Akt, Scena

2001    2, IX  |            biedna,~Nie chcesz się czym rozerwać, siedzisz sama jedna.~ STAROŚCINA~
2002    1, VIII|            barwę, i człeka ~Wszyscyśmy rozeznali, choć jeszcze z daleka.~
2003    2, IV  |          dobrego porządku .~Tak mię to rozgniewało, żem się wraz zawinął~I
2004    1, III |      PODKOMORZYNA~czyta:~Bardzo jestem rozgniewana, że nie mogę udać się na
2005    3, I   |                nie chciał mu zapłacić;~Rozgniewany, rzecz całą przed ludźmi
2006    3, VI  |              Wszak to Teresa sprzeczna rozkazom waćpana~Nie chce za męża
2007    1, 1   |           byłaby usługi -~Chciej tylko rozkazywać i dawać mi prawa.~ TERESA~
2008    3, VI  |               cnoty domowe pierwszą są rozkoszą,~Kędy męża i żony najpierwsze
2009    2, VII |               ja w najtkliwszym jestem rozkwileniu.~On przychodzi mi gadać
2010    1, IX  |              nie wzruszy, któż się nie rozkwili?~ PODKOMORZYNA~Bodajbyśmy
2011    2, I   |            troskliwa ,~Gdy każdy z nim rozmawia i wita ochoczy,~Ja ledwie
2012    1, IX  |         początku;~podczas gdy Starosta rozmawiał z Podkomorzym, Walery wita
2013    1, I   |             być szalony.~Ach, co to za różnica od nieboszczkiej żony!~Już
2014    1, II  |               Bo jak zważam gazety i z różnych miejsc listy,~Jak razem
2015    3, VI  |                Oddaj mię jemu... albo, rozpaczą przejęta,~Niechaj w posępnych
2016    2, VII |              Kiedy o ostry kamień koło rozpędzone~Uderza, pęka: powóz schylony
2017    2, VII |           proszę, bo ja się prawdziwie rozpłaczę.~ STAROŚCINA~Comme vous
2018 Stan      |            coraz nowych sił, ażebyście rozpoczęte dzieło postawienia Rzeczypospolitej
2019 Docz      |             rzeczy, które pod postacią rozrywki uczą go i bawią, niż z takich,
2020    1, II  |               losem córki nie zechcesz rozrządzić,~Raczysz wprzód zięcia poznać
2021    2, II  |                dobroć twoja do łez mię rozrzewnia.~ TERESA~Bądź zdrów, odchodzić
2022    2, VII |            rzutów serc do siebie, tego rozrzewnienia...~ STAROŚCINA~Tych łez
2023 Prze      |          łaskawością, które mię do łez rozrzewniły; przepuściwszy błędom dzieła,
2024    1, I   |          dzisiejsza~Mniej od pierwszej rozsądna, lecz za to modniejsza~Byłaby
2025    3, VI  |       najpierwsze staranie:~Cnotliwe i rozsądne dzieci wychowanie,~Dzieci,
2026    2, IV  |                 Był to widok człowieka rozsądnego godny.~Pewnieś się waćpan
2027    2, IV  |      Przynajmniej ten kraj sławny, tak rozsądnie wolny,~Zastanowić uwagę
2028 Docz      |              dowcipy, pełne zdrowych i rozsądnych prawideł, zatrudniały się
2029    2, IV  |              więc dzierżawą~Puściwszy, rozstałem się z kochaną Warszawą.~
2030    2, II  |        codziennym.~ WALERY~Wśrzód tylu roztargnienia nie stałem się zmiennym;~
2031    2, II  |                pracą, widoków mnóstwem roztargniony,~Łatwiej ponosić mogłeś
2032    1, II  |                gotowym?~Czyli się to z rozumem może zgodzić zdrowym,~Żeby
2033    2, II  |     wspomnieniom i czułej miłości.~Ani rozumiej, żem jest tak płochy, tak
2034    2, IX  |                choć te wszystkie swaty~Rozumieją, że jestem okrutnie bogaty,~
2035    1, II  |          kontenci, robiono co chciano,~Rozumiesz, że syn jego dokazywał wiele?~
2036    1, II  |               też uczciwe,~Może bardzo rozumne, ale niegorliwe!~Każdej
2037    1, II  |          pozorem niby obowiązku.~Człek rozumny, co łączy światłu z przekonaniem,~
2038    1, II  |               przodkowie~Nie mieliż to rozumu i oleju w głowie?~Byliśmy
2039    2, IX  |                się nie podobam, to się rozwieść można.~ STAROSTA~na boku~
2040    1, II  |            rzecz jest skreślić~Niźli w rozwlekłej mowie, bez ładu i związku,~
2041    2, IX  |             kata! gdyby iść chciała do rozwodu,~Utraciłbym połowę rocznego
2042    1, III |           słodkim zamęściu;~Idą za tym rozwody, skargi, narzekanie:~A wszystkiego
2043    1, III |          zabawy,~Bo gdy ona w ustroniu rozwodzi swe żale,~Ja sobie gram
2044    3, VI  |               zemdleje albo zechce się rozwodzić.~Z żywością~Róbcie sobie,
2045    3, V   |                Ten mówi do mnie z miną rubasznie przyjemną:~"Kochany panie
2046    2, IV  |              już gwałcić; no i cóż mam rubli~Już z biedy na małżonka
2047    1, 1   |             godzin kilka~I jednego nie ruszyć zająca ni wilka,~To ostatnie
2048    2, IV  |                Który poznawał siebie i rwał swe kajdany,~Jak na gruzach
2049    2, VII |                swej czułości,~Podał go rymy swymi do nieśmiertelności~
2050    2, IX  |         kabance  osiędzie,~Na zielonym ryważu  jasnego strumyka,~Słuchać
2051    1, III |               dalej? miasto czuwać nad rządem domowym.~Głowę nabitą mając
2052    1, I   |             takich nie ma: to, to pani rzadka,~Co to za gospodyni, jaka
2053    2, VII |                życzeń, widzieć ten cud rzadki.~Szczęśliwa, którą spostrzegł
2054 Stan      |                bodajby i Tobie, i tyła rzadkimi przymiotami obdarzonemu
2055    1, I   |               Zawsze jednak poczciwym, rządnym, wiernym byłem.~ AGATKA~
2056    3, VII |              Panie dobry, łaskawy, pod rządy twoimi~My i rodzice nasi
2057    1, III |             dalej, jak inne narody się rządzą,~Naśladuje ich cnoty, strzeże
2058    1, VIII|               nim patrzy~Już mostek na rzece~Minął; ach, jak się śpieszy!
