Akt, Scena

 1 Osob      |                         OSOBY:~PAN PODKOMORZY~PANI PODKOMORZYNA~STAROSTA
 2    1, II  |          II~Pani Podkomorzyna, Pan Podkomorzy i Starosta~~STAROSTA~prowadząc
 3    1, II  |     mocarstw będzie, pośrednikiem~ PODKOMORZY~Przyznać należy, że to systema
 4    1, II  |            Wchodzi Jakub z listem~ PODKOMORZY~Cóż tam?~ JAKUB~Z poczty
 5    1, II  |             JAKUB~Z poczty listy.~ PODKOMORZY~odpieczętowawszy~A to od
 6    1, II  |        dawno już po nim tęsknimy.~ PODKOMORZY~Jam nie tęsknił, gdy zadośćczynił
 7    1, II  |        despotyzmu otwierają pole.~ PODKOMORZY~Wskrzeszają mądrą wolność,
 8    1, II  |             Poseł gadać powinien.~ PODKOMORZY~Powinien wprzód myślić.~
 9    1, II  |           teraz, że uparty traci.~ PODKOMORZY~Wielki zaiste zaszczyt,
10    1, II  |     niedziel, jak przedtem bywało~ PODKOMORZY~I to wszystkich klęsk naszych
11    1, II  | pozaczynali, a nic nie skończyli.~ PODKOMORZY~Narody szybkim pędem do
12    1, II  |           pewnie mieć nie będzie.~ PODKOMORZY~Cóż, sprzeczka nasza ma
13    1, III |            ręce kochanej kuzynki.~ PODKOMORZY~Rozumie kto z waćpaństwa,
14    1, III |  francuskiego myśli swe tłumaczy.~ PODKOMORZY~"Głowa źle mi robiła"? -
15    1, III |        fait mal francuskimi słowy~ PODKOMORZY~Dziwić się nie należy, jeżli
16    1, III |            matek i żon obowiązki.~ PODKOMORZY~Wiem, że są takie; samaś
17    1, III |       ananas, a nie wie, co żyto.~ PODKOMORZY~To niedobrze; powinien znać
18    1, III |      nowością zawszeć uprzedzony.~ PODKOMORZY~A ja mówię, żeś waćpan przyjacielem
19    1, III |            Jakże to, dobrodzieju!~ PODKOMORZY~Mam tego dowody~ STAROSTA~
20    1, III |          STAROSTA~Jakież, proszę!~ PODKOMORZY~Ciężko co znaleźć na obronę:~
21    1, III |      Miałem w tym tę przyczynę...~ PODKOMORZY~Musiała być ważna~ STAROSTA~
22    1, III |            A tak każde kontente .~ PODKOMORZY~Łatwo temu wierzę.~Kto tak
23    1, VIII|                         SCENA VIII~Podkomorzy, Podkomorzyna, Starosta,
24    1, VIII|             Starosta, Lokaj potem~~PODKOMORZY~No, chwała Bogu, przecież
25    1, VIII|            choć jeszcze z daleka.~ PODKOMORZY~Wszakżem mówił waćpani,
26    1, VIII|        patrzy~Ach on, ale daleko.~ PODKOMORZY~idzie także do okna, Teresa
27    1, IX  |          od matki i idzie do ojca~ PODKOMORZY~ściskając go~Synu mój, miło
28    1, IX  |       jegomości niejedno pytanie.~ PODKOMORZY~Potem, Starosto, dziś mu
29    1, IX  |      żadnego w domu nie zastałem?~ PODKOMORZY~Młodszego za towarzysz do
30    3, V   |            V~Podkomorzyna, Walery, Podkomorzy, Starosta~~STAROSTA~A, waćpaństwo
31    3, V   |      mężulkiem, i cóż to poradzi?~ PODKOMORZY~Ja się na moim zdaniu nie
32    3, V   |         więcej nigdy nie odzywał!~ PODKOMORZY~Prawda, że to był jeden
33    3, V   |       dobrze? I cóż waćpan na to?~ PODKOMORZY~Mówić o tym byłoby czasu
34    3, V   |            z czegóż by żyć mieli?~ PODKOMORZY~Ani mnie waćpan wstydzisz,
35    3, VI  |         spuszczać się nie trzeba.~ PODKOMORZY~I jakże, myślą bogactw tylko
36    3, VII |         Niech Jakub powie pani...~ PODKOMORZY~No, cóż tam, Jakubie?~ JAKUB~
37    3, VII |          lubię~I Agatka mię lubi.~ PODKOMORZY~Cóż dalej, mów szczerze.~
38    3, VII |         się z moją Agatką ożenię.~ PODKOMORZY~Chceszże ty go, Agatko?~
39    3, VII |             Ja go już dawno lubię~ PODKOMORZY~No, moi kochani,~Agatka
40    3, VII |       nigdy, choć będziemy wolni.~ PODKOMORZY~Agatko! żona moja los twój
41    3, VII |         ton przyjeżdżać zawczasu.~ PODKOMORZY~Te tak chlubne dla syna