Akt, Scena

3001    2, VIII|              moje pełne smutku i pełne żałoby.~Z tobą ja, Jungu, mieszkać
3002    3, IV  |               Ach! nie pojmujesz mojej żałości i trwogi,~Miej litość nad
3003    2, IV  |            spotkać?~ WALERY~Mocno tego żałowałem;~Moje zabawy, domy, które
3004 Docz      |              pożytecznym.~Taki był mój zamiar: umysły nieuprzedzone niechaj
3005    2, VII |                za sensata.~ SZARMANCKI~Zamiast romansów, w których czułość
3006    3, VI  |            serca mego dzięki!~W radość zamieniasz srogą i rozpacz, i trwogę.~
3007 Docz      |       nieudolność odepchnęła daleko od zamierzonego celu. Pracując około dzieła
3008    2, IV  |                  SZARMANCKI~To mię też zamieszanie z Francji wypędziło.~ WALERY~
3009    1, I   |            kłócić, łajać,~Gęba się nie zamknęła przez całą wieczerzę,~Powywracał
3010    2, V   |                wachlarz kuzynki, w tym zamknięciu złotym.~Listy chcesz czytać
3011    3, VI  |             posępnych murach klasztoru zamknięta~Dokonam opłakanych dni moich
3012    1, I   |               nie mylę się,~To podobno zamyśla o pannie Teresie.~ JAKUB~
3013    3, V   |            zmykasz,~Przechadzasz się w zamysłach, ud ludzi unikasz!~Może
3014    1, 1   |                TERESA~W tak chwalebnym zamyśle, nie mogę zgadywać,~Kto
3015    2, VIII|            głupie zaręczyny.~Po chwili zamyślenia~Ils sont passés pour moi
3016    2, VII |            wolumina prawa.~ STAROŚCINA~Zanudziłby ją na śmierć. Tego nie ścierpniemy!~
3017    1, II  |             nierządzie i letargu naród zanurzony,~Raz we dwa lata sejmem
3018    2, IV  |             Gdy rewolucja , gdy się ów zapał zajmował?~ SZARMANCKI~To
3019    2, V   |                mię! wszak widzisz moją zapalczywość!~ SZARMANCKI~Ale po co te
3020    2, IV  |          Przegrał niezmierny zakład. W zapalczywym gniewie~Chciał koniowi w
3021    1, II  |              Będą, byleby naród, cnotą zapalony,~Chęcią dobra ojczyzny z
3022    1, I   |             nie odpowiadał,~On jednak, zaperzony, jak gadał, tak gadał;~I
3023    2, II  |                dar ten o mej wierności zapewnia.~ WALERY~Tereso! dobroć
3024    3, VI  |                Waćpani na to? Wszakżeś zapewniała,~Że miłość jego za cel posagu
3025    3, VI  |              Ujrzysz córkę szczęśliwą, zapewnić go mogę.~Znajdzie dobro
3026    2, VII |               pomówić; waćpan bądź już zapewniony,~Ze koniec położymy czułej
3027    3, VI  |                zrzeka posagu, majątku;~Zapisz go waćpan, komu zdawać mu
3028    3, III |               frasunków jeden rzut oka zapłaca.~Ach, gdy w sercu nie zgasły
3029    2, VII |                czynów naszych świadek,~Zapłakany przeglądał nieszczęsny przypadek.~
3030    1, V   |           niech kto imię jego wspomni,~Zapłonienie na twarzy, postrzegą przytomni.~
3031    2, IX  |           wódkę i ratują~Trzeba prędko,zapobiec tej nagłej chorobie~Krzyczy
3032    2, V   |           włosów i przypatruje się~Już zapomniałem, czyje te włosów pierścienie~
3033    1, III |               stąd wynika?~Młodzieniec zapomniawszy własnego języka~Obcym nawet
3034    3, V   |              daje sumę i tak człek się zapomoże.~Prawda, z tego wszystkiego
3035    1, II  |              potrwa i nikt mi tego nie zaprzeczy;~Jedne państwo upadnie,
3036    1, II  |               porzucił.~Kraj ustawnych zaradzeń może potrzebować,~Te powinien
3037    1, II  |               dokończy;~Czynnie robiąc zaradzi powszechnej potrzebie,~Zyska
3038 Prze      |                te że były najczystsze, zaręczyć mogę i do tej jednej zalety
3039    2, VIII|          Więcej są warte niż te głupie zaręczyny.~Po chwili zamyślenia~Ils
