Akt, Scena

 1 Docz      |          sztuki teatralne, mające za cel poprawienie obyczajów,
 2 Docz      |        cel poprawienie obyczajów, za pożyteczne uznane i we wszystkich
 3    1, I   |           być szalony.~Ach, co to za różnica od nieboszczkiej
 4    1, I   |         to, to pani rzadka,~Co to za gospodyni, jaka dobra matka!~
 5    1, I   |          pierwszej rozsądna, lecz za to modniejsza~Byłaby z niej
 6    1, I   |     pocieszne stworzenie!~słychać za teatrum trąbkę myśliwską~
 7    1, I   |       myśliwską~ AGATKA~Ale co to za hałas, co to za trąbienie?~
 8    1, I   |         Ale co to za hałas, co to za trąbienie?~ JAKUB~To zapewne
 9    1, I   |           Nareszciem go ze złości za włosy chwyciła,~Lecz śmiech
10    1, I   |        pomnoży praca, staranie, a za tym~Będzie człowiek szczęśliwym,
11    1, II  |         wina, walnieśmy się spili~Za zdrowie Niemców, co się
12    1, II  |          żył pod Augustami!~Co to za dwory, jakie trybunały huczne,~
13    1, II  |        jakie trybunały huczne,~Co za paradne sejmy, jakie wojsko
14    1, II  |         świętych praw własności -~Za naszych czasów na to wszystko
15    1, II  |        jakie znajdował trudności,~Za to, co zrobił, wiele winniśmy
16    1, III |        Głowa źle mi robiła"? - co za wyraz nowy?!~ PODKOMORZYNA~
17    1, III |           i słodkim zamęściu;~Idą za tym rozwody, skargi, narzekanie:~
18    1, III |          Wiesz waćpan, co to było za naszej pamięci!~Młodzieniec
19    1, III |       obydwie strony,~Lecz widzę, za nowością zawszeć uprzedzony.~
20    1, III |          własnym wyborem pojmując za żonę~Damę zacną, lecz która
21    1, IV  |       PODKOMORZYNA~do Starosty~Co za miłe, wdzięczne i skromne
22    1, V   |        Przymuszać się ustawnie co za udręczenie!~Wszystko mię
23    1, 1   |          nie łudzi.~ SARMANCKI~Cc za rozkosz, ach! byłbym najszczęśliwszy
24    1, VII |         Ojciec mię życzy, całkiem za mną jest macocha,~Parę milijoników
25    1, VII |         już trapić.~słychać hałas za teatrum; Szarmancki ogląda
26    1, VIII|         Ach, dla matki tkliwej~Co za radość! Ach, jakiż tu moment
27    1, VIII|          do okna, Teresa z daleka za nim patrzy~Już mostek na
28    1, VIII|      niemu~ STAROSTA~chwytając ją za rękę i zatrzymując~Rodzice
29    1, IX  |       padającego na kolana chwyta za szyję~PODKOMORZYNA~Ach,
30    1, IX  |   zastałem?~ PODKOMORZY~Młodszego za towarzysz do znaku oddałem,~
31    1, IX  |         gadać należycie~I kielich za pomyślne spełniemy przybycie~
32    2, II  |           ręce Teresy~O! Boże, co za radość, jak słodkie przejęcie!~
33    2, II  |    pustego, trzpiota, chcą mi dać za męża. ~Ach! względy posłuszeństwa
34    2, IV  |         obchodziły mało.~Dziękuję za tę sławną i wolność, i trudy:~
35    2, IV  |           jak u nas, krzyki.~Lecz za to co za sklepy, łańcuszki,
36    2, IV  |        nas, krzyki.~Lecz za to co za sklepy, łańcuszki, guziki,~
37    2, IV  |           Ach! przyjacielu, co to za szczęście, zabawa;~Tych
38    2, IV  |          opuścić nie godzi.~Co to za widowisko! człek w głowę
39    2, IV  |           Nie możesz pojąć, jeden za drugim jak leci~Na takich
40    2, IV  |        Zjadłem brzoskwiń, morelów za dukatów parę,~Potem koło
41    2, IV  |           żebym pojął żonę.~Co to za kłopot, co za bieda nieustanna:~
42    2, IV  |         żonę.~Co to za kłopot, co za bieda nieustanna:~Tutaj
43    2, IV  |          delikatności!~Jeźli masz za uczciwość ochraniać kobiety,~
44    2, V   |             Szuka w szarawarach i za cholewami; znalazłszy za
45    2, V   |          za cholewami; znalazłszy za butem, oddaje~Potierał za
46    2, V   |         za butem, oddaje~Potierał za cholewu.~ SZARMANCKI~Zważaj,
47    2, V   |     Patrzyć na te zdobycze, co to za rozkosze!~Walery spoziera
48    2, V   |         lubiłem wcale;~Co to były za szlochy, narzekania, żale!~
49    2, V   |           wiesz jeszcze, co to są za dobrodziki!~Człek, co kobiecie
50    2, V   |          śmiesz się chlubić!~Masz za żart zdradzać czułość i
51    2, VII |          Z rozrzewnieniem~Ach, co za czułe wiersze! żal mi serce
52    2, VII |       Córki naszej nie damy nigdy za sensata.~ SZARMANCKI~Zamiast
53    2, VIII| STAROŚCINA~sama~O ciel! to będzie za mąż wyśmienity!~Je suis
54    2, IX  |           śmiejąc się i biorąc ją za rękę~Nie, robaczku, ja tylko
55    2, IX  |          chce, śmieje i urąga,~Ja za życia mojego nie dam i szeląga.~
56    2, IX  |           tam kaskadę.~Ach, co to za delicje ! wśrzód wód tych
57    3, IV  |    Kochany mój Walery! mam ciebie za świadka,~Najlepsza, przyjaciółka
58    3, IV  |        smutnej potrzebie.~Słychać za teatrum Starostę mówiącego~
59    3, V   |      dzierżawę";~Drugi, żebym był za nim, puszcza mi zastawę,~
60    3, V   |          Powiedziałeś, że miałbyś za największe szczęście,~Ażebyś
61    3, V   |        zadawać mękę?~ STAROSTA~Co za męka! Wszak pójdzie za człeka
62    3, V   |         Co za męka! Wszak pójdzie za człeka młodego,~Człeka,
63    3, V   |      wyrzucasz.~Mierny jest, lecz za męstwo przodkom mym nadany,~
64    3, V   |         mógł wziąć człeka takiego za zięcia,~Co w zdaniach swoich
65    3, VI  |         rozkazom waćpana~Nie chce za męża chłopca najczulszego
66    3, VI  |       Szlub nasz potem mógłby być za nieważny wzięty;~Nie chcąc
67    3, VI  |            STAROSTA~porywając się za głowę~Jak wielki będzie
68    3, VI  |         sobie powziąłeś nadzieje,~Za życia chcesz mi jeszcze
69    3, VI  |        zapewniała,~Że miłość jego za cel posagu nie miała,~Że
70    3, VI  |    Monsieuŕ Szarmancki! Wstyd mię za waćpana.~ STAROSTA~do córki
71    3, VI  |           sposób nie chce waćpana za męża.~ SZARMANCKI~Z wstrętem
72    3, VI  |   patrzyła.~U nóg twoich ze łzami za mną by prosiła!~ STAROSTA~
73    3, VII |          Niechaj moździerze huczą za każdym wiwatem,~Niech panna