10-ciezy | cioci-gatun | gazec-kniei | knuta-menue | mere-oba | obacz-piesc | piesn-przeb | przec-rybit | rycia-strze | strzy-urzed | uscis-wymor | wymow-zgroz | zgrze-zziaj
bold = Main text
Part grey = Comment text
5515 CzIII | duch ten jeszcze w ciele,~Wymów teraz jego imię,~Ja na czarodziejskie
5516 CzIII | Mam tyle ważnych rzeczy; wymówić mi nie da.~ ~PELIKAN~(do
5517 CzIII | tobą się objawi.~ ~KOBIETA~Wymówiłam -~ ~GUŚLARZ~On nie słucha -~
5518 CzIII | się, Panowie!~U was usta wymowne, wiele nauk w głowie,~A
5519 CzIII | taczała,~I z tych ust, tak wymownych, patrzaj - piana biała.~
5520 CzIII | strawy zrodził.~ ~FREJEND~(z wymuszoną wesołością)~Wierzcie mi,
5521 Ustep | krajowej ich architektury,~Wymysł ich głowy, dziecko ich natury.~
5522 CzIII | jakąż winę naszą znajdą lub wymyślą?~Milczycie, - wytłumaczcież,
5523 Poem | jest oryginalnym rosyjskim wymysłem. Obok zamknienia szkół,
5524 Ustep | do tych obelisków,~Ileż wymyślić trzeba było spisków,~Ilu
5525 Ustep | przemysł kupców ich ciągi wymyślił,~Nie wydeptały ich karawan
5526 CzIII | osoby~Wieść roznoszą, i może wynajdą sposoby~Oczernić przed Cesarzem
5527 CzIII | Sądzę, że rząd to śledztwo wynalazł dla zysku,~Że się więźniowie
5528 CzIII | chwalić,~Czy ten, co umiał wynieść, czy ten, co obalić.~(do
5529 CzIII | się mowa:~To Czartoryski wyniósł tak Nowosilcowa".~Obaczym
5530 Ustep | wszystkim pokaże ordery;~Wyniosłym okiem równych sobie szuka~
5531 TenUs | gazetach jako dobrowolne wynurzenia się nieograniczonej miłości
5532 CzIII | rozkoszy i kaźni~Jest tylko grą wyobraźni; -~Głupi! zaledwie z wieści
5533 CzIII | chmury,~Z chmury piorun wypada: - taki bieg natury.~ ~SOWIETNIKOWA~(
5534 Poem | ogromnego obrazu, kilka wypadków z czasu prześladowania podniesionego
5535 Ustep | się nad ziemię,~Czy ćma wypadnie, brudne nocy plemię?~ ~Na
5536 CzIII | ten nam gazeciarz swe rymy wypali.~Śliczna byłaby wszystkim
5537 Ustep | nasiona~Chmury sarańczy, która wypasiona~Wyleci kiedyś i ziemię ogarnie.~ ~
5538 CzIII | Wpuszczono ją?~ ~P. ROLLISONOWA~Wypchnęli mię z progu~I z bramy, i
5539 CzIII | wychodzi z celi -~Jeśli go stąd wypędzą, koza się opłaci:~Bo on
5540 CzIII | rzuca na mnie kwiecie -~Jak wypiękniały kwiatki - jak ich wiele -
5541 CzIII | Potem pójdziem, krew wroga wypijem,~Ciało jego rozrąbiem toporem:~
5542 CzIII | wolny, miał na swoim czole~Wypisano wielkimi literami: "koza".~
5543 CzIII | dziesięciu,~Nim się książę wyplącze, jeśli ja go splątam.~(do
5544 CzIII | RÓŻA~Odwijam me skrzydła, wyplatam czoło.~ ~ANIOŁOWIE~My w
5545 CzIII | w nocy cieniu~Na daleką wyprawę ruszyło w milczeniu -~Nim
5546 Ustep | pomoc despotom bagnety,~Wyprawić kilka rzezi i pożarów;~Zagrabiać
5547 CzIII | ducha~Z pustyń, z mogił wyprowadzą.~Tędy będą ciągnąć duchy.~
5548 Ustep | do lotu wyrobi,~Skrzydła wyprzedzić, wytcze i ozdobi;~Ale gdy
5549 CzIII | nasze;~Krzyżuj syna Maryi, wypuść Barabasze:~Ukrzyżuj, - on
5550 Ustep | szacha i sułtana~I krew wypuści spod serca Sarmaty.~ ~Plac
5551 CzIII | sen,~Gotów oszukać nas,~Wypuścisz ptaka z rąk.~ ~DIABEŁ I~(
5552 Ustep | granitem~Ku rzece droga spada wyrąbana.~Stamtąd, na dole, ujrzeli
5553 CzIII | słyszeć, co tam oni z nimi wyrabiali.~Zły car kazał ich wszystkich
5554 CzIII | nawielkie diabła zadziwienie,~Wyrasta trawa, kwiecie, kłosy i
5555 CzIII | uleży?~ ~LITERAT I~Nie ma wyraźnych reguł.~ ~LITERAT II~Ze sto
5556 Ustep | wam natenczas zabraknie wyrazów;~Gdy car rozkaże ubóstwiać
5557 TenUs | Pierwszy znaczenie tego wyrazu odgadnął i całą instytucją
5558 TenUs | OBJAŚNIENIA [POETY]~Wyrazy czyn, czynownik, często
5559 Ustep | Nim sobie piersi do lotu wyrobi,~Skrzydła wyprzedzić, wytcze
5560 Poem | rządu rosyjskiego ku Polakom wyrozumował jak zbawienną i polityczną,
5561 CzIII | masz robić, ja sam stąd wyruszę,~Przyznaję się, że wlazłem
5562 Ustep | posłano za morze.~Posłano wyrwać z finlandzkich nadbrzeży~
5563 CzIII | Któreś Ty w arce zamknął i wyrwał z powodzi;~Jeśli to serce
5564 Ustep | Przyjdzie i w księdze tej wyryje mieczem,~Że ród człowieczy
5565 CzIII | On to, zdało się, że mię wyrywał z otchłani.~(do Księdza)~
5566 CzIII | I jedna chwila tej bitwy wyrzeka~Na całe życie o losach człowieka.~ ~
5567 CzIII | Hiszpaniji żywcem z wieży wyrzucanych;~Widziałem matek szablą
5568 CzIII | Choć szuler zgrany wszystko wyrzuci z kalety,~Nie zgrał się,
5569 CzIII | pomogłeś mu słowo ostatnie wyrzygnąć,~Jeszcze o jeden stopień
5570 CzIII | bliźnich katujesz, więzisz i wyrzynasz~I uśmiechasz się we dnie,
5571 CzIII | Europę ramiona,~Z trzech wyschłych ludów, jak z trzech twardych
5572 CzIII | kobiety -~Pan wie - co wysiadają tu co dzień z karety.~Jedna
5573 CzIII | długich, czarnych pysków;~Wyskakują czarne psiska,~Od nóg lubej
5574 CzIII | dwadzieście cztery~Godzin wysłać kibitkę i zabrać papiery.~