3040 Osob      |            Podkomorostwa, amant Teresy~ZARMANCKI, kawaler modny, zalecający
3041    2, IX  |        robaczku, ja tylko chciałem tak żartować:~To się ciebie nie tyczy,
3042    1, III |             jak sejm gotowy, jak wasze Zasady~Wyście powymyślali; dziś
3043    1, IX  |         śrzedni zaś w cywilnej komisji zasiada.~Tęskno mi bez nich, ale
3044    1, III |                 Ta krajowych przesądów zasłonę rozdziera.~A jeźli w dalszym
3045 Prze      |               nie usprawiedliwię i nie zasłużę choć po części na te łaskawe
3046 Prze      |                zachęcenie, nie zaś jak zasłużoną już nadgrodę.~
3047    3, I   |                serca czułego na chwilę zasmucać~ AGATKA~Panna jest, widzę,
3048    3, V   |              waćpan wstydzisz, ani też zasmucasz,~Kiedy mierność majątku
3049    1, II  |           kłócił:~W nieładzie wszystko zastał, w nieładzie porzucił.~Kraj
3050    1, IX  |                mych żadnego w domu nie zastałem?~ PODKOMORZY~Młodszego za
3051    2, IV  |           sławny, tak rozsądnie wolny,~Zastanowić uwagę waćpana był zdolny?~
3052    1, II  |               PODKOMORZY~Wielki zaiste zaszczyt, że ukrzywdził braci.~Także
3053    1, II  |              dalekim łączy, co jej nie zaszkodzi.~Z Hiszpanią, Portugalią,
3054    1, III |               to szkodzi,~Że w myślach zatopiona, po miesiącu chodzi~Że lubi
3055    3, VII |           macie;~Słodko mi było waszym zatrudniać się stanem,~Być raczej waszym
3056    2, IX  |               swym panem:~Nie będę się zatrudniał przynajmniej ich stanem;~
3057 Docz      |        zdrowych i rozsądnych prawideł, zatrudniały się tym widokiem. W piśmie,
3058    2, IV  |  niedoświadczenie.~Odtąd inny winieneś zatrudnić się celem:~Pamiętać, żeś
3059    2, II  |                chwile -~To szczęściem, zatrudnieniem to było codziennym.~ WALERY~
3060 Prze      |             przeciw prawom wykroczył. ~Zatrudnionemu publicznym urzędem czas
3061    3, VI  |             jakże, myślą bogactw tylko zatrudniony,~Łzami nieszczęsnej córki
3062    2, II  |           uczynię zrzeczenie,~Niech je zatrzyma, ale niech mi odda ciebie.~
3063    2, IV  |              ustaw tak wiele~Dłużej go zatrzymały?~ SZARMANCKI~Trzy tylko
3064    1, VIII|        STAROSTA~chwytając ją za rękę i zatrzymując~Rodzice naprzeciwko synowi
3065    1, 1   |               odchodzić, Szarmancki ją zatrzymuje~ SZARMANCKI~Życzeniom bądź
3066    1, 1   |               tutaj waćpana śmiał dziś zatrzymywać?~ SZARMANCKI~Zezwolić na
3067    2, IX  |           karczmę, prospektowiczyni mi zawadę, ~A gdzie młyn, pozwól,
3068    1, II  |           ojczyzny spokojną mam głowę,~Zawarliśmy z potężnym sąsiadem przymierze,~
3069    1, II  |           przyszła wiadomość, że pokój zawarty.~Ja właśnie u Marszałka
3070    2, IV  |                nieuczciwy,~Tych, co mu zawierzyły, nie zdradzaj czułości.~
3071    1, II  |              syna! Chwalebna ich praca~Zawieszona na chwilę i syn mój powraca.~
3072    1, I   |               nad moim łóżkiem kańczug zawieszony!~Nie chcę, by kto od męża
3073    2, IV  |              rozgniewało, żem się wraz zawinął~I czym prędzej przez Kale
3074    1, II  |                na prawa człowieka ,~To zawody sumienia, to delikatności,~
3075    3, VI  |          Szarmanckiego~Nie chcę cię tu zawstydzać zdrad twoich odkryciem,~
3076    1, III |                Lecz widzę, za nowością zawszeć uprzedzony.~ PODKOMORZY~
3077    2, II  |          Dochowałam ci mimo przeszkody zawzięte;~Ty wśrzód zabaw, wśrzód
3078    3, III |              tak święty.~Zadziwieniem, zazdrością i żalem przejęty,~Nieszczęśliwy!
