Akt, Scena

1501    2, III |          mojego połowę,~Lecz nie wydrą pociechy w sercu mym stroskanym~I
1502    2, II  |               Ani osłodzić trosków, ni pocieszyć żale.~Bądź mi zdrów, mój
1503    3, VII |          Stwierdzą go szczęściem swoim poczciwi wieśniacy,~Niech ich podległość
1504    3, VII |                obyczajna, tyś człowiek poczciwy,~Ja dwakroć w dniu dzisiejszym
1505 Stan      |           wdzięczność wszystkich ludzi poczciwych. Bodajby Nieba, czuwające
1506    1, I   |               urodziłem,~Zawsze jednak poczciwym, rządnym, wiernym byłem.~
1507    3, VI  |               to jakaś choroba!~Cóż ja pocznę, kiedy się tak wszystkim
1508    3, V   |            Miłość, miłość cnotliwa, ta poda sposoby,~Ze przy zgodzie,
1509    3, IV  |           twego nieszczęścia i smutku.~podając im ręce, które Walery i
1510    2, VII |                 znany z swej czułości,~Podał go rymy swymi do nieśmiertelności~
1511    2, VII |                powóz świetny i wprędce podane~Chwycił jak od niechcenia
1512    1, II  |            wraca, ~Obywatel z radością podatek opłaca,~Przez wolny sojusz
1513    2, V   |             portret Cześnikowej, włosy Podczaszanki,~Obrączka Chorążyny, pierścień
1514    3, I   |             wina!~Otóż, Walery, twoich podejrzeń przyczyna!~ AGATKA~Nieborak
1515    1, VIII|            zaczyna.~ STAROSTA~cicho do Podkomorzego~Są to chimery; na dzień
1516    1, IV  |    pocałowawszy ojca w rękę kłania się Podkomorzemu i Podkomorzynie.~ STAROSTA~
1517    2, VII |                tego nie dość pokazuje,~Podkomorzyc ją także pono bałamuci.~
1518    1, IX  |               gdy Starosta rozmawiał z Podkomorzym, Walery wita się z Starościanką~
1519    1, II  |           Starosta~~STAROSTA~prowadząc Podkomorzynę pod rękę~Com mówił wczoraj,
1520    1, II  |             winniśmy wdzięczności.~Nie podlegamy nigdy panowi obcemu.~Zważmy,
1521    2, II  |             Jeźli nie wszystko we mnie podległe naganie,~Taką mnie uczyniło
1522    3, VII |          poczciwi wieśniacy,~Niech ich podległość ze dniem dzisiejszym ustaje:~
1523    1, I   |              bogatym.~Prawda, że się w podległym stanie urodziłem,~Zawsze
1524    1, IX  |            szczęśliwy;~Ohydna przemoc, podłość, chciwość, duch nieśmiały~
1525    2, I   |              ledwie nań niepewne śmiem podnosić oczy:~Pytaniami ciekawych
1526    2, II  |               Te piękności, tak bardzo podobać się chciwe,~Widziałem bardziej
1527    2, IX  |           widzę, prożna,~Kiedy się nie podobam, to się rozwieść można.~
1528    1, 1   |                leciał do Anglii szukać podobnego.~ TERESA~W tak chwalebnym
1529    2, VII |               długi, trzaskający -~Tak podobny do boyów, w powozie stojący,~
1530    1, VIII|             rodzice kochali,~Ale nigdy podobnych scen nie wyrabiali.~ PODKOMORZYNA~
1531    2, IV  |                  WALERY~Toś się waćpan podówczas w Paryżu znajdował?~Gdy
1532    1, I   |                się o mnie długo ów pan Podstarości ,~Człek hoży, mający się
1533    3, III |           pogodzenie.~Zbrodzień, który podstępów śmiał takich się ważyć,~
1534    1, III |          trzykroć gotowych znaleźć pod poduszką,~Dobra nad samą Wisłą, klucz
1535    3, V   |             reszta między trzech synów podzieli,~Pytam się, państwo młodzi
1536    1, 1   |                 że Teresa patrzy nań z podziwieniem~Waćpanna dobrodziejka lubisz
1537 Docz      |           zawsze słów sławnego naszego poety *:~Nigdy ja w szczególności
1538    1, IV  |              czy to w trybunale sprawę poforsować,~Czy ekonoma z intrat ściśle
1539    3, III |                się wraca ufność, łatwe pogodzenie.~Zbrodzień, który podstępów
1540    3, V   |               jak wkroczy, to wszystko pogodzi.~Potem amnestia , panom
1541    2, IV  |             głowę zachodzi,~Nie możesz pojąć, jeden za drugim jak leci~
1542    2, IV  |              Pokoju mi nie dają, żebym pojął żonę.~Co to za kłopot, co
1543    2, IX  |             Nie takie to czasy!~Grunta pojałowiały, spustoszały lasy~I w polu
1544    3, V   |             STAROSTA~Co za męka! Wszak pójdzie za człeka młodego,~Człeka,
1545    1, IV  |                 powiesz przy obiedzie.~Pójdziem do chorej; może tymczasem
1546    1, III |               romansowy,~Dzikie jakieś pojęcie nabywszy o szczęściu,~Nie
1547    2, VII |              tkliwej czułości nie umie pojmować,~Tych rzutów serc do siebie,
1548    1, III |            obronę:~Oto własnym wyborem pojmując za żonę~Damę zacną, lecz
1549    3, IV  |           przymus tak srogi. ~Ach! nie pojmujesz mojej żałości i trwogi,~
1550    2, IX  |       pożywienie,~Łzy radosne napojem, pokarmem westchnienie.~ STAROSTA~
1551    2, V   |               Maju, panie ~ SZARMANCKI~Pokaż no!~Kozak szuka w szarawarach
1552    2, IV  |           liczyć.~Muszę ci me portrety pokazać koniecznie.~ WALERY~Na cóż,
1553    3, III |             mego panem,~Gdy mi zdrajca pokazał ten obraz, tak święty.~Zadziwieniem,
1554    3, VI  |              mnie łudzące.~Wszakżem ci pokazywał, mam tego tysiące~Odchodzi~
1555    1, 1   |               siadać, jak jeździć, sam pokazywałem.~Zrazu ledwie wyjechać śmiała
1556 Prze      |              jeszcze pracować zostaje, póki nie usprawiedliwię i nie
1557 Osob      |       zalecający się do Teresy~AGATKA, pokojowa Podkomorzyny~JAKUB, lokaj~
1558    2, IV  |                 ale krewne uprzykrzone~Pokoju mi nie dają, żebym pojął
1559    2, V   |              znajdzie przyczyny;~Umiej pokryć jej słabość, a nawet i winy.~
1560    3, VI  |              sowizdrzałem:~Chęć posagu pokrywał miłości zapałem,~Takiemu
1561    2, VII |               duszę jego, w elizejskie pola~Przeniósłszy, postawiły
1562    3, VI  |          szczęśliwa!~ TERESA~Nieba nas połączą.~Walery! umartwienia dziś
1563    3, V   |           największe szczęście,~Ażebyś połączone przez wczesne zamęście~Mógł
1564    1, II  |                dobra ojczyzny z królem połączony,~Uwodzić się namowom przewrotnym
1565    1, II  |               wyborem wkrótce nowy się połączy~Co pierwszy nie dokonał,