2059    3, V   |                STAROSTA~Naród u takich rzeczach gadać nie powinien!~ WALERY~
2060    1, III |              tyle;~Głowę mając dzikimi rzeczami nabitą,~Wie dobrze, co ananas,
2061 Stan      |             stał się przykładem? Kiedy Rzeczpospolita była w poniżeniu, wśrzód
2062    3, VI  |              Że w jakiściś kabance nad rzeką osiędą.~A, dobrodziko! widzisz,
2063 Stan      |              obrad naszych; cnotliwe i rzetelne postępowanie twoje zjednało
2064    2, VII |                Febus dnia tego mgliste rzucając promienie,~Ojciec wiecznej
2065    2, IV  |               przyjacielu, na łono twe rzucić,~Ucałować, przypomnieć tej
2066    2, II  |                wśrzód świata wielkiego rzucony;~Samą pracą, widoków mnóstwem
2067    3, III |           wraca, ~Tyle frasunków jeden rzut oka zapłaca.~Ach, gdy w
2068    2, VII |                nie umie pojmować,~Tych rzutów serc do siebie, tego rozrzewnienia...~
2069    3, V   |               przeistaczać. ~Przykłady Rzymian, Greków, Anglików! Przytaczać; ~
2070    1, III |          wpajają.~Wdzieliśmy, jak idąc Rzymianek przykłady,~Dzieliły z nami
2071    3, VI  |         szczęśliwą uczyni.~ STAROŚCINA~S'il a le coeur sensible ,
2072    2, IX  |                 STAROŚCINA~Eh! Vous me sacrifierez z tak maleńkie względy:~
2073 Docz      |              nieuprzedzone niechaj mię sądzą, przez wzgląd na dobre chęci
2074    3, V   |             mój krocie liczył,~Ale żem sądził, iż z nią szczęśliwym żyć
2075    1, II  |               zdrowie~Pani Wojewodziny sądziliśmy sprawę,~Nie wiem, o dożywocie,
2076    1, I   |            przecież mrucząc, wyszedł z sali~I na schodach dokończył
2077    1, III |          PODKOMORZY~Wiem, że są takie; samaś waćpani dowodem.~Wiem, że
2078    1, I   |        Starościnie bardzo nadskakuje~I samemu Staroście; jeśli nie mylę
2079    3, VI  |                Nie uczył zdań, którymi sameś napełniony.~Synów wezmę
2080    1, IV  |                           SCENA IV~Ciż samiż i Teresa~Teresa pocałowawszy
2081    1, VIII|            Wracał ze szkół do domu nad samym wieczorem:~Byłem jedynak
2082    1, 1   |                jednak mnie nie łudzi.~ SARMANCKI~Cc za rozkosz, ach! byłbym
2083    1, II  |           głowę,~Zawarliśmy z potężnym sąsiadem przymierze,~Jużeśmy dziś
2084    2, IV  |          Łajałem wraz z drugimi sejm w Saskim Ogrodzie:~Wypiłem z przyjaciółmi
2085    3, V   |               Augusta Wtórego:~Ci bili Sasów, owi bili Leszczyńskiego,~
2086    1, VIII|           kochali,~Ale nigdy podobnych scen nie wyrabiali.~ PODKOMORZYNA~
2087    2, V   |              alboli też potym?~ WALERY~Schowaj waćpan i listy, i te upominki.~
2088    1, III |         powabów niźli obyczajów liczą;~Schowane, żeby były pożycia słodyczą,~
2089    2, VII |         rozpędzone~Uderza, pęka: powóz schylony na stronę~Wyrzuca Szambelana:
2090    1, IX  |               Uczy się służby; właśnie ściągnęła brygada;~A śrzedni zaś w
2091    1, II  |          sejmów zrywanie~Kraj zgubiło, ściągnęło obce panowanie,~Te zaborów,
2092    2, VII |      Zanudziłby ją na śmierć. Tego nie ścierpniemy!~I ja, i mąż mój nawet,
2093    2, VII |            czułe wiersze! żal mi serce ściska,~I chociaż ten przypadek
2094    1, IX  |              idzie do ojca~ PODKOMORZY~ściskając go~Synu mój, miło ciebie
2095    3, VI  |         Szarmanckiego~No, zawczasu już ściskam kochanego zięcia.~ SZARMANCKI~
2096    1, IV  |       poforsować,~Czy ekonoma z intrat ściśle obrachować,~Czy pchnąć do
2097    2, IV  |               z pudrem i z pomadą włos sczesawszy wonną,~Wsiadłszy w mą karyjolkę
2098    1, II  |             zanurzony,~Raz we dwa lata sejmem bywał przebudzony,~Nie dlatego
2099    2, VI  |              bas, wszakże to nie wasze sejmiki~La téte me fait mal , wszystkie
2100    3, V   |              naród decyduje w zjazdach sejmikowych;.~My tu zaś raczej mówmy
2101    1, II  |                nieszczęsny nierząd, to sejmów zrywanie~Kraj zgubiło, ściągnęło
2102    1, II  |             Jeden poseł mógł wstrzymać sejmowe obrady,~Jeden ojczyzny całej
2103 Stan      |               MAŁACHOWSKIEGO~MARSZAŁKA SEJMOWEGO I KONFEDERACJI KOR. REFERENDARZA~
2104    1, II  |         cieszyli;~Bóg wie, co porobiły sejmujące Stany,~Dlaczego ten rząd?
