Akt, Scena

1001    2, IX  |         majątku, bez dóbr i pieniędzy,~Morałami swoimi nie opędzi nędzy,~
1002    2, IV  |              czarę,~Zjadłem brzoskwiń, morelów za dukatów parę,~Potem koło
1003    1, II  |             obronne uderzy przymierze.~Moskwa Krym cały odda, a Chiny
1004    1, III |            powiedzieć. że była posażna~Mospanie, gdzie się suma z dobrami
1005    1, VIII|               daleka za nim patrzy~Już mostek na rzece~Minął; ach, jak
1006    3, VII |                  PODKOMORZY~Cóż dalej, mów szczerze.~ JAKUB~Oto, gdy
1007    1, IV  |                dziewczyna,~Lecz prawdę mówiąc, zawsze wolałbym mieć: syna:~
1008    3, IV  |            Słychać za teatrum Starostę mówiącego~ STAROSTA~To próżno: człek
1009    1, II  |            skreślić~Niźli w rozwlekłej mowie, bez ładu i związku,~Być
1010    1, III |             serca nie psuje.~ STAROSTA~Mówiłeś waćpan niby na obydwie strony,~
1011    3, VII |               dobyć z piwnicy;~Niechaj moździerze huczą za każdym wiwatem,~
1012    2, II  |                dowody:~Momentu być nie możem z sobą bez przeszkody~Ani
1013    1, IX  |             dom zobaczył?~ WALERY~Ach! możnaże komu~Bez czułego wzruszenia
1014    2, IV  |               Foksalowe zabawy okrywał mrok ciemny.~ WALERY~Gdyby każdy
1015    1, I   |              Ze świece gasły, przecież mrucząc, wyszedł z sali~I na schodach
1016    2, IX  |              delicje ! wśrzód wód tych mruczenia,~Wśrzód kwiatów słodkie
1017    1, 1   |               przyjemny, gdzie źrzódeł mruczenie,~Mógł jej najżywsze moje
1018    1, II  |            Starosta, trzymając w ręku, mruczy pod nosem, na boku~Ach,
1019    2, V   |               krzywdzi takiego, co się mścić nie może.~Osławiać tę płeć
1020    3, VI  |          przejęta,~Niechaj w posępnych murach klasztoru zamknięta~Dokonam
1021    1, III |            lubi lasy, zdroje, słowiki, murawy?~Niech sobie lubi; ja znów
1022    1, III |               przyczynę...~ PODKOMORZY~Musiała być ważna~ STAROSTA~Pewnie.
1023    3, I   |              tym życiu tak zwodne, tak mylne,~Tyle przeszkód dla niego!~~
1024    3, VI  |           trzeba.~ PODKOMORZY~I jakże, myślą bogactw tylko zatrudniony,~
1025    1, III |               i ca mi to szkodzi,~Że w myślach zatopiona, po miesiącu chodzi~
1026    1, II  |                STAROSTA~Ja, co mówię i myślę sposobem otwartym,~Powiedam,
1027    2, II  |              tobą strawione tak mile, ~Myśleć o tobie, tobie poświęcać
1028    1, II  |          lenistwie i biesiad zwyczaju,~Myśleliśmy o sobie, a nigdy o kraju;~
1029    1, I   |              słychać za teatrum trąbkę myśliwską~ AGATKA~Ale co to za hałas,
1030    2, II  |               Na dowód, żeś był zawsze myślom mym przytomny;~Strzeżona
1031    3, VII |               i tego hałasu;~Wiesz, ce n'est pas du bon ton przyjeżdżać
1032    1, III |                wiadomość człek światła nabiera,~Ta krajowych przesądów
1033 Docz      |        czytający i patrzący tym więcej nabierali wstrętu do tego, co jest
1034    2, IV  |              mojej w żołnierce ochoty,~Nabył dla mnie chorągiew w rejmencie
1035    1, III |       romansowy,~Dzikie jakieś pojęcie nabywszy o szczęściu,~Nie znajdują
1036    3, VII |                włość mą całą wolnością nadaję .~ JAKUB~Panie dobry, łaskawy,
1037    3, V   |            lecz za męstwo przodkom mym nadany,~Nie wydarty ani też podłością
1038    2, IV  |        waćpanowie?~A dobrodzieju! wolę nade wszystko zdrowie.~Lata przeszłego,
1039    1, IV  |              do chorej; może tymczasem nadejdzie.~Syn mój i koniec długiej
1040    2, VII |      Starościanka.~Mais bientôt  ma tu nadejść mąż mój uprzykrzony,~Chcę
1041    2, II  |           długiej niebytności tęsknotę nadgradza.~ WALERY~Ta nieprzytomność,
1042 Prze      |              nie zaś jak zasłużoną już nadgrodę.~
1043    2, IV  |               świecie tak wielkiej nie nadgrodzi szkody.~Panienek ani ujrzeć,
1044    3, II  |               jej zmartwienie potrafię nadgrodzić?~ AGATKA~na boku~Ma przytomność
1045    1, I   |           Widzę, że Starościnie bardzo nadskakuje~I samemu Staroście; jeśli
1046    2, V   |              Nie kochaj nigdy, wskazuj nadziei promyki.~Oj, nie wiesz jeszcze,
1047    2, II  |              wszystko we mnie podległe naganie,~Taką mnie uczyniło matki
1048    1, 1   |              zabawa,~Chociaż nic: jest naganną, jednak mnie nie łudzi.~
1049 Docz      |             kroć ludzie wolą być godni nagany, aniżeli śmiechu. Stąd sztuki
1050    2, IX  |             Trzeba prędko,zapobiec tej nagłej chorobie~Krzyczy jej do
1051    1, III |            żeby były pożycia słodyczą,~Nagrodą cnych postępków i skromności
1052    1, II  |             poznać i zdatność osądzić,~Najbardziej młodych osób zważyć gust,
1053    3, VI  |               Niesmak w nim i niezgoda najczęściej panuje~I ta sytość wszystkiego,
1054    3, VI  |               Nie chce za męża chłopca najczulszego w świecie. ~ STAROSTA~Co
1055 Prze      |            chęci piszącego: te że były najczystsze, zaręczyć mogę i do tej
1056 Stan      |          skutku przywieść mogli. Te są najgorętsze serca mojego życzenia, w
1057 Stan      |               twoje zjednało ci ufność~najlepszego z królów, zjednało szacunek
1058    1, II  |                bez żadnych intryg, bez najmniejszej zdrady~Jeden poseł mógł
1059    2, IV  |           wszystkiej młodzieży.~Ze bez najmniejszych starań, prawie przez niechcenie~
1060 Stan      |         Wielmożnego WMość Dobrodzieja ~najniższym sługą ~Julian Ursyn Niemcewicz~
1061    1, II  |              Że król pruski z cesarzem najściślej się złączy.~Anglia z Francją
1062    3, IV  |           dzieciństwa oboje,~Wierzcie: najsłodsze były te nadzieje moje,~Ze
1063 Docz      |             jestem, że charaktery osób najśmieszniejszych w komedii mojej, jakimi
1064    1, II  |                dziele Chorążego synów;~Najstarszy jak się uparł o kilka tam
1065 Docz      |   filozoficznych traktatów. Śmieszność najstraszniejszą jest dla miłości własnej
1066    1, 1   |                za rozkosz, ach! byłbym najszczęśliwszy z ludzi,~Gdybym się mógł
1067    2, IV  |             waćpanu serdecznie należy,~Najszczęśliwszyś podobno ze wszystkiej młodzieży.~
1068    2, IV  |           Umiesz wzbudzać, w kobietach najtkliwsze płomienie.~ SZARMANCKI~Szczęście
1069    2, IV  |       SZARMANCKI~Wtenczas u Kolsonowej najwięcej-m przebywał,~W ulicy Ujazdowskiej.
