Part
1 Poem | litości w Europie? - Czymże są wszystkie ówczesne okrucieństwa w
2 CzIII| ściśnionego kupie,~Po wojsku, - wszystkie twarze pobladły jak trupie?~
3 CzIII| dokoła,~Jak gdyby jękły wszystkie groby spod kościoła.~Komenda
4 CzIII| swego odpowiedzieć.~Lubo car wszystkie ziarna naszego ogrodu~Chce
5 CzIII| wysłucha,~Obejmie okiem wszystkie promienie jej ducha?~Nieszczęsny,
6 CzIII| wśród rodziny stoję,~Wy wszystkie moje!~ ~Depcę was, wszyscy
7 CzIII| swych dusznych dzieci,~Gdyby wszystkie pochwały i wszystkie oklaski~
8 CzIII| Gdyby wszystkie pochwały i wszystkie oklaski~Słyszeli, czuli
9 CzIII| czuli i za słuszne znali,~I wszystkie sławy każdodziennej blaski~
10 CzIII| naród! - objąłem w ramiona~Wszystkie przeszłe i przyszłe jego
11 CzIII| ja za jego winy przyjmę wszystkie kary.~On poprawi się jeszcze,
12 CzIII| jak ich wiele - krocie,~A wszystkie w przelocie~Szukają na powietrzu
13 CzIII| przez puszcze, przez śniegi~Wszystkie na północ! - tam, tam w
14 CzIII| chmury wiatrami pędzone,~Wszystkie tam w jednę stronę.~Ach,
15 CzIII| zmarszczki półwieku, włosy wszystkie spadły.~Witam, on mię nie
16 CzIII| drole; - kto te po mieście wszystkie plotki nosi,~Kto Wać Pani
17 CzIII| jest rzecz umówiona,i te wszystkie spiski~Kieruje, jak wiem
18 CzIII| mego sekretarza.~Wziąć te wszystkie papiery i opieczętować;~(
19 CzIII| Vraiment, c'est un malheur.~ ~WSZYSTKIE~(razem)~Wreszcie przyszłyśmy
20 CzIII| I kazał na śmierć zabić wszystkie niewolniki,~Wszystkie rotmistrze
21 CzIII| zabić wszystkie niewolniki,~Wszystkie rotmistrze pułków i wszystkie
22 CzIII| Wszystkie rotmistrze pułków i wszystkie setniki.~Ale króla samego
23 CzIII| Każda część trupa jest żywą:~Wszystkie jak oddzielne trupy~Biegą
24 CzIII| Kilkadziesiąt wozów leci,~Wszystkie lecą ku północy,~Lecą ile
25 CzIII| mieczów miał on w ciele,~A wszystkie przeszły - aż w duszę.~Śmierć
26 Ustep| tysiące~Na wielkim polu, wszystkie jednej miary:~Jak kitki
27 Ustep| powoli z postępami wieków.~Wszystkie te miasta jakieś bóstwo
28 Ustep| go chyba szatany.~ ~Ulice wszystkie ku rzece pobiegły:~Szerokie,
29 Ustep| glinie, glina na marmurach;~A wszystkie równe i dachy, i ściany,~
30 Ustep| zginęły w śniegu;~Lecz Bóg je wszystkie zbierze i policzy,~Za każdą
31 Ustep| każda kolumna jak rzeka,~I wszystkie w placu toną jak w jeziorze.~ ~
32 Ustep| potem kiwa zadem,~Nareszcie wszystkie nogi w bok rozrzuci,~Chwilę
33 Ustep| Już przerobiono wojskiem wszystkie ruchy,~O których tylko car
34 TenUs| jeziorem albo oazą; przedmioty wszystkie widać bardzo wyraźnie, ale
|