Akt, Scena

1    2, IV |       zawierzyły, nie zdradzaj czułości.~ SZARMANCKI~Otóż znowu
2    2, V  |      Przydałeś obraz wdzięków, czułości i cnoty?~Powiedz, oddaj
3    2, VII|    zacytować,~Lecz tej tkliwej czułości nie umie pojmować,~Tych
4    2, VII| wierszopis jeden, znany z swej czułości,~Podał go rymy swymi do
5    2, VII| prawdziwie miłośna.~Delikatnej czułości waćpaniś jest wzorem.~Ach,
6    2, VII|        duszę,~Bym nieszczęsnej czułości ponosił katusze,~Dajcie
7    2, IX |       znasz się na tej tkliwej czułości, o Boże!~Co się to bardziej