1070    3, V   |            Powiedziałeś, że miałbyś za największe szczęście,~Ażebyś połączone
1071 Docz      |       prostować należy. Jest to rzeczą największej wagi: opinie te fałszywe
1072    1, IX  |           sprawieniem,~Patrząc na cię, największy mam powód wesela.~Że w synu
1073    2, V   |          Pokazuje mu portret~ WALERY~z największym zadziwieniem~Portret Starościanki!
1074    1, 1   |            źrzódeł mruczenie,~Mógł jej najżywsze moje malować płomienie~I
1075    1, III |               z nami chętnie publiczne nakłady,~I z skroń pozdejmowawszy
1076    3, V   |          waćpan dobrodziej prośbom mym nakłonić,~Nie chciej, u nóg twych
1077    1, I   |                I~Jakub i Agatka~~JAKUB~nakrywając stolik~Jejmość panna Agatka
1078 Stan      |       WIELMOŻNEGO IMCI PANA~STANISŁAWA NAŁĘCZ MAŁACHOWSKIEGO~MARSZAŁKA
1079    1, II  |          proszę.~Siadają, Podkomorzyna nalewa kawę, wszyscy piją, jeden
1080    1, II  |          królem połączony,~Uwodzić się namowom przewrotnym nie dawał~I
1081    3, V   |             wszak to było tylko słowy.~Naówczas ich fortuna w lepszym była
1082    1, VIII|                tylko, to ją ta słabość napada.~ JAKUB~wpada z radością~
1083    1, I   |              pocałować;~Jam się od tej napaści, jak mogła, broniła,~Nareszciem
1084    3, III |                zbyt głośne;~Serce moje napełnią niepokojem, trwogą,~O prędszą
1085    3, V   |              matki~Smutne uczucia moją napełniają duszę;~Mój żal i moją rozpacz
1086    1, II  |              złotem, zbrojownie spiżem napełnione;~Będą jeszcze dla Polski
1087    3, VI  |              uczył zdań, którymi sameś napełniony.~Synów wezmę do siebie,
1088    2, IX  |                pożywienie,~Łzy radosne napojem, pokarmem westchnienie.~
1089    1, II  |      Niesłusznie; prawda; cośmy się go naprosili,~I nie, i nie! Nareszcie
1090    1, I   |           napaści, jak mogła, broniła,~Nareszciem go ze złości za włosy chwyciła,~
1091    1, II  |             wzgardzeni.~Dziś się sława narodu i powaga wraca, ~Obywatel
1092 Docz, 0(*)|                                    JW. Naruszewicz, biskup łucki i brzeski
1093    2, V   |                 Co to były za szlochy, narzekania, żale!~Pokazuje drugi portret~
1094    1, III |                za tym rozwody, skargi, narzekanie:~A wszystkiego przyczyną -
1095 Docz      |             nieprzyzwoitym, tym więcej naśladowali to, co jest dobrym i pożytecznym.~
1096    1, III |                inne narody się rządzą,~Naśladuje ich cnoty, strzeże się,
1097    3, V   |            umrze, nazajutrz syn po nim nastaje:~Wszystko się w spokojności
1098    1, I   |        Potrzeba zajść w głowy~Z takimi natrętami! czyli Boska kara!~Prawda,
1099    1, IV  |              Słodycz, dobre skłonności natura w nią wlała,~W oczach naszych
1100    2, IX  |            sobie przez okno patrzeć na naturę -~Szarmantcki robił ze mną
1101    1, III |             Wlały w nie wiele nauk ich nauczycielki,~Prócz powinności żony i
1102 Docz      |                takich, które surowym i nauczycielskim przepowiedane tonem, umysł
1103    1, II  |          bywało.~Równycheś sentymentów nauczył i syna,~Często w zdaniach
1104    1, II  |               tych dzikości wszystkich nauczyłeś,~W tych księgach, nad który,
1105    2, V   |                SZARMANCKI ~Zbyt surową naukę chcesz mi waćpan dawać.~
1106    3, V   |             się; ona zowie? tej mądrej nauki.~Co to wy teraz wszyscy
1107    2, II  |              Niż szczyrze kochać i być nawzajem kochane.~Wierz mi: im bardziej
1108    3, V   |               zyskać?~Król dziś umrze, nazajutrz syn po nim nastaje:~Wszystko
1109    3, VI  |                obowiązki,~Że się posag naznacza, intercyza pisze.~Ja o tych
1110    1, IX  |               go~Synu mój, miło ciebie nazwać tym imieniem,~Uczciłeś je
1111    2, IX  |             Morałami swoimi nie opędzi nędzy,~Nowy przyczyni zachód,
1112    2, V   |          portret w dezabilu i w nocnym negliżu ~Francuzka na wyjezdnym
1113    2, VI  |                me fait mal , wszystkie nerwy mi wstrząsnąłeś;~Z odmianą
1114    1, IX  |               już na świecie więcej... niczego nie żądam.~Ty nie wiesz,
1115    2, II  |            pomnaża,~Serce tobie oddane niczym się nie zraża,~Ty mię kochasz,
1116    2, VII |             przestrzegł, mieszkający w niebie~O, ty nielitościwy! o, okrutny
1117    1, 1   |              łzy moje mieszając z rosą niebios wonną.~ TERESA~Waćpan, widzę,
1118    2, VIII|           fiére de mon choix i wielbię niebiosy.~Zaraz mu Starościanka musi
1119    3, I   |           podejrzeń przyczyna!~ AGATKA~Nieborak malarz! musiał dni tu kilka
1120    1, I   |               Ach, co to za różnica od nieboszczkiej żony!~Już teraz takich nie
1121    2, II  |            troski me osładza~I długiej niebytności tęsknotę nadgradza.~ WALERY~
1122    2, VII |          wprędce podane~Chwycił jak od niechcenia lejce, srebrem tkane,~Bicz
1123    2, IV  |     najmniejszych starań, prawie przez niechcenie~Umiesz wzbudzać, w kobietach
1124    3, V   |                i skłonności?~Przymusem niechętnemu chcesz jej oddać rękę~I,
1125    3, III |            zbyt srogie~Przymuszać, byś niecnocie oddała twą rękę?~Dłużej
1126    1, II  |               nasz wydobyli.~ STAROSTA~Niedługo się tym wszystkim będziemy
1127    2, IX  |                coeur! jesteś podobno w niedobrym humorze;~Mam cię prosić
1128    1, III |                co żyto.~ PODKOMORZY~To niedobrze; powinien znać jedno i drugę.~
1129    2, IV  |               Wymówić chyba może wiek, niedoświadczenie.~Odtąd inny winieneś zatrudnić
1130    1, II  |          Michale,~Nie więcej jak sześć niedziel, jak przedtem bywało~ PODKOMORZY~
1131    1, I   |          takiemu?~ AGATKA~On jej nigdy niegodzien.~ JAKUB~Dajmy pokój temu,~
1132    1, II  |               Może bardzo rozumne, ale niegorliwe!~Każdej rzeczy jakoweś zgłębianie
