Akt, Scena

  1 NaWsi     |        PODKOMOROSTWA~Suponuje się, że rzecz się odprawia ~podczas
  2 Docz      |           obyczaje.~Pewien jestem, że charaktery osób najśmieszniejszych
  3 Prze      |       miała na chęci piszącego: te że były najczystsze, zaręczyć
  4    1, I   |       sejmie, to o wojnach bajać ,~Ze wszystkimi się sprzeczać,
  5    1, I   |            dopiero, jak postrzegł, że już wszyscy spali,~Ze świece
  6    1, I   |   postrzegł, że już wszyscy spali,~Ze świece gasły, przecież mrucząc,
  7    1, I   |          czyli Boska kara!~Prawda, że się wybornie dobrała ta
  8    1, I   |            kochała!~ JAKUB~Pewnie, że dzisiejsza~Mniej od pierwszej
  9    1, I   |             broniła,~Nareszciem go ze złości za włosy chwyciła,~
 10    1, I   |            naś przesiaduje.~Widzę, że Starościnie bardzo nadskakuje~
 11    1, I   |          będzie i bogatym.~Prawda, że się w podległym stanie urodziłem,~
 12    1, II  | powiedziałem wczoraj na wieczerzy,~Że ta wojna, która się wokoło
 13    1, II  |           mój małoletni,~Pamiętam, że trybunał sądziłem w Piotrkowie:~
 14    1, II  |          Kiedy przyszła wiadomość, że pokój zawarty.~Ja właśnie
 15    1, II  |         wojna na tym się zakończy,~Że król pruski z cesarzem najściślej
 16    1, II  |        PODKOMORZY~Przyznać należy, że to systema jest nowe;~Względem
 17    1, II  |           dziką.~ STAROSTA~Pewnie, że lepiej z nimi; pożytek stąd
 18    1, II  |          jego cieszyły mię wieści,~Że się wśród tych cnotliwych
 19    1, II  |            mu kto zrobił: jeszcze, że taki przedni wniosek~Miał
 20    1, II  |     ojczyźnie.~Stokroć szczęśliwy, że choć przy późnej siwiźnie~
 21    1, II  |        przy późnej siwiźnie~Ujźrę, że Polska rządna i że poważana~
 22    1, II  |          Ujźrę, że Polska rządna i że poważana~ STAROSTA~Wiem,
 23    1, II  |           poważana~ STAROSTA~Wiem, że waćpanu każda przyjemna
 24    1, II  |           przynajmniej mało,~Wiem, że tak jest najlepiej, jak
 25    1, II  |     robiono co chciano,~Rozumiesz, że syn jego dokazywał wiele?~
 26    1, II  |         przeraźliwe, ~Nie dlatego, że jego, lecz że sprawiedliwe~
 27    1, II  |         Nie dlatego, że jego, lecz że sprawiedliwe~Człek cnotliwy
 28    1, II  |       sposobem otwartym,~Powiedam, że uparty człek zawsze wygrywa.~
 29    1, II  |            Powiedzże waćpan teraz, że uparty traci.~ PODKOMORZY~
 30    1, II  |            Wielki zaiste zaszczyt, że ukrzywdził braci.~Także
 31    1, III |         Bardzo jestem rozgniewana, że nie mogę udać się na przyjemne.