3079    2, VII |               mu się wzięło być ze mną zazdrośnym.~ STAROŚCINA~C'est assez
3080    2, IV  |             Winszuję bardzo ustaw, nie zazdroszczę nudów.~ WALERY~Ta przyjaźń
3081    2, VII |               gęstym kurzawy obłokiem.~Zbiegały się do okna panny i mężatki~
3082    1, 1   |       Nieszczęście: wzdłuż i w poprzek zbiegłem knieję całą.~Lecę przez
3083    1, I   |             mych powinnościach, a choć zbiorek mierny,~To go pomnoży praca,
3084    2, II  |           wszystko przenosi,~Sądzi, że zbiorów, jego żądza mię unosi.~Jak
3085    2, V   |                 przez jakie fortele~Do zbioru uwiedzionych przez sztuczne
3086    1, IX  |               chłodził;~Myślić, że się zbliżają chwile pożądane,~W których
3087    1, IX  |            komu~Bez czułego wzruszenia zbliżyć się do domu,~Uźrzyć te lube
3088    2, VII |               pada i umiera.~Na próżno zbroczonego stangryt z krwie obciera,~
3089    2, V   |         żelazie~Znajdziesz koniec twym zbrodniom i czułej urazie!~Uspokój
3090    3, III |              ufność, łatwe pogodzenie.~Zbrodzień, który podstępów śmiał takich
3091    1, II  |                ochoty,~Patrz na okryte zbroją cnej młodzieży roty,~Skarby
3092    1, II  |         młodzieży roty,~Skarby złotem, zbrojownie spiżem napełnione;~Będą
3093    1, 1   |             daruje,~Że się przed nią w zbryzganym fraku prezentuję.~Wraz stad
3094    1, II  |      nieszczęść naszych winą!~Gnijąc w zbytkach, lenistwie i biesiad zwyczaju,~
3095    1, IV  |              Na wygodzie, staraniu nie zbywa nikomu;~Znam go od dawna,
3096    1, 1   |               skinienie;~Nie będzie ci zbywało na żadnej zabawie,~Zimę
3097    3, VI  |              dzieci, ni żony~Nie uczył zdań, którymi sameś napełniony.~
3098    3, VI  |            śpieszyć? może bogatszy się zdarzyć.~Lepiej mieć zawsze własny
3099    1, II  |              całość baczniejsze.~Nieba zdarzyły porę, oni ją chwycili,~Ojczyznę
3100    1, II  |         Raczysz wprzód zięcia poznać i zdatność osądzić,~Najbardziej młodych
3101    3, VI  |                 Zapisz go waćpan, komu zdawać mu się będzie;~U mnie szczęście
3102    2, II  |               się godną twego szacunku zdawała,~Jeźli nie wszystko we mnie
3103    1, III |                pożytki gotuje,~Niechaj zdobi swój umysł, lecz serca nie
3104    1, I   |             Chcesz, to ja ci daruję tę zdobycz ogromnę.~ JAKUB~Nie chcę,
3105    2, V   |               ciebie, innej wraz szuka zdobyczy.~Porzuć więc, skoro ujrzysz
3106    1, 1   |            ofiarę jego przyjąć- będzie zdolną;~Ja odchodzę.~odsuwa krosienka
3107    2, IV  |           Zastanowić uwagę waćpana był zdolny?~Rząd jego, rękodzieła i
3108    3, VI  |             Nie chcę cię tu zawstydzać zdrad twoich odkryciem,~Oddaj
3109    1, II  |               intryg, bez najmniejszej zdrady~Jeden poseł mógł wstrzymać
3110    1, V   |               udręczenie!~Wszystko mię zdradza; niech kto imię jego wspomni,~
3111    2, V   |              się chlubić!~Masz za żart zdradzać czułość i kobietę zgubić!~
3112    2, IV  |            Tych, co mu zawierzyły, nie zdradzaj czułości.~ SZARMANCKI~Otóż