1566    2, V   |               niegodziwością..~Jest to połączyć razem występek z podłością. ,~
1567    1, II  |               pod ich ustawami.~Tak to Polak szczęśliwie żył pod Augustami!~
1568    1, III |          ubieży,~Uczyć się musi, co do Polaka należy,~Bo dotąd wskazywane
1569    2, IV  |               się celem:~Pamiętać, żeś Polakiem, żeś obywatelem,~Żeś najpierwsze
1570    1, III |           feblesie, skoro będę lepiej, polecę w ręce kochanej kuzynki.~
1571    3, V   |              zwykłem zasadzać,~Nawet o polityce nie chciałbym już gadać.~
1572    3, VII |        tańcować będziecie.~Ja się koło północy pokażę na chwilę.~ STAROSTA~
1573    1, 1   |              wszystkie panny~Czy to na polowanie, czy na spacer ranny~Inaczej
1574    2, VII |                biegu swojego dopełniał połowy,~Kiedy o ostry kamień koło
1575    2, VII |              już zapewniony,~Ze koniec położymy czułej jego męce,~Że Teresa
1576    2, IV  |        rozdzielili,~Panowie tu na nowo Polskę przerobili,~Ledwiem ją poznał,
1577    1, II  |           napełnione;~Będą jeszcze dla Polski dni świetne wrócone,~Będą,
1578    1, III |               i krajem,~Chowają dzieci polskie francuskim zwyczajem~I taką
1579    1, III |              Starościna~Nie rozumie po polsku, nie jej to jest wina,~Ale
1580    2, IX  |      pojałowiały, spustoszały lasy~I w polu tego roku zupełnie chybiło:~
1581    2, IV  |            krzyczeli,~Ja, z pudrem i z pomadą włos sczesawszy wonną,~Wsiadłszy
1582    1, VIII|          pomieszaniem na boku~Radość i pomieszanie w sercu mym powstaje~ STAROSTA~
1583    1, VIII|           chustką znak daje.~ TERESA~z pomieszaniem na boku~Radość i pomieszanie
1584    2, VI  |           patrząc na Walerego, który w pomieszaniu~Cóż to? Waćpan wyrabiasz
1585    2, II  |            niej mą tkliwość dla ciebie pomnaża,~Serce tobie oddane niczym
1586    1, I   |             choć zbiorek mierny,~To go pomnoży praca, staranie, a za tym~
1587    1, IV  |             się komu;~Z syna przecie i pomoc, i wygoda w domu,~Bo czy
1588    2, VII |                uprzykrzony,~Chcę z nim pomówić; waćpan bądź już zapewniony,~
1589    2, IX  |        STAROSTA~Pozwól waćpani niechaj pomówię wprzód z Zydem,~Może się
1590    1, VII |           kasztanek mój zdrowy!~Reszta pomyślnie idzie: Teresa mię kocha,~
1591    2, IV  |                 Wypiłem z przyjaciółmi pończu dużą czarę,~Zjadłem brzoskwiń,
1592 Stan      |            Kiedy Rzeczpospolita była w poniżeniu, wśrzód powszechnego prawie
1593    2, II  |         mnóstwem roztargniony,~Łatwiej ponosić mogłeś smutek oddalenia -~
1594    2, VII |              Bym nieszczęsnej czułości ponosił katusze,~Dajcie drugą; bym
1595    3, VI  |              radość i troski razem się ponoszą,~Tam, gdzie cnoty domowe
1596    1, II  |                też nudy z tym człekiem ponoszę!~ STAROSTA~Waćpani nie pamiętasz
1597    3, I   |              żeby się potem mógł z nim popisować.~Żeby się chwalić.~ TERESA~
1598    1, II  |              się na dzisiejszym sejmie popisował!~ PODKOMORZYNA~z żywością~
1599    3, V   |              chcąc z światłem swym się popisywać,~Przeciw wolnym elekcjom
1600    2, IV  |           prędzej przez Kale do Anglii popłynął.~ WALERY~Przynajmniej ten
1601    2, IV  |                 co robić z początku...~Poprawiając halsztuka i desynując się ~
1602 Prze      |              urzędem czas nie pozwolił poprawić tej drugiej edycji; wolniejsze
1603 Docz      |               teatralne, mające za cel poprawienie obyczajów, za pożyteczne
1604 Docz      |        śmieszności, prędzej niejednego poprawiły, niż czytanie zgłębiających
1605    1, 1   |               Nieszczęście: wzdłuż i w poprzek zbiegłem knieję całą.~Lecę
1606    3, III |           okropnym przymusie jak sobie poradzę?~Lub posłuszeństwo, lub
1607    3, V   |              się z mężulkiem, i cóż to poradzi?~ PODKOMORZY~Ja się na moim
1608    1, 1   |                obok niej jadąc jasnego poranku,~Gdzie gwar ptasząt przyjemny,
1609    1, II  |            baczniejsze.~Nieba zdarzyły porę, oni ją chwycili,~Ojczyznę
1610    3, VI  |                zaczął dawać im logikę,~Porobiłbyś subiekta równie jak sam
1611    1, II  |         będziemy cieszyli;~Bóg wie, co porobiły sejmujące Stany,~Dlaczego
1612    2, V   |         kominku~Leżały, i te listy, co porozrzucane~Na stole, te pierścionki
1613    2, V   |             Kozak~~SZARMANCKI~Czy masz portery; co to na kominku~Leżały,
1614    2, V   |                hultaju?~Gdzie ów, mały portrecik?~ KOZAK~Jej Bohu, nie znaju .~
1615    1, II  |                zaszkodzi.~Z Hiszpanią, Portugalią, nawet z Ameryką...~ PODKOMORZYNA~
1616    3, IV  |           nadchodzi~Oddalę się i tobie poruczam mą całość.~ PODKOMORZYNA~
1617    2, VI  |           wasza,~Gotoweś się i na mnie porwać do pałasza.~ WALERY~Waćpani
1618    3, V   |         Jakeśmy się na niego do szabel porwali,~Nas było wielu, ledwie
1619 Stan      |                tęsknocie powstania jej pory. Opatrzność przywiodła tę
1620    3, VI  |                czyli gotowy.~ STAROSTA~porywając się za głowę~Jak wielki
1621    1, II  |              zdania, to nie jego wina.~Porywczo losem córki nie zechcesz
1622    1, II  |             własną swą cnotą~Powracają porządek i sławę ojczyźnie.~Stokroć
1623    3, VII |                tobą razem wspolni,~Nie porzuciem cię nigdy, choć będziemy
1624    1, II  |           wszystko zastał, w nieładzie porzucił.~Kraj ustawnych zaradzeń
1625    2, IV  |                oddać mię do gabinetu ,~Porzuciłem: nie umiem dochować sekretu.~
1626    2, II  |             tcibą milsze mi będzie nad posagi hojne~Słodkie pożycie, szczęście,
1627    3, VI  |           rozpaczą przejęta,~Niechaj w posępnych murach klasztoru zamknięta~
1628    2, IV  |             SZARMANCKI~Chcesz, bym był posłem na sejm, co dziś następuje?~
1629 NaWsi     |            zebraniem się nowego wyboru posłów~
1630    2, II  |             dać za męża. ~Ach! względy posłuszeństwa wstręt we mnie zwycięża.~
1631    3, III |       przymusie jak sobie poradzę?~Lub posłuszeństwo, lub też miłość moja zdradzę.