5575 Poem | już uczniów uniwersytetu, wysłano na wieczne wygnanie w głąb
5576 CzIII | wzrok ziemski, do ciebie wysłany za gońca,~Choć szklanne
5577 Ustep | ulicy,~Po mostkach lsnącym wysłanych granitem.~A naprzód idą
5578 CzIII | sercem, składy broni Twej wyśledzą -~Ten tylko, kto się wrył
5579 Ustep | Europa poczuje;~Lecz nim wyśledzi, jak głęboka rana,~Nim plastr
5580 CzIII | w Polsce spisku żadnego wyśledzić;~Więc postanowił świeży
5581 CzIII | co z mej pieśni całą myśl wysłucha,~Obejmie okiem wszystkie
5582 CzIII | Straszna.~ ~KAMERJUNKIER~Dalbóg wyśmienita.~ ~LITERAT I~Takich dziejów
5583 CzIII | towarzystw naszych wielką rzecz wysnować~I nowych wiele ofiar carowi
5584 CzIII | stoją na narodu czele,~ ~WYSOCKI~Powiedz raczej: na wierzchu.
5585 CzIII | Ale próżno,nie dla nas wysokie urzędy!~Arystokracja tylko
5586 CzIII | potężne: w chwilach mej siły - wysoko~Kiedy na chmur spójrzę szlaki~
5587 CzIII | wnętrznościach,~Świećcie na jej wysokościach,~Jak strumienie podziemne,
5588 Ustep | przebodły~I sterczą na kształt wysp i lądu brzegów:~To są północne
5589 CzIII | twoję moc i chcę się tobie wyspowiadać,~Będę ci o przeszłości i
5590 CzIII | Ale gdym Tobie moję nicość wyspowiadał,~Ja, proch, będę z Panem
5591 TenUs | mojej gorycz mowy,~Gorycz wyssana ze krwi i z łez mej ojczyzny,~
5592 CzIII | niewinność i hańbę obwieszcza~I wystaje z czarnego tylu głów natłoku,~
5593 Poem | gwałtowniejsze i krwawsze. Wystąpił na scenę pamiętny w naszych
5594 CzIII | mam - tych skrzydeł dwoje;~Wystarczą:- od zachodu na wschód je
5595 TenUs | był w Litwie, z trudnością wystawi sobie przestrach, jaki panuje
5596 Ustep | Londyny,~I po modnemu gmachy wystrojono,~Szampanem zmyto podłogi
5597 CzIII | stiony, wchodzi mnóstwo dam wystrojonych, urzędników, gości, - za
5598 CzIII | państw Twoich obszarem;~Bo wystrzelę głos w całe obręby stworzenia:~
5599 CzIII | nim go wzięli, w łeb sobie wystrzelił.~ ~FREJEND~Łebski! - To
5600 CzIII | Podskakują w górę deski,~Wysuwają potępieńce~Blade głowy,
5601 CzIII | Pan posłuchaj, co się stąd wyświęci.~Po zwadzie poszliśmy spać,
5602 CzIII | Ścisnął, natężył i razem wyświecił,~Może bym sto gwiazd zgasił,
5603 CzIII | patrz, jak nadął brzuch.~Wyszczerzył zęby, nazbyt łyknął,~Patrz,
5604 CzIII | Szambelan szelma, szelma! patrz, wyszczyrza zęby -~Dbrum - ten uśmiech
5605 CzIII | wstydem i pychą więziony,~Wyszedł z trupa jak owad i pełzał
5606 CzIII | schudł, ale jakoś dziwnie wyszlachetniał.~Ten przed rokiem swawolny,
5607 CzIII | Lub obić, co za zysk?~Oni wyszukają przyczyny,~By uniwersytety
5608 CzIII | wartość butli i ładunku.~Wytchnąłbym się jak wino z otwartej
5609 Ustep | wyrobi,~Skrzydła wyprzedzić, wytcze i ozdobi;~Ale gdy słońce
5610 Poem | pokoleń w zarodzie samym wytępić. Założył główną kwaterę
5611 CzIII | przeznaczona,~Dziś najsilniej wytęzę duszy mej ramiona -~To jest
5612 Ustep | Słyszę! - tam! - wichry - już wytknęły głowy~Z polarnych lodów,
5613 CzIII | lub wymyślą?~Milczycie, - wytłumaczcież, co się tutaj dzieje,~O
5614 CzIII | krew niewinną mego narodu wytoczył.~Cóżeś zrobił, najgłupszy,
5615 CzIII | pokoju zakadzić,~Ażeby myszy wytruć i świerszcze wygładzić.~ ~
5616 CzIII | dla~imienia mego. Ale kto wytrwa aż do końca,~ten będzie
5617 Poem | się ludu i tak uporczywej wytrwałości, jakich nie było przykładu
5618 CzIII | uścisków;~Wtem spod nóg jego wytryska~Dziesięć długich, czarnych
5619 CzIII | Moje ucho, moje ucho!~(wytrząsa palcem ucho)~Jaki szmer! -
5620 Ustep | sobą;~Że nie mógł zimna wytrzymać jak drugi,~Gdy je car carską
5621 CzIII | dobrze - jeszcze więcéj!~Ja wytrzymam i dziesięć tysiąców tysięcy -~
5622 CzIII | śmiesz, ty! mnie gadać?~Toś wyuczył się w Polsce panu odpowiadać.~
5623 CzIII | BESTUŻEW~Muszę ciebie wywieść za próg.~ ~POL~Czyż go to
5624 CzIII | powije syna, przyszłość mu wywieszczę -~Daj mi no rękę - jestem
5625 Ustep | biczyk.~Sylabizując szabelką wywija~I nią wskazuje na książce
5626 CzIII | i chrapi.~(Inni więźnie, wywołani z celi, wychodzą)~ ~ŻEGOTA~
5627 CzIII | diablik, jak w źrenicy,~I wywraca wciąż koziołka,~Miga lotem
5628 Ustep | dwie przednie nogi w tył wywróci,~Tylnymi kręci/ potem kiwa
5629 CzIII | skóra jeża,~Włożyłem ją na wywrót, kolcami do kiszek.~(Ksiądz
5630 CzIII | jestem trochę chiromanta,~Wywróżę tobie przyszłość twojego
5631 CzIII | nad przyrodzeniem,~Chcę wywrzeć na ludzkie dusze,~Jak ptaki
5632 CzIII | wewnętrznego ognia sto lat nie wyziębi;~Plwajmy na tę skorupę i
5633 CzIII | kiedyś ten dzieci pozerca~Wyzionie łakomą, bezdenną swą duszę,~
5634 Ustep | dzwoni,~I z ust każdego wyzioniona para~Wychodzi słupem, prosta,
5635 TenUs | dwieście franków. Ze wstydem wyznać należy, iż panowie niektórzy
5636 CzIII | uczniowi najlepszą nagrodę wyznaczy.~(Chwila milczenia)~ ~KS.
5637 CzIII | ostatni raz będę cię badał:~Wyznaj, kto tobie o tym biciu rozpowiadał?~