1133    3, V   |                dawniej z waćpaństwem w niejakieś umowy,~Lecz nie na piśmie,
1134 Docz      |        wystawione śmieszności, prędzej niejednego poprawiły, niż czytanie
1135    1, IX  |            spotkanie,~Gotuję jegomości niejedno pytanie.~ PODKOMORZY~Potem,
1136    1, III |          Wyście powymyślali; dziś znów niekontenci?~Wiesz waćpan, co to było
1137    2, VII |             mieszkający w niebie~O, ty nielitościwy! o, okrutny Febie!~ SZARMANCKI~
1138 Stan      |         najniższym sługą ~Julian Ursyn Niemcewicz~Poseł Inflancki~
1139    1, II  |         walnieśmy się spili~Za zdrowie Niemców, co się w owych bitwach
1140    3, I   |           dzisiaj szczyrze),~Czemu ten Niemczyk wszystko kreślił po papirze,~
1141    2, VII |              strato równie ciężka, jak nienadgrodzona!~Nigdy więcej na świecie
1142    1, IX  |         najdłużej zachował!~Jeźlim się nienagannie w urzędzie sprawował,~Winienem
1143    3, III |                 Macocha rękę moją dała nieodzownie.~W tym okropnym przymusie
1144    2, I   |                Jak w radości, bojaźni, niepewna, troskliwa ,~Gdy każdy z
1145    2, I   |            wita ochoczy,~Ja ledwie nań niepewne śmiem podnosić oczy:~Pytaniami
1146    3, IV  |              boleść, te cierpienia, tę niepewność srogą~Niewiele prośby moje
1147    2, IX  |           brzydki...~ STAROSTA~Cóż, że niepiękny? ale mam z niego użytki:~
1148    2, VII |                bym znieść mógł rozkosz niepojętę!~ STAROŚCINA~Ach, wszak
1149    3, V   |                sprzeczny?~Dobrodzieju! niepokój miałbym w domu wieczny:~
1150    3, III |               stan i moją miłość, i me niepokoje;~Powiem, że ciebie kocham,
1151    3, III |            głośne;~Serce moje napełnią niepokojem, trwogą,~O prędszą jeszcze
1152    1, 1   |                 Oczy jej już mi słodzą niepomyślne łowy~Ale biedny kasztanek!~
1153    2, V   |                Myli się, będę srogim i nieprzebłaganym.~Walery, jeźli chcesz być
1154    2, II  |         tęsknotę nadgradza.~ WALERY~Ta nieprzytomność, co nas tak długu dzieliła,~
1155    1, II  |          ustępować powinien krajowi.~W nieprzytomności jego cieszyły mię wieści,~
1156    3, VI  |         wszystkim podoba?~Na boku~Choć nierad, i w tym muszę mej żonie
1157    3, V   |          chciwa jestem zysku,~Lecz bym nierada widzieć dzieci tych w ucisku:~
1158    1, III |               Lecz ganić nie przestanę nierozsądne matki,~Co, łożąc na swe
1159    1, II  |            swywole.~Ten to nieszczęsny nierząd, to sejmów zrywanie~Kraj
1160    1, II  |         naszych przyczyną się stało;~W nierządzie i letargu naród zanurzony,~
1161    2, IX  |              Nie przychodzi do siebie! nieście ją na łóżko!~Wynoszą Starościnę
1162    2, VII |                Leciał, bystre bieguny, nieścignione okiem,~Okrywały go gęstym
1163 Stan      |     powszechnego prawie zepsucia żyjąc nieskazitelnie, oczekiwałeś w smutku i
1164    2, IV  |                Prawdziwie, że się tego nieskończenie wstydzę;~Lecz słodzę stratę,
1165    1, II  |              uparł o kilka tam młynów,~Niesłusznie; prawda; cośmy się go naprosili,~
1166    3, I   |          ludźmi powiedział.~ TERESA~O, niesłuszny Walery! Gdybyś błąd twój
1167    3, VI  |                bien affreuse, to rzecz niesłychana: ~Wszak to Teresa sprzeczna
1168    3, VI  |             pożycia doznaje słodyczy, ~Niesmak w nim i niezgoda najczęściej
1169    1, III |              Wisłą włości~Łatwo słodzą niesmaki, spory í przykrości.~
1170    3, VII |             ale nie wiem... coś jestem nieśmiała...~Niech Jakub powie pani...~
1171    3, IV  |                lęka, jaka z swym ojcem nieśmiałość!~Przykro w swych dzieciach
1172    1, IX  |                podłość, chciwość, duch nieśmiały~Naród, niegdyś tak sławny,
1173    2, VII |                 Podał go rymy swymi do nieśmiertelności~Ja nie mam siły sama mówić
1174    3, III |            moim, który mię przenikał, ~Niespokojny, wejrzeniam twojego unikał.~
1175    2, V   |                skoro ujrzysz cokolwiek niestałą,~I powiedz wszystkim, co
1176    3, I   |             błąd twój wiedział,~Anibyś niestałości śmiał mojej wyrzucać,~Ani
1177    1, II  |            dosyć na tym, bo to zapewne nieszczerze;~Trzeba wchodzić w uwagi,
1178    1, II  |           przyczyną.~I my sami byliśmy nieszczęść naszych winą!~Gnijąc w zbytkach,
1179 Docz      |          stanowić będą o szczęściu lub nieszczęściu Rzeczypospolitej. Rad bym
1180    2, VII |             jeden cieszyć możesz serca nieszczęśliwe.~ SZARMANCKI~Wszystkiego
1181    3, III |                jesteś pogardy.~Corazem nieszczęśliwsza: z ojcem moim zmownie ~Macocha
1182    3, III |           zazdrością i żalem przejęty,~Nieszczęśliwy! nie mogłem atoli winować~
1183    3, IV  |           Niech przynajmniej oddali te nieszczęsne związki,~Niech się dzisiaj
1184    2, IV  |             nie dowódź tego przez czyn nieuczciwy,~Tych, co mu zawierzyły,
1185    1, II  |              PODKOMORZYNA~z żywością~W nieuczciwym go zdaniu nikt nie poszlakował.~
1186 Docz      |        usiłowały życzenia i chęci, ale nieudolność odepchnęła daleko od zamierzonego
1187 Docz      |            wzgląd na dobre chęci niech nieudolności przebaczą.~- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ~
1188    2, IX  |                listów ekonoma,~Ze i te nieumłotne, sama tylko słoma;~Na przyszły
1189 Docz      |            Taki był mój zamiar: umysły nieuprzedzone niechaj mię sądzą, przez
1190    2, IV  |              to za kłopot, co za bieda nieustanna:~Tutaj ciągną rodzice, tu
1191    2, VII |             Takiego kochanka~En vérité niewarta zimna Starościanka.~Mais
1192    3, VI  |               nasz potem mógłby być za nieważny wzięty;~Nie chcąc zaś nigdy
1193    1, III |              ojczyźnie: takimi sposoby~Niewiasta w wolnym kraju chwały dostępuje.~
1194    2, I   |               przeszkód, po tak długim niewidzeniu.~Co go ustawnie dręczy,