 32    1, III |          baczność od kolebki łożą,~Że mamki i piastunki z zagranicy
 33    1, III |       obowiązki.~ PODKOMORZY~Wiem, że są takie; samaś waćpani
 34    1, III |       samaś waćpani dowodem.~Wiem, że są znakomite i cnotą, i
 35    1, III |      słuchałem,~Lecz się przyznam, że w duchu serdecznie się śmiałem~
 36    1, III |     pamięci!~Młodzieniec wiedział, że go głośna czeka sława,~Gdy
 37    1, III |            ważna~ STAROSTA~Pewnie. że... dość powiedzieć. że była
 38    1, III |             że... dość powiedzieć. że była posażna~Mospanie, gdzie
 39    1, III |      chorować; i ca mi to szkodzi,~Że w myślach zatopiona, po
 40    1, III |      zatopiona, po miesiącu chodzi~Że lubi lasy, zdroje, słowiki,
 41    1, 1   |          Teresę~Niech pani daruje,~Że się przed nią w zbryzganym
 42    1, 1   |          waćpanna skłonną?~widząc, że Teresa patrzy nań z podziwieniem~
 43    1, 1   |            przysięgam jej wdzięki,~Że jeśli mi nie zechcesz ubliżyć
 44    1, 1   |        słaby...~ TERESA~Przyznaję, że ma w sobie łudzące powaby,~
 45    1, VII |         chwieje,~A wewnątrz, wiem, że dla mnie z miłości szaleje.~
 46    1, VIII|            Wszakżem mówił waćpani, że na obiad stanie.~ PODKOMORZYNA~
 47    1, VIII|        kiedym z dyrektorem ~Wracał ze szkół do domu nad samym
 48    1, IX  |           Jakże jestem szczęśliwa, że ciebie oglądam!~Nie, już
 49    1, IX  |       największy mam powód wesela.~Że w synu moim widzę już obywatela,~
 50    1, IX  |          moim widzę już obywatela,~Że los wam dla ojczyzny dał
 51    1, IX  | dzieciństwie się chłodził;~Myślić, że się zbliżają chwile pożądane,~
 52    1, IX  |         ale w tym chlubę znajduję,~Ze każdy syn mój służy, żaden
 53    1, IX  |           przybliża godzina,~Może, że też już wstała z łóżka Starościna.~
 54    2, II  |           wspólnie cierpiemy~Może, że tyle przeszkód stałością
 55    2, II  |          wszystko przenosi,~Sądzi, że zbiorów, jego żądza mię
 56    2, II  |            prosi.~ TERESA~Powiedz, że zaraz przyjdę. Masz tedy
 57    2, III |    stroskanym~I słodkiego uczucia, że jestem kochanym!~Ale któż
 58    2, IV  |          które uczęszczałem,~Może, że nie te były, kędyś waćpan
 59    2, IV  |          raki?~ WALERY~Prawdziwie, że się tego nieskończenie wstydzę;~
 60    2, IV  |          desynując się ~To prawda, że Bóg człeka stworzył dosyć
 61    2, IV  |      prawdę mu powiedzieć,~Powiem: że to bez zysku żadnego jeżdżenie~
 62    2, IV  |        choć połowę!~Ale słyszałem, że pan myśli stan odmienić,~
 63    2, IV  |           pan myśli stan odmienić,~Ze się okrutnie kocha, ma się
 64    2, IV  |         samo.~ SZARMANCKI~Dalibóg, że nie, ale krewne uprzykrzone~
 65    2, IV  |         się ułagodzić ~Prawdziwie, że tu bieda pięknym się urodzić.~
 66    2, IV  |           Najszczęśliwszyś podobno ze wszystkiej młodzieży.~Ze
 67    2, IV  |           ze wszystkiej młodzieży.~Ze bez najmniejszych starań,
 68    2, IV  |           uniknie sideł.~Na dowód, że na próżno pochwał mych nie
 69    2, V   |           chorują i mdleją.~Każda, że się powrócę, cieszy się
 70    2, V   |           ta żywość?~Gniewasz się, że kochanka ciebie oszukuje?~
 71    2, VII |             skąd mu się wzięło być ze mną zazdrośnym.~ STAROŚCINA~
 72    2, VII |            poufale;~Z dawna widzę, że smutek, ciężkie jakieś żale~
 73    2, VII |     człowiekiem,~Co się nie zgadza ze mną ni gustem, ni wiekiem,~
 74    2, VII |     STAROŚCINA~Bądź waćpan pewien, że się konkurencja skróci:~
 75    2, VII |        waćpan bądź już zapewniony,~Ze koniec położymy czułej jego