5638 CzIII | żyje!~(do Pelikana)~Nic nie wyznał?~ ~PELIKAN~Prawie nic; -
5639 TenUs | stąd, iż zwolennicy tych wyznań z łatwością przechodzą na
5640 CzIII | do Sekretarza)~Zapisz to wyznanie - a oto są świadki.~(do
5641 Ustep | rąk szulera karty,~Króle, wyżniki, damy i niżniki,~Starki
5642 Ustep | dostrzegłem, że jedni z Moskalów,~Wyżsi od drugich na pięć lub sześć
5643 Ustep | są przyjaciele.~Ich dusze wyższe nad ziemne przeszkody,~Jako
5644 Ustep | Minister wzniesie ich do wyższej klasy,~A car da order za
5645 CzIII | Cię spotkam i niechaj Twą wyższość uczuję -~Ja chcę władzy,
5646 CzIII | Cichowskim powie.~ ~OFICER WYŻSZY~Cichowski wypuszczony?~ ~
5647 TenUs | jenerałem. Między czynownikami wyższymi i niższymi stosunki uległości
5648 Ustep | Nagle się zbudzi rozkazem wyzwana,~Jak tarantula, gdy jej
5649 Ustep | śniegów wzdęte nie czernieje,~Wyzwane wichrem powstaje z łożyska~
5650 CzIII | On walczył na rozumy, ja wyzwę na serca.~Jam cierpiał,
5651 CzIII | Zasłania wszystkich, okiem mię wyzywa;~Skrzydła ma czarne jak
5652 Ustep | liche;~Nazajutrz w dumę wzbiją go pochlebcę~Wyżej i wyżej,
5653 CzIII | ostatniego; - zdało się, ze wzbraniał,~Lecz on biedny iść nie
5654 CzIII | wpaść,~Możesz ją w pychę wzdąć,~A potem w hańbę pchnąć,~
5655 Ustep | ciska,~Lecz morze śniegów wzdęte nie czernieje,~Wyzwane wichrem
5656 Ustep | Za nim szeregi ciągną się wzdłuż stepów,~Mnogie i różne,
5657 CzIII | LWOWICZ~I skądże się tu wziąłeś, Żegoto kochany?~Kiedy?~ ~
5658 Ustep | młodzieńce~Pod jednym płaszczem, wziąwszy się za ręce:~Jeden - ów
5659 CzIII | z rodzinnej trawki?~Nie wzięłam ciebie dla mojej zabawki,~
5660 Ustep | książka ukradziona~Lub gwałtem wzięta, przybywszy z zachodu,~Mówi,
5661 Ustep | wtenczas do Samsona,~Gdy zdradą wzięty i skuty więzami~Pod Filistynów
5662 Poem | Towarzystwa te, widząc wzmagające się podejrzenia rządu, rozwiązały
5663 Poem | pisarze, którzy uczynili wzmiankę o prześladowaniu ówczesnym
5664 CzIII | gwiazd zgasił, a drugie sto wzniecił -~Bo jestem nieśmiertelny!
5665 Ustep | odsłonione barki,~A prawa ręka wzniesiona do góry,~I widać było z
5666 CzIII | ja nie jeden, choć sam tu wzniesiony.~Jestem na ziemi sercem
5667 Ustep | te miasta jakieś bóstwo wzniosło,~Jakiś obrońca lub jakieś
5668 Ustep | łąka,~Gdzieniegdzie tylko wznosi się do góry~Jaszczyk podobny
5669 Ustep | zbladła;~Lecz sił nie stracił: wznosił drugą rękę~To ku niebiosom,
5670 Ustep | miasto. - Nad miastem do góry~Wznoszą się dziwnie, jak podniebne
5671 TenUs | północnych, w czasie mroźnym wznoszące się pod niebo w kształtach
5672 CzIII | z towarzyszeniem fletu)~Wznoszę się! lecę! tam, na szczyt
5673 CzIII | w drzewie.~Upiór z dala wzrokiem piecze,~Lecz guślarza nie
5674 CzIII | kochał, w mękach i miłości wzrosłem;~Kiedyś mnie wydarł osobiste
5675 CzIII | gdy ciebie płacz matki nie wzruszy,~Bój się Boga, dręcz ciało,
5676 CzIII | was biczować będę.~Mat. R. X. w. 17.~I do Starostów i
5677 Ustep | Kto wylazł naprzód jak żaba z bagniska,~Ze łbem się
5678 Ustep | Dorósłszy, całą jest jego zabawą~Zbierać żołnierzy do swojej
5679 Ustep | On się sam z sobą kartami zabawi.~ ~Aż sam się znudził, konia
5680 CzIII | wyciągając szpony)~Pozwól zabawić się -~Co ty o niego drżysz,~
5681 Ustep | kozackie, huzarskie,~A za zabawkę szabelkę i - biczyk.~Sylabizując
5682 CzIII | umie gustownie urządzić zabawy;~Nie widziałam pięknego
5683 CzIII | krwawi,~On nawet ziarna zboża zabiera i dławi;~Sam szatan mu metodę
5684 CzIII | rozkazanie.~(do Ducha)~A teraz zabierz z sobą twe złości i błędy,~
5685 CzIII | Emisaryjusz klubów. - Czas zabieżeć temu,~Wielki czas.~ ~SEKRETARZ~
5686 CzIII | silne, spójrzę, może cię zabiję -~Nie - ale ci pokażę okiem -
5687 CzIII | przeminął.~Dlaczegoż on się zabił? - pytano, badano,~Żałowano,
5688 CzIII | Senatorze!~Słyszałam, że zabili - czyż można, mój Boże!~
5689 CzIII | Na koniec powiedziano: zabiłsię, utopił.~Policyja dowodem
5690 Ustep | oświecą,~A wam natenczas zabraknie wyrazów;~Gdy car rozkaże
5691 Poem | kończyć nauk. Taki ukaz, zabraniający uczyć się, nie ma przykładu
5692 Poem | wprzód jeszcze, nim ukaz zabronił ich bytu. Ale Nowosilcow,
5693 Ustep | nieco!~Bo gdy wam w uszy zabrzmi huk ukazów,~Gdy knutów grady
5694 CzIII | korytarz,- nim nas runt zacapi,~Rozbieżym się, drzwi zamkną,
5695 Ustep | jakież są początki?~Skąd się zachciało sławiańskim tysiącom~Leźć
5696 Ustep | swobody zabłyśnie~I wiatr zachodni ogrzeje te państwa,~I cóż
5697 CzIII | SENATOR~Eh bien?~ ~PELIKAN~On zachorował.~ ~SENATOR~Wieleż kijów
5698 Poem | patrzy! Autor chciał tylko zachować narodowi wierną pamiątkę
5699 CzIII | Zaprawdę wódz was przy życiu zachował;~Bo was przykuje przy swym
5700 TenUs | podobne do formalności zachowujących się w hierarchii mandaryńskiej
