Part

 1 CzIII|   WIĘŹNIA~ ~ ~A strzeżcie się ludzi, albowiem was będę~wydawać
 2 CzIII|     czyż nie jest warte badań ludzi!~Któż jego miejsce zmierzy,
 3 CzIII|      paradnie! - było mnóstwo ludzi.~ ~KILKU~Wywieźli!~ ~JAN~
 4 CzIII|    ludziach, czym śpiewak dla ludzi?~Gdzie człowiek, co z mej
 5 CzIII|   ducha?~Nieszczęsny, kto dla ludzi głos i język trudzi:~Język
 6 CzIII|      bezrząd,~Jeśli w milijon ludzi krzyczących "ratunku!"~Nie
 7 CzIII|       Widzisz, żem pierwszy z ludzi i z aniołów tłumu,~Że Cię
 8 CzIII|   Boże!~ ~CHÓR ANIOŁÓW~My tak ludzi kochamy,~Tak z nimi być
 9 CzIII|    BLIŻEJ DRZWI KILKU MŁODYCH LUDZI I DWÓCH STARYCH POLAKÓW.
10 Ustep|     ni góry,~Żadnych pomników ludzi ni natury;~Ziemia tak pusta,
11 Ustep|   pisać będzie palec Boski,~I ludzi dobrych używszy za głoski,~
12 Ustep|        jakby dach i ścianę,~I ludzi kryją, i zowią się: domy.~
13 Ustep|       się: grodem.~ ~Spotykam ludzi - z rozrosłymi barki,~Z
14 Ustep|     ciemnych -~Jak w twarzach ludzi wschodu i zachodu,~Przez
15 Ustep|     pomnikiem narodu.~Tu oczy ludzi, jak miasta tej ziemi,~Wielkie
16 Ustep|  puste i bezludne.~Ciało tych ludzi jak gruba tkanica,~W której
17 Ustep|    sławne jest przysłowie,~Że ludzi ręką był Rzym budowany,~
18 Ustep| paziem gadałem!"~ ~Szło kilku ludzi między tym natłokiem,~Różni
19 Ustep|    chwilę~Śród mnóstwa koni i ludzi motłochu,~Trzeba mieć oko
20 Ustep|  prochu -~Ty, nie zważając na ludzi i konie,~Jaszczyków patrzysz,
21 Ustep|       płynącą korytem;~Ale od ludzi litościwsze konie:~Skakał