Akt, Scena

  1 Docz      |         nabierali wstrętu do tego, co jest złym i nieprzyzwoitym,
  2 Docz      |         tym więcej naśladowali to, co jest dobrym i pożytecznym.~
  3 Prze      |          Nie chwaliłem - tylko to, co jest przykładnym, dobrym,
  4 Prze      |      dobrym, pożytecznym; ganiłem, co w publicznym lub prywatnym
  5    1, I   |          Zawsze narzeka; nie wiem, co siedzi w tej głowie!~Bóg
  6    1, I   |           musiał być szalony.~Ach, co to za różnica od nieboszczkiej
  7    1, I   |            ma: to, to pani rzadka,~Co to za gospodyni, jaka dobra
  8    1, I   |       trąbkę myśliwską~ AGATKA~Ale co to za hałas, co to za trąbienie?~
  9    1, I   |         AGATKA~Ale co to za hałas, co to za trąbienie?~ JAKUB~
 10    1, I   |            cały przewrócić gotowy.~Co też on nie wyrabia! gada
 11    1, I   |           smutne życie,~Mieć męża, co z urzędu daje ludziom plagi,~
 12    1, II  |          spili~Za zdrowie Niemców, co się w owych bitwach bili~
 13    1, II  |         Niech się z dalekim łączy, co jej nie zaszkodzi.~Z Hiszpanią,
 14    1, II  |   cnotliwych mężów syn mój mieści,~Co z przemocy i hańby kraj
 15    1, II  |        będziemy cieszyli;~Bóg wie, co porobiły sejmujące Stany,~
 16    1, II  |       Stany,~Dlaczego ten rząd? po co te wszystkie odmiany?~Alboż
 17    1, II  |     szczęśliwie żył pod Augustami!~Co to za dwory, jakie trybunały
 18    1, II  |            jakie trybunały huczne,~Co za paradne sejmy, jakie
 19    1, II  |      czasem kilka wiosek. ~Dzisiaj co kto dostanie? Nowomodne
 20    1, II  |            już oczy straciłeś.~Ja, co nigdy nie czytam lub przynajmniej
 21    1, II  |     Wszyscy byli kontenci, robiono co chciano,~Rozumiesz, że syn
 22    1, II  |          obowiązku.~Człek rozumny, co łączy światłu z przekonaniem,~
 23    1, II  |      próżny upartym.~ STAROSTA~Ja, co mówię i myślę sposobem otwartym,~
 24    1, II  |        zwyczajną.~Nie zrobił tyle, co mógł, nikomu nie tajno.~
 25    1, II  |        znajdował trudności,~Za to, co zrobił, wiele winniśmy wdzięczności.~
 26    1, II  |           wkrótce nowy się połączy~Co pierwszy nie dokonał, to
 27    1, III |          Rozumie kto z waćpaństwa, co ten bilet znaczy?~ PODKOMORZYNA~
 28    1, III |            Głowa źle mi robiła"? - co za wyraz nowy?!~ PODKOMORZYNA~
 29    1, III |        jest wina,~Ale tych raczej, co jej dali wychowanie,~Co
 30    1, III |            co jej dali wychowanie,~Co wytworności dzikie powziąwszy
 31    1, III |            doprowadza mety?~Madam, co gdzieś we Francji robiła
 32    1, III |            ubieży,~Uczyć się musi, co do Polaka należy,~Bo dotąd
 33    1, III |           naszym kraju białogłowy,~Co umieją szanować święte stadła
 34    1, III |        znakomite i cnotą, i rodem,~Co żyją skromnie, kraj swój
 35    1, III |       przestanę nierozsądne matki,~Co, łożąc na swe córki majątku
 36    1, III |            i modne,~Lecz z życiem, co wieść mają, bynajmniej niezgodne~
 37    1, III |          się śmiałem~Jakże waćpan, co sprzyjasz tak każdej odmianie,~
 38    1, III |         niekontenci?~Wiesz waćpan, co to było za naszej pamięci!~
 39    1, III |       rzeczami nabitą,~Wie dobrze, co ananas, a nie wie, co żyto.~
 40    1, III |      dobrze, co ananas, a nie wie, co żyto.~ PODKOMORZY~To niedobrze;
 41    1, III |         proszę!~ PODKOMORZY~Ciężko co znaleźć na obronę:~Oto własnym
 42    1, IV  |           PODKOMORZYNA~do Starosty~Co za miłe, wdzięczne i skromne
 43    1, V   |            Przymuszać się ustawnie co za udręczenie!~Wszystko
 44    1, 1   |            pierwszy koń w świecie; co nie ma przykładów,~Wygrał
 45    1, 1   |          sprowadzi,~Brać będziesz, co jej tylko chęć i gust doradzi;~
 46    1, VIII|             Ach, dla matki tkliwej~Co za radość! Ach, jakiż tu
 47    1, IX  |           nie żądam.~Ty nie wiesz, co dla syna serce matki czuje!~
 48    1, IX  |       które mi dawałeś,~Prawidłom, co z dzieciństwa w serce mi
 49    2, I   |            tak długim niewidzeniu.~Co go ustawnie dręczy, co cierpi,
 50    2, I   |             Co go ustawnie dręczy, co cierpi, co czuje,~Na łono
 51    2, I   |        ustawnie dręczy, co cierpi, co czuje,~Na łono przyjaciela
 52    2, II  |       całując ręce Teresy~O! Boże, co za radość, jak słodkie przejęcie!~
 53    2, II  |          WALERY~Ta nieprzytomność, co nas tak długu dzieliła,~