2105    1, II  |        trybunały huczne,~Co za paradne sejmy, jakie wojsko juczne !~Człek
2106    2, V   |                 zbyt tkliwa:~Niech ten sekret na zawżdy w piersiach twych
2107    2, IV  |         Porzuciłem: nie umiem dochować sekretu.~Dalej, próbując mojej w
2108    2, IX  |          przynajmniej ich stanem;~Lecz sensat bez majątku, bez dóbr i
2109    3, VI  |             STAROŚCINA~S'il a le coeur sensible , umrze na pustyni.~ WALERY~
2110    1, II  |             przedtem bywało.~Równycheś sentymentów nauczył i syna,~Często w
2111    3, VI  |            prés tak czułe kochanie,~Il serait cruel dłużej sprzeciwiać
2112    2, VII |             umie pojmować,~Tych rzutów serc do siebie, tego rozrzewnienia...~
2113    2, IV  |            Lata przeszłego, gdyście na sesjach siedzieli,~Gdyście się przez
2114    1, 1   |               koni moich dałem;~Jak ma siadać, jak jeździć, sam pokazywałem.~
2115    1, II  |                 Lecz siadajmy, proszę.~Siadają, Podkomorzyna nalewa kawę,
2116    1, II  |                dotychczas bywało. Lecz siadajmy, proszę.~Siadają, Podkomorzyna
2117    2, IX  |         wymokło, na wzgórkach spaliło,~Siana i źdźbła nie będzie, toż
2118    1, II  |               Persami, Tatarami albo z Siczą dziką.~ STAROSTA~Pewnie,
2119    2, IV  |               kobieta jego nie uniknie sideł.~Na dowód, że na próżno
2120    1, II  |            Waćpani nie pamiętasz wojny siedmioletniej;~Właśnie wtenczas, gdy umarł
2121    1, 1   |            żadnej zabawie,~Zimę i lato siedzieć będziemy w Warszawie,~Będziesz
2122    2, IV  |         przeszłego, gdyście na sesjach siedzieli,~Gdyście się przez dzień
2123    2, IX  |              chcesz się czym rozerwać, siedzisz sama jedna.~ STAROŚCINA~
2124    2, VII |           wśrzód przepysznych gmachów,~Sięgając prawie głową latarni i dachów -~
2125 Stan      |            twemu dodawały coraz nowych sił, ażebyście rozpoczęte dzieło
2126    3, VII |           STAROŚCINA~Nie jest to w mej sile,~Nie lubię tego zgiełku
2127    1, 1   |                 Chciej mię słuchać! Na silne przysięgam jej wdzięki,~
2128    1, I   |               I na znak dostojeństwa i silnej powagi~Widzieć nad moim
2129    1, III |               dworek w Lublinie;~I tak silnym powabom któż z nas oparłby
2130    1, II  |        szczęśliwy, że choć przy późnej siwiźnie~Ujźrę, że Polska rządna
2131    1, IX  |         staremu już głowę opędził wiek siwy,~Żyłem w ucisku, ani byłem
2132    2, IX  |               domu zemdlało lub chore,~Skądże te krzyki?~ STAROSCINA~Mon
2133    1, II  |            zbroją cnej młodzieży roty,~Skarby złotem, zbrojownie spiżem
2134    1, 1   |              będzie dla mnie każde twe skinienie;~Nie będzie ci zbywało na
2135    2, VII |           SZARMANCKI~W waćpani ja ręce~Składam me losy, czucia i ogień
2136    1, 1   |           nawet w meblach była wzorem,~Sklep Hampla i Reyslera będzie
2137    2, IV  |               krzyki.~Lecz za to co za sklepy, łańcuszki, guziki,~Kursa
2138    3, V   |            cicho i nikt się nikomu nie skłoni;~W elekcji każdy swego kandydata
2139    1, 1   |        Zezwolić na to byłabyś waćpanna skłonną?~widząc, że Teresa patrzy
2140    2, V   |               podłością. ,~Jeźli przez skłonność lub też przez świetne zalety ,~
2141    1, V   |                 czyli mam się smucić~Z skłonnością moją walczą rodziców rozkazy:~
2142    1, II  |            gada dalej~Jak się wszystko skończy ,a tak przewiduję -~I zobaczycie
2143    1, II  |        Wszystko pozaczynali, a nic nie skończyli.~ PODKOMORZY~Narody szybkim
2144    1, IX  |               STAROSTA~No, czy już się skończyły te wszystkie pieszczoty?~
2145    1, II  |             Wskrzeszają mądrą wolność, skracają swywole.~Ten to nieszczęsny
2146    1, II  |             słowach łatwiej rzecz jest skreślić~Niźli w rozwlekłej mowie,
2147    2, VII |             pewien, że się konkurencja skróci:~En vain Podkomorzyna krząta
2148    1, IV  |                Co za miłe, wdzięczne i skromne stworzenie!~Słodycz, dobre
2149    2, IV  |             WALERY~Te skargi oznaczają skromnego człowieka;~Szczęśliwy, kto
2150    1, III |                cnotą, i rodem,~Co żyją skromnie, kraj swój nad wszystko
2151    1, III |              Nagrodą cnych postępków i skromności wzorem.~Nie - przekładają
2152    2, II  |               rąk moich, ten dar nader skromny,~Na dowód, żeś był zawsze
2153    1, III |         chętnie publiczne nakłady,~I z skroń pozdejmowawszy przepyszne
2154    2, V   |            SZARMANCKI~Czemuż nie? tych skrupułów czas by już postradać.~Krzyczy~
2155    1, II  |            tylko śmieję;~W tym rządzie skryta jakaś intryga pracuje!~Ja
2156    2, V   |                Ale najlepiej rzeczy po skutkach poznawać:~Kto z nas szczęśliwszy?
2157    1, IX  |              cierpliwi, ~Ujrzemy dobre skutki nowego porządku.~ STAROSTA~
2158    2, V   |             nie może.~Osławiać tę płeć słabą jest niegodziwością..~Jest
2159    1, II  |              tylko dwie temu:~Wewnątrz słabi, niezgodni, srodze uciśnieni,~
2160    2, IX  |                en vous e twardej duszy ślady.~Nie znasz się na tej tkliwej
2161    2, IV  |        obchodziły mało.~Dziękuję za tę sławną i wolność, i trudy:~Nie
2162    1, IX  |              Mądre prace waćpanów, tak sławne po świecie?~z urąganiem~
2163 Docz      |         obyczaje, pamiętny zawsze słów sławnego naszego poety *:~Nigdy ja
2164    2, IV  |             Jeździć po trybunałach, to śliczne zabawy!~Wolałem przegrać
2165    3, VI  |                 STAROSTA~oglądając się~Śliczny mi prałat! w targi chciał
2166    2, VII |                    STAROŚCINA~Tych łez słodkich, tych nocy bezsennie trawienia.~
2167    2, III |               w sercu mym stroskanym~I słodkiego uczucia, że jestem kochanym!~
2168    3, VII |            miejsce w sercu moim macie;~Słodko mi było waszym zatrudniać
2169    1, IV  |        wdzięczne i skromne stworzenie!~Słodycz, dobre skłonności natura
2170    1, III |            Schowane, żeby były pożycia słodyczą,~Nagrodą cnych postępków
2171    3, VI  |           Szczęśliwego pożycia doznaje słodyczy, ~Niesmak w nim i niezgoda
2172    2, IX  |              te nieumłotne, sama tylko słoma;~Na przyszły rok nie myślić
2173 Docz      |              obyczaje, pamiętny zawsze słów sławnego naszego poety *:~
2174    1, II  |              myślić.~W kilku zważonych słowach łatwiej rzecz jest skreślić~
2175    3, V   |                razem wychowane.~Dziś w słowie jego nową znajduję odmianę;~
2176    2, IX  |               będzie z Teresą tkliwego słowika. ,~A quoi bon les richesses?
