Akt, Scena

 1 Docz      |    sławnego naszego poety *:~Nigdy ja w szczególności nikomu nie
 2 Prze      |    publikum okazać raczyło i które ja przyjmuję raczej jak zachęcenie,
 3    1, I   |            i kręci,~Każdą zaczepi. Ja mu nie mogę darować,~Wczoraj
 4    1, I   |           przyprawiony.~Chcesz, to ja ci daruję tę zdobycz ogromnę.~
 5    1, I   |          ogromnę.~ JAKUB~Nie chcę, ja mu kawałka tego nie zapomnę.~
 6    1, I   |     ostatnie nieszczęście.~Któż by ją znowu oddał trzpiotowi takiemu?~
 7    1, I   |           o sobie: Agatko kochana!~Ja cię kocham, tyś do mnie
 8    1, II  |          nosem, na boku~Ach, jakie ja też nudy z tym człekiem
 9    1, II  |       wiadomość, że pokój zawarty.~Ja właśnie u Marszałka grałem
10    1, II  |          dziś pewniejsi.~ STAROSTA~Ja temu nie wierzę:~Polska
11    1, II  |           Nieba zdarzyły porę, oni ją chwycili,~Ojczyznę spod
12    1, II  |             mi już oczy straciłeś.~Ja, co nigdy nie czytam lub
13    1, II  |          próżny upartym.~ STAROSTA~Ja, co mówię i myślę sposobem
14    1, II  |     nadzieje,~Lecz na te obietnice ja się tylko śmieję;~W tym
15    1, II  |      skryta jakaś intryga pracuje!~Ja się na nic nie zgodzę, zaraz
16    1, III |           chwały dostępuje.~Takich ja obyczaje i cnoty szanuję,~
17    1, III |          uprzedzony.~ PODKOMORZY~A ja mówię, żeś waćpan przyjacielem
18    1, III |          murawy?~Niech sobie lubi; ja znów mam swoje zabawy,~Bo
19    1, III |        ustroniu rozwodzi swe żale,~Ja sobie gram w warcaby albo
20    1, IV  |            cnoty wzrastała.~Kocham ją jak mą córkę.~ STAROSTA~
21    1, 1   |           koniu nie wyjadą prawie.~Ja sam teraz na wiosnę, bawiąc
22    1, 1   |            przyjąć- będzie zdolną;~Ja odchodzę.~odsuwa krosienka
23    1, 1   |         chce odchodzić, Szarmancki ją zatrzymuje~ SZARMANCKI~Życzeniom
24    1, 1   |         sobie łudzące powaby,~Lecz ja spokojne życie nad przepych
25    1, VII |        czereda wali się z hałasem,~Ja uciekam i frak mój odmienię
26    1, VIII|         rada;~Kiedy chce tylko, to ją ta słabość napada.~ JAKUB~
27    1, VIII|          niemu~ STAROSTA~chwytając ją za rękę i zatrzymując~Rodzice
28    1, IX  |           śmiałym działaniem mogli ją ratować.~Mnie staremu już
29    1, IX  |          nie próżnuje.~ STAROSTA~A ja właśnie podobne ułożenie
30    2, I   |           rozmawia i wita ochoczy,~Ja ledwie nań niepewne śmiem
31    2, IV  |         Polskę przerobili,~Ledwiem ją poznał, kiedym wrócił z
32    2, IV  |          do matki ojczyzny.~Kiedym ja się tak bawił, pan, sławą
33    2, IV  |           cały męczyli, krzyczeli,~Ja, z pudrem i z pomadą włos
34    2, IV  |       słowem - zacną damą.~ WALERY~Ja właśnie o waćpanu słyszałem
35    2, IV  |            Tysiącami kochanek, jak ja, będziesz liczyć.~Muszę
36    2, V   |           wdzięków wiele!~Kochałem ją serdecznie całe dwie niedziele.~
37    2, V   |          szalenie~Kochała we mnie, ja jej nie lubiłem wcale;~Co
38    2, V   |            nas szczęśliwszy? czyli ja z niegodziwością,~Czy waćpan
39    2, VI  |           z miną omdlewającą~Jakiż ja hałas znajduję!~patrząc
40    2, VI  |      Chciej zostać, nie lękaj się, ja z miejsc tych odchodzę.~
41    2, VII |        rozpacze~Porzuć, proszę, bo ja się prawdziwie rozpłaczę.~
42    2, VII |             ach! jak się fryzował,~Ja, co zawsze nad względy miłość
43    2, VII |          swymi do nieśmiertelności~Ja nie mam siły sama mówić
44    2, VII |          SZARMANCKI~Przeczytam, bo ja bardzo smutne wiersze lubię~