3113    3, III |     posłuszeństwo, lub też miłość moja zdradzę.   WALERY~Miłość z nami,
3114    3, III |              czucia mego panem,~Gdy mi zdrajca pokazał ten obraz, tak święty.~
3115    1, III |          miesiącu chodzi~Że lubi lasy, zdroje, słowiki, murawy?~Niech
3116    1, I   |              Agatko... Jakże się masz? zdrowa?~ AGATKA~Dziękuję ci; herbata
3117    1, VII |           tylko mógł być kasztanek mój zdrowy!~Reszta pomyślnie idzie:
3118 Docz      |            bardzo, żeby dowcipy, pełne zdrowych i rozsądnych prawideł, zatrudniały
3119    1, II  |              to z rozumem może zgodzić zdrowym,~Żeby poseł w urzędzie był
3120    2, IX  |             wzgórkach spaliło,~Siana i źdźbła nie będzie, toż samo z jarzyną ;~
3121 Docz      |               naszym, lecz trzeba było zebrać znajdować się mogące błędy
3122 NaWsi     |         odprawia ~podczas limity przed zebraniem się nowego wyboru posłów~
3123    3, V   |              wydarty ani też podłością zebrany;~Z cnotą oddam go synom.
3124    2, VII |                rozkosze,~Uciszcie się, zefiry... Zgon jego ja głoszę.~
3125    1, IX  |                PODKOMORZYNA~patrząc na zegarek~Już się też obiadowa przybliża
3126    2, V   |             oddaj go zaraz, albo w tym żelazie~Znajdziesz koniec twym zbrodniom
3127    2, IX  |              gore~Albo że które w domu zemdlało lub chore,~Skądże te krzyki?~
3128    3, VI  |              mej żonie dogodzić;~Zaraz zemdleje albo zechce się rozwodzić.~
3129    3, III |           próżny, zepsuty i hardy,~Nie zemsty, ale raczej godzien jesteś
3130    3, VI  |           wszystkie wzdychania i jęki,~Żeń się, gdy takie szczęście
3131    1, I   |            wyroków.~Starosta się z nią żeniąc musiał być szalony.~Ach,
3132    2, IV  |         okrutnie kocha, ma się wkrótce żenić~Z piękną, posażną, grzeczną,
3133    3, V   |             się! moglibyśmy rzecz całą zepsować.~Trzeba go ułagodzić, z
3134 Stan      |             wśrzód powszechnego prawie zepsucia żyjąc nieskazitelnie, oczekiwałeś
3135    1, II  |        zmieniło i bardziej się zmieni:~Zepsuli wszystko, tknąć się śmieli
3136    2, IX  |                Wybrać między młodzieżą zepsutego wieku.~Mamy dwóch konkurentów,
3137    3, III |              mi, człowiek ten: próżny, zepsuty i hardy,~Nie zemsty, ale
3138    1, II  |                ma się tykać mego syna?~Żeśmy innego zdania, to nie jego
3139    3, VI  |            TERESA~Więc, ojcze kochany,~Zezwalasz na me szczęście?~ WALERY~
3140    1, 1   |               zatrzymywać?~ SZARMANCKI~Zezwolić na to byłabyś waćpanna skłonną?~
3141    3, V   |            dziś przyszło z poczty, już zgadłem we wtorek~Postrzegając Walerego~
3142    1, 1   |           chwalebnym zamyśle, nie mogę zgadywać,~Kto by tutaj waćpana śmiał
3143    3, III |          zapłaca.~Ach, gdy w sercu nie zgasły cnotliwe płomienie, ~Łatwo
3144    3, VII |               mej sile,~Nie lubię tego zgiełku i tego hałasu;~Wiesz, ce
3145    2, VII |            Szambelan zgubiony!~A z nim zginęły wdzięki, młodość i rozkosze,~
3146 Docz      |                poprawiły, niż czytanie zgłębiających tychże wad filozoficznych