5701 Ustep | Nigdy ich długa żałość nie zaciemi;~Z daleka patrząc - wspaniałe,
5702 CzIII | mu niezbyt ciężył.~A wtem zacięto konia, - kibitka runęła -~
5703 Ustep | ciepłą i wilgotną;~Śnieg zaczął topnieć - i nim wieczór
5704 Ustep | łaskawy.~ ~Niemcy, Francuzi, zaczekajcie nieco!~Bo gdy wam w uszy
5705 CzIII | innych wzięto, o innych zaczęli~Mówić; żona płakała, wszyscy
5706 CzIII | Jaśnie Panie,~Że ledwie rzecz zaczęta, i sprawa w tym stanie,~
5707 CzIII | jak się raz rozczulę i jak zacznę szlochać,~I herbaty nie
5708 CzIII | chcę tobie najsrozszy cios zadać:~Kłamco, ja tobie każę,
5709 CzIII | kochamy,~Tak z nimi być żądamy!~Wygnani od mędrków i króli,~
5710 CzIII | opowiadań,~Ani z rozwiązania zadań,~Ani z czarodziejskich badań.~
5711 CzIII | GUŚLARZ~Widać, że w duszę zadana.~ ~KOBIETA~Ja tu sama zgubię
5712 Ustep | Tylnymi kręci/ potem kiwa zadem,~Nareszcie wszystkie nogi
5713 Ustep | że ktoś słucha z boku,~Zadmuchnął świecę i przepadł w pomroku.~
5714 Poem | posług obywatelskich, na żadne urzędy nie przyjmowano i
5715 Ustep | Ale na miasto patrzą z zadumieniem.~Po fundamentach, po ścianach,
5716 CzIII | zazdroszczą - nos w górę zadzieram.~O rozkoszy! umieram, z
5717 CzIII | uszczęśliwić,~Chcę nim cały świat zadziwić,~Nie mam sposobu i tu przyszedłem
5718 CzIII | wiosną, nawielkie diabła zadziwienie,~Wyrasta trawa, kwiecie,
5719 Ustep | ręce, kieszeń narublował~I zadziwiona krzyknęła Europa:~"Car Piotr
5720 CzIII | trzy setnie.~ ~SENATOR~(zadziwiony)~Trois cents coups et vivant?
5721 CzIII | herbaty nie zrobię, i ogień zagaszę.~(robi herbatę)~(Chwila
5722 Ustep | wiersze książki, jak skiby zagonów,~Jak petersburskich rozmowy
5723 Ustep | Wyprawić kilka rzezi i pożarów;~Zagrabiać cudze dokoła dzierżawy,~
5724 Ustep | Ile ziem naszych okraść i zagrabić;~Póki krwią Litwy, łzami
5725 Ustep | Może ten żandarm jedzie z zagranicy? -~Mówi jenerał. - Kto wie,
5726 Ustep | śniadanie w pałacu.~ ~Ambasadory zagranicznych rządów,~Którzy pomimo i
5727 CzIII | wiarę i wolność znajdzie i zagrzebie,~Myśli Boga oszukać - oszuka
5728 Ustep | gatunkuje, i nazywa glisty.~ ~Zagrzmiały trąby - to konne orszaki,~
5729 CzIII | STAROSTA~Jeżeli o mnie się zahaczy,~Dam rękojeścią~(biorąc
5730 CzIII | większym niżli pierwej blaskiem zajaśnieje.~Usnął -~(klęka)~- Twe miłosierdzie,
5731 CzIII | JAN SOBOLEWSKI~Tymczasem zajeżdżały inne rzędem długim~Kibitki? -
5732 Ustep | daleka.~Chociaż w malarza nie zajrzał oblicze,~Choć nie dosłyszał,
5733 CzIII | promieniach uczucia - do Ciebie!~I zajrzę w uczucia Twoje,~O Ty! o
5734 CzIII | było taką strawą w pokoju zakadzić,~Ażeby myszy wytruć i świerszcze
5735 Poem | publicznych, ani w prywatnych zakładach kończyć nauk. Taki ukaz,
5736 CzIII | GUŚLARZ~On nie słucha -~Ja zakląłem.~ ~KOBIETA~Nie ma ducha!~ ~
5737 CzIII | zebrali.~Pierwszą klątwę już zaklęli,~Klątwę wianka i kądzieli,~
5738 Ustep | koń mu stanął jak gdyby zaklęty,~A z tyłu wleciał cały szwadron
5739 CzIII | głębi serce me otworzył~Zaklinam, daj mi władzę - jedna część
5740 CzIII | czarodziejskie ziele~W tajemniczym zaklnę rymie;~I duch ciało swe
5741 Ustep | Często podróżne kibitki zakopie,~Jak symuni błędnych Libów
5742 CzIII | zguba niewiele serc w Litwie zakrwawi,~A młodszych, potrzebniejszych
5743 CzIII | porwali - już niewinne skronie~Zakrwawione, w szyderskiej, cierniowej
5744 Ustep | mignęła,~Coraz mniej szata, zakryta mgły mrokiem~Zdała się gasnąć;
5745 CzIII | tęczy łuku.~I niebo całe zakrywa -~ ~To kruk olbrzymi - ktoś
5746 Ustep | Ukrainy~I złotem Polski hojnie zakupiono~Wszystko, co mają Paryże,
5747 TenUs | wolnych narodów,~Aż na północ zalecą te pieśni żałosne~I odezwą
5748 CzIII | przykład, wiejskich chłopców zalecanki,~Trzody, cienie - Sławianie,
5749 CzIII | grą wyobraźni; -~Głupi! zaledwie z wieści wyobraźnią znają~
5750 CzIII | ludzkiego rodu całe tonie,~Jęczą żalem, ryczą burzą,~I wieki im
5751 CzIII | SMĘTARZ - GUŚLARZ I KOBIETA W ŻAŁOBIE~ ~GUŚLARZ~Już idą w cerkiew
5752 CzIII | na mszę posłała i obchód żałobny,~Bo wielu z nich umarło. -
5753 Ustep | poruszy,~Nigdy ich długa żałość nie zaciemi;~Z daleka patrząc -
5754 CzIII | jak w sidle -~Stado pieśń żałośną dzwoni,~Lecz póki ich nie
5755 TenUs | północ zalecą te pieśni żałosne~I odezwą się z góry nad
5756 Ustep | po kolei~Podań i zdarzeń, żalów i nadziei,~Że każda twarz
5757 CzIII | płaczesz po nas? - masz kogo żałować.~Czy nie mnie? pytam, jaka
5758 CzIII | zabił? - pytano, badano,~Żałowano, płakano; wreszcie - zapomniano.~ ~
5759 TenUs | historyków znaleźć można opisanie założenia i budowania Petersburga.
5760 TenUs | błotnistych Newy, gdzie potem założono Petersburg.~ ~13. Z dalekich
5761 Ustep | i ciałach Moskalów~Grunt założywszy, inne pokolenia~Zaprzągł
5762 CzIII | cicho, smutnie - czy to głos żalu?~Skarżysz się, żeś wyjęta