1632    1, I   |            Państwo nadchodzi, czas już pośpieszyć się z kawą,~Bądź zdrów!~~
1633    1, II  |            wszystkich mocarstw będzie, pośrednikiem~ PODKOMORZY~Przyznać należy,
1634 Docz      |            odbiera z rzeczy, które pod postacią rozrywki uczą go i bawią,
1635    3, V   |             dzieci naszych szczęściu i postanowieniu.~Jeźli można krewnego wierzyć
1636 Stan      |            ażebyście rozpoczęte dzieło postawienia Rzeczypospolitej rządną,
1637    2, VII |          elizejskie pola~Przeniósłszy, postawiły między Adonisem,~Dydong,
1638    1, III |                słodyczą,~Nagrodą cnych postępków i skromności wzorem.~Nie -
1639    3, V   |           Trzeba go ułagodzić, z wolna postępować.~ STAROSTA~Jakież on tajemnice
1640 Stan      |           naszych; cnotliwe i rzetelne postępowanie twoje zjednało ci ufność~
1641    3, VI  |          dzieci wychowanie,~Dzieci, co postępując przykładną koleją,~Stają
1642    2, V   |             tych skrupułów czas by już postradać.~Krzyczy~Portret Szambelanowej:
1643    1, II  |         niezgodni, srodze uciśnieni,~U postronnych nie znani albo też wzgardzeni.~
1644    1, V   |                 Zapłonienie na twarzy, postrzegą przytomni.~Lecz czegóż mam
1645    1, I   |              tak gadał;~I dopiero, jak postrzegł, że już wszyscy spali,~Ze
1646    2, II  |                  Myśleć o tobie, tobie poświęcać me chwile -~To szczęściem,
1647    2, II  |                zmiennym;~Czas wszystek poświęcałem pierwszej powinności,~Odpoczynek
1648    1, II  |          miłość własną - kraju miłości poświęci!~Z dawnym wyborem wkrótce
1649 Stan      |           mojego celem. Komuż słusznie poświęcić je mogę, jak temu, który
1650 Stan      |              wszystkie duszy twej siły poświęciłeś usłudze publicznej. Trzeci
1651    1, II  |         nieuczciwym go zdaniu nikt nie poszlakował.~ STAROSTA~Nie wiem, czyli
1652    3, III |           urazy nieznośne.~ TERESA~Nie poszukuj twej krzywdy przez kroki
1653    1, II  |                mam głowę,~Zawarliśmy z potężnym sąsiadem przymierze,~Jużeśmy
1654    1, II  |                oleju w głowie?~Byliśmy potężnymi pod ich ustawami.~Tak to
1655    2, V   |            znalazłszy za butem, oddaje~Potierał za cholewu.~ SZARMANCKI~
1656    3, II  |                 czymże jej zmartwienie potrafię nadgrodzić?~ AGATKA~na boku~
1657    2, V   |             też przez świetne zalety ,~Potrafisz zyskać ufność i serce kobiety,~
1658    2, IX  |           Jeźli się będą tuczyć takimi potrawy,~To pewnie w krótkim czasie
1659    3, VII |          ciebie nie zapomnę.~ STAROSTA~Potrzebne to rzeczy!~Do czego to znów
1660    1, II  |                ustawnych zaradzeń może potrzebować,~Te powinien w swym rządzie
1661    2, I   |              Na łono przyjaciela wylać potrzebuje.~Dochowałam ci wszystkich
1662    2, V   |                czytać teraz alboli też potym?~ WALERY~Schowaj waćpan
1663    2, VII |     Wszystkiego mi się zwierzyć możesz poufale;~Z dawna widzę, że smutek,
1664    2, VIII|             zamyślenia~Ils sont passés pour moi te chwile miłośne.~Zostały
1665    1, III |               w Lublinie;~I tak silnym powabom któż z nas oparłby się?~
1666    1, III |           pozornych się składa.~Więcej powabów niźli obyczajów liczą;~Schowane,
1667    1, II  |                Dziś się sława narodu i powaga wraca, ~Obywatel z radością
1668    1, I   |             znak dostojeństwa i silnej powagi~Widzieć nad moim łóżkiem
1669    2, IV  |                Królikarnię,~Łazienki i Powązki, czasem Bażantarnię;~Wieczorem
1670    2, V   |                chciej waćpan imion ich powiadać.~ SZARMANCKI~Czemuż nie?
1671    3, VII |               nieśmiała...~Niech Jakub powie pani...~ PODKOMORZY~No,
1672    1, II  |               myślę sposobem otwartym,~Powiedam, że uparty człek zawsze
1673    3, I   |                Teresa i Agatka~~TERESA~Powiedasz, że człek, co to przebywał
1674    2, IX  |             Żyć będą, nie zważając, co powiedzą ludzie;~Des fruits, du lait ,
1675    1, II  |              zupełnej zgody.~Otóż tak, powiedziałem wczoraj na wieczerzy,~Że
1676    3, V   |               z którymiś się szerzył, ~Powiedziałeś, że miałbyś za największe
1677    1, II  |            Nareszcie bracia ustąpili -~Powiedzże waćpan teraz, że uparty
1678    2, V   |         kobiety,~Jeźli ci czucia swoje powierzy, zbyt tkliwa:~Niech ten
1679    3, V   |             staraniom naszym córkę swą powierzył,~Między oświadczeniami,
1680    2, IV  |               Bawiłem w Anglii: srodze powietrze niezdrowe.~Kupiłem dwie
1681    2, IV  |        Wieczorem przebrawszy się, przy powiewnym chłodzie,~Łajałem wraz z
1682    1, II  |           nigdy się z nikim łączyć nie powinna;~Niech cicho siedzi, ale
1683    3, IV  |              Powiem mu: niech na swoją powinność pamięta,~Niech wspomni,
1684    1, I   |           państwu wierny,~Pilny w mych powinnościach, a choć zbiorek mierny,~
1685    2, II  |                twe żale:~Lżejszymi być powinny, bo wspólnie cierpiemy~Może,
1686    1, VIII|              Boże! Jakże tkliwe będzie powitanie!~A czy on tylko zapewne?