1195    3, IV  |        cierpienia, tę niepewność srogą~Niewiele prośby moje na twym ojcu
1196    1, III |           Powszechniejsza jest we płci niewieściej ta wada:~Wychowanie ich
1197    1, V   |               się przy zabawach zajęła niewinnych~Minęły te zabawy, zostało
1198    2, V   |               Zaraz go w liczbę swoich niewolników liczy~Pewna już ciebie,
1199    1, III |             chłopca w szkołach prosto, niezawile:~Rozumie Horacego, pozwu
1200    1, IV  |           dobrze ci się spało?~ TERESA~Niezbyt dobrze, bo Imość cierpiała
1201    2, IV  |               Anglii: srodze powietrze niezdrowe.~Kupiłem dwie par sprzączek
1202    1, II  |             się zwalczą przesądy, duch niezgód obłudny -~Nad wkorzenionym
1203    3, VI  |             słodyczy, ~Niesmak w nim i niezgoda najczęściej panuje~I ta
1204    1, III |              co wieść mają, bynajmniej niezgodne~Cóż dalej? miasto czuwać
1205    1, II  |             dwie temu:~Wewnątrz słabi, niezgodni, srodze uciśnieni,~U postronnych
1206    2, IV  |            peruczką i tłusty,~Przegrał niezmierny zakład. W zapalczywym gniewie~
1207    2, VII |                  SZARMANCKI~A to rzecz nieznośna!~I cierpi na to dusza prawdziwie
1208    2, VII |              cóż tak krzyczał sposobem nieznośnym?~ SZARMANCKI~Nie wiem, skąd
1209    2, IV  |              całe strawiłem w stolicy:~Nigdzie nie spotkać?~ WALERY~Mocno
1210    1, II  |             wierzę:~Polska nigdy się z nikim łączyć nie powinna;~Niech
1211    2, IX  |              roku zupełnie chybiło:~Po nizinach wymokło, na wzgórkach spaliło,~
1212    2, V   |             Ten portret w dezabilu i w nocnym negliżu ~Francuzka na wyjezdnym
1213    1, 1   |           utkwił w zagonie i wywichnął nogę.~ TERESA~Żałość waćpana
1214    1, II  |           trzymając w ręku, mruczy pod nosem, na boku~Ach, jakie ja też
1215    3, V   |          wychowane.~Dziś w słowie jego nową znajduję odmianę;~Nie szemrzę
1216    2, VII |       STAROŚCINA~Ach, wszak to słowa z Nowej Heloizy wzięte!~Jak szczęśliwieś
1217    2, IV  |             rozdzielili,~Panowie tu na nowo Polskę przerobili,~Ledwiem
1218    3, VII |        wszystko, akt ten chcecie odbyć nowomodnie.~Ja go chcę odbyć dawnym
1219    1, 1   |                Który pierwszy z Paryża nowość jej sprowadzi,~Brać będziesz,
1220    1, III |         obydwie strony,~Lecz widzę, za nowością zawszeć uprzedzony.~ PODKOMORZY~
1221 Stan      |           Koledze twemu dodawały coraz nowych sił, ażebyście rozpoczęte
1222    2, VII |           Kiedy Parki srogie~Przecięły nożyczkami dni jego tak drogie .~Płacze~
1223    2, IX  |               ichmościów będzie bardzo nudno.~Lecz powiedz szczerze:
1224    2, IV  |          bardzo ustaw, nie zazdroszczę nudów.~ WALERY~Ta przyjaźń z którąś
1225    2, IV  |               co robić, cały dzień się nudzi.~Raz, pamiętam, wyszedłem
1226    1, III |                wszystkim trzymając się obcego zwyczaju~Widziemy cudzoziemki
1227    1, II  |             Nie podlegamy nigdy panowi obcemu.~Zważmy, czymeśmy byli lat
1228    3, VII |               radośny,~Nie chcę, ażeby obchód oznaczył go głośny,~Milej
1229    3, IV  |                równie żywo, jak i was, obchodzi.~ WALERY~Ach, matko, twoja
1230    2, IV  |                mię wszystkie ich czyny obchodziły mało.~Dziękuję za tę sławną
1231    3, II  |            WALERY~w głębi teatru~Żalem obciążony,~Jakże stanę w jej oczach,
1232    2, VII |           zbroczonego stangryt z krwie obciera,~Już nie żył; taka była
1233    1, III |              wzorem.~Nie - przekładają obcych śmieszności iść: torem.~
1234    1, III |           zapomniawszy własnego języka~Obcym nawet źle mówi i gdy wiek
1235 Stan      |              tyła rzadkimi przymiotami obdarzonemu godnemu Koledze twemu dodawały
1236    2, IV  |                WALERY~Na cóż, może się obejść bez tego beśpiecznie.~ SZARMANCKI~
1237    1, VIII|          Wszakżem mówił waćpani, że na obiad stanie.~ PODKOMORZYNA~z
1238    1, 1   |           modnie meblowany, wieczerze, obiadki;~Będziesz przyjmować gości
1239    1, IX  |         patrząc na zegarek~Już się też obiadowa przybliża godzina,~Może,
1240    1, IV  |    PODKOMORZYNA~Starosto! powiesz przy obiedzie.~Pójdziem do chorej; może
1241    2, IV  |            karyjolkę alboli też konno,~Obleciałem Mokotów, Wolę, Królikarnię,~
1242    2, VII |             Okrywały go gęstym kurzawy obłokiem.~Zbiegały się do okna panny
1243    1, I   |             patrzy na miesiąc, gada do obłoków,~Wzywa jakichściś cieniów,
1244    1, II  |         zwalczą przesądy, duch niezgód obłudny -~Nad wkorzenionym błędem
1245    3, III |          przystępne litości,~Oddali od obojga ten cios tak głęboki,~Zmiękczy
1246    1, 1   |               miej bez ustanku,~Gdybym obok niej jadąc jasnego poranku,~
1247    1, II  |             Być upartym - pozorem niby obowiązku.~Człek rozumny, co łączy
1248    1, IV  |                ekonoma z intrat ściśle obrachować,~Czy pchnąć do Gdańska -
1249    2, V   |       Cześnikowej, włosy Podczaszanki,~Obrączka Chorążyny, pierścień Kasztelanki,~
1250 Stan      |          Trzeci rok, jak trzymasz styr obrad naszych; cnotliwe i rzetelne
1251    1, II  |           poseł mógł wstrzymać sejmowe obrady,~Jeden ojczyzny całej trzymał
1252    2, IV  |                 Jak gdyby ich umyślnie obrano z rozsądku,~Na warcie strzegli
1253 Prze      |               sądzę, żem ani obyczajów obraził, ani przeciw prawom wykroczył. ~
1254    3, VII |         przyłożyć.~Wszak wszyscy, co w obrębie mej włości mieszkacie,~Po
1255    2, VII |           Szambelanie!~W cóż się teraz obrócą piękne twoje sprzączki,~
1256    2, VII |               się twoja czuła kochanka obróci?~Smutek, żałość i rozpacz
1257    1, III |        PODKOMORZY~Ciężko co znaleźć na obronę:~Oto własnym wyborem pojmując
1258    1, II  |               złączy.~Anglia z Francją obronne uderzy przymierze.~Moskwa