2177    1, III |           chodzi~Że lubi lasy, zdroje, słowiki, murawy?~Niech sobie lubi;
2178    3, III |               unikał.~Dziś jedno twoje słowo spokojność mi wraca, ~Tyle
2179    3, V   |                 A potem, ciężko chybić słowu raz danemu:~Dla Szarmanckiego
2180    1, III |                uwag waćpana cierpliwie słuchałem,~Lecz się przyznam, że w
2181    3, VI  |                STAROSTA~Co tam waćpani słuchasz, co dziewczyna plecie?~Ja
2182 Stan      |                Dobrodzieja ~najniższym sługą ~Julian Ursyn Niemcewicz~
2183    1, 1   |             pani ofiarą nie wzgardziła sługi,~Cała ma stajnia na jej
2184    1, 1   |             Żałość waćpana równie jest słuszna, jak szczera.~ SZARMANCKI~
2185 Stan      |              pisma mojego celem. Komuż słusznie poświęcić je mogę, jak temu,
2186    1, IX  |                znaku oddałem,~Uczy się służby; właśnie ściągnęła brygada;~
2187    1, IX  |             znajduję,~Ze każdy syn mój służy, żaden nie próżnuje.~ STAROSTA~
2188    3, VI  |           formalnościach nic dotąd nie słyszę;~Szlub nasz potem mógłby
2189    3, VII |                stare,~Jak się tylko da słyszeć kochana bandurka ,~Człek
2190    2, V   |              kochanka ciebie oszukuje?~Śmiać się należy.~~
2191    1, 1   |     pokazywałem.~Zrazu ledwie wyjechać śmiała na ulice,~Teraz ot tak wysokie
2192    1, 1   |           wszystkie ganki.~ TERESA~Tak śmiałej powinszować można wychowanki ~
2193    1, III |              że w duchu serdecznie się śmiałem~Jakże waćpan, co sprzyjasz
2194    1, IX  |          wtenczas pracować, ~Gdzieście śmiałym działaniem mogli ją ratować.~
2195    3, V   |                jedwabiem pozszywał.~Ze śmiechem~No, już się potem więcej
2196 Docz      |              być godni nagany, aniżeli śmiechu. Stąd sztuki teatralne,
2197    2, IX  |              menażować .~Do Starościny śmiejąc się i biorąc ją za rękę~
2198    1, II  |            Zepsuli wszystko, tknąć się śmieli okrutnicy~Liberum veto,
2199    2, I   |                 Ja ledwie nań niepewne śmiem podnosić oczy:~Pytaniami
2200    2, VII |                dobrane?~ STAROŚCINA~Tą śmiercią omylona w najtkliwszym wyborze,~
2201    2, V   |                z tak haniebnym zdaniem śmiesz się chlubić!~Masz za żart
2202 Docz      |              filozoficznych traktatów. Śmieszność najstraszniejszą jest dla
2203    1, I   |             się; zwarzyła się dwa razy śmietanka.~ JAKUB~Żal mi ciebie, Agatko...
2204    1, V   |             się cieszyć, czyli mam się smucić~Z skłonnością moją walczą
2205    3, I   |              AGATKA~Panna jest, widzę, smutna! Ach, cóż bym nie dała,~
2206    3, IV  |              opuszczę was pewnie w tak smutnej potrzebie.~Słychać za teatrum
2207    2, IX  |      wspomnienia;~A berżerek z daleka, smutnie grając sobie,~Będzie wdzíęków
2208    3, III |                Tereso! miej litość nad smutnym mym stanem:~Nie byłem w
2209    3, IV  |             Podkomorzyna~~PODKOMORZYNA~Smutnymi was, me dzieci kochane,
2210    1, II  |            podatek opłaca,~Przez wolny sojusz dawną świetność nam oddana,~
2211    2, IX  |                les richesses? W cichej solitudzie~Żyć będą, nie zważając,
2212    1, III |           klucz na Ukrainie,~Zastawę w Sondomirskiem i dworek w Lublinie;~I tak
2213    2, VIII|               Po chwili zamyślenia~Ils sont passés pour moi te chwile
2214    1, I   |          wyjeżdża na łowy.~ AGATKA~Ten sowizdrzał dom cały przewrócić gotowy.~
2215    3, VI  |             nie chciała wdawać z takim sowizdrzałem:~Chęć posagu pokrywał miłości
2216    1, I   |          zawsze nieszczęśliwa; we dnie spać się kładzie,~A całą noc
2217    1, 1   |                to na polowanie, czy na spacer ranny~Inaczej jak na koniu
2218    1, I   |              postrzegł, że już wszyscy spali,~Ze świece gasły, przecież
2219    2, IX  |         nizinach wymokło, na wzgórkach spaliło,~Siana i źdźbła nie będzie,
2220    1, IV  |                 Teresiu? dobrze ci się spało?~ TERESA~Niezbyt dobrze,
2221    3, IV  |         związki,~Niech się dzisiaj nie spełnia ten przymus tak srogi. ~
2222    1, IX  |        należycie~I kielich za pomyślne spełniemy przybycie~Koniec aktu pierwszego~
2223    1, I   |               gotowa,~Lecz cóż - Imość śpi, Pan się dopiero przebudził.~
2224    1, VIII|              rzece~Minął; ach, jak się śpieszy! już wjeżdża w ulicę.~ PODKOMORZYNA~
2225    3, VI  |       przestanie się marzyć,~Na co się śpieszyć? może bogatszy się zdarzyć.~
2226    1, II  |                dać wina, walnieśmy się spili~Za zdrowie Niemców, co się
2227    1, II  |              Skarby złotem, zbrojownie spiżem napełnione;~Będą jeszcze
2228    2, V   |               zawżdy w piersiach twych spoczywa,~Niech narzekać na ciebie
2229    1, II  |              oni ją chwycili,~Ojczyznę spod ciężkiego jarzma wydobyli;~
2230    1, II  |                Względem mojej ojczyzny spokojną mam głowę,~Zawarliśmy z
2231    3, VI  |              Szczęścia szukać należy w spokojnej mierności,~W tej dobranej
2232    3, III |                 Dziś jedno twoje słowo spokojność mi wraca, ~Tyle frasunków
2233    3, V   |                nastaje:~Wszystko się w spokojności jak wprzódy zostaje,~Wszystko
2234    1, IX  |             Dziś koniec klęskom, legnę spokojny już w grobie;~Gdy zostawię
2235    1, III |          włości~Łatwo słodzą niesmaki, spory í przykrości.~
2236    1, III |              drugę.~Niech się najprzód sposobi na kraju usługę,~Niech wie
2237    2, IV  |           biedy na małżonka trzeba się sposobić~Tylu prośbom, wzdychaniom
2238    2, VII |              rzadki.~Szczęśliwa, którą spostrzegł i uchylił głowy! ~Już był
2239    2, IV  |       strawiłem w stolicy:~Nigdzie nie spotkać?~ WALERY~Mocno tego żałowałem;~
2240    1, IX  |          Ciekawe między nami będzie tu spotkanie,~Gotuję jegomości niejedno
2241    2, V   |              co to za rozkosze!~Walery spoziera wzrokiem pogardy pełnym~
2242    3, I   |                gdzie mógł, na waćpannę spozierał ukradkiem;~Alić się dowiaduje
2243    1, II  |              dlatego, że jego, lecz że sprawiedliwe~Człek cnotliwy jest stałym,
2244    1, IX  |         Uczciłeś je przykładnym urzędu sprawieniem,~Patrząc na cię, największy
2245    1, IX  |             się nienagannie w urzędzie sprawował,~Winienem to przestrogom,