3147    1, II  |      niegorliwe!~Każdej rzeczy jakoweś zgłębianie z daleka,~To śmieszne jakieś
3148    1, IX  |            Teraz!~ WALERY~Byleśmy byli zgodni i cierpliwi, ~Ujrzemy dobre
3149    1, II  |                przyjdziemy do zupełnej zgody.~Otóż tak, powiedziałem
3150    1, II  |               dziewięć miesięcy;~Potem zgodzą się, jak się każdy już zmorduje.~
3151    1, II  |             pracuje!~Ja się na nic nie zgodzę, zaraz protestuję!~z pasją~
3152    1, II  |            Czyli się to z rozumem może zgodzić zdrowym,~Żeby poseł w urzędzie
3153    2, VII |                Uciszcie się, zefiry... Zgon jego ja głoszę.~ STAROŚCINA~
3154    3, VII |              waćpan robisz dla drugich zgorszenie.~Jak wszystko, akt ten chcecie
3155    3, V   |          będziemy mieli sejm gotowy?~Z zgrozą~Godziłoż się w tym rządzie
3156    3, III |              trwogą,~O prędszą jeszcze zgubę przyprawić nas mogą.~Wierz
3157    2, V   |             zdradzać czułość i kobietę zgubić!~Wierzaj mi, nic po takim
3158    2, VII |              mam siły sama mówić o tej zgubie.~ SZARMANCKI~Przeczytam,
3159    1, II  |                to sejmów zrywanie~Kraj zgubiło, ściągnęło obce panowanie,~
3160    2, IX  |            małej kabance  osiędzie,~Na zielonym ryważu  jasnego strumyka,~
3161    1, 1   |             zbywało na żadnej zabawie,~Zimę i lato siedzieć będziemy
3162    2, VII |            kochanka~En vérité niewarta zimna Starościanka.~Mais bientôt 
3163    1, VII |              Szarmancki~sam~SZARMANCKI~Zimne niby pożegnanie.~Ale jak
3164    2, IV  |        przyjaciółmi pończu dużą czarę,~Zjadłem brzoskwiń, morelów za dukatów
3165    3, V   |                 Niech naród decyduje w zjazdach sejmikowych;.~My tu zaś
3166    3, VII |              tak chlubne dla syna mego zjednoczenie~Najczulsze serca mego dopełnia
3167    1, III |               gdzie się suma z dobrami zjednoczy,~Tam na resztę bezpiecznie
3168    3, VI  |                je na całe życie święte złączą związki,~Wchodzą w jakieś
3169    3, VII |               szczęśliwymi.~W dobrej i złej przygodzie z tobą razem
3170    1, I   |              broniła,~Nareszciem go ze złości za włosy chwyciła,~Lecz
3171    2, VII |              Konie, fraki, łańcuszki i złote obrączki?~Ach, w cóż się
3172    1, II  |            cnej młodzieży roty,~Skarby złotem, zbrojownie spiżem napełnione;~
3173    2, V   |              kuzynki, w tym zamknięciu złotym.~Listy chcesz czytać teraz
3174    3, VI  |       przebłagany;~Pozwól, niech u nóg złożę twych najczulsze dzięki.~
3175    3, IV  |            dzieci kochane, znajduję,~I zmartwienia waszego przyczynę zgaduję;~
3176    3, II  |             obwiniony!~Ach, czymże jej zmartwienie potrafię nadgrodzić?~ AGATKA~
3177    3, VI  |          nieszczęsnej córki nie jesteś zmiękczony?~O cóż chodzi? Mówiłem z
3178    3, III |           obojga ten cios tak głęboki,~Zmiękczy się na me prośby, cofnie
3179    3, III |                TERESA~Bodajbyś mógł go zmiękczyć i mógł go uprosić!~Tyś stalszy,
3180    1, II  |                zmieniło i bardziej się zmieni:~Zepsuli wszystko, tknąć
3181    2, II  |               serca twego dla mnie nie zmieniła?~ TERESA~Mógłżeś wątpić?
