Part

 1 CzIII|         pójdźmy lepiej do celi Konrada.~Najdalsza jest, przytyka
 2 CzIII|       płazem.~(Wchodzą do celi Konrada, nakladają ogień w kominie
 3 CzIII|        zapalają świecę. - Cela Konrada jak w Prologu)~ ~KS. LWOWICZ~
 4 CzIII|     Ciebie, lub ponurego poetę Konrada,~Który nam o przyszłości,
 5 CzIII|      jak Cygan, powiada. -~(do Konrada)~Wierzę, bo Tomasz mówił,
 6 CzIII|      usychasz.~(bierze za rękę Konrada i łzy sobie ociera)~(do
 7 CzIII|    sobie ociera)~(do Tomasza i Konrada)~Wy wiecie, że was kocham,
 8 CzIII|          KAPRAL~(podchodząc do Konrada)~Dobrze, że Panu jedno to
 9 CzIII|       tak będzie -~O, my znamy Konrada, co to znaczy, wiemy.~Północ
10 CzIII| nastrójmy.~ ~JÓZEF~(patrząc na Konrada)~Bracia! duch jego uszedł
11 CzIII|   patrz, jaki blady.~(porywają Konrada)~Uspokój się...~ ~KONRAD~
12 CzIII|        jest poduszka.~(kładnie Konrada)~E, ja wiem, co to znaczy. -
13 CzIII|     idzie ku drzwiom i spotyka Konrada, który, prowadzony na śledztwo