2246    1, 1   |           pierwszy z Paryża nowość jej sprowadzi,~Brać będziesz, co jej tylko
2247    3, I   |     przypadkiem,~Że kochany Szarmancki sprowadził go skrycie~I przyrzekłszy
2248    2, IV  |            niezdrowe.~Kupiłem dwie par sprzączek i szpadę stalowę;~Byłem
2249    2, VII |              teraz obrócą piękne twoje sprzączki,~Konie, fraki, łańcuszki
2250    3, VI  |                 Il serait cruel dłużej sprzeciwiać się temu.~Proszę cię; chciej
2251    1, I   |              bajać ,~Ze wszystkimi się sprzeczać, wszystkich kłócić, łajać,~
2252    1, II  |               będzie.~ PODKOMORZY~Cóż, sprzeczka nasza ma się tykać mego
2253    1, II  |             pasją~A gdy zdanie waćpana sprzeczne z moim wszędzie,~Syn jego
2254    3, V   |            swoich ze mną ustawnie jest sprzeczny?~Dobrodzieju! niepokój miałbym
2255    1, III |               śmiałem~Jakże waćpan, co sprzyjasz tak każdej odmianie,~Dziś
2256    1, II  |      przekonaną?~ PODKOMORZYNA~z tonem sprzykrzonym~Jestem prawdziwie, milczę
2257    2, IV  |        rejmencie piechoty;~I to mi się sprzykrzyło. Przecież Opatrzności~Zdało
2258    1, II  |        świetność nam oddana,~Mamy dziś sprzymierzeńca , mieliśmy wprzód pana;~
2259    2, IX  |             czasy!~Grunta pojałowiały, spustoszały lasy~I w polu tego roku
2260    3, VI  |              Ja oświadczam, że na mnie spuszczać się nie trzeba.~ PODKOMORZY~
2261    1, III |               u wszystkim gadali.~Dziś spytaj chłopca w szkołach prosto,
2262    2, VII |               jak od niechcenia lejce, srebrem tkane,~Bicz angielski, giętki,
2263    2, VII |                 Gdy Szambelan do butów srebrne przypiął kolce~I przed ganek
2264    3, IV  |                spełnia ten przymus tak srogi. ~Ach! nie pojmujesz mojej
2265    2, V   |               nadzieją;~Myli się, będę srogim i nieprzebłaganym.~Walery,
2266    1, IX  |           właśnie ściągnęła brygada;~A śrzedni zaś w cywilnej komisji zasiada.~
2267    1, III |              Co umieją szanować święte stadła związki~I pełnią dobrych
2268    3, VI  |           drugiej matki.~Wierz mi: nie stadło, które wiele bogactw liczy,~
2269    1, 1   |              wzgardziła sługi,~Cała ma stajnia na jej byłaby usługi -~Chciej
2270 Stan      |         publicznego i prywatnego życia stał się przykładem? Kiedy Rzeczpospolita
2271    2, II  |            tylko pragnę, ciebie kochać stale!~ WALERY~Duszę mi przenikają,
2272    2, II  |          Wśrzód tylu roztargnienia nie stałem się zmiennym;~Czas wszystek
2273    3, VI  |          wszyscy łask jego godnymi się stali~ PODKOMORZYNA~O! jakżem
2274    2, IV  |            dwie par sprzączek i szpadę stalowę;~Byłem na Parlamencie: tak
2275    3, III |       zmiękczyć i mógł go uprosić!~Tyś stalszy, mężniej możesz przeciwności
2276    3, II  |          teatru~Żalem obciążony,~Jakże stanę w jej oczach, smutny, obwiniony!~
2277    2, VII |          umiera.~Na próżno zbroczonego stangryt z krwie obciera,~Już nie
2278 Stan      |           JAŚNIE WIELMOŻNEGO IMCI PANA~STANISŁAWA NAŁĘCZ MAŁACHOWSKIEGO~MARSZAŁKA
2279 Docz      |       prawdziwe, zdrożne lub łązsądne, stanowić będą o szczęściu lub nieszczęściu
2280    1, II  |             wie, co porobiły sejmujące Stany,~Dlaczego ten rząd? po co
2281    3, VI  |         Będziemy całym życiem o to się starali,~Byśmy wszyscy łask jego
2282    3, V   |          wierzyć przyrzeczeniu,~Kiedyś staraniom naszym córkę swą powierzył,~
2283    1, IV  |               zacnym domu~Na wygodzie, staraniu nie zbywa nikomu;~Znam go
2284    3, VII |             dobrze zagrzeje głowę wino stare,~Jak się tylko da słyszeć
2285    3, VII |              odprawi przy świcy,~Antał starego wina każ dobyć z piwnicy;~
2286    1, IX  |      działaniem mogli ją ratować.~Mnie staremu już głowę opędził wiek siwy,~
2287    3, V   |              Anglików! Przytaczać; ~Na starość chciałbyś może uczyć mię
2288    2, V   |       największym zadziwieniem~Portret Starościanki! ach, przysięgnę śmiele;~
2289    1, I   |             bardzo nadskakuje~I samemu Staroście; jeśli nie mylę się,~To
2290    2, IX  |           nieście ją na łóżko!~Wynoszą Starościnę z krzesłem~Koniec aktu drugiego~
2291    1, I   |             naś przesiaduje.~Widzę, że Starościnie bardzo nadskakuje~I samemu
2292    3, IV  |          potrzebie.~Słychać za teatrum Starostę mówiącego~ STAROSTA~To próżno:
2293    1, VIII|           wpada z radością~Panicz nasz starszy jedzie! I barwę, i człeka ~
2294    3, VII |          kochana bandurka ,~Człek choć stary, z gosposią wytnie się mazurka.~
2295    2, IV  |           surowe.~Żebyś mi też ustąpił statku choć połowę!~Ale słyszałem,
2296    3, V   |              nie chciałbym już gadać.~ STATOSTA~Wszak, co dziś przyszło
2297    2, II  |            szacowniejszą w oczach mych stawała.~ TERESA~Jeźlim się godną
2298    3, VI  |          kanonik o milę, wraz się może stawić,~A tak można wesele dziś
2299    2, IV  |            przypadam szczęśliwie,~Daję sto funtów: i tak od śmierci
2300    2, VII |            podobny do boyów, w powozie stojący,~Przelatywał ulice wśrzód
2301    1, II  |            porządek i sławę ojczyźnie.~Stokroć szczęśliwy, że choć przy
2302    2, V   |              listy, co porozrzucane~Na stole, te pierścionki z włosów?~
2303    2, IV  |              to? lato całe strawiłem w stolicy:~Nigdzie nie spotkać?~ WALERY~
2304    1, I   |               Agatka~~JAKUB~nakrywając stolik~Jejmość panna Agatka niech
2305    3, I   |            malarz! musiał dni tu kilka stracić,~A przy końcu Szarmancki
2306    1, II  |                 nad który, mi już oczy straciłeś.~Ja, co nigdy nie czytam
2307    3, VI  |              Oddaj portret Teresy, lub stracisz go z życiem.~ SZARMANCKI~
2308    1, III |               mi zamknąć oko; jestem w strasznej feblesie, skoro będę lepiej,
2309    2, IV  |     nieskończenie wstydzę;~Lecz słodzę stratę, kiedy dziś waćpana widzę.~
2310    2, VII |              róża, żył tyle co ona!~O, strato równie ciężka, jak nienadgrodzona!~
2311    2, IV  |                 Lecz jak to? lato całe strawiłem w stolicy:~Nigdzie nie spotkać?~
2312    2, II  |                Przywodzić czasy z tobą strawione tak mile, ~Myśleć o tobie,
2313    1, II  |                głowy~Chcą robić jakieś straże, jakiś sejm gotowy ~Czyste
2314    2, VI  |                wstrząsnąłeś;~Z odmianą stroju widzę i tony przejąłeś.~