1687    1, IX  |         Patrząc na cię, największy mam powód wesela.~Że w synu moim widzę
1688    1, II  |           wchodzić w uwagi, przyczyny, powody,~Tym sposobem przyjdziemy
1689    1, 1   |         SZARMANCKI~Życzeniom bądź moim powolną,~Chciej mię słuchać! Na
1690    2, VII |                Tak podobny do boyów, w powozie stojący,~Przelatywał ulice
1691    1, VIII|         PODKOMORZYNA~Z radości wstał z powozu i chustką znak daje.~ TERESA~
1692    1, II  |         Zawieszona na chwilę i syn mój powraca.~Ciesz się kochana żono,
1693    1, II  |               króla i własną swą cnotą~Powracają porządek i sławę ojczyźnie.~
1694    2, V   |                i mdleją.~Każda, że się powrócę, cieszy się nadzieją;~Myli
1695    2, IV  |             kupiwszy moc na darowizny,~Powróciłem nareszcie do matki ojczyzny.~
1696    1, VIII|                pomieszanie w sercu mym powstaje~ STAROSTA~Właśnie sobie
1697 Stan      |       oczekiwałeś w smutku i tęsknocie powstania jej pory. Opatrzność przywiodła
1698    2, VII |            więcej na świecie drugi nie powstanie~Równie piękny młodzieniec
1699    1, II  |            Niech każdy ma szczęśliwość powszechną w pamięci~I miłość własną -
1700    1, II  |                 Czynnie robiąc zaradzi powszechnej potrzebie,~Zyska szczęście
1701    1, III |          Vestris, nie wie, kto Batory.~Powszechniejsza jest we płci niewieściej
1702    1, II  |                rękę~Com mówił wczoraj, powtarzam dziś rano.~Cóż, waćpani
1703 Osob      |                STAROŚCINA, żona jego z powtórnego małżeństwa~TERESA, córka
1704    1, III |                jak wasze Zasady~Wyście powymyślali; dziś znów niekontenci?~
1705    1, I   |         zamknęła przez całą wieczerzę,~Powywracał butelki, szklanki i talerze,~
1706    3, VI  |          dzieje!~To takie waćpan sobie powziąłeś nadzieje,~Za życia chcesz
1707    1, III |      wychowanie,~Co wytworności dzikie powziąwszy mniemanie,~Gardząc własnym
1708    2, II  |                Uczucia, w dzieciństwie powzięte,~Dochowałam ci mimo przeszkody
1709    2, IV  |          leciech w konwikcie tak czule powziętej~Wiek minął, jakeśmy się
1710    1, II  |              dobrego zrobili?~Wszystko pozaczynali, a nic nie skończyli.~ PODKOMORZY~
1711    1, IX  |                 że się zbliżają chwile pożądane,~W których uściska ojca
1712    1, II  |                owych bitwach bili~Otóż pożar i dzisiaj tak będzie ognisty,~
1713    1, III |           publiczne nakłady,~I z skroń pozdejmowawszy przepyszne ozdoby,~Oddały
1714    1, VII |              sam~SZARMANCKI~Zimne niby pożegnanie.~Ale jak mię to gniewa takie
1715    1, I   |            Starosta ich wczoraj tak do późna znudził.~Jak zaczął to o
1716    1, II  |      rozrządzić,~Raczysz wprzód zięcia poznać i zdatność osądzić,~Najbardziej
1717    2, IV  |          Polskę przerobili,~Ledwiem ją poznał, kiedym wrócił z zagranicy.~
1718    2, V   |           najlepiej rzeczy po skutkach poznawać:~Kto z nas szczęśliwszy?
1719    2, IV  |         dzielny, długo uciskany,~Który poznawał siebie i rwał swe kajdany,~
1720    1, II  |               szczęśliwy, że choć przy późnej siwiźnie~Ujźrę, że Polska
1721    3, VII |                STAROSTA~Ale czemuż tak późno?~ STAROŚCINA~Nie jest to
1722    1, II  |               i związku,~Być upartym - pozorem niby obowiązku.~Człek rozumny,
1723    1, III |                 Wychowanie ich z zalet pozornych się składa.~Więcej powabów
1724    3, V   |                Żyd, cyrulik, jedwabiem pozszywał.~Ze śmiechem~No, już się
1725    1, II  |            ręku wagę,~Powiedział: "nie pozwalam", i uciekł na Pragę ~Cóż
1726    3, VII |                nam państwo także dadzą pozwolenie,~Niechaj i ja się z moją
1727    3, II  |          przeszkodzić.~do Teresy~Panna pozwoli, że tu dłużej nie zostanę,~
1728 Prze      |            publicznym urzędem czas nie pozwolił poprawić tej drugiej edycji;
1729    1, III |           niezawile:~Rozumie Horacego, pozwu ani tyle;~Głowę mając dzikimi
1730    2, II  |               nad posagi hojne~Słodkie pożycie, szczęście, godziny spokojne:~
1731    2, IV  |            cnotliwië pracując, ludziom pożyteczny.~Ale go nie otrzyma, kto
1732    1, II  |              Pewnie, że lepiej z nimi; pożytek stąd czysty, ~Waćpani zawsze
1733    1, III |           Niech z uwag swych dla kraju pożytki gotuje,~Niechaj zdobi swój
1734    2, IX  |                du lait , to ich będzie pożywienie,~Łzy radosne napojem, pokarmem
1735    1, II  |           rządzie skryta jakaś intryga pracuje!~Ja się na nic nie zgodzę,
1736    1, II  |             nie pozwalam", i uciekł na Pragę ~Cóż mu kto zrobił: jeszcze,
1737    2, II  |        rozrzewnieniem~Z tobą żyć tylko pragnę, ciebie kochać stale!~ WALERY~
1738    3, VI  |               odmieni,~Kawaler kończyć pragnie, indult już w kieszeni.~
1739    3, VI  |               oglądając się~Śliczny mi prałat! w targi chciał wchodzić
1740    1, II  |             jakieś szanowanie świętych praw własności -~Za naszych czasów
1741 Docz      |                 opinie te fałszywe lub prawdziwe, zdrożne lub łązsądne, stanowić
1742    1, I   |           dokończył ostatka swej mowy.~Prawdziwyż to gaduła!~ AGATKA~Potrzeba
1743    1, 1   |          uprzedzać będę twe życzenie~I prawem będzie dla mnie każde twe
1744 Stan      |          Dobrodzieju!~~Wpajać w umysły prawidła zdrowe i uczciwe, zachęcać
1745    1, IX  |         przestrogom, które mi dawałeś,~Prawidłom, co z dzieciństwa w serce
1746    1, II  |         przestał się biedzić,~I cóż ci prawodawcy dobrego zrobili?~Wszystko
1747 Prze      |         obyczajów obraził, ani przeciw prawom wykroczył. ~Zatrudnionemu
1748    2, IX  |             vous étes si cruel , to ja precz odjadę.~ STAROSTA~Pozwól
1749    3, III |         napełnią niepokojem, trwogą,~O prędszą jeszcze zgubę przyprawić
1750    3, VI  |              Mais, mais voyant de plus prés tak czułe kochanie,~Il serait
1751    1, 1   |           przed nią w zbryzganym fraku prezentuję.~Wraz stad lecę i włożę
1752    1, 1   |            konno?~ TERESA~Jeszczem nie próbowała.~ SZARMANCKI~W Anglii wszystkie
1753    2, IV  |               dochować sekretu.~Dalej, próbując mojej w żołnierce ochoty,~
1754    1, III |           wiele nauk ich nauczycielki,~Prócz powinności żony i obywatelki.~
