Part

 1 Kwiaty|        wiatrach jaskółka przyleci,~Aż w śnieżnych szronu pieluchach,
 2 Kwiaty|            śmierć nie pokona.~ ~Bo aż i w zgonie (któż się nie
 3 Kwiaty| dziewczynie!... gorzko bo płakała!~Aż zbladła od łez tych twarzyczka
 4 Kwiaty|     przyciska do piersi młodziana,~Aż dreszcz mu rozkoszy~Po członkach
 5 Kwiaty|       precz z drogi. -~Koń jęknął, aż w trzewiach poczuwszy ostrogi,~
 6 Kwiaty|       począł miłować zajadle,~Tak, aż zdarzeniem dość rzadkiem,~
 7 Kwiaty|              Konała we mnie dusza, aż skonała,~Śmierć zwłoki tylko
 8 Kwiaty|  przeświatlą kosę wianuszek wpina,~Aż się jej skała ujmie spod
 9 Kwiaty|          tacy, którym nie ma rady,~Aż chyba śmierć ich uzdrowi.~ ~
10   1   |         szkliwa,~Czeka cierpliwie, aż mu szczęśliwa~Dola nadbieży.~ ~
11   1   |       swych szczęściach przebiera,~Aż sobie nieszczęście dobierze.~