2315    2, VII |                pęka: powóz schylony na stronę~Wyrzuca Szambelana: pada
2316    2, VII |               życia waćpani; ustawnieś stroskana.~ STAROŚCINA~Twarz waćpana
2317    2, III |             wydrą pociechy w sercu mym stroskanym~I słodkiego uczucia, że
2318    2, VII |            smutek, ciężkie jakieś żale~Struły życia waćpani; ustawnieś
2319    2, IX  |               zielonym ryważu  jasnego strumyka,~Słuchać będzie z Teresą
2320    2, IV  |           obrano z rozsądku,~Na warcie strzegli w mieście dobrego porządku .~
2321    2, IV  |           gniewie~Chciał koniowi w łeb strzelić; przypadam szczęśliwie,~
2322    1, III |           rządzą,~Naśladuje ich cnoty, strzeże się, w czym błądzą;~Przez
2323    2, II  |           zawsze myślom mym przytomny;~Strzeżona ustawicznie, z pracą się
2324    3, VII |                 z których żyjem pracy,~Stwierdzą go szczęściem swoim poczciwi
2325    2, IV  |               To prawda, że Bóg człeka stworzył dosyć ładnie:~Żeby jednak
2326 Stan      |               Trzeci rok, jak trzymasz styr obrad naszych; cnotliwe
2327    3, VI  |            dawać im logikę,~Porobiłbyś subiekta równie jak sam dzikie.~
2328    3, V   |              tak dzikie zdania~I przez sukcesją naród chcieć jarzmem uciskać!~
2329    3, V   |           Godziłoż się w tym rządzie o sukcesji gadać?~I gorszyć jeszcze
2330    1, III |            posażna~Mospanie, gdzie się suma z dobrami zjednoczy,~Tam
2331    3, V   |           puszcza mi zastawę,~Ten daje sumę i tak człek się zapomoże.~
2332    1, II  |            prawa człowieka ,~To zawody sumienia, to delikatności,~To jakieś
2333 NaWsi     |           SCENA NA WSI U PODKOMOROSTWA~Suponuje się, że rzecz się odprawia ~
2334    2, V   |                winy.~ SZARMANCKI ~Zbyt surową naukę chcesz mi waćpan dawać.~
2335    3, VII |       chciwości dalekie,~Rozciągać nie surowość, lecz tkliwą opiekę.~Dzień
2336    3, III |           trwać dłużej będzie w swojej surowości.~A jeźli serce jego przystępne
2337    3, IV  |           drogi rodzicom zwyczajne,~Co surowością ufność w dzieciach wytępiają;~
2338    1, III |                przyjacielu, żeś nazbyt surowy.~Znajdują się w naszym kraju
2339 Docz      |             bawią, niż z takich, które surowym i nauczycielskim przepowiedane
2340    2, VII |             odkryję.~Widzisz, w jakich suspirach i tęsknocie żyję.~Une perte
2341    1, II  |             jadł, pił, nic nie robił i suto w kieszeni.~Dziś się wszystko
2342    2, VII |             nie pali ukryty~Ni okrutne suwniry!~Płacze~ SZARMANCKI~Te łzy,
2343    3, VII |           młoda z kumem, a pan młody z swatem,~Ukłoniwszy się wprzódy,
2344    2, IX  |                mogę: choć te wszystkie swaty~Rozumieją, że jestem okrutnie
2345    2, VII |             światłości, czynów naszych świadek,~Zapłakany przeglądał nieszczęsny
2346    3, IV  |              mój Walery! mam ciebie za świadka,~Najlepsza, przyjaciółka
2347    3, V   |            okrutnych przypadków ja sam świadkiem byłem.~Pamiętam, gdy w Radomiu
2348    2, II  |                Ty wśrzód zabaw, wśrzód świata wielkiego rzucony;~Samą
2349    3, V   |        sądziłem,~Jeden panicz, chcąc z światłem swym się popisywać,~Przeciw
2350    2, VII |             promienie,~Ojciec wiecznej światłości, czynów naszych świadek,~
2351    1, II  |                Człek rozumny, co łączy światłu z przekonaniem,~Długu waży,
2352    3, VII |              niech się to odprawi przy świcy,~Antał starego wina każ
2353    1, I   |               że już wszyscy spali,~Ze świece gasły, przecież mrucząc,
2354    2, IV  |              przypomnieć tej przyjaźni świętej,~W młodych leciech w konwikcie
2355    1, II  |               Przez wolny sojusz dawną świetność nam oddana,~Mamy dziś sprzymierzeńca ,
2356    2, VII |           karyjolce,~Wskoczył na powóz świetny i wprędce podane~Chwycił
2357    1, II  |     delikatności,~To jakieś szanowanie świętych praw własności -~Za naszych
2358    1, II  |              Sejm powinien być tylko o świętym Michale,~Nie więcej jak
2359    2, IV  |           gruzach tyranii wyniósł rząd swobodny:~Był to widok człowieka
2360    3, VII |                Stwierdzą go szczęściem swoim poczciwi wieśniacy,~Niech
2361    2, IX  |             dóbr i pieniędzy,~Morałami swoimi nie opędzi nędzy,~Nowy przyczyni
2362    2, VII |          uchylił głowy! ~Już był biegu swojego dopełniał połowy,~Kiedy
2363    1, VIII|             Rodzice naprzeciwko synowi swojemu~To wcale nie przystoi.~
2364    2, VII |                czułości,~Podał go rymy swymi do nieśmiertelności~Ja nie
2365    1, II  |                mądrą wolność, skracają swywole.~Ten to nieszczęsny nierząd,
2366    3, V   |              godnym,~By ci dowieść, że synem nie będę odrodnym.~ STAROSTA~
2367    3, V   |              zebrany;~Z cnotą oddam go synom. Córki-m jego życzył~Nie
2368    3, VII |                szczęśliwy,~Że i takiej synowej Pan Bóg dał mi dożyć~I razem
2369    1, VIII|        zatrzymując~Rodzice naprzeciwko synowi swojemu~To wcale nie przystoi.~
2370    1, II  |      PODKOMORZY~Przyznać należy, że to systema jest nowe;~Względem mojej
2371    3, VI  |                najczęściej panuje~I ta sytość wszystkiego, co nam życie
2372    3, V   |                Jakeśmy się na niego do szabel porwali,~Nas było wielu,
2373    2, IV  |              się kłaniać, ale nie będą szacować;~Publicznego szacunku ten
2374    2, II  |                moim z tobą -~Tymeś się szacowniejszą w oczach mych stawała.~
2375    1, VII |            wiem, że dla mnie z miłości szaleje.~Nie takie panny człowiek
2376    2, V   |              Pułkownikowej, oj, ta się szalenie~Kochała we mnie, ja jej
2377    1, I   |                z nią żeniąc musiał być szalony.~Ach, co to za różnica od
2378    2, VII |             piękny młodzieniec jak ty, Szambelanie!~W cóż się teraz obrócą
2379    2, V   |             postradać.~Krzyczy~Portret Szambelanowej: patrz, jak wdzięków wiele!~
2380    1, II  |                delikatności,~To jakieś szanowanie świętych praw własności -~
2381    1, III |             Takich ja obyczaje i cnoty szanuję,~Lecz ganić nie przestanę
2382 Docz      |            naszego poety *:~Nigdy ja w szczególności nikomu nie łaję,~Czołem
2383    3, IV  |              pamiętać o przyszłym twym szczęści~Nie zas, gwałtowny wybór
