N.

 1 2 |      działania Boga, który nigdy nie zapomina o losach rodzaju
 2 3 |       spes twierdzi, że ludzkość nie zdoła zbudować „dla wszystkich
 3 3 |       ile wszyscy w duchu odnowy nie zwrócą się ku prawdziwemu
 4 3 |        trzeba pamiętać, że pokój nie ogranicza się do zwyczajnego
 5 5 |     takich doświadczeniach można nie żywić niepokoju wobec kłamstw
 6 6 |        aby fałsz w żadnej formie nie znalazł dostępu do relacji
 7 6 |         historyczne i kulturowe, nie przeciwstawiając się sobie,
 8 6 |          jawi się w nowy sposób: nie jako zwyczajny brak wojny,
 9 6 |  przebaczenia i pojednania, i na nie wchodzić, by wyrażać się
10 6 |          wiedząc, że „On grzechu nie popełnił, a w Jego ustach
11 6 |        popełnił, a w Jego ustach nie było podstępu” (1 P 2, 22;
12 7 |        wojna już się rozpoczęła, nie wszystko tym samym staje
13 9 |     znienawidzić i zniszczyć” 9. Nie tylko nihilizm, ale także
14 11|      zubożoną, do wyborów, które nie mają przyszłości. Powinno
15 13|                  13. Wszystko to nie może jednak prowadzić do
16 13| prowadzić do naiwnego optymizmu. Nie można bowiem zapominać,
17 13|         że taka perspektywa jest nie tylko tragiczna, ale i całkowicie
18 13|      złudna. W wojnie nuklearnej nie byłoby bowiem zwycięzców,