3182    1, II  |            kieszeni.~Dziś się wszystko zmieniło i bardziej się zmieni:~Zepsuli
3183    2, II  |           roztargnienia nie stałem się zmiennym;~Czas wszystek poświęcałem
3184    3, V   |            lepszym była stanie~Dziś ją zmniejszyło sprawy ostatniej przegranie,~
3185    1, II  |          zgodzą się, jak się każdy już zmorduje.~Bo zwyczajnie po wojnie
3186    3, III |          nieszczęśliwsza: z ojcem moim zmownie ~Macocha rękę moją dała
3187    2, II  |               tyle przeszkód stałością zmożemy.~Ojciec twój, co bogactwa
3188    3, III |          znieważyć,~We krwi swej chyba zmyje urazy nieznośne.~ TERESA~
3189    3, V   |          waćpan przede mną ustawicznie zmykasz,~Przechadzasz się w zamysłach,
3190    2, VII |                  SZARMANCKI~klękając z zmyślonym zapałem~Wszechmocne Nieba,
3191    1, III |      PODKOMORZY~To niedobrze; powinien znać jedno i drugę.~Niech się
3192    3, IV  |        przejęciem.~O, me dzieci! wszak znacie czułość mą dla siebie,~Nie
3193    1, I   |                i mego rozsądku;~Miałam znaczne dość partie; wszak wiesz,
3194    2, IV  |      wieczności.~Zobaczywszy się panem znacznego majątku,~Z radości nie wiedziałem,
3195    3, VI  |               dotyka,~Zobaczysz, że ci znajdę ot, tak frysz chłopczyka.~
3196    3, VII |                życzenie;~W nim wszyscy znajdziem szczęścia naszego przyczyny.~
3197    3, I   |         Warszawy?~ AGATKA~Tu wszystkim znajomo.~Ja sama nie wiedziałam (
3198    2, V   |        portrecik?~ KOZAK~Jej Bohu, nie znaju .~Szuka w szarawarach i
3199    1, III |           waćpani dowodem.~Wiem, że są znakomite i cnotą, i rodem,~Co żyją
3200    1, IX  |              Młodszego za towarzysz do znaku oddałem,~Uczy się służby;
3201    2, IX  |                drugiej takiej żony nie znalazłbym pono!~Nie rozdzielim się
3202    2, V   |            szarawarach i za cholewami; znalazłszy za butem, oddaje~Potierał
3203    2, VII |         waćpana otwarta, dyskrecja tak znana~Ufność we mnie wzbudzają;
3204    1, II  |           uciśnieni,~U postronnych nie znani albo też wzgardzeni.~Dziś
3205    2, VII |           papier~Oto wierszopis jeden, znany z swej czułości,~Podał go
3206    2, IX  |                z tak maleńkie względy:~Znieś karczmę, prospektowiczyni
3207    2, VII |             katusze,~Dajcie drugą; bym znieść mógł rozkosz niepojętę!~
3208    3, III |           śmiał moję miłość, twę sławę znieważyć,~We krwi swej chyba zmyje
3209    3, IV  |                nadzieja, dziś i ta już znika.~ PODKOMORZYNA~Mój Walery!