1259    2, V   |            uwiedzionych przez sztuczne obroty~Przydałeś obraz wdzięków,
1260    1, II  |                odezwie z swym zdaniem:~Obstaje przy nim nie przez wrzaski
1261    3, II  |               Mam jeszcze dla jejmości obszywać falbanę.~Odchodzi~~
1262    3, II  |            stanę w jej oczach, smutny, obwiniony!~Ach, czymże jej zmartwienie
1263    3, VII |                No, moi kochani,~Agatka obyczajna, tyś człowiek poczciwy,~
1264    1, IX  |               Że w synu moim widzę już obywatela,~Że los wam dla ojczyzny
1265    2, IV  |            Pamiętać, żeś Polakiem, żeś obywatelem,~Żeś najpierwsze winien
1266    1, III |                Prócz powinności żony i obywatelki.~Tak wszystkim trzymając
1267    2, IV  |             Rzeczypospolitej,~Wpośrzód obywatelskich trawił czas swój trudów:~
1268    1, III |             swój nad wszystko kochają,~Obywatelskie cnoty w synów swych wpajają.~
1269    2, I   |            każdy z nim rozmawia i wita ochoczy,~Ja ledwie nań niepewne
1270    2, IV  |                Jeźli masz za uczciwość ochraniać kobiety,~Wierz mi, w ich
1271 Stan      |         zepsucia żyjąc nieskazitelnie, oczekiwałeś w smutku i tęsknocie powstania
1272    3, VI  |               o mleko chodzi:~Jegomość oczywiście na majątek godzi.~ STAROŚCINA~
1273    1, I   |             przywiązana,~Znasz mię już ód lat kilku; jestem państwu
1274 Docz      |           uwagę swą zwraca, i korzyści odbiera z rzeczy, które pod postacią
1275    3, VI  |            pustyni.~ WALERY~z cicha do odchodzącego Szarmanckiego~Nie chcę cię
1276    3, VI  |               go z życiem.~ SZARMANCKI~oddając portret~Weź go, nie są to
1277    1, I   |         nieszczęście.~Któż by ją znowu oddał trzpiotowi takiemu?~ AGATKA~
1278    3, III |              Przymuszać, byś niecnocie oddała twą rękę?~Dłużej znosić
1279    1, IX  |        Młodszego za towarzysz do znaku oddałem,~Uczy się służby; właśnie
1280    2, II  |          Łatwiej ponosić mogłeś smutek oddalenia -~Mnie każde miejsce twoje
1281    1, III |      pozdejmowawszy przepyszne ozdoby,~Oddały je ojczyźnie: takimi sposoby~
1282    1, II  |             sojusz dawną świetność nam oddana,~Mamy dziś sprzymierzeńca ,
1283    2, II  |            ciebie pomnaża,~Serce tobie oddane niczym się nie zraża,~Ty
1284    3, VI  |                Przyjmuję wyrok z dawna ode mnie życzony.~Lecz jest
1285    1, IX  |             matko; ach, radość głos mi odejmuje!~wydziera się od matki i
1286 Docz      |               i chęci, ale nieudolność odepchnęła daleko od zamierzonego celu.
1287    1, II  |               wiele?~Raz się w tydzień odezwał lub we dwie niedziele;~Poseł
1288    1, II  |    przekonaniem,~Długu waży, niźli się odezwie z swym zdaniem:~Obstaje
1289    2, IX  |            étes si cruel , to ja precz odjadę.~ STAROSTA~Pozwól waćpani
1290    3, V   |              żal i moją rozpacz już mu odkryć muszę.~ PODKOMORZYNA~Wstrzymaj
1291    3, VI  |                zawstydzać zdrad twoich odkryciem,~Oddaj portret Teresy, lub
1292    2, VII |            mnie wzbudzają; wszystko mu odkryję.~Widzisz, w jakich suspirach
1293    3, V   |            Jakież on tajemnice waćpani odkrywa?~Radzę, niech się z materią
1294    3, I   |          Tajnie portret waćpanny kazał odmalować,~Pewnie żeby się potem mógł
1295    1, VII |             takie udawanie!~Bo to niby odmawia i niby się chwieje,~A wewnątrz,
1296    3, V   |              słowie jego nową znajduję odmianę;~Nie szemrzę na nią ani
1297    1, III |                co sprzyjasz tak każdej odmianie,~Dziś żywo nowomodne ganisz
1298    1, II  |               rząd? po co te wszystkie odmiany?~Alboż źle było dotąd? a
1299    3, VI  |               raz ułożona dziś się nie odmieni,~Kawaler kończyć pragnie,
1300    2, IV  |           słyszałem, że pan myśli stan odmienić,~Ze się okrutnie kocha,
1301    1, VII |         hałasem,~Ja uciekam i frak mój odmienię tymczasem.~~
1302    1, II  |              poczty listy.~ PODKOMORZY~odpieczętowawszy~A to od mego syna! Chwalebna
1303    2, II  |      poświęcałem pierwszej powinności,~Odpoczynek wspomnieniom i czułej miłości.~
1304 Docz      |    przepowiedane tonem, umysł jego bez odpoczynku wysilają i dręczą. Wady
1305    1, I   |           ostatek, chociaż mu nikt nie odpowiadał,~On jednak, zaperzony, jak
1306    3, VII |          Najprzód proszę, niech się to odprawi przy świcy,~Antał starego
1307 NaWsi     |             Suponuje się, że rzecz się odprawia ~podczas limity przed zebraniem
1308    3, VI  |              można wesele dziś jeszcze odprawić.~Obracając się do Szarmanckiego~
1309    3, V   |             dowieść, że synem nie będę odrodnym.~ STAROSTA~Gdybym lawet
1310 Prze      |               celu - od tego żadne nie odstręczą mię prześladowania. Wiele
1311    1, 1   |            będzie zdolną;~Ja odchodzę.~odsuwa krosienka i chce odchodzić,
1312    2, IV  |                wiek, niedoświadczenie.~Odtąd inny winieneś zatrudnić
1313    1, 1   |               przyjmować gości i onych odwiedzać.~Karpantie z Szodoarem będą
1314    2, IV  |               waćpana widzę.~Jak długo odwiedzałeś waćpan cudze kraje?~ SZARMANCKI~
1315    2, IV  |              dokładnie,~Chciałem Paryż odwiedzić; dobra więc dzierżawą~Puściwszy,
1316    3, VI  |             ręku, niech się dłużej nie odwleka.~ STAROŚCINA~Mon ange, j'
1317    3, V   |           niech się z materią taką nie odzywa,~Bo okrutnych przypadków
1318    3, V   |             się potem więcej nigdy nie odzywał!~ PODKOMORZY~Prawda, że
1319    1, 1   |                 SZARMANCKI~Gdyby, pani ofiarą nie wzgardziła sługi,~Cała
1320    1, 1   |          chcesz się kochać konno.~Inna ofiarę jego przyjąć- będzie zdolną;~
1321    3, V   |            przez wczesne zamęście~Mógł oglądać te dzieci razem wychowane.~
1322    1, IX  |           jestem szczęśliwa, że ciebie oglądam!~Nie, już na świecie więcej...