5763 CzIII | topor na cara.~ ~Gdy będę na zaludnieniu,~Pojmę córeczkę Tatara;~
5764 Ustep | pamięć odświeża,~Nieraz żałuje owego natręta;~Jeśli go
5765 CzIII | mój w brzuch wsadzić~Lub zamalować wpysk.~ ~BESTUŻEW~Coż stąd,
5766 CzIII | nie mogę głosem -~Głos mi zamarł - ach! dreszcz, pot, - ach!
5767 CzIII | strach, że dość spojrzeć na zamarłe czoło,~Aby widzieć, że dusza
5768 Ustep | zamków ściany,~Wioska i zamek wnet z ziemią zrównany~I
5769 Ustep | wreszcie wspomniał o królów zamiarach,~O biednych ludach, o despotach,
5770 CzIII | Dumny i rad, że Boże zamiary przeniknął,~Całym gardłem
5771 Ustep | biegu~Aż do Euxinu równinę zamiata,~Po całej drodze miecąc
5772 CzIII | Oni nie zrozumieli, i stąd zamieszanie.~ ~SENATOR~No, no, no -
5773 CzIII | zacapi,~Rozbieżym się, drzwi zamkną, każdy padł i chrapi.~(Inni
5774 CzIII | źwierząt,~Któreś Ty w arce zamknął i wyrwał z powodzi;~Jeśli
5775 TenUs | Więźniowie, którzy długo byli w zamknięciu, wychodząc na świeże powietrze
5776 Poem | rosyjskim wymysłem. Obok zamknienia szkół, skazano kilkudziesięciu
5777 CzIII | ojczyzny umarły,~I myśl legnie zamknięta w duszy mojej cieniu,~Jako
5778 Poem | Galicji do Bałtyckiego Morza zamknięto i urządzono jako ogromne
5779 CzIII | więzienie;~Potem osobno zamknij, - tak, na cztery klucze.~
5780 CzIII | chory na płuca;~Nie należy w zamknionym powietrzu go morzyć;~Rozkażę
5781 Ustep | Jeżeli trafił w polskich zamków ściany,~Wioska i zamek wnet
5782 CzIII | Słyszałem, że syna~Wzięli i zamorzyli: - mój krewny daleki!~Nie
5783 CzIII | Czart go uwiódł, czart zamroczył,~Nie puści go do kaplicy.~
5784 Ustep | carów,~By swe rozkoszne zamtuzy dźwignęli,~Ocean naszej
5785 CzIII | jaka zebrała się chmura.~(zamyka okno - słychac z dala grzmot)~ ~
5786 TenUs | polni cesarscy, są rodzajem żandarmów; polują szczególnie na osoby
5787 CzIII | niżli Ty zrobiłbym dziwo,~Zanuciłbym pieśń szczęśliwą!~ ~Daj
5788 CzIII | nie chce czytać, boby nas zanudził.~ ~MŁODA DAMA~(oddzielając
5789 Ustep | nigdy nie uwierzy,~Jaki tu zapał i męstwo żołnierzy.~Na koniec
5790 CzIII | nakladają ogień w kominie i zapalają świecę. - Cela Konrada jak
5791 CzIII | Promieniami na wieńcach swoich zapalali,~Z całą pochwał muzyką i
5792 Ustep | opuścił na wodze,~Rumaka swego zapędy ukraca.~Zgadniesz, że mnogi
5793 CzIII | mój biczu.~Nim trzeci kur zapieje, musim z tej męczarni~Wrócić
5794 CzIII | Nie pomniał. - Jego pamięć zapisana cała~Jak księga herkulańska
5795 CzIII | zjeść.~ ~JUSTYN POL~Lecz on zapłaci za męczarnie,~Za tyle krwi
5796 CzIII | Spytaj księdza, jeżeli zapłacze przy ślubie.~ ~SENATOR~A
5797 CzIII | poi,~A matka Wolność u nóg zapłakana stoi.~Patrz - oto żołdak
5798 CzIII | On powiada, że jeśli Pan zapłatę zwleka,~On zrobi proces.~ ~
5799 CzIII | rzadko i w uśpieniu,~A zapomną w odecknieniu.~Jam ci przyszłe
5800 CzIII | powiodą, gdzie cnota:~Jeśli zapomnę o nich, Ty, Boże na niebie,~
5801 CzIII | Żałowano, płakano; wreszcie - zapomniano.~ ~I minęło dwa lata. -
5802 CzIII | Mówić; żona płakała, wszyscy zapomnieli.~ ~Aż niedawno przed domem
5803 CzIII | nich, Ty, Boże na niebie,~Zapomnij o mnie. -~ ~KS. LWOWICZ~
5804 TenUs | więżąc i tępiąc powstańców, zapraszali publiczność polską na bale
5805 CzIII | im posługował,~Rzekł im: "Zaprawdę wódz was przy życiu zachował;~
5806 CzIII | i grywa,~Senator chciał zaprosić sam.~ ~STAROSTA~Widzę, że
5807 TenUs | 7. Nam każą iść na bal.~Zaproszenie urzędowe na bal jest w Rosji
5808 Ustep | jak liście od gradu.~Piotr zaprowadził bębny i bagnety,~Postawił
5809 TenUs | będzie pokoju, póki nie zaprowadzimy w Europie takiego porządku,
5810 Ustep | założywszy, inne pokolenia~Zaprzągł do taczek, do wozów, okrętów,~
5811 TenUs | Oderwana, i car ją do taczki zaprzągnął;~Dziś w minach ryje, skuta
5812 CzIII | Dawno, czynnie, sprawą się zaprzątam.~ ~SENATOR~I Pan mnie nie
5813 CzIII | gryźć muszę,~Komu tylko zapuszczę kły w duszę,~Ten jak ja
5814 CzIII | gdy wschodzisz, kto ciebie zapyta,~Skąd przychodzisz; gdy
5815 Ustep | jedzie? - Nikt nie śmie zapytać.~Żandarm tam jechał, pędzi
5816 CzIII | Jaśnie Panu, że młodzież zarażają szalem,~Ucząc ich głupstw:
5817 CzIII | senne dziecka skronie~Od zarazy i owadów.~ ~Nieraz ja na
5818 CzIII | gdy się raz rozmacha.~Ja zaręczam, że on go opatrzył nieszpetnie -~
5819 Ustep | okiem.~Koń wzdyma grzywę, żarem z oczu świeci,~Lecz zna,
5820 Poem | nadzieje przyszłych pokoleń w zarodzie samym wytępić. Założył główną
5821 CzIII | zostawi.~To imię, Panie, nie żart - więc mnie się zdarzyło~
5822 CzIII | Wszystkich opowiadaniem i żartami bawił;~Lubił dzieci i często
5823 CzIII | do stołu zasiedli~I ktoś żartem uderzył w szklankę noża
5824 TenUs | chłopcem - odezwał się ów żartowniś. - Jak czynownik może być
5825 CzIII | długie ręce;~Widzisz oczy jak żarzewie,~Schowaj oczy, skryj się
