Part

 1 Poem |        przestrzeń ziemi od Prosny aż do Dniepru i od Galicji
 2 CzIII|      imienia mego. Ale kto wytrwa aż do końca,~ten będzie zbawion.~
 3 CzIII|         my, nocy synowie~Usłużmy, aż będzie nam sługą.~Wpadnijmy
 4 CzIII|       wroga wybawi.~ ~ŻEGOTA~Więc aż do tego przyszło?~ ~JAKUB~
 5 CzIII|     wiedział, co ze zbożem robić.~Aż w nocy przyszedł diabeł
 6 CzIII|          się i ryknął, i zniknął.~Aż tu wiosną, nawielkie diabła
 7 CzIII|       wąsale takie pieśni tłuste!~Aż był wstyd mnie młodemu. -
 8 CzIII|            wszyscy dobrze cięci -~Aż w nocy trąbią na koń - zaczną
 9 CzIII|         wyciągam dłonie!~Wyciągam aż w niebiosa i kładę me dłonie~
10 CzIII|          widzisz, jaka ma potęga,~Aż tu moje skrzydło sięga.~
11 CzIII|          KS. PIOTR~Nie wyjdziesz, aż się upodoba Bogu.~Lew z
12 CzIII|           Milczy i trzepie - oczy aż strach we mnie wlepił.~Powiedz,
13 CzIII|      czucia;~Drugą połowę wleczmy aż na świata kraniec,~Gdzie
14 CzIII|    płakała, wszyscy zapomnieli.~ ~Aż niedawno przed domem żony
15 CzIII|         mię nie przyjmuje, słaby.~Aż niedawno za miastem w pojeździe
16 CzIII|         Że należy poetom czekać - aż - aż -~ ~JEDEN Z MŁODZIEZY~
17 CzIII|       należy poetom czekać - aż - aż -~ ~JEDEN Z MŁODZIEZY~Póki? -~
18 CzIII|           umiesz -~Wpuścić; tylko aż do pół schodów, czy rozumiesz?~
19 CzIII|           A potem ją sprowadzić - aż w dół - o tak~(z gestem)~
20 CzIII| pozwolenie~Widzieć syna i prowadź aż tam - tam, w więzienie;~
21 CzIII|    podziękujmy za życie wodzowi".~Aż jeden żołnierz rzymski,
22 CzIII|       kruszec przelewać ja muszę,~Aż kiedyś ten dzieci pozerca~
23 CzIII|            A wszystkie przeszły - aż w duszę.~Śmierć go chyba
24 Ustep|   biegunów; niewstrzymany w biegu~Aż do Euxinu równinę zamiata,~
25 Ustep|       Jeszcze nie przeszedł ogień aż do twarzy,~Ani się w ustach
26 Ustep|          drodze,~Od razu wskoczył aż na sam brzeg skały.~Już
27 Ustep|           krzyczy: "Do porządku!"~Aż tu minister skarbu, jakby
28 Ustep|       kipi, i pryska,~I szumowiny aż pod niebo ciska;~Ludy się
29 Ustep|         cieszą/ gabinety straszą,~Aż się dowiedzą wszyscy na
30 Ustep|          z sobą kartami zabawi.~ ~Aż sam się znudził, konia nagle
31 Ustep|        miejsca nie ruszyło kroku.~Aż trąby, bębny dały znak nareszcie:~
32 Ustep|          mętne walą się po skale,~Aż w jezior jasnym spotkają
33 Ustep|          ruszy,~I nie powstanie - aż na strasznym sądzie;~I dotąd
34 Ustep|      ciągnie jak alpejska ściana,~Aż się wstrzymali, gdzie między
35 Ustep|            Powoli wreszcie zszedł aż na tyrana,~Anioły Pańskie
36 Ustep|          pochlebcę~Wyżej i wyżej, aż go szatan zdepce...~ ~Ci
37 Ustep|     wszystko, co w kniei spotyka,~Aż dojdzie w końcu do legowisk
38 TenUs|       daleka, od wolnych narodów,~Aż na północ zalecą te pieśni