 76    2, VII |         położymy czułej jego męce,~Że Teresa już jego.~ SZARMANCKI~
 77    2, IX  |          waćpani dzieje? Sądziłem, że gore~Albo że które w domu
 78    2, IX  |             Sądziłem, że gore~Albo że które w domu zemdlało lub
 79    2, IX  |         naturę -~Szarmantcki robił ze mną maleńką lekturę;~Tout
 80    2, IX  |         wszystkie swaty~Rozumieją, że jestem okrutnie bogaty,~
 81    2, IX  |        dowiaduję z listów ekonoma,~Ze i te nieumłotne, sama tylko
 82    2, IX  |          brzydki...~ STAROSTA~Cóż, że niepiękny? ale mam z niego
 83    2, IX  |          To dla mnie jest wstydem,~Że tego na waćpanu wyprosić
 84    3, I   |          Agatka~~TERESA~Powiedasz, że człek, co to przebywał kryjomo,~
 85    3, I   |   dowiaduje mój Jakub przypadkiem,~Że kochany Szarmancki sprowadził
 86    3, I   |    widziała!~ TERESA~Wiem, Agatko, że serce twe dla mnie przychylne,~
 87    3, II  |           do Teresy~Panna pozwoli, że tu dłużej nie zostanę,~Mam
 88    3, III |       Pójdę i u nóg jego wyznam mu ze łzami~Mój stan i moją miłość,
 89    3, III |            i me niepokoje;~Powiem, że ciebie kocham, żeś ty bóstwo
 90    3, III |        kocham, żeś ty bóstwo moje,~Ze serca, myśli moich tyś panią
 91    3, III |            moich tyś panią jedyną,~Ze nieszczęścia naszego stanie
 92    3, III |           i trwożliwa,~Wiem tylko, że cię kocham i żem nieszczęśliwa.~~
 93    3, IV  |  najsłodsze były te nadzieje moje,~Ze łącząc was w przyszłości
 94    3, IV  |            pamięta,~Niech wspomni, że jest ojcem, że w twoim zamęściu~
 95    3, IV  |            wspomni, że jest ojcem, że w twoim zamęściu~Winien
 96    3, IV  |         gdzież ten Walery?~ TERESA~ze drżeniem~Ojciec mój nadchodzi~
 97    3, V   |      cyrulik, jedwabiem pozszywał.~Ze śmiechem~No, już się potem
 98    3, V   |       odzywał!~ PODKOMORZY~Prawda, że to był jeden sposób przekonania.~
 99    3, V   |         Pietrze, proszę, bądź Waść ze mną!~Między nami, tę wioskę
100    3, V   |            szerzył, ~Powiedziałeś, że miałbyś za największe szczęście,~
101    3, V   |            to chodzi,~A Ach, wiem, że się Teresa na to ze mną
102    3, V   |          wiem, że się Teresa na to ze mną zgodzi:~Wyrzekam się
103    3, V   |         cnotliwa, ta poda sposoby,~Ze przy zgodzie, przy pracy
104    3, V   |         się godnym,~By ci dowieść, że synem nie będę odrodnym.~
105    3, V   |       zięcia,~Co w zdaniach swoich ze mną ustawnie jest sprzeczny?~
106    3, VI  |         Lecz jest podobno zwyczaj, że obydwie strony,~Nim je na
107    3, VI  |         umowy, w jakieś obowiązki,~Że się posag naznacza, intercyza
108    3, VI  |           to? Wszakżeś zapewniała,~Że miłość jego za cel posagu
109    3, VI  |           za cel posagu nie miała,~Że się fruktami, mlekiem karmić
110    3, VI  |         mlekiem karmić tylko będą,~Że w jakiściś kabance nad rzeką
111    3, VI  |       przewleczone.~Do córki~Wiem, że cię jego strata nie bardzo
112    3, VI  |          bardzo dotyka,~Zobaczysz, że ci znajdę ot, tak frysz
113    3, VI  |         mój patrzyła.~U nóg twoich ze łzami za mną by prosiła!~
114    3, VI  |     kawałek chleba.~Ja oświadczam, że na mnie spuszczać się nie
115    3, VI  |         Mówiłem z samego początku,~Że Walery się zrzeka posagu,
116    3, VI  |             STAROŚCINA~Prawdziwie, że mię widok ich attandrysuje.~
117    3, VII |  dzisiejszym sądzę się szczęśliwy,~Że i takiej synowej Pan Bóg
118    3, VII |           głośny,~Milej mi będzie, że ci, z których żyjem pracy,~
119    3, VII |    wieśniacy,~Niech ich podległość ze dniem dzisiejszym ustaje:~