5826 TenUs | jeden z dworskich urzędników zarżnął się dlatego, iż na jakimś
5827 CzIII | Widziałem ja na Pradze księży zarzynanych,~I w Hiszpaniji żywcem z
5828 CzIII | Lecz cóż to Konrad cicho zasępiony siedzi,~Jakby obliczał swoje
5829 CzIII | gdyśmy wieczorem do stołu zasiedli~I ktoś żartem uderzył w
5830 CzIII | nas runt złowi, kaprala zasieką.~ ~ADOLF~Tylko zgaś świecę; -
5831 CzIII | I że z drzewami na pniu zasiewy palono.~Ale car mędrszy,
5832 CzIII | powstał i roztacza pióra,~Zasłania wszystkich, okiem mię wyzywa;~
5833 CzIII | broni, nie chcieli na oczy zasłony;~A jak padli na ziemię,
5834 TenUs | okoliczności urodzin, imienin, zaślubin itd. cesarza lub osób familii
5835 TenUs | krwawi~I przed carem, jak z zasług, chlubi się z przeklęstwa.~ ~
5836 Ustep | heroizm, śmierć taka,~Jest psu zasługą, człowiekowi grzechem.~Jak
5837 CzIII | dziecię!~Ziemskie matki twej zasługi,~Prośby jej na tamtym świecie~
5838 Ustep | jedynastu~Pielgrzym sam jeden; zaśmiał się złośliwie,~Wzniósł rękę,
5839 CzIII | ten wianek otoczy,~Niech zasnę, umrę, patrząc w te róże,~
5840 CzIII | umarłych mówi!~Posłuchajcie, zaśpiewam piosnkę Lwowiczowi.~(śpiewa)~
5841 Ustep | zmarzłe i znudzone -~Już zastawiano śniadanie w pałacu.~ ~Ambasadory
5842 CzIII | on zwycięża:~Sieć na lwa zastawiłeśi w twym własnym wniku~Złowiłeś
5843 Ustep | rozognionych żarzy,~Ani zastyga w czoła zmarszczkach ciemnych -~
5844 CzIII | piekło uderzysz, czy w niebo zaświecisz;~A ty jak obłok górny, ale
5845 Ustep | zrównany~I car ruiny ich zasypał - drogą.~Dróg tych nie dojrzeć
5846 Ustep | Jedna źrenica śniegiem zasypana,~Lecz drugie oko otwarte,
5847 CzIII | Toć by nas przecie piorun zaszczycił pierwszeństwem.~ ~KS.PIOTR~
5848 CzIII | gatunku; -~Dziś, gdy wino zatknięto, proch przybito kłakiem,~
5849 Ustep | ciekłych piasków i błotnych zatopów~Rozkazał wpędzić sto tysięcy
5850 CzIII | młodu,~I pokolenie nasze zatracisz do końca? -~Patrz! - ha! -
5851 CzIII | To ważna sprawa, musim zatrudnić się sami.~Doktor wymknął
5852 Poem | działające; ich literackie zatrudnienia wystawił jako wyraźny bunt
5853 CzIII | czoła~Noc-wąż w ustach smaki zatruje:~ ~Śpiewajmy nad sennym,
5854 Ustep | Jeśli go spotka, pozna go, zatrzyma;~Choć rysów jego twarzy
5855 CzIII | jak sadzi~Po schodach, zatrzymajcie!~ ~DRUDZY LOKAJE~Kto jej
5856 CzIII | Zechcę i wnet je okiem zatrzymam jak w sidle -~Stado pieśń
5857 CzIII | wina, ułamku pasztetu,~Tak zawalono całe wniście do bufetu.~ ~
5858 Ustep | zionie parą gnicia.~Wiatr zawiał ciepły. - Owe słupy dymów,~
5859 Poem | Poema, które dziś ogłaszamy, zawiera kilka drobnych rysów tego
5860 Ustep | błotniste kanałami pole,~Zawiesił mosty i puścił gondole.~
5861 CzIII | ratunku!"~Nie patrzysz jak w zawiłe zrównanie rachunku; -~Jeśli
5862 Ustep | Ze do stolicy niedawno zawitał,~Nie z powinności chodził
5863 CzIII | gospodarz?~ ~ŻEGOTA~Jaki! zawołany.~Żebyś ty widział moje merynosy,
5864 CzIII | KOBIETA~I znowu nazad zawrócił,~I tylko raz okiem rzucił,~
5865 CzIII | Zaraz piersi obciąża, robi zawrót głowy.~On odwyknął oddychać,
5866 CzIII | Marszałku; a! - pękną z zazdrości.~(przewraca się)~Do Cesarza! -
5867 CzIII | piękną żonę, córkę ma;~Ale zazdrośny -~ ~GUBERNATOR~(biegąc za
5868 CzIII | zebrania.~Patrzą na mnie, zazdroszczą - nos w górę zadzieram.~
5869 CzIII | pewnym słówkiem nieumyśnie,~Zbadałem go, a śledztwo ostatek wyciśnie.~(
5870 CzIII | i Pan Bóg jest, i jest Zbawiciel!~ ~KS. PIOTR~Nie bluźń,
5871 Poem | przemawiać tylko będzie słowami Zbawiciela: "Córki Jerozolimskie, nie
5872 CzIII | on Cię nie wezwał, nasz Zbawicielu!~ ~ARCHANIÓŁ DRUGI~Lecz
5873 Poem | Polakom wyrozumował jak zbawienną i polityczną, wziął ją za
5874 CzIII | starosty, tudzież pułkowniki zbawił. -~I mówili do siebie głupi
5875 CzIII | aż do końca,~ten będzie zbawion.~w. 22~ ~ ~ ~(Więzień wsparty
5876 Ustep | niezwykłym przerażeni krzykiem~Zbiegli się nad tym parad męczennikiem.~ ~
5877 CzIII | świat cały - i ludy się zbiegły;~Gal krzyczy:"Oto naród
5878 CzIII | rozpięte;~Oczy straszne, zbielałe, szeroko rozwarte; -~I lud
5879 Ustep | Dorósłszy, całą jest jego zabawą~Zbierać żołnierzy do swojej komnaty,~
5880 CzIII | moje ognisko: - uczucie,~Zbieram je, ściskam, by mocniej
5881 Ustep | śniegu;~Lecz Bóg je wszystkie zbierze i policzy,~Za każdą odda
5882 CzIII | spod ziemi i spod straży zbirów~Dzieje swe, dzieje wszystkich
5883 CzIII | znaczy?~I tyś w więzieniu, zbity, krwią cały zbryzgany,~I
5884 Ustep | żołnierza równie jak kość zbladła;~Lecz sił nie stracił: wznosił
5885 CzIII | mu nabrzmiały, pożółkły i zbladły,~W czole zmarszczki półwieku,
5886 CzIII | Konradzie! - patrzcie - zbladnął, znowu się czerwieni.~Czy
5887 CzIII | imię stare.~Widzisz, już zbliża się ranek,~Gusła nasze moc
5888 CzIII | męczy!~ ~ADOLF~(Wszyscy zbliżają się i słuchają)~Znałem go
