Part

 1 Kwiaty|      Iż, zda się, majem szlak sobie wyściela~Ciepły dzień Pański,
 2 Kwiaty|      pajęczą. -~Warus w pierś sobie wepchnął miecz co prędzej,~
 3 Kwiaty|   dycha.~Byłby i brodę targał sobie krętą -~Ale jej nie miał,
 4 Kwiaty|      zaszła mu zmiana,~Śmierć sobie co rychłą wyprosił u Pana.~ ~
 5 Kwiaty|      Mędrcze! nie myśl jednak sobie,~Że czyn twój w dziejach
 6 Kwiaty|  względy takowe~Nie wzgardził sobie równemi,~Zrobić też każę,
 7 Kwiaty|       daruję mu życie -~Niech sobie idzie do diabła. -~ ~Więc
 8 Kwiaty|  raczy,~Tylko się kocha sam w sobie.~ ~I jak się począł miłować
 9 Kwiaty|   Próżno przywłaszczyć chciał sobie,~Patyk z doniczki i podwiązkę
10 Kwiaty|  zjeść wczora.~ ~Co dzień mów sobie: - Dziś się tęgo najem,~
11 Kwiaty|   chciałeś właśnie popracować sobie,~Cóż robić - śmierć ci nie
12 Melod |       z cicha gwarzy? ~To się sobie chyłkiem słania ~Ciemny
13 Melod |      a jednak ochoczo~Tańcują sobie na stypie.~ ~W oczach ich
14 Melod |     radością przejęty~I grubo sobie się śmieje.~ ~Tamci, jak
15   1   | pięścią w wieko wali!~Chodźmy sobie stąd gdzie daléj -~Bo nuż
16   1   |     szczęściach przebiera,~Aż sobie nieszczęście dobierze.~
17   1   | politowaniem tknięci,~Jednego sobie wziąć nie chcieli,~Nim wszystkie