna!~I cierpi
 92    2, VII |        rzecz nieznośna!~I cierpi na to dusza prawdziwie miłośna.~
 93    2, VII |               STAROŚCINA~Ach, wszak to słowa z Nowej Heloizy wzięte!~
 94    2, VIII|             STAROŚCINA~sama~O ciel! to będzie za mąż wyśmienity!~
 95    2, IX  |              Kiedy się nie podobam, to się rozwieść można.~ STAROSTA~
 96    2, IX  |            połowę rocznego dochodu.~To nie żart, żonę taką trzeba
 97    2, IX  |        tylko chciałem tak żartować:~To się ciebie nie tyczy, bądź
 98    2, IX  |     westchnienie.~ STAROSTA~I jakże to, o posag przykrzyć się nie
 99    2, IX  |       ludzie;~Des fruits, du lait , to ich będzie pożywienie,~Łzy
100    2, IX  |         będą tuczyć takimi potrawy,~To pewnie w krótkim czasie
101    2, IX  |              Lecz powiedz szczerze: to on posagu nie żąda?~ STAROŚCINA~
102    2, IX  |             d'honneur! wcale się na to nie ogląda;~Nie myśli o
103    2, IX  |           kocha szczerze.~ STAROSTA~To dobrze, niechże sobie córkę
104    2, IX  |        atoli nic nie mam. Nie takie to czasy!~Grunta pojałowiały,
105    2, IX  |         zrobię tam kaskadę.~Ach, co to za delicje ! wśrzód wód
106    2, IX  |            czułości, o Boże!~Co się to bardziej czuje, jak powiedzieć
107    2, IX  |             Si vous étes si cruel , to ja precz odjadę.~ STAROSTA~
108    2, IX  |            wprzód z Zydem,~Może się to ułoży.~ STAROSCINA~To dla
109    2, IX  |           się to ułoży.~ STAROSCINA~To dla mnie jest wstydem,~Że
110    3, I   |             Powiedasz, że człek, co to przebywał kryjomo,~Był to
111    3, I   |           to przebywał kryjomo,~Był to malarz z Warszawy?~ AGATKA~
112    3, IV  |          waszego przyczynę zgaduję;~To i mnie równie żywo, jak
113    3, IV  |        Starostę mówiącego~ STAROSTA~To próżno: człek z waćpanem
114    3, V   |     Kłóciłem się z mężulkiem, i cóż to poradzi?~ PODKOMORZY~Ja
115    3, V   |         zaczął przebąkiwać;~Właśnie to było, gdyśmy od stołu wstawali;~
116    3, V   |               PODKOMORZY~Prawda, że to był jeden sposób przekonania.~
117    3, V   |       Palili sobie wioski; no i cóż to szkodzi?~Obce wojsko jak
118    3, V   |            Obce wojsko jak wkroczy, to wszystko pogodzi.~Potem
119    3, V   |       obietnice, względy,~Nie byłoż to tak dobrze? I cóż waćpan
120    3, V   |             dobrze? I cóż waćpan na to?~ PODKOMORZY~Mówić o tym
121    3, V   |           Lecz nie na piśmie, wszak to było tylko słowy.~Naówczas
122    3, V   |            są względzie,~Co u mnie, to pieniądze.~ WALERY~Jeźli
123    3, V   |          pieniądze.~ WALERY~Jeźli o to chodzi,~A Ach, wiem, że
124    3, V   |              wiem, że się Teresa na to ze mną zgodzi:~Wyrzekam
125    3, V   |         zowie? tej mądrej nauki.~Co to wy teraz wszyscy tak bardzo,
126    3, VI  |            une chose bien affreuse, to rzecz niesłychana: ~Wszak
127    3, VI  |           rzecz niesłychana: ~Wszak to Teresa sprzeczna rozkazom
128    3, VI  |          będzie posag? Ach, cóż się to dzieje!~To takie waćpan
129    3, VI  |             Ach, cóż się to dzieje!~To takie waćpan sobie powziąłeś
130    3, VI  |            do żony~I cóż Waćpani na to? Wszakżeś zapewniała,~Że
131    3, VI  |      oddając portret~Weź go, nie są to rzeczy tak dla mnie łudzące.~
132    3, VI  |        wchodzić o żonę!~Nie uciekło to jeszcze, co jest przewleczone.~
133    3, VI  |       względzie.~ STAROSTA~Wszystko to bardzo dobrze, lecz nie
134    3, VI  |           nadzieją.~Wierz mi: takie to szczęście dzieci nasze czeka,~
135    3, VI  |       STAROSTA~I Waćpani już także? to jakaś choroba!~Cóż ja pocznę,
136    3, VI  |            jeden przypadek warować,~To jest: żebyś mi nigdy ni
137    3, VI  |             Będziemy całym życiem o to się starali,~Byśmy wszyscy
138    3, VII |        zapomnę.~ STAROSTA~Potrzebne to rzeczy!~Do czego to znów
139    3, VII |       Potrzebne to rzeczy!~Do czego to znów przypiąć te ich uwolnienie?~
140    3, VII |         przypiąć te ich uwolnienie?~To tylko waćpan robisz dla
141    3, VII |          Najprzód proszę, niech się to odprawi przy świcy,~Antał
142    3, VII |         późno?~ STAROŚCINA~Nie jest to w mej sile,~Nie lubię tego