5889 TenUs | widać bardzo wyraźnie, ale zbliżyć się do nich niepodobna;
5890 CzIII | Widzę ten motłoch - tyrany,~Zbójce - biegą - porwali - mój
5891 CzIII | młódź nasza ginie,~Poczekaj, zbójco caru, czekaj, Moskwicinie! -~
5892 CzIII | męczennikach,~A co w złodzieju, zbójcy, Turku lub Moskalu.~Widziałem
5893 CzIII | krwawi,~On nawet ziarna zboża zabiera i dławi;~Sam szatan
5894 CzIII | głodu;~I rozkazał aniołom zboże przysposobić~I rozsypać
5895 CzIII | bo nie wiedział, co ze zbożem robić.~Aż w nocy przyszedł
5896 CzIII | ziemi sercem z wielkim ludem zbratan,~Mam ja za sobą wojska,
5897 CzIII | oko!~ ~GUŚLARZ~Pierś miał zbroczoną posoką,~Bo w tej piersi
5898 CzIII | Ach, szelmy, łotry, ach, zbrodniarze!~ ~BESTUŻEW~Muszę ciebie
5899 CzIII | przyszedłem go dociec.~Przyszedłem zbrojny całą myśli władzą,~Tej myśli,
5900 CzIII | mętnym.~Nieraz dusza mnie twa zbrzydła,~Alem w złych myśli nacisku~
5901 CzIII | prawej strony)~Jeśli ci zbrzydnął, to go rzuć.~ ~SOWIETNIKOWA~(
5902 Ustep | chronił się od wroga.~Tak zbudowano Ateny, Rzym, Spartę.~W wieku
5903 CzIII | widomy!~On to na sławie zbuduje ogromy~Swego kościoła!~Nad
5904 Ustep | swarach lub w rozkoszy,~Zbudzą się jutro - biedne czaszki
5905 CzIII | inni spali,~Anioł Pański zbudził go: "Wstań, bo mur się wali".~
5906 CzIII | naturze;~Jeśli jej w gruzy nie zburzę,~To wstrząsnę całym państw
5907 CzIII | GUBERNATOR~Tu w menuecie para zbywa,~Senator potrzebuje dam.~ ~
5908 Poem | uczestnikami zdarzeń; a opisane zdają się przenosić czytelników
5909 Ustep | człowiek - nie był to podróżny,~Zdał się być dawnym mieszkańcem
5910 Ustep | szata, zakryta mgły mrokiem~Zdała się gasnąć; wtem nagle stanęła~
5911 Ustep | był, nie wiedzą, i po tym zdarzeniu~Nikt nie posłyszał o jego
5912 CzIII | nie żart - więc mnie się zdarzyło~W Hiszpaniji, lat temu -
5913 Ustep | Porwane burzą, do lądu nie zdążą/~A widzą obce pod sobą żywioły,~
5914 CzIII | I usta już otworzył jak zdechłą ostrygę,~I oko zwrócił wielkie
5915 CzIII | łaski Moskwicina.~Łotry zdejmą mi tylko z rąk i nóg kajdany,~
5916 CzIII | ARCHANIÓŁ PIERWSZY~Tych zdepc, o Panie, tych złam, o Panie,
5917 Ustep | Wyżej i wyżej, aż go szatan zdepce...~ ~Ci w niskich domkach
5918 Ustep | Chodziły wieści, że żołnierz zdeptany~Był młodym chłopcem, rekrutem,
5919 CzIII | konia, - kibitka runęła -~On zdjął z głowy kapelusz, wstał
5920 Ustep | skrzydła,~Wsiedli na falę, zdjęli jej okowy;~Słyszę! - już
5921 CzIII | sterczał i jak z krzyża zdjęte~Ręce miał nad barkami żołnierza
5922 Ustep | wiecznie ucieka *.~ ~Już zdjęto łańcuch, bramy otwierają,~
5923 CzIII | Krzyż w złoto oprawiony~Zdobi królów korony.~Na piersi
5924 CzIII | ichokiem na wśkróś przebić nie zdołamy:~Straciły przezroczystość,
5925 Ustep | wtenczas do Samsona,~Gdy zdradą wzięty i skuty więzami~Pod
5926 CzIII | budziła,~Jakby w niepamięci zdroju~Przez noc całą męty piła.~
5927 CzIII | sama i stara, i nie bardzo zdrowa.~ ~P. ROLLISONOWA~Na Boga...!~ ~
5928 CzIII | potrzeba mieć większe o zdrowiu staranie.~Po obiedzie, mówiłem
5929 CzIII | przywyknął, że mu powiew zdrowy~Zaraz piersi obciąża, robi
5930 Ustep | co ta mowa znaczy;~Jedni zdumieni, drudzy rozśmieszeni,~Wszyscy
5931 Ustep | domu oknem zrucony pies zdycha,~Kot miauknie tylko, lecz
5932 CzIII | słoneczniki, bledniejem, zdychamy,~On rozwija się, kwitnie
5933 CzIII | lecisz, sam nie wiesz, co zdziałasz.~Ludzie! każdy z was mógłby,
5934 Ustep | szpiegów i donosicieli;~A kiedy zdzierców domowych poskromił,~Gdy
5935 Ustep | ranny wszystkich bardzo zdziwił:~Grożono, bito, próżna groźba,
5936 Ustep | blada,~Każdy trze ręce i zębami dzwoni,~I z ust każdego
5937 CzIII | błyskawicy.~Trup tu bieży, zębem zgrzyta,~Z ręki przelewa
5938 CzIII | Kędy będzie płacz wieczny i zębów zgrzytanie".~Tak mówił żołnierz
5939 Ustep | rannych społem -~Jeden miał żebra złamane, a drugi~Był wpół
5940 CzIII | jak oddzielne trupy~Biegą zebrać się do kupy.~Głowa skacze
5941 CzIII | strącona królowa,~Gdy w zebraczej odzieży, okryta popiołem,.~
5942 CzIII | Jak ciemno, patrz no, jaka zebrała się chmura.~(zamyka okno -
5943 CzIII | dali?~Już się tam ludzie zebrali.~Pierwszą klątwę już zaklęli,~
5944 CzIII | Właśnie msza była; - ludu zebrało się wiele.~Nagle lud cały
5945 CzIII | muzyką i wieńców ozdobą,~Zebraną z wieków tyla i z pokoleń
5946 CzIII | się kłania,~Jestem duszą zebrania.~Patrzą na mnie, zazdroszczą -
5947 Ustep | kiedy szedł z daleka~Biedny, żebrzący żołnierz lub kaleka.~Wzniósł
5948 CzIII | porządek taki?~Skórę wam zedrę, szelmy, służby was nauczę:~(
5949 CzIII | PIOTR~Bracie, i twój już zegar stanął i nie ruszy~Do drugiego
5950 CzIII | na zegarek)~Co to? na mym zegarku godzina dwunasta?~ ~SENATOR~
5951 Ustep | mamut z tych ziem wstaje,~Żeglarz przybyły z falami potopu,~