2384    2, IX  |           szyły,~Były przy tym wesołe, szczęśliwe i zdrowe,~Nie durzyły im
2385    3, VI  |             które wiele bogactw liczy,~Szczęśliwego pożycia doznaje słodyczy, ~
2386    1, IX  |              teraz to dopiero będziemy szczęśliwi!~Teraz!~ WALERY~Byleśmy
2387    2, VII |              Nowej Heloizy wzięte!~Jak szczęśliwieś przytoczył! Takiego kochanka~
2388    1, II  |                ustawał.~Niech każdy ma szczęśliwość powszechną w pamięci~I miłość
2389    2, V   |           skutkach poznawać:~Kto z nas szczęśliwszy? czyli ja z niegodziwością,~
2390    2, II  |                odda ciebie.~Część moja szczupła, przecież wystarczy potrzebie,~
2391    1, IX  |                do domu,~Uźrzyć te lube szczyty , gdzie się człek urodził,~
2392    1, III |               łacinie i Volumen prawa:~Szedł potem do wszystkiego, i
2393    3, V   |               panem, człeka majętnego.~szedłem dawniej z waćpaństwem w
2394    2, IX  |              za życia mojego nie dam i szeląga.~Niechaj się sam jegomość
2395    3, V   |             nową znajduję odmianę;~Nie szemrzę na nią ani chciwa jestem
2396    1, II  |            wojna, która się wokoło nas szerzy,~Potrwa - może się mylę -
2397    3, V   |         oświadczeniami, z którymiś się szerzył, ~Powiedziałeś, że miałbyś
2398    1, II  |                Michale,~Nie więcej jak sześć niedziel, jak przedtem bywało~
2399    1, I   |         wieczerzę,~Powywracał butelki, szklanki i talerze,~Na ostatek, chociaż
2400    3, V   |               pożyteczne,~Co dla kraju szkodliwe, a co jest bezpieczne.~
2401 Prze      |           staje nieprzyzwoitym, złym i szkodliwym - tych trzymając się prawideł,
2402    2, IV  |             tak wielkiej nie nadgrodzi szkody.~Panienek ani ujrzeć, teatra,
2403    1, VIII|                z dyrektorem ~Wracał ze szkół do domu nad samym wieczorem:~
2404    1, III |          gadali.~Dziś spytaj chłopca w szkołach prosto, niezawile:~Rozumie
2405    2, IV  |                 Chciej się tylko w mej szkole cokolwiek przećwiczyć,~Tysiącami
2406    3, V   |                  panom buławy, urzędy,~Szlachcie dadzą wójtostwa, obietnice,
2407    1, II  |                Wojska wzrastają, pełne szlachetnej ochoty,~Patrz na okryte
2408    3, IV  |      skłonności nie były mi tajne,~Nie szłam nigdy przez drogi rodzicom
2409    1, II  |        STAROSTA~Mówiłem młodszym, żeby szli do trybunału,~Nie chcieli:
2410    2, V   |           lubiłem wcale;~Co to były za szlochy, narzekania, żale!~Pokazuje
2411    3, VI  |   formalnościach nic dotąd nie słyszę;~Szlub nasz potem mógłby być za
2412    1, 1   |           onych odwiedzać.~Karpantie z Szodoarem będą się wyprzedzać,~Który
2413    2, IV  |           Kupiłem dwie par sprzączek i szpadę stalowę;~Byłem na Parlamencie:
2414    2, V   |              zbioru uwiedzionych przez sztuczne obroty~Przydałeś obraz wdzięków,
2415    1, II  |                odda, a Chiny zabierze:~Szwed waleczny na zawżdy złączy
2416    1, II  |          skończyli.~ PODKOMORZY~Narody szybkim pędem do upadku lecą,~Lecz
2417    1, IX  |         padającego na kolana chwyta za szyję~PODKOMORZYNA~Ach, mój ty
2418    2, IX  |             pierniki lub w krosienkach szyły,~Były przy tym wesołe, szczęśliwe
2419    2, IX  |             karczma z młynem, a w niej szynkuje Żyd brzydki...~ STAROSTA~
2420    2, II  |                  Dobywa z kieszeni pas szyty~Przyjm tę pracę rąk moich,
2421    3, V   |        postępować.~ STAROSTA~Jakież on tajemnice waćpani odkrywa?~Radzę,
2422    3, I   |              zapłacić pracę należycie,~Tajnie portret waćpanny kazał odmalować,~
2423    1, II  |              tyle, co mógł, nikomu nie tajno.~Ale zważając, jakie znajdował
2424    1, III |              się, w czym błądzą;~Przez takową wiadomość człek światła
2425    1, I   |                on? niechże Bóg, broni: takowe zamęście~Przyniosłoby tej
2426    2, VII |                 Quelle figure et quels talentsz, jak cudnie walcował~Jakie
2427    1, I   |         Powywracał butelki, szklanki i talerze,~Na ostatek, chociaż mu
2428    3, VII |                Wy sobie bourgeoisement tańcować będziecie.~Ja się koło północy
2429    2, VIII|               dać swe włosy:~W czułych tandresach słodkie te serca daniny~
2430    2, IX  |              fait garçon brave i pełen tandresy,~Vraiment bardziej nad innych
2431    3, VI  |               się~Śliczny mi prałat! w targi chciał wchodzić o żonę!~
2432    1, II  |                PODKOMORZYNA~Z Persami, Tatarami albo z Siczą dziką.~ STAROSTA~
2433    1, II  |                syna,~Często w zdaniach tatunię. swego przypomina,~Pięknie
2434    2, II  |        przecież wystarczy potrzebie,~Z tcibą milsze mi będzie nad posagi
2435    2, IV  |           szkody.~Panienek ani ujrzeć, teatra, ogrody,~Bulwary i foksale
2436 Docz      |           aniżeli śmiechu. Stąd sztuki teatralne, mające za cel poprawienie
2437    3, II  |               i Walery~~WALERY~w głębi teatru~Żalem obciążony,~Jakże stanę
2438    1, I   |               podobno zamyśla o pannie Teresie.~ JAKUB~Kto? on? niechże
2439    1, II  |          tęsknimy.~ PODKOMORZY~Jam nie tęsknił, gdy zadośćczynił urzędowi;~
2440    1, II  |           szczęśliwa! dawno już po nim tęsknimy.~ PODKOMORZY~Jam nie tęsknił,
2441    1, IX  |              cywilnej komisji zasiada.~Tęskno mi bez nich, ale w tym chlubę
2442    2, II  |          osładza~I długiej niebytności tęsknotę nadgradza.~ WALERY~Ta nieprzytomność,
2443    1, IX  |             Walerego~Dzisiaj wszystkie tęsknoty me słodzę.~Z radościąś dom
2444    1, III |                 PODKOMORZYNA~Znaczy la tete m'a fait mal francuskimi
2445    2, VI  |                to nie wasze sejmiki~La téte me fait mal , wszystkie
2446    2, VII |              niechcenia lejce, srebrem tkane,~Bicz angielski, giętki,
2447    1, II  |              zmieni:~Zepsuli wszystko, tknąć się śmieli okrutnicy~Liberum
2448    1, I   |                kładzie,~A całą noc się tłucze w dzikiej promenadzie ~Płacze,
2449    1, III |               z francuskiego myśli swe tłumaczy.~ PODKOMORZY~"Głowa źle
2450    3, III |              tylko kochać i szanować, ~Tłumiąc żal w sercu moim, który
2451    3, VI  |                mogę dłużej uczuć moich tłumić,~U nóg je twych wyjawiam;
2452    2, IV  |               jeden, z małą peruczką i tłusty,~Przegrał niezmierny zakład.