1323    3, III |               dłużej unikać?~ WALERY~z ogniem~Wyznaję mą winę.~O, Tereso!
1324    1, II  |             pożar i dzisiaj tak będzie ognisty,~Bo jak zważam gazety i
1325    2, IV  |           Panienek ani ujrzeć, teatra, ogrody,~Bulwary i foksale są prawie
1326    2, IV  |                z drugimi sejm w Saskim Ogrodzie:~Wypiłem z przyjaciółmi
1327    1, I   |                ja ci daruję tę zdobycz ogromnę.~ JAKUB~Nie chcę, ja mu
1328    1, IX  |              ani byłem tak szczęśliwy;~Ohydna przemoc, podłość, chciwość,
1329    1, II  |                nigdy o kraju;~Klęskami ojców nowe plemię ostrożniejsze,~
1330    3, IV  |           Niewiele prośby moje na twym ojcu mogą,~Ale pójdę do niego
1331    3, III |              Tyle frasunków jeden rzut oka zapłaca.~Ach, gdy w sercu
1332 Prze      |             względy, które mi publikum okazać raczyło i które ja przyjmuję
1333    2, VII |           bystre bieguny, nieścignione okiem,~Okrywały go gęstym kurzawy
1334    2, IX  |           STAROŚCINA~Lubię sobie przez okno patrzeć na naturę -~Szarmantcki
1335    1, III |                przeszkadzał mi zamknąć oko; jestem w strasznej feblesie,
1336 Docz      |            zamierzonego celu. Pracując około dzieła tego nie miałem na
1337    3, III |            Dłużej znosić nie mogąc tak okropną mękę,~Pójdę do ojca twego
1338    2, VI  |               to? Waćpan wyrabiasz tak okropne krzyki?~Parlez plus bas,
1339    3, III |                dała nieodzownie.~W tym okropnym przymusie jak sobie poradzę?~
1340    1, II  |             wszystko, tknąć się śmieli okrutnicy~Liberum veto, tej to wolności
1341    3, V   |            materią taką nie odzywa,~Bo okrutnych przypadków ja sam świadkiem
1342    1, II  |           szlachetnej ochoty,~Patrz na okryte zbroją cnej młodzieży roty,~
1343    2, IV  |              się tak bawił, pan, sławą okryty,~Chodził ustawnie koło Rzeczypospolitej,~
1344    2, IV  |            przyjemny,~Foksalowe zabawy okrywał mrok ciemny.~ WALERY~Gdyby
1345    2, VII |           bieguny, nieścignione okiem,~Okrywały go gęstym kurzawy obłokiem.~
1346    1, II  |      przodkowie~Nie mieliż to rozumu i oleju w głowie?~Byliśmy potężnymi
1347    2, VII |           trawić będę skrycie.~O vous, ombre chérie! ~Płacze~ SZARMANCKI~
1348    2, IX  |                 rzuca się na krzesła i omdlewa~Je suis mal, je me meurs! ~
1349    2, VI  |        STAROŚCINA ~w dezabilu i z miną omdlewającą~Jakiż ja hałas znajduję!~
1350    2, VII |                 STAROŚCINA~Tą śmiercią omylona w najtkliwszym wyborze,~
1351 Docz      |              bronią i taka jest bojaźń onej, iż często kroć ludzie wolą
1352    1, II  |      baczniejsze.~Nieba zdarzyły porę, oni ją chwycili,~Ojczyznę spod
1353    1, 1   |            Będziesz przyjmować gości i onych odwiedzać.~Karpantie z Szodoarem
1354    1, III |              silnym powabom któż z nas oparłby się?~Prawda, ma swe śmieszności,
1355 Stan      |          tęsknocie powstania jej pory. Opatrzność przywiodła tę chwilę szczęśliwą,
1356    2, IV  |              się sprzykrzyło. Przecież Opatrzności~Zdało się ojca mego przenieść
1357    2, IX  |         pieniędzy,~Morałami swoimi nie opędzi nędzy,~Nowy przyczyni zachód,
1358    1, IX  |                 Mnie staremu już głowę opędził wiek siwy,~Żyłem w ucisku,
1359    3, VII |              nie surowość, lecz tkliwą opiekę.~Dzień dzisiejszy jest dla
1360    1, II  |            Obywatel z radością podatek opłaca,~Przez wolny sojusz dawną
1361    3, VI  |            klasztoru zamknięta~Dokonam opłakanych dni moich ostatki!~Zaklinam
1362    1, 1   |             Warszawie,~Będziesz zawsze opływać we wszystkie dostatki;~Dom
1363    2, IV  |                 Tych się cudzoziemcowi opuścić nie godzi.~Co to za widowisko!