3210    3, III |                oddała twą rękę?~Dłużej znosić nie mogąc tak okropną mękę,~
3211    1, I   |               swym gatunku.~Wszystkich znudziła, wzdycha, w ustawnym frasunku,~
3212    1, V   |              frasunek.~Dzisiaj go więc zobaczę!~
3213    1, II  |          skończy ,a tak przewiduję -~I zobaczycie z czasem, jeżli nie zgaduję:~
3214    1, IX  |                słodzę.~Z radościąś dom zobaczył?~ WALERY~Ach! możnaże komu~
3215    3, VI  |              strata nie bardzo dotyka,~Zobaczysz, że ci znajdę ot, tak frysz
3216    2, IV  |               przenieść do wieczności.~Zobaczywszy się panem znacznego majątku,~
3217    2, IV  |                Dalej, próbując mojej w żołnierce ochoty,~Nabył dla mnie chorągiew
3218    1, III |               I pełnią dobrych matek i żon obowiązki.~ PODKOMORZY~Wiem,
3219    3, VI  |              nierad, i w tym muszę mej żonie dogodzić;~Zaraz zemdleje
3220    2, IV  |                 te wdowy, te od cudzej żonki.~ WALERY~Daję wiarę, żeś
3221    1, II  |             powraca.~Ciesz się kochana żono, dzisiaj go ujrzymy.~ PODKOMORZYNA~
3222    1, V   |           niewinnych~Minęły te zabawy, zostało wrażenie.~Przymuszać się
3223    2, VIII|            pour moi te chwile miłośne.~Zostały się cyprysy i ciernie nieznośne!~
3224    3, II  |              pozwoli, że tu dłużej nie zostanę,~Mam jeszcze dla jejmości
3225    1, IX  |               gospodarstwie, przy domu zostanie?~ PODKOMORZYNA~patrząc na
3226    1, IX  |             spokojny już w grobie;~Gdy zostawię ojczyznę i was w lepszej
3227    3, V   |                sztuki, ~Jakże się; ona zowie? tej mądrej nauki.~Co to
3228    2, II  |            tobie oddane niczym się nie zraża,~Ty mię kochasz, to dosyć.
3229    1, 1   |              jeździć, sam pokazywałem.~Zrazu ledwie wyjechać śmiała na
3230    1, I   |               modniejsza~Byłaby z niej zrobiła pocieszne stworzenie!~słychać
3231    1, II  |              cóż ci prawodawcy dobrego zrobili?~Wszystko pozaczynali, a
3232    3, VI  |            wzięty;~Nie chcąc zaś nigdy zrywać ten związek tak święty,~
3233    1, II  |         nieszczęsny nierząd, to sejmów zrywanie~Kraj zgubiło, ściągnęło
3234    2, II  |        wszystkich jego bogactw uczynię zrzeczenie,~Niech je zatrzyma, ale
3235    3, VI  |                początku,~Że Walery się zrzeka posagu, majątku;~Zapisz
3236    1, II  |          Liberum veto, tej to wolności źrzenicy.~płacze~Przedtem bez żadnych
3237    1, 1   |               ptasząt przyjemny, gdzie źrzódeł mruczenie,~Mógł jej najżywsze
3238    1, II  |                sposobem przyjdziemy do zupełnej zgody.~Otóż tak, powiedziałem
3239    2, IX  |              Szarmanckiego zapewne nie zwabia,~Au dessus des trésors z,
3240    1, II  |             niźli się oświecą,~Nim się zwalczą przesądy, duch niezgód obłudny -~
3241    1, I   |                samego ranka~Kłócę się; zwarzyła się dwa razy śmietanka.~
3242    1, III |         bezpiecznie można zamknąć oczy~Zważ Waćpan, jak nie miało ulgnąć
3243    3, VI  |           wiele.~Gdybym chciał jeszcze zważać na te ceregiele!~Rzecz już
3244    2, V   |                za cholewu.~ SZARMANCKI~Zważaj, waćpan, proszę:~Patrzyć
3245    2, IV  |           starał widzieć i być wszędy,~Zważałeś ich ustawy, a nawet i błędy?~