1755    1, 1   |        kobylice, ~Wjeżdża na wszystkie progi i na wszystkie ganki.~ TERESA~
1756    1, I   |               noc się tłucze w dzikiej promenadzie ~Płacze, patrzy na miesiąc,
1757    2, VII |             dnia tego mgliste rzucając promienie,~Ojciec wiecznej światłości,
1758    1, II  |              taki przedni wniosek~Miał promocje i dostał czasem kilka wiosek. ~
1759    2, V   |          kochaj nigdy, wskazuj nadziei promyki.~Oj, nie wiesz jeszcze,
1760    3, III |            Pójdę do ojca twego z moimi prośbami,~Pójdę i u nóg jego wyznam
1761    3, VII |                 Agatko?~ AGATKA~Ja bym prośbę miała~Do pani... ale nie
1762    2, II  |          macochy.~ LOKAJ~Jejmość panny prosi.~ TERESA~Powiedz, że zaraz
1763    3, VI  |              twoich ze łzami za mną by prosiła!~ STAROSTA~Niech Walery
1764    2, IX  |                względy:~Znieś karczmę, prospektowiczyni mi zawadę, ~A gdzie młyn,
1765    1, III |              spytaj chłopca w szkołach prosto, niezawile:~Rozumie Horacego,
1766 Docz      |                całości krajowej opinie prostować należy. Jest to rzeczą największej
1767    1, II  |               na nic nie zgodzę, zaraz protestuję!~z pasją~A gdy zdanie waćpana
1768    1, II  |        Podkomorzy i Starosta~~STAROSTA~prowadząc Podkomorzynę pod rękę~Com
1769    2, IX  |            dogodzić jest rzecz, widzę, prożna,~Kiedy się nie podobam,
1770    3, V   |               Mówić o tym byłoby czasu próżną stratą.~Niech naród decyduje
1771    2, II  |             chciwe,~Widziałem bardziej próżne aniżeli tkliwe:~Wolą być
1772    3, IV  |                Całe moje staranie dziś próżnym się staje.~Wychowując was
1773    1, II  |              tym się zakończy,~Że król pruski z cesarzem najściślej się
1774    3, VI  |          ustroniu osiędę,~Nauk, rządu, pryncypiów ż sam ich uczyć będę;~Bo
1775 Prze      |           ganiłem, co w publicznym lub prywatnym życiu staje nieprzyzwoitym,
1776 Docz      |               chęci niech nieudolności przebaczą.~- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ~
1777    3, V   |         Przeciw wolnym elekcjom zaczął przebąkiwać;~Właśnie to było, gdyśmy
1778    3, VI  |               szczęście?~ WALERY~Jużeś przebłagany;~Pozwól, niech u nóg złożę
1779    2, IV  |          czasem Bażantarnię;~Wieczorem przebrawszy się, przy powiewnym chłodzie,~
1780    1, I   |             Imość śpi, Pan się dopiero przebudził.~ JAKUB~Pan Starosta ich
1781    1, II  |               we dwa lata sejmem bywał przebudzony,~Nie dlatego by radził,
1782    3, V   |               mną ustawicznie zmykasz,~Przechadzasz się w zamysłach, ud ludzi
1783    2, VII |          idolem . . Kiedy Parki srogie~Przecięły nożyczkami dni jego tak
1784    2, II  |                mój i macocha dotąd nam przeciwni, ~Człeka pustego, trzpiota,
1785    3, III |                stalszy, mężniej możesz przeciwności znosié~Ja pod nimi upadam,
1786    2, IV  |           tylko w mej szkole cokolwiek przećwiczyć,~Tysiącami kochanek, jak
1787    2, VII |                tej zgubie.~ SZARMANCKI~Przeczytam, bo ja bardzo smutne wiersze
1788    3, V   |            legislatorek?~Cóż tu waćpan przede mną ustawicznie zmykasz,~
1789    2, IX  |                nasze bałamuctwie żyły:~Przędły, piekły pierniki lub w krosienkach
1790 Prze      |                                        PRZEDMOWA DO DRUGIEJ EDYCJI~Publiczność
1791    1, II  |               zrobił: jeszcze, że taki przedni wniosek~Miał promocje i
1792    1, I   |               para.~Bo i żona Starosty przednia w swym gatunku.~Wszystkich
1793    3, V   |           Gdybym lawet innego nie miał przedsięwzięcia,~Jakże bym mógł wziąć człeka
1794    2, VII |             naszych świadek,~Zapłakany przeglądał nieszczęsny przypadek.~
1795    2, IV  |                śliczne zabawy!~Wolałem przegrać dobra niż pilnować sprawy.~
1796    2, IV  |                małą peruczką i tłusty,~Przegrał niezmierny zakład. W zapalczywym
1797    3, V   |           zmniejszyło sprawy ostatniej przegranie,~A jak się reszta między
1798    3, V   |               dawny ustawnie chciałbyś przeistaczać. ~Przykłady Rzymian, Greków,
1799    2, IV  |             SZARMANCKI~Rok tylko, alem przejął wszystkie ich zwyczaje.~
1800    2, VI  |            odmianą stroju widzę i tony przejąłeś.~Wolę wyjść, bo to taka
1801    3, VI  |           Pełen radości, pełen czułego przejęcia~Przyjmuję wyrok z dawna
1802    2, II  |              co za radość, jak słodkie przejęcie!~ TERESA~Jesteś z nami,
1803    3, IV  |               Walery i Teresa całują z przejęciem.~O, me dzieci! wszak znacie
1804    3, III |       Zadziwieniem, zazdrością i żalem przejęty,~Nieszczęśliwy! nie mogłem
1805    1, III |               skromności wzorem.~Nie - przekładają obcych śmieszności iść:
1806    2, VII |             Fatalna karyjolko, ja będę przeklinał~Dzień nieszczęsny, gdzie
1807    1, II  |             waćpani nie jesteś jeszcze przekonaną?~ PODKOMORZYNA~z tonem sprzykrzonym~
1808    3, V   |                 że to był jeden sposób przekonania.~ STAROSTA~Ale jakże też
1809    1, II  |            rozumny, co łączy światłu z przekonaniem,~Długu waży, niźli się odezwie
1810    2, VII |              boyów, w powozie stojący,~Przelatywał ulice wśrzód przepysznych
1811    1, I   |             mię jeszcze bierze: uciekł przelękniony,~A w ręku mym się został
1812    3, VI  |       przymuszać nie mogę:~Wstrętu jej przełożenie żadne nie zwycięża,~Przez
1813    1, IX  |           byłem tak szczęśliwy;~Ohydna przemoc, podłość, chciwość, duch
1814    1, II  |             mężów syn mój mieści,~Co z przemocy i hańby kraj nasz wydobyli.~
1815    2, IV  |        Opatrzności~Zdało się ojca mego przenieść do wieczności.~Zobaczywszy
1816    3, IV  |            Walery! żal ciężki serce mi przenika;~Starosta już Teresę innemu
1817    2, II  |                stale!~ WALERY~Duszę mi przenikają, Tereso, twe żale:~Lżejszymi
1818    3, III |                w sercu moim, który mię przenikał, ~Niespokojny, wejrzeniam
1819    2, VII |                jego, w elizejskie pola~Przeniósłszy, postawiły między Adonisem,~
1820    2, IX  |         książki bałamucą głowę,~Te was przenoszą w jakieś dziwaczne krainy~
1821    2, VII |            reste dé mes jours chciałam przepędzić w klasztorze~I zostać bernardynką.