1364    3, IV  |             czułość mą dla siebie,~Nie opuszczę was pewnie w tak smutnej
1365    1, II  |               zięcia poznać i zdatność osądzić,~Najbardziej młodych osób
1366    3, VI  |             jakiściś kabance nad rzeką osiędą.~A, dobrodziko! widzisz,
1367    3, VI  |            wezmę do siebie, w ustroniu osiędę,~Nauk, rządu, pryncypiów
1368    2, IX  |              on sobie w małej kabance  osiędzie,~Na zielonym ryważu  jasnego
1369    1, II  |                lub więcej~Potrwa - lat osiemnaście i dziewięć miesięcy;~Potem
1370    2, II  |             nami, twój widok troski me osładza~I długiej niebytności tęsknotę
1371    2, V   |                 co się mścić nie może.~Osławiać tę płeć słabą jest niegodziwością..~
1372    2, II  |                sobą bez przeszkody~Ani osłodzić trosków, ni pocieszyć żale.~
1373    1, I   |          przypadł mi do serca urząd ni osoba -~Ten będzie moim mężem,
1374 Docz      |        zwyczaje i umieścić je w jednej osobie, ażeby wady jej tym wydatniejszymi
1375    3, V   |           waćpaństwo tu macie kolokwia osobne!~Może przeszkadzam?~ PODKOMORZYNA~
1376    2, III |                Ale któż znów nadchodzi osobność mą kłócić?~
1377 Docz      |           nikomu nie łaję,~Czołem biję osobom, ganię obyczaje.~Pewien
1378    3, VII |                            SCENA VII I OSTANIA~Jakub i Agatka przychodzą~~
1379    1, I   |                 szklanki i talerze,~Na ostatek, chociaż mu nikt nie odpowiadał,~
1380    1, I   |                I na schodach dokończył ostatka swej mowy.~Prawdziwyż to
1381    3, V   |             Dziś ją zmniejszyło sprawy ostatniej przegranie,~A jak się reszta
1382    1, II  |             Klęskami ojców nowe plemię ostrożniejsze,~Wzgardziwszy zyski, było
1383    2, VII |              dopełniał połowy,~Kiedy o ostry kamień koło rozpędzone~Uderza,
1384    1, II  |               Starosto, kawa tymczasem ostygnie~ STAROSTA~pije i gada dalej~
1385    3, VI  |                swój kawałek chleba.~Ja oświadczam, że na mnie spuszczać się
1386    3, V   |            córkę swą powierzył,~Między oświadczeniami, z którymiś się szerzył, ~
1387    1, II  |               trzeba czekać, niźli się oświecą,~Nim się zwalczą przesądy,
1388 Docz      |      pożyteczne uznane i we wszystkich oświeconych krajach zachęcane były.~
1389    2, V   |                się, że kochanka ciebie oszukuje?~Śmiać się należy.~~
1390    2, II  |              być przez czcicielów roje otaczane,~Niż szczyrze kochać i być
1391    2, IV  |         ludziom pożyteczny.~Ale go nie otrzyma, kto tylko próżnuje.~ SZARMANCKI~
1392    3, VI  |          związek tak święty,~Chciałbym otwarcie wiedzieć na piśmie, nie
1393    2, VII |               STAROŚCINA~Twarz waćpana otwarta, dyskrecja tak znana~Ufność
1394    1, II  |              co mówię i myślę sposobem otwartym,~Powiedam, że uparty człek
1395    1, II  |           gotowy ~Czyste do despotyzmu otwierają pole.~ PODKOMORZY~Wskrzeszają
1396    1, 1   |            Hampla i Reyslera będzie ci otworem.~Jeśli ten dowód mojej miłości
1397    3, V   |                Wtórego:~Ci bili Sasów, owi bili Leszczyńskiego,~Palili
1398    3, V   |            przeszkadzam?~ PODKOMORZYNA~Owszem, jesteśmy mu radzi~ STAROSTA~
1399    1, II  |              zdrowie Niemców, co się w owych bitwach bili~Otóż pożar
1400    2, II  |             bardziej chlubne wdzięki i ozdobą -~Niejedną z nich równałem
1401    1, III |              pozdejmowawszy przepyszne ozdoby,~Oddały je ojczyźnie: takimi
1402    3, VII |         Niechaj i ja się z moją Agatką ożenię.~ PODKOMORZY~Chceszże ty
1403    2, IX  |             się przynajmniej cokolwiek oźminą,~Alić się dowiaduję z listów
1404    2, IV  |             urodzić.~ WALERY~Te skargi oznaczają skromnego człowieka;~Szczęśliwy,
1405    3, VII |                 Nie chcę, ażeby obchód oznaczył go głośny,~Milej mi będzie,
1406    2, IV  |               mię uprzedzić,~Jeżeli mi p wala prawdę mu powiedzieć,~
1407    2, VII |             stronę~Wyrzuca Szambelana: pada i umiera.~Na próżno zbroczonego
1408    1, IX  |            matka bieży przeciw niemu i padającego na kolana chwyta za szyję~
1409    2, VI  |                się i na mnie porwać do pałasza.~ WALERY~Waćpani dobrodziki
1410    1, III |              gram w warcaby albo tytuń palę,~A tak każde kontente .~
1411    2, VII |             Ach! bo mu serca ogień nie pali ukryty~Ni okrutne suwniry!~
1412    3, V   |               owi bili Leszczyńskiego,~Palili sobie wioski; no i cóż to
1413    3, VI  |               ostatki!~Zaklinam cię na pamięć ukochanej matki,~Tej matki,
1414    3, IV  |               niech na swoją powinność pamięta,~Niech wspomni, że jest
1415    1, II  |         ponoszę!~ STAROSTA~Waćpani nie pamiętasz wojny siedmioletniej;~Właśnie
1416 Docz      |           przesądy i zdrożne obyczaje, pamiętny zawsze słów sławnego naszego
1417    3, III |              Ze serca, myśli moich tyś panią jedyną,~Ze nieszczęścia
1418    3, VI  |               miłości zapałem,~Takiemu paniczowi nie oddam twej ręki~ TERESA~
1419    3, VII |                  JAKUB~Oto, gdy panicz pannę Teresę już bierze,~Niechaj
1420    3, V   |              pogodzi.~Potem amnestia , panom buławy, urzędy,~Szlachcie
1421    1, II  |                zgubiło, ściągnęło obce panowanie,~Te zaborów, te srogich
1422    1, II  |      wdzięczności.~Nie podlegamy nigdy panowi obcemu.~Zważmy, czymeśmy
1423    1, I   |               już ód lat kilku; jestem państwu wierny,~Pilny w mych powinnościach,
1424    3, VI  |             nim i niezgoda najczęściej panuje~I ta sytość wszystkiego,
1425    2, VII |             pulares atłasowy i z niego papier~Oto wierszopis jeden, znany
1426    3, I   |           Niemczyk wszystko kreślił po papirze,~I gdzie mógł, na waćpannę
1427    2, IV  |                niezdrowe.~Kupiłem dwie par sprzączek i szpadę stalowę;~
1428    1, I   |                się wybornie dobrała ta para.~Bo i żona Starosty przednia
1429    1, II  |                trybunały huczne,~Co za paradne sejmy, jakie wojsko juczne !~
1430    2, VII |             się z mym idolem . . Kiedy Parki srogie~Przecięły nożyczkami
1431    2, IV  |               szpadę stalowę;~Byłem na Parlamencie: tak jak u nas, krzyki.~