5952 TenUs | zwanego mirage, który zwodzi żeglarzy na morzach i podróżnych
5953 CzIII | I wędrowne słyszę ptaki,~Żeglujące na ledwie dostrzeżonym skrzydle;~
5954 CzIII | młodzież gubi.~Eh bien, żegnam więc Panie.~ ~P. ROLLISONOWA~(
5955 CzIII | nowego przybysza?~(pokazując Żegotę)~W Litwie zły to znak płakać
5956 Ustep | widoku~I w pustym miejscu nie zejdą się z szpiegiem.~Szli obcym
5957 TenUs | drewnianych bez resorów i żelaza, wąskich, płaskich i z przodu
5958 Ustep | ścianach, po szczytach,~Po tych żelazach i po tych granitach~Czepiają
5959 CzIII | mocniej pałało,~Wbijam w żelazne woli mej okucie,~Jak nabój
5960 CzIII | Płyną: ta droga prosto do żelaznej bramy.~Tamta jak strumień
5961 Ustep | ziemi,~Za parkanami stoją żelaznenu,~W osobnych klatkach. -
5962 CzIII | Pomyślę: ta mina szara~To żelazo, - z niego potem~Zrobi ktoś
5963 CzIII | długo; ,~Wasilewski nie zemdlał, niezwisnął, nie ciężał,~
5964 CzIII | się - Pani Rollison pada zemdlona na ziemię - Ks. Piotr podchodzi
5965 CzIII | rówiennicy.~On wtenczas miał się żenić; - pomnę, ze przynosił~Dzieciom
5966 CzIII | masz takie trupie ciało,~A żenisz się. Czy wiecie, on ma narzeczoną;~(
5967 CzIII | w tej chwili -~Dziś mój zenit, moc moja dzisiaj się przesili,~
5968 CzIII | ho, Pelikanie!~I ja go zepchnę, i tak, że już nie powstanie.~(
5969 Ustep | Złamano konia, i żołnierz zepchnięty~Leżał pod jazdą płynącą
5970 CzIII | pokoju wytropił,~Nic nie zepsuł i tylko ruble srebrne stopił,~
5971 CzIII | mi nie wydarły,~Ale mi ją zepsuto, przełamano w ręku;~Żywy,
5972 Ustep | uciekły, kocze i landary~Zerwano z płozów; grzmią po bruku
5973 Poem | od carewicza Konstantego zesłany, był oskarżycielem, sędzią
5974 CzIII | Patrząc nań, myśleliśmy, ześmy rówiennicy.~On wtenczas
5975 Ustep | narody~I rzekł: "Rosyję zeuropejczyč mogę,~Obetnę suknie i ogolę
5976 Poem | wiedzą, o co ich powołano; bo zeznania nawet komisja według woli
5977 CzIII | się na poły -~Jeślim nie zgadł, odpowiedz - milczysz! ja
5978 CzIII | Policmejster na koniu; - z miny zgadłbyś łatwo,~Że wielki człowiek,
5979 CzIII | FELIKS~Stój, cicho - zgadłem, że tak będzie -~O, my znamy
5980 Ustep | patrzysz, wnet liczbę ich zgadłeś,~Wiesz, ile w każdym ładunków
5981 CzIII | by szpiegi z oczu co nie zgadły.~Pytany, myśląc zawsze,
5982 CzIII | Co ja zechcę, niech wnet zgadną,~Spełnią,tym się uszczęśliwią,~
5983 CzIII | DOKTOR~(poufale)~I Pan zgadnął? - zje diabła, kto Pana
5984 Ustep | dbały, czy nadto ostrożny -~Zgadują, że to oficer podróżny;~
5985 CzIII | Cię dotąd - żeś Ty jest, zgaduję;~Niech Cię spotkam i niechaj
5986 Poem | prześladowaniu ówczesnym Litwy, zgadzają się na to, że w sprawie
5987 CzIII | dobyłem, wiem o każdym tonie;~Zgadzam je, dzielę i łączę,~I w
5988 CzIII | kaprala zasieką.~ ~ADOLF~Tylko zgaś świecę; - widzisz - ogień
5989 CzIII | serce -~Najlepiej ogień zgasić, dopóki w iskierce.~ ~SEKRETARZ~
5990 CzIII | wyświecił,~Może bym sto gwiazd zgasił, a drugie sto wzniecił -~
5991 CzIII | ruszyło w milczeniu -~Nim zgasną, wojsko wróci na swe stanowiska.~(
5992 Ustep | Wielkie i czyste - iynigdy zgiełk duszy~Niezwykłym rzutem
5993 Ustep | patrzą, czując, że tam muszą zginąć.~ ~Oko nie spotka ni miasta,
5994 Ustep | rubinów;~W górze wierzchołki zginają i łączą,~Kręcą w krużganki
5995 CzIII | krzyknął: "Jeszcze Polska nie zginęła". -~Wpadli w tłum; - ale
5996 Ustep | brzegu,~Łzy gorzkie biegły i zginęły w śniegu;~Lecz Bóg je wszystkie
5997 CzIII | Inaczej, rozdzieleni, wszyscy zginiem marnie.~(Gadają ciszej)~ ~
5998 CzIII | najgłośniej, najhaniebniej zginiesz".~A druga powieść taka. -
5999 Ustep | pod konie, myśląc, żeś je zgładził.~ ~Nazajutrz z dala za placem
6000 CzIII | powieści - człek spłakał się, zgłupiał.~Ej, Feliksie, żebyś ty
6001 CzIII | spod kościoła.~Komenda je zgłuszyła bębnem i rozkazem:~"Do broni -
6002 CzIII | kląl Moskalów, i umrę - i zgniję.~Na wolności wiek cały byłbym
6003 CzIII | GUŚLARZ~Trup to świeży!~W nie zgniłej jeszcze odziezy.~Dymem siarki
6004 CzIII | umieram, umarłem, pochowany, zgniłem,~I toczą mię robaki, szyderstwa,
6005 CzIII | go zła strawa i powietrza zgnilość;~Policzki mu nabrzmiały,
6006 CzIII | poprawić się,~Jeszcze daleko zgon.~ ~DIABEŁ II~(wyciągając
6007 Ustep | pusta, biała i otwarta~Jak zgotowana do pisania karta.~Czyż na
6008 Ustep | grenadyjery;~I było takich trzy zgraje wąsalów.~Za nimi niżsi stali
6009 CzIII | wszystko wyrzuci z kalety,~Nie zgrał się, póki jedną masztukę
6010 CzIII | zostało imię -~Choć szuler zgrany wszystko wyrzuci z kalety,~
6011 CzIII | Zabłyśnie niewidzialna, obłoki zgromadza,~I tworzy deszcz rodzajny
6012 Ustep | najeźdźców barbarzyńskich zgromił,~Do spokojnego wraca Kapitolu.~
6013 CzIII | rady, jego myśli wiedział?"~Zgromiwszy, pił i śmiał się z swymi
6014 CzIII | Boga, po co te łzy, płacze, zgroza.~Patrz - Tomasz, gdy był
|