1822 Docz      |               surowym i nauczycielskim przepowiedane tonem, umysł jego bez odpoczynku
1823 Prze      |                mię do łez rozrzewniły; przepuściwszy błędom dzieła, wzgląd miała
1824    1, 1   |             Lecz ja spokojne życie nad przepych przekładam~I w modach, i
1825    1, III |               I z skroń pozdejmowawszy przepyszne ozdoby,~Oddały je ojczyźnie:
1826    2, VII |               Przelatywał ulice wśrzód przepysznych gmachów,~Sięgając prawie
1827    1, II  |             przy nim nie przez wrzaski przeraźliwe, ~Nie dlatego, że jego,
1828    2, IV  |              Panowie tu na nowo Polskę przerobili,~Ledwiem ją poznał, kiedym
1829    2, VIII|           Dobywa "Nocy" Junga i czyta, przerywa czytanie i woła~O Jungu,
1830    1, III |          światła nabiera,~Ta krajowych przesądów zasłonę rozdziera.~A jeźli
1831 Prze      |                żadne nie odstręczą mię prześladowania. Wiele mi jeszcze pracować
1832    3, V   |           dbałym~Będziemy szczęśliwymi przestając na małym.~Racz się waćpan
1833    1, II  |          Dzisiejszy przez dwa lata nie przestał się biedzić,~I cóż ci prawodawcy
1834    1, III |                szanuję,~Lecz ganić nie przestanę nierozsądne matki,~Co, łożąc
1835    3, VI  |        STAROSTA~Niech Walery Waćpannie przestanie się marzyć,~Na co się śpieszyć?
1836    1, IX  |        urzędzie sprawował,~Winienem to przestrogom, które mi dawałeś,~Prawidłom,
1837    2, VII |          STAROŚCINA~Ach, czemuś go nie przestrzegł, mieszkający w niebie~O,
1838    1, III |             przez noc całą i koszmar ! przeszkadzał mi zamknąć oko; jestem w
1839    3, V   |            macie kolokwia osobne!~Może przeszkadzam?~ PODKOMORZYNA~Owszem, jesteśmy
1840    3, II  |        przytomność mogłaby ich zgodzie przeszkodzić.~do Teresy~Panna pozwoli,
1841    1, II  |             listy,~Jak razem kombinuję przeszłe, przyszłe rzeczy,~Wojna
1842    2, IV  |            nade wszystko zdrowie.~Lata przeszłego, gdyście na sesjach siedzieli,~
1843    1, II  |                wszystko skończy ,a tak przewiduję -~I zobaczycie z czasem,
1844    1, IX  |              STAROSTA~Jam wszystko już przewidział z samego początku;~podczas
1845    3, VI  |            uciekło to jeszcze, co jest przewleczone.~Do córki~Wiem, że cię jego
1846    1, I   |                Ten sowizdrzał dom cały przewrócić gotowy.~Co też on nie wyrabia!
1847    1, II  |         połączony,~Uwodzić się namowom przewrotnym nie dawał~I w zaczętej już
1848    3, V   |            Mierny jest, lecz za męstwo przodkom mym nadany,~Nie wydarty
1849    1, II  |           Alboż źle było dotąd? a nasi przodkowie~Nie mieliż to rozumu i oleju
1850    2, IX  |              krzyczy~Ratujcie niebogę!~Przybiega Agatka i lokaj, dają jej
1851    1, IX  |           zegarek~Już się też obiadowa przybliża godzina,~Może, że też już
1852    1, IX  |          kielich za pomyślne spełniemy przybycie~Koniec aktu pierwszego~
1853    2, I   |                   SCENA I~TERESA~sama~~Przybył na koniec; godzin już kilka
1854    3, VII |               I OSTANIA~Jakub i Agatka przychodzą~~PODKOMORZYNA~Cóż tam powiesz,
1855    3, I   |          Agatko, że serce twe dla mnie przychylne,~Ale szczęście w tym życiu
1856    2, IX  |          swoimi nie opędzi nędzy,~Nowy przyczyni zachód, wydatek i troski:~
1857    2, VII |              rozkazy~Nowe sercu mojemu przyczyniły razy,~Łącząc mię malgre
1858    2, V   |     uwiedzionych przez sztuczne obroty~Przydałeś obraz wdzięków, czułości
1859    3, VII |          szczęśliwymi.~W dobrej i złej przygodzie z tobą razem wspolni,~Nie
1860 Prze      |             EDYCJI~Publiczność raczyła przyjąć komedię tę z dobrocią i
1861    1, 1   |                konno.~Inna ofiarę jego przyjąć- będzie zdolną;~Ja odchodzę.~
1862    2, I   |              cierpi, co czuje,~Na łono przyjaciela wylać potrzebuje.~Dochowałam
1863    1, III |      PODKOMORZY~A ja mówię, żeś waćpan przyjacielem mody.~ STAROSTA~Jakże to,
1864    3, IV  |          ciebie za świadka,~Najlepsza, przyjaciółka była twoja matka.~ WALERY~
1865    2, IV  |             Saskim Ogrodzie:~Wypiłem z przyjaciółmi pończu dużą czarę,~Zjadłem
1866    2, IV  |          zazdroszczę nudów.~ WALERY~Ta przyjaźń z którąś waćpan raczył mię
1867    2, IV  |              Ucałować, przypomnieć tej przyjaźni świętej,~W młodych leciech
1868    2, II  |               TERESA~Powiedz, że zaraz przyjdę. Masz tedy dowody:~Momentu
1869    1, II  |        przyczyny, powody,~Tym sposobem przyjdziemy do zupełnej zgody.~Otóż
1870    1, III |                że nie mogę udać się na przyjemne. Ich śniadanie: głowa źle
1871    3, VII |                ce n'est pas du bon ton przyjeżdżać zawczasu.~ PODKOMORZY~Te
1872    1, 1   |           wieczerze, obiadki;~Będziesz przyjmować gości i onych odwiedzać.~
1873    3, V   |             Prawda, z tego wszystkiego przyjść do czubów może;~I tak było
1874    1, II  |               wygrywa.~Świeży mam tego przykład: rok ledwie upływa,~Kiedy
1875    3, VI  |      wychowanie,~Dzieci, co postępując przykładną koleją,~Stają się ich pociechą
1876    1, 1   |               koń w świecie; co nie ma przykładów,~Wygrał jeden po drugim
1877    3, IV  |                swym ojcem nieśmiałość!~Przykro w swych dzieciach wzbudzić
1878    1, III |               słodzą niesmaki, spory í przykrości.~
1879    2, IX  |           STAROSTA~I jakże to, o posag przykrzyć się nie będzie?.~ STAROŚCINA~
1880    3, VII |               do waszego szczęścia się przyłożyć.~Wszak wszyscy, co w obrębie
1881 Stan      |               i Tobie, i tyła rzadkimi przymiotami obdarzonemu godnemu Koledze
1882    3, IV  |                dzisiaj nie spełnia ten przymus tak srogi. ~Ach! nie pojmujesz
1883    3, V   |              swojej woli i skłonności?~Przymusem niechętnemu chcesz jej oddać
1884    3, III |            nieodzownie.~W tym okropnym przymusie jak sobie poradzę?~Lub posłuszeństwo,
1885    1, IV  |               Syn mój i koniec długiej przyniesie tęsknocie.~Teresiu, możesz
1886    1, I   |                 broni: takowe zamęście~Przyniosłoby tej pannie ostatnie nieszczęście.~