45    2, VII |           się, zefiry... Zgon jego ja głoszę.~ STAROŚCINA~Jak
46    2, VII |         ukróci,~Fatalna karyjolko, ja będę przeklinał~Dzień nieszczęsny,
47    2, VII |         przez tydzień.~ STAROŚCINA~Ja zaś całe życie~W plentach
48    2, VII |           jęczeć nie umie.~A kiedy ja w najtkliwszym jestem rozkwileniu.~
49    2, VII |         dość pokazuje,~Podkomorzyc ją także pono bałamuci.~ STAROŚCINA~
50    2, VII |              STAROŚCINA~Zanudziłby ją na śmierć. Tego nie ścierpniemy!~
51    2, VII |            Tego nie ścierpniemy!~I ja, i mąż mój nawet, waćpana
52    2, VII |        jego.~ SZARMANCKI~W waćpani ja ręce~Składam me losy, czucia
53    2, VIII|      smutku i pełne żałoby.~Z tobą ja, Jungu, mieszkać będę między
54    2, IX  |    Starościny śmiejąc się i biorąc ją za rękę~Nie, robaczku, ja
55    2, IX  |          ją za rękę~Nie, robaczku, ja tylko chciałem tak żartować:~
56    2, IX  |            lub wypuścić wioski. . ~Ja zaś, niech się, jak kto
57    2, IX  |          kto chce, śmieje i urąga,~Ja za życia mojego nie dam
58    2, IX  |           sobie córkę moją bierze.~Ja nic mu dać nie mogę: choć
59    2, IX  |            jestem okrutnie bogaty,~Ja atoli nic nie mam. Nie takie
60    2, IX  |            brodę~ STAROSTA~całując ją~Powiedz tylko śmiele,~Powiedz
61    2, IX  |          gdzie młyn, pozwól, niech ja zrobię tam kaskadę.~Ach,
62    2, IX  |            vous étes si cruel , to ja precz odjadę.~ STAROSTA~
63    2, IX  |      przychodzi do siebie! nieście ją na łóżko!~Wynoszą Starościnę
64    3, I   |       AGATKA~Tu wszystkim znajomo.~Ja sama nie wiedziałam (powiem
65    3, I   |           cóż bym nie dała,~Gdybym ją choć raz w życiu szczęśliwą
66    3, III |         możesz przeciwności znosié~Ja pod nimi upadam, biedna
67    3, IV  |          latami wzrastała;~Karmiła ją nadzieja, dziś i ta już
68    3, V   |            to poradzi?~ PODKOMORZY~Ja się na moim zdaniu nie zwykłem
69    3, V   |       WALERY~Ale kiedy chce gadać, ja temu nie winien.~Do matki~
70    3, V   |            Bo okrutnych przypadków ja sam świadkiem byłem.~Pamiętam,
71    3, V   |           lepszym była stanie~Dziś ją zmniejszyło sprawy ostatniej
72    3, V   |        Umieć miało logikę zadałbym ja jemu!~A potem, ciężko chybić
73    3, VI  |    słuchasz, co dziewczyna plecie?~Ja wiem, co robię... Właśnie
74    3, VI  |         naznacza, intercyza pisze.~Ja o tych formalnościach nic
75    3, VI  |           ciel! quelle bassesse! ! ja jej nie pojmuję!~W żadnym
76    3, VI  |        własny swój kawałek chleba.~Ja oświadczam, że na mnie spuszczać
77    3, VI  |       także? to jakaś choroba!~Cóż ja pocznę, kiedy się tak wszystkim
78    3, VI  |            ma się w tym znajdować.~Ja tylko będę jeden przypadek
79    3, VI  |             PODKOMORZYNA~O! jakżem ja szczęśliwa!~ TERESA~Nieba
80    3, VII |           powiesz, Agatko?~ AGATKA~Ja bym prośbę miała~Do pani...
81    3, VII |             czy mam powiedzieć?... Ja Agatkę lubię~I Agatka mię
82    3, VII |        dadzą pozwolenie,~Niechaj i ja się z moją Agatką ożenię.~
83    3, VII |        AGATKA~Chcę i, proszę pani,~Ja go już dawno lubię~ PODKOMORZY~
84    3, VII |             tyś człowiek poczciwy,~Ja dwakroć w dniu dzisiejszym
85    3, VII |         twój zabeśpieczy~Do Jakuba~Ja ciebie nie zapomnę.~ STAROSTA~
86    3, VII |          chcecie odbyć nowomodnie.~Ja go chcę odbyć dawnym zwyczajom
87    3, VII | bourgeoisement tańcować będziecie.~Ja się koło północy pokażę