2453    2, VI  |               Z odmianą stroju widzę i tony przejąłeś.~Wolę wyjść, bo
2454    2, IV  |              kochaną Warszawą.~ WALERY~Toś się waćpan podówczas w Paryżu
2455    2, IX  |             robić kaskady!~ STAROŚCINA~Toujours je vois en vous e twardej
2456    2, IX  |                ze mną maleńką lekturę;~Tout á fait garçon brave i pełen
2457    1, IX  |                PODKOMORZY~Młodszego za towarzysz do znaku oddałem,~Uczy się
2458    2, IX  |             Siana i źdźbła nie będzie, toż samo z jarzyną ;~Cieszyłem
2459    1, I   |               co to za hałas, co to za trąbienie?~ JAKUB~To zapewne Szarmantcki
2460    1, I   |         stworzenie!~słychać za teatrum trąbkę myśliwską~ AGATKA~Ale co
2461    1, II  |                waćpan teraz, że uparty traci.~ PODKOMORZY~Wielki zaiste
2462 Docz      |              tychże wad filozoficznych traktatów. Śmieszność najstraszniejszą
2463    1, VII |              długi człeka nie będą już trapić.~słychać hałas za teatrum;
2464    2, VII |             plentach i gorzkich żalach trawić będę skrycie.~O vous, ombre
2465    2, VII |          słodkich, tych nocy bezsennie trawienia.~ SZARMANCKI~Bezsennie?
2466    2, IV  |                 Wpośrzód obywatelskich trawił czas swój trudów:~Winszuję
2467    2, IX  |              nie zwabia,~Au dessus des trésors z, nad drogie kamienie~Woli
2468    2, I   |            radości, bojaźni, niepewna, troskliwa ,~Gdy każdy z nim rozmawia
2469    2, IX  |          refiuzuj mu dłużej.~ STAROSTA~Trudno trochę człeku~Wybrać między
2470    1, II  |              zważając, jakie znajdował trudności,~Za to, co zrobił, wiele
2471    1, II  |     wkorzenionym błędem tryumf światła trudny.~Czernić sejm ten już rzeczą
2472    2, IV  |         obywatelskich trawił czas swój trudów:~Winszuję bardzo ustaw,
2473    2, IV  |              za tę sławną i wolność, i trudy:~Nie uwierzysz, w Paryżu
2474    3, VI  |              wszystkiego, co nam życie truje; ~Szczęścia szukać należy
2475    3, III |            stanie się przyczyną,~Jeźli trwać dłużej będzie w swojej surowości.~
2476    1, II  |                w urzędzie był dwa lata trwale?~Sejm powinien być tylko
2477    3, III |              moje napełnią niepokojem, trwogą,~O prędszą jeszcze zgubę
2478    3, IV  |              pojmujesz mojej żałości i trwogi,~Miej litość nad mym stanem!~
2479    3, III |              pod nimi upadam, biedna i trwożliwa,~Wiem tylko, że cię kocham
2480    2, IV  |              swych biedzić,~Jeździć po trybunałach, to śliczne zabawy!~Wolałem
2481    1, IV  |             wygoda w domu,~Bo czy to w trybunale sprawę poforsować,~Czy ekonoma
2482    1, II  |         Mówiłem młodszym, żeby szli do trybunału,~Nie chcieli: Wolim cierpieć,
2483    1, II  |       Augustami!~Co to za dwory, jakie trybunały huczne,~Co za paradne sejmy,
2484    1, II  |                Nad wkorzenionym błędem tryumf światła trudny.~Czernić
2485    2, VII |              angielski, giętki, długi, trzaskający -~Tak podobny do boyów,
2486    3, V   |                A jak się reszta między trzech synów podzieli,~Pytam się,
2487    1, I   |              AGATKA~Nie wiem, dlaczego trzpiot ten u naś przesiaduje.~Widzę,
2488    1, I   |                 Któż by ją znowu oddał trzpiotowi takiemu?~ AGATKA~On jej
2489    2, IV  |                zatrzymały?~ SZARMANCKI~Trzy tylko niedziele~Bawiłem
2490    1, III |          ulgnąć me serduszko?~Najprzód trzykroć gotowych znaleźć pod poduszką,~
2491    1, IX  |           niegdyś tak sławny, w ucisku trzymały;~Dziś koniec klęskom, legnę
2492 Stan      |            publicznej. Trzeci rok, jak trzymasz styr obrad naszych; cnotliwe
2493    2, IX  |             będą zabawy~Jeźli się będą tuczyć takimi potrawy,~To pewnie
2494    1, II  |               złączy się z Duńczykiem,~Turczyn zaś wszystkich mocarstw
2495    2, VI  |                 Wolę wyjść, bo to taka turniura już wasza,~Gotoweś się i
2496    2, IX  |             Toujours je vois en vous e twardej duszy ślady.~Nie znasz się
2497    2, VII |       ustawnieś stroskana.~ STAROŚCINA~Twarz waćpana otwarta, dyskrecja
2498    1, V   |                wspomni,~Zapłonienie na twarzy, postrzegą przytomni.~Lecz
2499 Stan      |            obdarzonemu godnemu Koledze twemu dodawały coraz nowych sił,
2500    3, VII |              dobry, łaskawy, pod rządy twoimi~My i rodzice nasi byli szczęśliwymi.~