3246    1, II  |             tak będzie ognisty,~Bo jak zważam gazety i z różnych miejsc
3247    1, II  |              czasów na to wszystko nie zważano,~Wszyscy byli kontenci,
3248    1, II  |         podlegamy nigdy panowi obcemu.~Zważmy, czymeśmy byli lat tylko
3249    1, II  |        Powinien wprzód myślić.~W kilku zważonych słowach łatwiej rzecz jest
3250    1, II  |               Najbardziej młodych osób zważyć gust, skłonności...~ STAROSTA~
3251    3, VI  |             chcąc zaś nigdy zrywać ten związek tak święty,~Chciałbym otwarcie
3252    3, IV  |               łącząc was w przyszłości związkami wiecznymi, ;~Syna i wychowankę
3253    1, II  |           rozwlekłej mowie, bez ładu i związku,~Być upartym - pozorem niby
3254    1, III |                A jeźli w dalszym wieku zwiedzi obce kraje,~Niech przejmuje
3255    2, VII |          SZARMANCKI~Wszystkiego mi się zwierzyć możesz poufale;~Z dawna
3256    3, I   |              szczęście w tym życiu tak zwodne, tak mylne,~Tyle przeszkód
3257    1, III |                i piastunki z zagranicy zwożą.~Któż ich do dalszej nauk
3258 Docz      |             łatwiej daleko i uwagę swą zwraca, i korzyści odbiera z rzeczy,
3259    3, VI  |             życzony.~Lecz jest podobno zwyczaj, że obydwie strony,~Nim
3260    1, III |              dzieci polskie francuskim zwyczajem~I taką na nie baczność od
3261    1, II  |               ten już rzeczą stało się zwyczajną.~Nie zrobił tyle, co mógł,
3262    3, IV  |             nigdy przez drogi rodzicom zwyczajne,~Co surowością ufność w
3263    1, II  |             się każdy już zmorduje.~Bo zwyczajnie po wojnie pokój następuje.~
3264    3, VII |                Ja go chcę odbyć dawnym zwyczajom dogodnie:~Najprzód proszę,
3265    3, V   |              Ja się na moim zdaniu nie zwykłem zasadzać,~Nawet o polityce
3266    2, VII |               i mąż mój nawet, waćpana życzemy.~ SZARMANCKI~klękając z
3267    2, VII |          mężatki~Widzieć ten cel swych życzeń, widzieć ten cud rzadki.~
3268    1, 1   |              ją zatrzymuje~ SZARMANCKI~Życzeniom bądź moim powolną,~Chciej
3269    3, VI  |       Przyjmuję wyrok z dawna ode mnie życzony.~Lecz jest podobno zwyczaj,
3270    1, VII |           Teresa mię kocha,~Ojciec mię życzy, całkiem za mną jest macocha,~
3271    3, V   |           oddam go synom. Córki-m jego życzył~Nie dlatego, żeby z nią
3272    2, IX  |               niechaj pomówię wprzód z Zydem,~Może się to ułoży.~ STAROSCINA~
3273    1, III |         znakomite i cnotą, i rodem,~Co żyją skromnie, kraj swój nad
3274 Stan      |           powszechnego prawie zepsucia żyjąc nieskazitelnie, oczekiwałeś
3275    3, VII |               będzie, że ci, z których żyjem pracy,~Stwierdzą go szczęściem
3276    1, IX  |               głowę opędził wiek siwy,~Żyłem w ucisku, ani byłem tak
3277    3, VII |           wszyscy w zgodzie i jedności żyli~I na szczęście ojczyzny
3278    2, IX  |                matki nasze bałamuctwie żyły:~Przędły, piekły pierniki
3279    1, II  |         zaradzi powszechnej potrzebie,~Zyska szczęście dla kraju, a sławę
3280    1, II  |            ostrożniejsze,~Wzgardziwszy zyski, było na całość baczniejsze.~
3281    1, III |               co ananas, a nie wie, co żyto.~ PODKOMORZY~To niedobrze;
3282    2, V   |              co te gniewy, dlaczego ta żywość?~Gniewasz się, że kochanka