1887 Docz, 0(*)|           biskup łucki i brzeski lit. [Przyp. Autora]~
1888    2, IV  |                koniowi w łeb strzelić; przypadam szczęśliwie,~Daję sto funtów:
1889    3, I   |                się dowiaduje mój Jakub przypadkiem,~Że kochany Szarmancki sprowadził
1890    3, V   |               nie odzywa,~Bo okrutnych przypadków ja sam świadkiem byłem.~
1891    3, V   |          chcieć jarzmem uciskać!~W tym przypadku, pytam się, co kto może
1892    1, I   |            męża mego był dręczony,~Nie przypadł mi do serca urząd ni osoba -~
1893    2, V   |                duży pierścień włosów i przypatruje się~Już zapomniałem, czyje
1894    3, VII |               rzeczy!~Do czego to znów przypiąć te ich uwolnienie?~To tylko
1895    2, VII |             Szambelan do butów srebrne przypiął kolce~I przed ganek zajechać
1896    2, IV  |             łono twe rzucić,~Ucałować, przypomnieć tej przyjaźni świętej,~W
1897    3, III |                O prędszą jeszcze zgubę przyprawić nas mogą.~Wierz mi, człowiek
1898    1, I   |            ręku mym się został warkocz przyprawiony.~Chcesz, to ja ci daruję
1899    3, V   |           Jeźli można krewnego wierzyć przyrzeczeniu,~Kiedyś staraniom naszym
1900    3, V   |               Szarmanckiego córka moja przyrzeczona~Otóż z resztę kompanii nadchodzi
1901    3, I   |                sprowadził go skrycie~I przyrzekłszy zapłacić pracę należycie,~
1902    1, 1   |           Chciej mię słuchać! Na silne przysięgam jej wdzięki,~Że jeśli mi
1903    2, V   |             Portret Starościanki! ach, przysięgnę śmiele;~Nie masz go z rąk
1904    3, III |          surowości.~A jeźli serce jego przystępne litości,~Oddali od obojga
1905    1, VIII|            synowi swojemu~To wcale nie przystoi.~
1906    1, II  |                 czyli o zastawę,~Kiedy przyszła wiadomość, że pokój zawarty.~
1907    1, II  |              razem kombinuję przeszłe, przyszłe rzeczy,~Wojna potrwa i nikt
1908    3, V   |                STATOSTA~Wszak, co dziś przyszło z poczty, już zgadłem we
1909    3, IV  |         nadzieje moje,~Ze łącząc was w przyszłości związkami wiecznymi, ;~Syna
1910    2, IX  |       nieumłotne, sama tylko słoma;~Na przyszły rok nie myślić nawet o fryjorze.~
1911    3, IV  |             Winien najprzód pamiętać o przyszłym twym szczęści~Nie zas, gwałtowny
1912    3, V   |             Rzymian, Greków, Anglików! Przytaczać; ~Na starość chciałbyś może
1913    2, VII |               wzięte!~Jak szczęśliwieś przytoczył! Takiego kochanka~En vérité
1914    1, V   |       Zapłonienie na twarzy, postrzegą przytomni.~Lecz czegóż mam się płonić?
1915    3, II  |         nadgrodzić?~ AGATKA~na boku~Ma przytomność mogłaby ich zgodzie przeszkodzić.~
1916    2, II  |              żeś był zawsze myślom mym przytomny;~Strzeżona ustawicznie,
1917    2, IV  |               SZARMANCKI~Szczęście się przywiązało do mojej osoby.~Ale wyznać
1918    1, I   |             kocham, tyś do mnie trochę przywiązana,~Znasz mię już ód lat kilku;
1919 Stan      |        szczęśliwą i poważaną do skutku przywieść mogli. Te są najgorętsze
1920 Stan      |         powstania jej pory. Opatrzność przywiodła tę chwilę szczęśliwą, wnet~
1921    3, IV  |               Nie zas, gwałtowny wybór przywodząc do skutku,~Stać się przyczyną
1922    3, III |           mogłem atoli winować~Ciebie; przywykły tylko kochać i szanować, ~
1923    1, II  |               pośrednikiem~ PODKOMORZY~Przyznać należy, że to systema jest
1924    3, VI  |              Tego, co mi z dzieciństwa przyznaczyły nieba;~Walery w sercu moim
1925    1, III |             swój umysł, lecz serca nie psuje.~ STAROSTA~Mówiłeś waćpan
1926    1, 1   |            jasnego poranku,~Gdzie gwar ptasząt przyjemny, gdzie źrzódeł
1927    1, III |                Dzieliły z nami chętnie publiczne nakłady,~I z skroń pozdejmowawszy
1928 Stan      |               siły poświęciłeś usłudze publicznej. Trzeci rok, jak trzymasz
1929 Stan      |              uczciwe, zachęcać do cnót publicznych i domowych - było pisma
1930 Prze      |              łaskawe względy, które mi publikum okazać raczyło i które ja
1931    2, IV  |              męczyli, krzyczeli,~Ja, z pudrem i z pomadą włos sczesawszy
1932    2, VII |            okrutny!~Wyjmuje z kieszeni pulares atłasowy i z niego papier~
1933    2, V   |             włosów pierścienie~Ha, ha, Pułkownikowej, oj, ta się szalenie~Kochała
1934    2, IV  |        odwiedzić; dobra więc dzierżawą~Puściwszy, rozstałem się z kochaną
1935    2, II  |           dotąd nam przeciwni, ~Człeka pustego, trzpiota, chcą mi dać za
1936    2, IV  |             jednego, śmiech mię bierze pusty,~Angielczyk jeden, z małą
1937    3, VI  |              coeur sensible , umrze na pustyni.~ WALERY~z cicha do odchodzącego
1938    3, V   |               Drugi, żebym był za nim, puszcza mi zastawę,~Ten daje sumę
1939    2, I   |          niepewne śmiem podnosić oczy:~Pytaniami ciekawych ustawnie dręczony,~
1940    1, IX  |              Gotuję jegomości niejedno pytanie.~ PODKOMORZY~Potem, Starosto,
1941    2, VII |                Starościna ~~STAROŚCINA~Quel ton! po cóż tak krzyczał
1942    2, VII |         doskonałości.~Quelle figure et quels talentsz, jak cudnie walcował~
1943  Inc      |                     LIBERIUS SI~DIXERO QUID, SI FORTE IOCOSIUS, HOC
1944    2, IX  |           Teresą tkliwego słowika. ,~A quoi bon les richesses? W cichej
1945    3, V   |      szczęśliwymi przestając na małym.~Racz się waćpan dobrodziej prośbom
1946    2, IV  |               przyjaźń z którąś waćpan raczył mię uprzedzić,~Jeżeli mi
1947 Prze      |             DRUGIEJ EDYCJI~Publiczność raczyła przyjąć komedię tę z dobrocią
1948 Prze      |               które mi publikum okazać raczyło i które ja przyjmuję raczej
1949    1, II  |               nie zechcesz rozrządzić,~Raczysz wprzód zięcia poznać i zdatność
1950 Docz      |         nieszczęściu Rzeczypospolitej. Rad bym bardzo, żeby dowcipy,
1951    3, V   |       świadkiem byłem.~Pamiętam, gdy w Radomiu trybunał sądziłem,~Jeden
1952    1, IX  |        wszystkie tęsknoty me słodzę.~Z radościąś dom zobaczył?~ WALERY~Ach!
