Akt, Scena

 1 Docz      |        prywatnego życia obyczaje, ale zdrożne względem całości
 2 Docz      |       usiłowały życzenia i chęci, ale nieudolność odepchnęła daleko
 3 Docz      |        nie miałem na widoku osób, ale wady, przesądy i zdrożne
 4    1, I   |          trąbkę myśliwską~ AGATKA~Ale co to za hałas, co to za
 5    1, II  |          Potrwa - może się mylę - ale mniej lub więcej~Potrwa -
 6    1, II  |        się dźwignie~ PODKOMORZYNA~Ale, Starosto, kawa tymczasem
 7    1, II  |      powinna;~Niech cicho siedzi, ale niech nie będzie czynna;~
 8    1, II  |     uczciwe,~Może bardzo rozumne, ale niegorliwe!~Każdej rzeczy
 9    1, II  |           mógł, nikomu nie tajno.~Ale zważając, jakie znajdował
10    1, III |     polsku, nie jej to jest wina,~Ale tych raczej, co jej dali
11    1, 1   |           słodzą niepomyślne łowy~Ale biedny kasztanek!~ TERESA~
12    1, VII | SZARMANCKI~Zimne niby pożegnanie.~Ale jak mię to gniewa takie
13    1, VIII|          do okna i patrzy~Ach on, ale daleko.~ PODKOMORZY~idzie
14    1, VIII|           i mnie rodzice kochali,~Ale nigdy podobnych scen nie
15    1, IX  |      zasiada.~Tęskno mi bez nich, ale w tym chlubę znajduję,~Ze
16    2, II  |    zrzeczenie,~Niech je zatrzyma, ale niech mi odda ciebie.~Część
17    2, III |      uczucia, że jestem kochanym!~Ale któż znów nadchodzi osobność
18    2, IV  |          WALERY~Będą się kłaniać, ale nie będą szacować;~Publicznego
19    2, IV  |     pracując, ludziom pożyteczny.~Ale go nie otrzyma, kto tylko
20    2, IV  |       ustąpił statku choć połowę!~Ale słyszałem, że pan myśli
21    2, IV  |       SZARMANCKI~Dalibóg, że nie, ale krewne uprzykrzone~Pokoju
22    2, IV  |       przywiązało do mojej osoby.~Ale wyznać należy, mam swoje
23    2, IV  |    SZARMANCKI~Hej, kozak!~ WALERY~Ale wcale nie jestem ciekawy!~
24    2, IV  |      jestem ciekawy!~ SZARMANCKI.~Ale co ci to szkodzi? choćby
25    2, V   |           chcesz mi waćpan dawać.~Ale najlepiej rzeczy po skutkach
26    2, V   |         zapalczywość!~ SZARMANCKI~Ale po co te gniewy, dlaczego
27    2, VII |             SZARMANCKI~Kocha mię, ale tego nie dość pokazuje,~
28    2, IX  |       STAROSTA~Cóż, że niepiękny? ale mam z niego użytki:~Z karczmy
29    3, I   |          twe dla mnie przychylne,~Ale szczęście w tym życiu tak
30    3, III |      zepsuty i hardy,~Nie zemsty, ale raczej godzien jesteś pogardy.~
31    3, IV  |           moje na twym ojcu mogą,~Ale pójdę do niego żalem przejęta~
32    3, IV  |     waćpanem nigdy się nie zgodzi~Ale gdzież ten Walery?~ TERESA~
33    3, V   |       gadać nie powinien!~ WALERY~Ale kiedy chce gadać, ja temu
34    3, V   |     sposób przekonania.~ STAROSTA~Ale jakże też można mieć tak
35    3, V   |        nią syn mój krocie liczył,~Ale żem sądził, iż z nią szczęśliwym
36    3, VII |           prośbę miała~Do pani... ale nie wiem... coś jestem nieśmiała...~
37    3, VII |       pokażę na chwilę.~ STAROSTA~Ale czemuż tak późno?~ STAROŚCINA~