Part

 1 CzIII| bierze za rękę Konrada i łzy sobie ociera)~(do Tomasza i Konrada)~
 2 CzIII|     on, nim go wzięli, w łeb sobie wystrzelił.~ ~FREJEND~Łebski! -
 3 CzIII|    nocy:~Kiedy sam śpiewam w sobie,~Śpiewam samemu sobie.~Tak! -
 4 CzIII|      w sobie,~Śpiewam samemu sobie.~Tak! - czuły jestem, silny
 5 CzIII|    to uczucie, co się samo w sobie chowa~Jak wulkan, tylko
 6 CzIII|    wnet zwalić.~Lecz czuję w sobie, że gdybym mą wolę~Ścisnął,
 7 CzIII|   Więźnia)~Mój Panie, idźcie sobie, a nas tu zostawcie.~ ~WIĘZIEŃ~
 8 CzIII|      ogonem, ach! ach! - łzy sobie ocieram.~(Ksiądz modli się)~
 9 CzIII|      z sobą nosić.~Masz przy sobie pod frakiem - a - widzę
10 CzIII|   wpuścić?~ ~SENATOR~E! rady sobie dać nie umiesz -~Wpuścić;
11 CzIII|     cierpi pomieszanie;~Chce sobie życie odjąć, do okien się
12 CzIII|     nie o to idzie rzecz;~Ja sobie wolę tańczyć sam~Niż z tobą -
13 CzIII| Księże, gdzie chcesz, ruszaj sobie.~Jeśli cię jeszcze złowię,
14 CzIII|   Księże, choć jesteśmy mało sobie znani,~Przynajmniej Ksiądz
15 CzIII|   jam ją zbadał;~Tę ranę sam sobie zadał,~Śmierć z niej uleczyć
16 Ustep| zimuje dusza gąsiennica,~Nim sobie piersi do lotu wyrobi,~Skrzydła
17 Ustep|     Nie miasto ludziom, lecz sobie stolicę:~Car tu wszechmocność
18 Ustep|      Wyniosłym okiem równych sobie szuka~I, gruby, pełznie
19 Ustep|   nieprzyjaciółki,~Chyląc ku sobie podniebne wierzchołki.~Pielgrzym
20 Ustep|    Lecz bohatery tak podobne sobie,~Tak jednostajne! stoi chłop
21 Ustep|      morskie straszydła;~Już sobie z chmury porobili skrzydła,~
22 TenUs| Litwie, z trudnością wystawi sobie przestrach, jaki panuje