Part

 1 Poem | zostawionej Polakom. Towarzystwa te, widząc wzmagające się podejrzenia
 2 CzIII|          okna)~Nie mogę spocząć, te sny to straszą, to ludzą:~
 3 CzIII|        to straszą, to ludzą:~Jak te sny mię trudzą!~(drzemie)~ ~
 4 CzIII|      FREJEND~Ale dla Boga, po co te łzy, płacze, zgroza.~Patrz -
 5 CzIII|         zbawienia świata,~Przyjm tę spod sądów cara ofiarę dziecinną,~
 6 CzIII|          o ziarnkach mówił, - na te mowy~Gospodarz winien z
 7 CzIII|    pewnie Warszawę nawiedzi~I za tę bajkę znowu z rok w kozie
 8 CzIII|        zrobić - Boże?~Patrz, jak te myśli dobywam sam z siebie,~
 9 CzIII|     morza rozwarła -~Mam więcej, tę Moc, której ludzie nie nadadzą,~
10 CzIII|     szukam sposobu~Tu, w niebie.~Tę władzę, którą mam nad przyrodzeniem,~
11 CzIII|         Ach, jedną chwilką!~Lecz te, co jutro rykną, czym są
12 CzIII|         i zwala.~Śmiało, śmiało! tę chwilę rozdłużmy, rozdalmy,~
13 CzIII|        rozdalmy,~Śmiało, śmiało! tę iskrę rozniećmy, rozpalmy -~
14 CzIII|        plus que nous? parle - je te défie.~ ~KS. PIOTR~W imię
15 CzIII|         że wlazłem niezgrabnie w tę duszę.~Tu mnie kole - ta
16 CzIII|       Spiritus Sancti, Amen.~Ego te exorciso, spiritus immunde -~ ~
17 CzIII|     duszę? -~Milczysz - Exorciso te -~ ~DUCH~Gadam, gadam -
18 CzIII|       leży.~ ~KS. PIOTR~Exorciso te~ ~DUCH~Gadam, gadam, skaczę -
19 CzIII|      strzeż się, sam spadniesz w te doły.~Podaje rękę - lećmy -
20 CzIII|        wieczny Majestat obraził,~Te usta zły duch słowy szkaradnymi
21 CzIII|         CHÓR ARCHANIOŁÓW~Podnieś tę głowę, a wstanie z prochu,
22 CzIII|        osobny~Zmówię za tego, co te piosenki ogłosił;~(pokazując
23 CzIII| więzieniu, jak nam gość donosił.~Te piosenki czytałam; niektóre
24 CzIII|        patrzysz na mnie okiem;~A te błękitne kwiaty pamiątek,~
25 CzIII|     Niech zasnę, umrę, patrząc w te róże,~W te białe narcyzu
26 CzIII|       umrę, patrząc w te róże,~W te białe narcyzu oczy.~ ~Róża,
27 CzIII|     strumień wpadła pod skałę, w te jamy,~A tamtej ujście w
28 CzIII|     epigramy, żarciki, przytyki,~Te szmery - ach, to świerszcze
29 CzIII|         nie wiem, nie powiem!"~I te dwa słowa -i jego stały
30 CzIII|          nie wyziębi;~Plwajmy na tę skorupę i zstąpmy do głębi.~(
31 CzIII|       senacki. * -~Tajemną! - za te nudy, owoż co mam w zysku.~ ~
32 CzIII|          Czy Pan rozkaże wpuścić te panie - kobiety -~Pan wie -
33 CzIII|       SENATOR~C'est drole; - kto te po mieście wszystkie plotki
34 CzIII|        Pelikana)~Słuchaj, trzeba tę sprawę najpierwej rozpatrzyć,~
35 CzIII|     Senatora)~Tyś nie wiedział - te łotry wszystko tobie tają.~
36 CzIII|      mówiłem zawsze, niechaj Pan te~Sprawy odłoży na czas: -
37 CzIII|         Senator pokazując drzwi)~Tę panienkę, tam patrzaj, białą
38 CzIII|       przymusu; dość spojrzeć na tę lub na ową:~C'est beau małej
39 CzIII|         To jest rzecz umówiona,i te wszystkie spiski~Kieruje,
40 CzIII|        roczną powiększę połową~I tę skargę za dziesięć lat służby
41 CzIII|    weźmij mego sekretarza.~Wziąć te wszystkie papiery i opieczętować;~(
42 CzIII|            PRAWA STRONA, CHOREM.~Te szelmy z rana piją krew,~
43 CzIII|   narzeczona Bajkowa)~Va, va, je te coifferai bien.~ ~PANNA~(
44 CzIII|      Boga żywego~Tu czuję - krew tę samę, tu krew syna mego,~
45 CzIII|   przypomniałem,~Taż sama twarz, te oczy, we śnie go widziałem.~
46 CzIII|    guślarz stary. -~Czy słyszysz te śpiewy w dali?~Już się tam
47 CzIII|          widział, jam ją zbadał;~Tę ranę sam sobie zadał,~Śmierć
48 Ustep|        Głosi, że dawno stworzone te kraje~I w czasach wielkiej
49 Ustep|          nurt potopu szedł przez te płaszczyzny,~Nie zostawiwszy
50 Ustep|           wozów i kibitek wałem.~Te pułki podług carskiego ukazu~
51 Ustep|          i gęsto kolumnami lecą,~Te jak marmury kararyjskie
52 Ustep|      postępami wieków.~Wszystkie te miasta jakieś bóstwo wzniosło,~
53 Ustep|      sławiańskim tysiącom~Leźć w te ostatnie swoich dzierżaw
54 Ustep|     prosta, długa, szara.~Widząc te dymem buchające gminy,~Myślisz,
55 Ustep|     czarne i czerwone,~Padają na tę i na ową stronę,~Po obu
56 Ustep|           Pierwszemu z carów, co te zrobił cuda,~Druga carowa
57 Ustep|         I wiatr zachodni ogrzeje te państwa,~I cóż się stanie
58 Ustep|          poderwane klacze,~Nawet te, które wożą lazarety,~Jeśli
59 Ustep|        cztery tylnych: zowią się te nogi~Kanonijery i bombardyjery.~
60 Ustep|         żyje,~Pierwszy on odkrył tę Caropedyję.~Piotr wskazał
61 Ustep|         końcu winszowano -~Czuję tę wielkość, bogactwo przedmiotu!~
62 TenUs|     narodów,~Aż na północ zalecą te pieśni żałosne~I odezwą
63 TenUs|       niegdyś wylać rzekę złota.~Te słowa wyrzekł król Gotów,