 54    2, II  |    stałością zmożemy.~Ojciec twój, co bogactwa nad wszystko przenosi,~
 55    2, IV  |            radości nie wiedziałem, co robić z początku...~Poprawiając
 56    2, IV  |          Wyznam waćpanu: nie wiem, co się z nimi stało,~Bo mię
 57    2, IV  |         bez ludzi;~Człowiek nie ma co robić, cały dzień się nudzi.~
 58    2, IV  |            nas, krzyki.~Lecz za to co za sklepy, łańcuszki, guziki,~
 59    2, IV  |          ustawa!~Ach! przyjacielu, co to za szczęście, zabawa;~
 60    2, IV  |   cudzoziemcowi opuścić nie godzi.~Co to za widowisko! człek w
 61    2, IV  |            bym był posłem na sejm, co dziś następuje?~Bardziej
 62    2, IV  |        była?~ SZARMANCKI~Nie wiem, co by z nią było, leczby się
 63    2, IV  |            dają, żebym pojął żonę.~Co to za kłopot, co za bieda
 64    2, IV  |       pojął żonę.~Co to za kłopot, co za bieda nieustanna:~Tutaj
 65    2, IV  |       przez czyn nieuczciwy,~Tych, co mu zawierzyły, nie zdradzaj
 66    2, IV  |          ciekawy!~ SZARMANCKI.~Ale co ci to szkodzi? choćby dla
 67    2, V   |       SZARMANCKI~Czy masz portery; co to na kominku~Leżały, i
 68    2, V   |        kominku~Leżały, i te listy, co porozrzucane~Na stole, te
 69    2, V   |            Patrzyć na te zdobycze, co to za rozkosze!~Walery spoziera
 70    2, V   |          ja jej nie lubiłem wcale;~Co to były za szlochy, narzekania,
 71    2, V   |             Oj, nie wiesz jeszcze, co to są za dobrodziki!~Człek,
 72    2, V   |           są za dobrodziki!~Człek, co kobiecie szczere czucia
 73    2, V   |     niestałą,~I powiedz wszystkim, co się między wami działo.~
 74    2, V   |            Który krzywdzi takiego, co się mścić nie może.~Osławiać
 75    2, V   |   zapalczywość!~ SZARMANCKI~Ale po co te gniewy, dlaczego ta żywość?~
 76    2, VII |         ach! jak się fryzował,~Ja, co zawsze nad względy miłość
 77    2, VII |          świeży jak róża, żył tyle co ona!~O, strato równie ciężka,
 78    2, VII |    zgubiony!~Z rozrzewnieniem~Ach, co za czułe wiersze! żal mi
 79    2, VII |            dziwacznym człowiekiem,~Co się nie zgadza ze mną ni
 80    2, VII |         wyrazów moich nie rozumie,~Co się attandrysować ni jęczeć
 81    2, IX  |           Przyznam się, wolę tego, co już jest swym panem:~Nie
 82    2, IX  |            Żyć będą, nie zważając, co powiedzą ludzie;~Des fruits,
 83    2, IX  |           zrobię tam kaskadę.~Ach, co to za delicje ! wśrzód wód
 84    2, IX  |          tkliwej czułości, o Boże!~Co się to bardziej czuje, jak
 85    3, I   |        TERESA~Powiedasz, że człek, co to przebywał kryjomo,~Był
 86    3, IV  |          drogi rodzicom zwyczajne,~Co surowością ufność w dzieciach
 87    3, V   |            gadać.~ STATOSTA~Wszak, co dziś przyszło z poczty,
 88    3, V   |            jest panem naszym, wie, co pożyteczne,~Co dla kraju
 89    3, V   |        naszym, wie, co pożyteczne,~Co dla kraju szkodliwe, a co
 90    3, V   |          Co dla kraju szkodliwe, a co jest bezpieczne.~ STAROSTA~
 91    3, V   |          tym przypadku, pytam się, co kto może zyskać?~Król dziś
 92    3, V   |            zadawać mękę?~ STAROSTA~Co za męka! Wszak pójdzie za
 93    3, V   |            człeka młodego,~Człeka, co jest swym panem, człeka
 94    3, V   |         najpierwszym są względzie,~Co u mnie, to pieniądze.~ WALERY~
 95    3, V   |          człeka takiego za zięcia,~Co w zdaniach swoich ze mną
 96    3, V   |           zowie? tej mądrej nauki.~Co to wy teraz wszyscy tak
 97    3, VI  | najczulszego w świecie. ~ STAROSTA~Co tam waćpani słuchasz, co
 98    3, VI  |           Co tam waćpani słuchasz, co dziewczyna plecie?~Ja wiem,
 99    3, VI  |        dziewczyna plecie?~Ja wiem, co robię... Właśnie wskórałbym
100    3, VI  |            Nie uciekło to jeszcze, co jest przewleczone.~Do córki~
101    3, VI  |          szukać nie potrzeba~Tego, co mi z dzieciństwa przyznaczyły
102    3, VI  |          przestanie się marzyć,~Na co się śpieszyć? może bogatszy
103    3, VI  |           I ta sytość wszystkiego, co nam życie truje; ~Szczęścia
104    3, VI  |         dzieci wychowanie,~Dzieci, co postępując przykładną koleją,~
105    3, VI  |           Z żywością~Róbcie sobie, co chcecie...~ TERESA~Więc,
106    3, VII |          przyłożyć.~Wszak wszyscy, co w obrębie mej włości mieszkacie,~
107    3, VII |           krewnym i domowi.~I tym, co się należy własnemu krajowi,~