1432    2, VI  |          wyrabiasz tak okropne krzyki?~Parlez plus bas, wszakże to nie
1433    2, IX  |           posagu nie żąda?~ STAROŚCINA~Parole d'honneur! wcale się na
1434    2, VII |             Dydong, Eurydyką i pięknym Parysem .~Równie świeży jak róża,
1435    2, IV  |            figurkę dokładnie,~Chciałem Paryż odwiedzić; dobra więc dzierżawą~
1436    1, 1   |           wyprzedzać,~Który pierwszy z Paryża nowość jej sprowadzi,~Brać
1437    1, II  |            zgodzę, zaraz protestuję!~z pasją~A gdy zdanie waćpana sprzeczne
1438    2, IV  |            wyszedłem kupować guziki~Do pąsowego fraku; kupcy, czeladniki,~
1439    2, VIII|             chwili zamyślenia~Ils sont passés pour moi te chwile miłośne.~
1440 Docz      |             uczynić; ażeby czytający i patrzący tym więcej nabierali wstrętu
1441    2, V   |               te upominki.~ SZARMANCKI~Patrzaj, te wszystkie piękne brunetki,
1442    3, IV  |               nie jest tajne, tyś sama patrzała,~Jak szczera nasza miłość
1443    2, IX  |      STAROŚCINA~Lubię sobie przez okno patrzeć na naturę -~Szarmantcki
1444    3, VI  |               która, gdyby na stan mój patrzyła.~U nóg twoich ze łzami za
1445    3, VII |            szczęście ojczyzny i dzieci patrzyli!~Koniec~~Zakończono dnia
1446    1, IV  |          intrat ściśle obrachować,~Czy pchnąć do Gdańska - zawsze dobrze
1447    1, II  |              PODKOMORZY~Narody szybkim pędem do upadku lecą,~Lecz długo
1448    2, VII |                koło rozpędzone~Uderza, pęka: powóz schylony na stronę~
1449    1, III |                święte stadła związki~I pełnią dobrych matek i żon obowiązki.~
1450    2, V   |              spoziera wzrokiem pogardy pełnym~ WALERY~Przynajmniej nie
1451    1, II  |             Ameryką...~ PODKOMORZYNA~Z Persami, Tatarami albo z Siczą dziką.~
1452    2, VII |        suspirach i tęsknocie żyję.~Une perte cruelle , o Boże! W kwiecie
1453    2, IV  |               Angielczyk jeden, z małą peruczką i tłusty,~Przegrał niezmierny
1454    2, V   |               swoich niewolników liczy~Pewna już ciebie, innej wraz szuka
1455    1, II  |               przymierze,~Jużeśmy dziś pewniejsi.~ STAROSTA~Ja temu nie wierzę:~
1456    2, IV  |            człowieka rozsądnego godny.~Pewnieś się waćpan starał widzieć
1457    1, III |               kolebki łożą,~Że mamki i piastunki z zagranicy zwożą.~Któż
1458    2, IV  |             mnie chorągiew w rejmencie piechoty;~I to mi się sprzykrzyło.
1459    2, IX  |             bałamuctwie żyły:~Przędły, piekły pierniki lub w krosienkach
1460    2, IV  |                 ma się wkrótce żenić~Z piękną, posażną, grzeczną, słowem -
1461    1, II  |             tatunię. swego przypomina,~Pięknie się na dzisiejszym sejmie
1462    2, IV  |          człowieka;~Szczęśliwy, kto na piękność swą tylko narzeka~Powinszować
1463    2, II  |          łudzące dał uwieść powaby.~Te piękności, tak bardzo podobać się
1464    2, IX  |                bez majątku, bez dóbr i pieniędzy,~Morałami swoimi nie opędzi
1465    2, IX  |      bałamuctwie żyły:~Przędły, piekły pierniki lub w krosienkach szyły,~
1466    2, V   |           zapomniałem, czyje te włosów pierścienie~Ha, ha, Pułkownikowej, oj,
1467    2, V   |           Niech ten sekret na zawżdy w piersiach twych spoczywa,~Niech narzekać
1468    3, VII |               mieszkacie,~Po dzieciach pierwsze miejsce w sercu moim macie;~
1469    3, III |                mym stanem:~Nie byłem w pierwszym razie czucia mego panem,~
1470    1, IX  |             się skończyły te wszystkie pieszczoty?~Walery idzie ku niemu i
1471    3, V   |                 Wziął przez łeb krys z piętnaście, a obydwie uszy~Ledwie mu
1472    3, V   |              przyjemną:~"Kochany panie Pietrze, proszę, bądź Waść ze mną!~
1473    1, II  |      Podkomorzyna nalewa kawę, wszyscy piją, jeden Starosta, trzymając
1474    1, II  |           tymczasem ostygnie~ STAROSTA~pije i gada dalej~Jak się wszystko
1475    1, 1   |         pierwszego go w Anglii kupiłem pikiera ,~Był to pierwszy koń w
1476    1, II  |            wojsko juczne !~Człek jadł, pił, nic nie robił i suto w
1477    2, IV  |             Wolałem przegrać dobra niż pilnować sprawy.~W roku zdało mu
1478    1, I   |                 jestem państwu wierny,~Pilny w mych powinnościach, a
1479    1, II  |                 że trybunał sądziłem w Piotrkowie:~Kasztelan był marszałkiem,
1480    2, VII |               rozumie.~Jego rzecz mowy pisać, prawo zacytować,~Lecz tej
1481    2, VII |                STAROŚCINA~Jak to czule pisano... O, gorzkie wspomnienie!~
1482 Stan      |          publicznych i domowych - było pisma mojego celem. Komuż słusznie
1483 Prze      |          dzieła, wzgląd miała na chęci piszącego: te że były najczystsze,
1484    3, VI  |              posag naznacza, intercyza pisze.~Ja o tych formalnościach
1485    3, VII |               starego wina każ dobyć z piwnicy;~Niechaj moździerze huczą
1486    2, IX  |                karczmy tej dwa tysiące płaci mi arendy ~ STAROŚCINA~Eh!
1487    2, V   |             piękne brunetki, blondynki~Płaczą dziś po mnie, jęczą, chorują
1488    1, I   |               co z urzędu daje ludziom plagi,~I na znak dostojeństwa
1489    2, IX  |                dziwaczne krainy~I każą płakać, wzdychać, choć nie ma przyczyny.~
1490    1, III |                Powszechniejsza jest we płci niewieściej ta wada:~Wychowanie
1491    2, V   |            mścić nie może.~Osławiać tę płeć słabą jest niegodziwością..~
1492    3, VI  |                słuchasz, co dziewczyna plecie?~Ja wiem, co robię... Właśnie
1493    1, II  |             kraju;~Klęskami ojców nowe plemię ostrożniejsze,~Wzgardziwszy
1494    2, VII |         STAROŚCINA~Ja zaś całe życie~W plentach i gorzkich żalach trawić
1495    2, II  |             Ani rozumiej, żem jest tak płochy, tak słaby,~Żebym się przez
1496    1, V   |         przytomni.~Lecz czegóż mam się płonić? publiczny szacunek~Upoważnia
1497    3, VI  |              étais contraire na te ich pobranie,~Mais, mais voyant de plus
1498    1, I   |            schodach chciał mię gwałtem pocałować;~Jam się od tej napaści,
1499    1, IV  |              Ciż samiż i Teresa~Teresa pocałowawszy ojca w rękę kłania się Podkomorzemu
1500    2, IV  |                 Na dowód, że na próżno pochwał mych nie liczę.~Wraz waćpanu