Part

 1 CzIII|        warte badań ludzi!~Któż jego miejsce zmierzy, kto jego
 2 CzIII|      jego miejsce zmierzy, kto jego czas zliczy!~Trwoży się
 3 CzIII|     przyszedł i podjął z ziemi jego ciało,~Niósł w kibitkę na
 4 CzIII|        O mój Boże! pokój duszy jego!~Walny żołnierz - tak -
 5 CzIII|       to znaczy, wiemy.~Północ jego godzina. - Teraz Feliks
 6 CzIII|         Frejendzie,~Graj dawną jego nutę, a my cicho stójmy~
 7 CzIII|       na Konrada)~Bracia! duch jego uszedł i błądzi daleko:~
 8 CzIII|      krew wroga wypijem,~Ciało jego rozrąbiem toporem:~Ręce,
 9 CzIII|       nie był upiorem.~Z duszą jego do piekła iść musim,~Wszyscy
10 CzIII|       kołysze,~Po świstach lot jego słyszę,~Widzę go w szacie
11 CzIII|  Wszystkie przeszłe i przyszłe jego pokolenia,~Przycisnąłem
12 CzIII|   można deptać!~Widzieć krew w jego ustach, i nie można chłeptać!~
13 CzIII| brzydki gadzie.~Tyś wpełznął w jego usta, na zgubęś tu wpełznął,~
14 CzIII|     złowił w tym grzeszniku.~W jego ustach chcę tobie najsrozszy
15 CzIII|          KS. PIOTR~Ty to z ust jego wrzeszczysz, stujęzyczna
16 CzIII|    sługą Twojej wiary,~A ja za jego winy przyjmę wszystkie kary.~
17 CzIII|    narodu,~Z matki obcej; krew jego dawne bohatery,~A imię jego
18 CzIII|    jego dawne bohatery,~A imię jego będzie czterdzieści i cztery.~ ~
19 CzIII|           Panie! czy przyjścia jego nie raczysz przyśpieszyć?~
20 CzIII|     serc, bez rąk; sędzie -~To jego sędzie!~Krzyczą: "Gal,Gal
21 CzIII|    Potęp i wydaj go męce;~Krew jego spadnie na nas i na syny
22 CzIII|      ku niebu ulata!~I od stóp jego wionęła~Biała jak śnieg
23 CzIII|      Jako trzy słońca błyszczą jego trzy źrenice,~I ludom pokazuje
24 CzIII| rozpięta księga tajemnicza~Nad jego głową, osłania lice.~Podnożem
25 CzIII|         osłania lice.~Podnożem jego są trzy stolice.~Trzy końce
26 CzIII|        sam bez korony;~A życie jego - trud trudów,~A tytuł jego -
27 CzIII|    jego - trud trudów,~A tytuł jego - lud ludów;~Z matki obcej,
28 CzIII|     ludów;~Z matki obcej, krew jego dawne bohatery,~A imię jego
29 CzIII|    jego dawne bohatery,~A imię jego czterdzieści i cztery.~Sława!
30 CzIII|          to do mnie - reskrypt Jego Carskiej Mości!~Własnoręczny, -
31 CzIII|       przewraca się)~Cesarz! - Jego Imperatorska Mość - a! Cesarz
32 CzIII| wesołego pana".~Pamiętam włosy jego, - nieraz ręce moje~Plątałem
33 CzIII|    domysły,~Znaleziono płaszcz jego nadbrzegami Wisły;~Przyniesiono
34 CzIII|           śród nich dosłyszano~Jego imię, i żonie nazajutrz
35 CzIII|     poznałem w jednej chwili z jego oka;~Bo na tym oku była
36 CzIII|    słuch mające ściany;~A całą jego było obroną - milczenie,~
37 CzIII|    obroną - milczenie,~A całym jego były towarzystwem - cienie?~
38 CzIII|     dzień donosicielem,~Domowi jego strażą, gość nieprzyjacielem.~
39 CzIII|      nieprzyjacielem.~Jeśli do jego domu przyjdzie kto nawiedzić,~
40 CzIII|     powiem!"~I te dwa słowa -i jego stały się przysłowiem;~I
41 CzIII|       wiedział,~Nie pomniał. - Jego pamięć zapisana cała~Jak
42 CzIII|       Widać, że ci uczniowie - jego przyjaciele.~ ~SENATOR~C'
43 CzIII|        ktoż dzieci tak bije! -~Jego zbito - zlituj się - po
44 CzIII|     Pan Bóg na niebie;~Ja głos jego słyszałam uszami własnemi -~
45 CzIII|  stworzenie Boże,~On człowiek, jego matka mlekiem wykarmiła -~
46 CzIII|      Bracie, i ty poszedłeś za jego przykładem!~Policzone dni
47 CzIII| Policzone dni twoje, pójdziesz jego śladem.~ ~SENATOR~Hej, posłać
48 CzIII|       W tych listach i o całym jego przedsięwzięciu,~I wielu
49 CzIII|    zbryzgany - tu, tu jest kat jego!~(Idzie prosto do Senatora -
50 CzIII|        wodzem siedział,~Ażebyś jego rady, jego myśli wiedział?"~
51 CzIII|    siedział,~Ażebyś jego rady, jego myśli wiedział?"~Zgromiwszy,
52 CzIII|        uścisków;~Wtem spod nóg jego wytryska~Dziesięć długich,
53 CzIII|   jeszcze w ciele,~Wymów teraz jego imię,~Ja na czarodziejskie
54 Ustep|     jak każe imperator ruski~I jego wierny alijant król pruski,~
55 Ustep|    wpół odkryłem,~Aby widziano jego krzyżów cztery;~Zmarznie,
56 Ustep|      dumał kolumnami.~Na czoło jego nieruchome, dumne~Nagły
57 Ustep|     niebios spadał,~Naprzód na jego oblicze osiadał~I stamtąd
58 Ustep|       go, zatrzyma;~Choć rysów jego twarzy nie pamięta,~Lecz
59 Ustep|     nie pamięta,~Lecz w głosie jego i w słowach coś było~Znanego
60 Ustep|   wybija.~Dorósłszy, całą jest jego zabawą~Zbierać żołnierzy
61 Ustep| zdarzeniu~Nikt nie posłyszał o jego imieniu;~Ach! kiedyś tego
62 Ustep|  latarki odbity od lodu~Oblewa jego księgi tajemnicze~I pochylone
63 Ustep|       człowieka,~Tylko latarkę jego z dala zoczył,~Jak błędna
64 TenUs|   łaskę cara~I dziś na progach jego wybija pokłony.~ ~Może płatnym
65 TenUs|        płatnym językiem tryumf jego sławi~I cieszy się ze swoich
66 TenUs|     podniesie skargę, dla mnie jego skarga~Będzie jak psa szczekanie,
67 TenUs|       należy. Przypomnijmy, iż Jego Królewiczowska Mość książę
68 TenUs|   przepowiedni. Obacz nekrolog jego w gazetach petersburskich