Part
1 Kwiaty| zwracają się oczy,~Że zda się tylko patrzeć, jak u proga~Z uśmiechem
2 Kwiaty| słyszeli,~Zdałoby wam się, że tylko anieli~Tak się uśmiechać
3 Kwiaty| zimno w twoim grobie.~ ~Tylko że za nic świat ci nasz.
4 Kwiaty| człowiek po prostu, nie dwoje,~Tylko że dwa miał imiona.~
5 Kwiaty| że kocha, jak umie?~ ~I tylko - gdy, głucho warcząc w
6 Kwiaty| NARCYZ~ ~Ile nimf tylko - wszystkie są w rozpaczy,~
7 Kwiaty| kochać z nich nie raczy,~Tylko się kocha sam w sobie.~ ~
8 Kwiaty| Drudzy pomarli śmiercią tylko ciała,~Ja bom miał inne
9 Kwiaty| aż skonała,~Śmierć zwłoki tylko zastanie.~ ~Ja umierałem
10 Kwiaty| Dam ci, coś nieraz - tylko śpij, mój drogi -~Próżno
11 Melod | kruki! ~Czerni pracowita! ~Tylko milczkiem - chyłkiem - póki ~
12 Melod | nie ciekawi.~Przyrzec wam tylko mogę uroczyście,~Że to niedługo
13 Melod | kamieniem,~Ni dla siebie tylko żyje.~Bierzem z sobą rozpacz
14 Melod | WOLNOŚCI~ ~Do mnie, kto tylko utonąć nie może!~Przy świetle
15 Melod | konary.~ ~Bo człowiek wtedy tylko jest - widzicie -~Wolny
16 Melod | niepłonne nadzieje:~Więc patrzy tylko radością przejęty~I grubo
17 Melod | już pomęczeni;~Ten patrzy tylko - i ani feniga~Nie wydał
18 1 | bardzo byli żalem zdjęci.~Tylko się czyn ich tym uświęci:~
19 1 | ciemnej komorze,~Gdzie tylko wzrok sięgnie koci,~Czas
20 1 | będzie szkoda -~Bo - wszak są tylko malowane.~
21 1 | Spraw swoich nieme mając tylko świadki,~Jest sama jedna!
22 Wiersz| w blaskach zorzy?~Gdzie tylko mruczą petersburską chwałę~
|