1953    2, IX  |             ich będzie pożywienie,~Łzy radosne napojem, pokarmem westchnienie.~
1954    3, VII |      dzisiejszy jest dla mnie święty i radośny,~Nie chcę, ażeby obchód
1955    3, V   |             tajemnice waćpani odkrywa?~Radzę, niech się z materią taką
1956    3, V   |       PODKOMORZYNA~Owszem, jesteśmy mu radzi~ STAROSTA~do Podkomorzyny~
1957    1, II  |            przebudzony,~Nie dlatego by radził, lecz żeby się kłócił:~W
1958    2, IV  |             też nie wyjechał i razu na raki?~ WALERY~Prawdziwie, że
1959    1, I   |              gotowe?~ AGATKA~Od samego ranka~Kłócę się; zwarzyła się
1960    1, 1   |               polowanie, czy na spacer ranny~Inaczej jak na koniu nie
1961    1, II  |                wczoraj, powtarzam dziś rano.~Cóż, waćpani nie jesteś
1962    1, 1   |                i już wypadam na drogę,~Raptem utkwił w zagonie i wywichnął
1963    1, IX  |            śmiałym działaniem mogli ją ratować.~Mnie staremu już głowę
1964    2, IX  |                dają jej wąchać wódkę i ratują~Trzeba prędko,zapobiec tej
1965    2, IX  |              meurs! ~ STAROSTA~krzyczy~Ratujcie niebogę!~Przybiega Agatka
1966    2, IV  |              Jakżeś też nie wyjechał i razu na raki?~ WALERY~Prawdziwie,
1967 Stan      |          SEJMOWEGO I KONFEDERACJI KOR. REFERENDARZA~KORONNEGO~Jaśnie Wielmożny
1968    2, IX  |          innych wart panny Teresy;~Nie refiuzuj mu dłużej.~ STAROSTA~Trudno
1969    2, IX  |               nad drogie kamienie~Woli regard Teresy albo jej westchnienie.~
1970    2, IV  |             Nabył dla mnie chorągiew w rejmencie piechoty;~I to mi się sprzykrzyło.
1971    2, IV  |         waćpana był zdolny?~Rząd jego, rękodzieła i ustaw tak wiele~Dłużej
1972    2, VII |               najtkliwszym wyborze,~Le reste dé mes jours chciałam przepędzić
1973    2, IV  |                w Paryżu znajdował?~Gdy rewolucja , gdy się ów zapał zajmował?~
1974    1, 1   |            była wzorem,~Sklep Hampla i Reyslera będzie ci otworem.~Jeśli
1975    2, IX  |              słowika. ,~A quoi bon les richesses? W cichej solitudzie~Żyć
1976    2, IX  |               i biorąc ją za rękę~Nie, robaczku, ja tylko chciałem tak żartować:~
1977    3, VI  |              się rozwodzić.~Z żywością~Róbcie sobie, co chcecie...~ TERESA~
1978    1, II  |                drugi dokończy;~Czynnie robiąc zaradzi powszechnej potrzebie,~
1979    3, VI  |         dziewczyna plecie?~Ja wiem, co robię... Właśnie wskórałbym też
1980    3, VI  |              córki cicho~Bardzo dobrze robiłaś, Teresiu kochana,~Żeś się
1981    1, II  |                 Wszyscy byli kontenci, robiono co chciano,~Rozumiesz, że
1982    3, VII |            uwolnienie?~To tylko waćpan robisz dla drugich zgorszenie.~
1983    1, IV  |              możesz tutaj zostać. przy robocie.~Wychodzą~
1984    1, II  |           wszystkie przeszkody gorliwą robotą,~Idąc przykładem króla i
1985    2, IX  |             rozwodu,~Utraciłbym połowę rocznego dochodu.~To nie żart, żonę
1986    3, IV  |                szłam nigdy przez drogi rodzicom zwyczajne,~Co surowością
1987    2, II  |              Wolą być przez czcicielów roje otaczane,~Niż szczyrze kochać
1988    3, VI  |              jej nie pojmuję!~W żadnym romansie rzecz się taka nie znajduje!~
1989    2, VII |           sensata.~ SZARMANCKI~Zamiast romansów, w których czułość i zabawa,~
1990    2, IX  |              Nie durzyły im głowy dymy romansowe.~ STAROŚCINA~płacze~Chcieć
1991    1, III |               Głowę nabitą mając dymem romansowy,~Dzikie jakieś pojęcie nabywszy
1992    1, 1   |       płomienie~I łzy moje mieszając z rosą niebios wonną.~ TERESA~Waćpan,
1993    1, II  |           okryte zbroją cnej młodzieży roty,~Skarby złotem, zbrojownie
1994    2, II  |               ozdobą -~Niejedną z nich równałem w sercu moim z tobą -~Tymeś
1995    1, II  |        najlepiej, jak przedtem bywało.~Równycheś sentymentów nauczył i syna,~
1996    2, VII |            Parysem .~Równie świeży jak róża, żył tyle co ona!~O, strato
1997    3, VII |           staranie, chciwości dalekie,~Rozciągać nie surowość, lecz tkliwą
1998    2, IV  |              minął, jakeśmy się z sobą rozdzielili,~Panowie tu na nowo Polskę
1999    2, IX  |               nie znalazłbym pono!~Nie rozdzielim się nigdy. Lecz czemuż,
2000    1, III |            krajowych przesądów zasłonę rozdziera.~A jeźli w dalszym wieku