Akt, Scena

 1 Docz     |       przez wzgląd na dobre chęci niech nieudolności przebaczą.~- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ~
 2    1, I  |       stolik~Jejmość panna Agatka niech się trochę krząta.~Już to
 3    1, II |        Kasztelan był marszałkiem, niech mu Bóg da zdrowie~Pani Wojewodziny
 4    1, II |         nikim łączyć nie powinna;~Niech cicho siedzi, ale niech
 5    1, II |           Niech cicho siedzi, ale niech nie będzie czynna;~A jeżeli
 6    1, II |   koniecznie o przymierze chodzi,~Niech się z dalekim łączy, co
 7    1, II |          pracy nigdy nie ustawał.~Niech każdy ma szczęśliwość powszechną
 8    1, III|      powinien znać jedno i drugę.~Niech się najprzód sposobi na
 9    1, III|          sposobi na kraju usługę,~Niech wie dalej, jak inne narody
10    1, III|         wieku zwiedzi obce kraje,~Niech przejmuje ich cnoty, nie
11    1, III|            nie śmieszne zwyczaje;~Niech z uwag swych dla kraju pożytki
12    1, III|          zdroje, słowiki, murawy?~Niech sobie lubi; ja znów mam
13    1, V  | udręczenie!~Wszystko mię zdradza; niech kto imię jego wspomni,~Zapłonienie
14    1, 1  |  nieszczęście~postrzegając Teresę~Niech pani daruje,~Że się przed
15    2, II |       bogactw uczynię zrzeczenie,~Niech je zatrzyma, ale niech mi
16    2, II |            Niech je zatrzyma, ale niech mi odda ciebie.~Część moja
17    2, V  |      swoje powierzy, zbyt tkliwa:~Niech ten sekret na zawżdy w piersiach
18    2, V  |         piersiach twych spoczywa,~Niech narzekać na ciebie nie znajdzie
19    2, IX |       wypuścić wioski. . ~Ja zaś, niech się, jak kto chce, śmieje
20    2, IX |             A gdzie młyn, pozwól, niech ja zrobię tam kaskadę.~Ach,
21    3, III|         Miłość z nami, Tereso! ta niech koi trwogę:~Mogąż rodziców
22    3, IV |           mego na krwi obowiązki,~Niech przynajmniej oddali te nieszczęsne
23    3, IV |           te nieszczęsne związki,~Niech się dzisiaj nie spełnia
24    3, IV |         żalem przejęta~Powiem mu: niech na swoją powinność pamięta,~
25    3, IV |          swoją powinność pamięta,~Niech wspomni, że jest ojcem,
26    3, V  |           waćpani odkrywa?~Radzę, niech się z materią taką nie odzywa,~
27    3, V  |       byłoby czasu próżną stratą.~Niech naród decyduje w zjazdach
28    3, VI |         mną by prosiła!~ STAROSTA~Niech Walery Waćpannie przestanie
29    3, VI |         czeka,~Jest w twoim ręku, niech się dłużej nie odwleka.~
30    3, VI |        Jużeś przebłagany;~Pozwól, niech u nóg złożę twych najczulsze
31    3, VII|           coś jestem nieśmiała...~Niech Jakub powie pani...~ PODKOMORZY~
32    3, VII|         swoim poczciwi wieśniacy,~Niech ich podległość ze dniem
33    3, VII|        dogodnie:~Najprzód proszę, niech się to odprawi przy świcy,~
34    3, VII|          huczą za każdym wiwatem,~Niech panna młoda z kumem, a pan