Part

 1 CzIII|   zaświeci,~Brałem duszę twą za rękę,~Wiodłem w kraj, gdzie wieczność
 2 CzIII|       mu wywieszczę -~Daj mi no rękę - jestem trochę chiromanta,~
 3 CzIII|    twojego infanta.~(patrząc na rękę)~Jeśli będzie poczciwy,
 4 CzIII|      nie mogłem Tomasza.~Daj mi rękę, znałeś mię krótko i niewiele:~
 5 CzIII|    ubywa - usychasz.~(bierze za rękę Konrada i łzy sobie ociera)~(
 6 CzIII|         więzień, ale niewidomy;~Rękę tylko do ludu wyciągnął
 7 CzIII|    Spojrzałem w kościół pusty i rękę kapłańską~Widziałem, podnoszącą
 8 CzIII|     spadniesz w te doły.~Podaje rękę - lećmy - w górę jak ptak
 9 CzIII| promieniami świecę.~Któż mi dał rękę? - dobrzy ludzie i anioły;~
10 CzIII|          SENATOR~(biorąc go pod rękę)~Mon cher, idź zaraz, weźmij
11 CzIII|      chwyta, grzebie,~I ciągnie rękę pod siebie,~I nogi się przyczołgały,~
12 Ustep|  zaśmiał się złośliwie,~Wzniósł rękę, ścisnął i uderzył mściwie~
13 Ustep|       myśl o szczęściu państwa;~Rękę poważnie wzniósł, jak gdyby
14 Ustep|       swego poddaństwa,~A drugą rękę opuścił na wodze,~Rumaka
15 Ustep|      szlifuje,~Nim wyciągnąwszy rękę z Petersburga,~Tnie tak,
16 Ustep|      nie stracił: wznosił drugą rękę~To ku niebiosom, to widzów
17 Ustep|        ukradziono;~Drugą chciał rękę ogrzać, ukryć w łono,~Lecz
18 TenUs|          Że w końcu gotów kąsać rękę, co ją targa.~ ~Koniec~