Akt, Scena

 1 Docz     |       pod postacią rozrywki uczą go i bawią, niż z takich, które
 2    1, I  |       mogła, broniła,~Nareszciem go ze złości za włosy chwyciła,~
 3    1, I  |          choć zbiorek mierny,~To go pomnoży praca, staranie,
 4    1, I  |        kto mi się podoba;~Bierze go pod brodę~A tak wiesz, jeźli
 5    1, II |        się kochana żono, dzisiaj go ujrzymy.~ PODKOMORZYNA~Jakżem
 6    1, II |         z żywością~W nieuczciwym go zdaniu nikt nie poszlakował.~
 7    1, II |   Niesłusznie; prawda; cośmy się go naprosili,~I nie, i nie!
 8    1, III|          szczęściu,~Nie znajdują go w ciszy i słodkim zamęściu;~
 9    1, III|         Młodzieniec wiedział, że go głośna czeka sława,~Gdy
10    1, IV |  staraniu nie zbywa nikomu;~Znam go od dawna, pod ich schowana
11    1, V  |        SCENA V~~TERESA~sama~Dziś go tedy ujzremy, dzisiaj ma
12    1, V  |         słodzi frasunek.~Dzisiaj go więc zobaczę!~
13    1, 1  |         SZARMANCKI~Od pierwszego go w Anglii kupiłem pikiera ,~
14    1, IX |       ojca~ PODKOMORZY~ściskając go~Synu mój, miło ciebie nazwać
15    2, I  |       tak długim niewidzeniu.~Co go ustawnie dręczy, co cierpi,
16    2, IV |         się na Walerego i całuje go~Pozwól się, przyjacielu,
17    2, IV |         i ustaw tak wiele~Dłużej go zatrzymały?~ SZARMANCKI~
18    2, IV |          ludziom pożyteczny.~Ale go nie otrzyma, kto tylko próżnuje.~
19    2, V  |     chimer letkości staje.~Zaraz go w liczbę swoich niewolników
20    2, V  |      przysięgnę śmiele;~Nie masz go z rąk jej: Powiedz, przez
21    2, V  |          i cnoty?~Powiedz, oddaj go zaraz, albo w tym żelazie~
22    2, VII|     znany z swej czułości,~Podał go rymy swymi do nieśmiertelności~
23    2, VII|           STAROŚCINA~Ach, czemuś go nie przestrzegł, mieszkający
24    2, VII|     nieścignione okiem,~Okrywały go gęstym kurzawy obłokiem.~
25    2, IX |         prosić o łaskę.~Głaszcze go pod brodę~ STAROSTA~całując
26    3, I  |    kochany Szarmancki sprowadził go skrycie~I przyrzekłszy zapłacić
27    3, III|    wyroki.~ TERESA~Bodajbyś mógł go zmiękczyć i mógł go uprosić!~
28    3, III|         mógł go zmiękczyć i mógł go uprosić!~Tyś stalszy, mężniej
29    3, V  |       jeszcze naród, i w tym się go badać?~ WALERY~Naród jest
30    3, V  |      rzecz całą zepsować.~Trzeba go ułagodzić, z wolna postępować.~
31    3, V  | podłością zebrany;~Z cnotą oddam go synom. Córki-m jego życzył~
32    3, VI |     portret Teresy, lub stracisz go z życiem.~ SZARMANCKI~oddając
33    3, VI |   SZARMANCKI~oddając portret~Weź go, nie są to rzeczy tak dla
34    3, VI |      frysz chłopczyka.~Nie znasz go ani ci się można dorozumieć.~
35    3, VI |          posagu, majątku;~Zapisz go waćpan, komu zdawać mu się
36    3, VI |       córkę szczęśliwą, zapewnić go mogę.~Znajdzie dobro ważniejsze
37    3, VII|           PODKOMORZY~Chceszże ty go, Agatko?~ AGATKA~Chcę i,
38    3, VII|          Chcę i, proszę pani,~Ja go już dawno lubię~ PODKOMORZY~
39    3, VII|      chcę, ażeby obchód oznaczył go głośny,~Milej mi będzie,
40    3, VII|   których żyjem pracy,~Stwierdzą go szczęściem swoim poczciwi
41    3, VII|     chcecie odbyć nowomodnie.~Ja go chcę odbyć dawnym zwyczajom