bold = Main text
     Part                                            grey = Comment text

6015 CzIII  |               tak powie:~"Ty najwięcej zgrzeszyłeś! kary nie wyminiesz,~Lecz
6016 CzIII  |           będzie płacz wieczny i zębów zgrzytanie".~Tak mówił żołnierz rzymski;
6017 CzIII  |             starsi, nieżonaci,~Których zguba niewiele serc w Litwie zakrwawi,~
6018 CzIII  |               wpełznął w jego usta, na zgubęś tu wpełznął,~Z Imię Pańskie
6019 CzIII  |           zadana.~ ~KOBIETA~Ja tu sama zgubię drogę.~ ~GUŚLARZ~Ja tu z
6020 TenUs  |             kto z was urzędem, orderem zhańbiony,~Duszę wolną na wieki przedał
6021 CzIII  |                 jak w mrowisku~Szukają ziamek kadzidła.~ ~Ledwie dobra
6022 CzIII  |               żyta,~Musi tu być w tych ziarnach jakaś moc ukryta;~Schowajmy
6023 CzIII  |                przysposobić~I rozsypać ziarnami po drodze człowieka.~Przyszedł
6024 CzIII  |              siedzieć;~Józef nam coś o ziarnkach mówił, - na te mowy~Gospodarz
6025 CzIII  |           dreszcz, pot, - ach! dreszcz ziębi, chłodzi. -~Ach, Marszałek! -
6026 CzIII  |             imię,~Ja na czarodziejskie ziele~W tajemniczym zaklnę rymie;~
6027 Ustep  |              bąka~Lub polnej pluskwy z zielonawym grzbietem,~A przy nim działo
6028 Ustep  |           mundur i ostrzem sterczała~Z zielonej sukni, strasznie, trupio
6029 Ustep  |       liberalnie.~ ~Car był w mundurze zielonym, z kołnierzem~Złotym. Car
6030 Ustep  |      przyjaciele.~Ich dusze wyższe nad ziemne przeszkody,~Jako dwie Alpów
6031 CzIII  |               najwyższy z czujących na ziemnym padole.~Nie spotkałem Cię
6032 CzIII  |                granicą świata!~I wzrok ziemski, do ciebie wysłany za gońca,~
6033 CzIII  |               się: "Jaka nowina~Z kuli ziemskiej, z mojej chatki~Jaki sen
6034 CzIII  |                mąż? - To namiestnik na ziemskim padole.~Znałem go, - był
6035 CzIII  |               gadać? - dusisz - ledwie ziewam.~ ~KS. PIOTR~Mów prawdę.~ ~
6036 Ustep  |                Tu zbyt gorące lub zbyt zimne nieba,~Srogie i zmienne
6037 CzIII  |           siedzi o chlebie i wodzie,~W zimnym, ciemnym więzieniu, bez
6038 TenUs  |               zachód chyliło.~W dniach zimowych w Petersburgu około godziny
6039 Ustep  |             nie życia,~Zamiast oddechu zionie parą gnicia.~Wiatr zawiał
6040 Poem   |             mają przeczucie Herodowe o zjawieniu się nowego światła na ziemi
6041 CzIII  |              poufale)~I Pan zgadnął? - zje diabła, kto Pana oszuka.~ ~
6042 CzIII  |             jakubiny,~I waszą młodzież zjeść.~ ~JUSTYN POL~Lecz on zapłaci
6043 Ustep  |             tylko trafił weń kopytem~I złamał ramię; kość na wpół rozpadła~
6044 Ustep  |              społem -~Jeden miał żebra złamane, a drugi~Był wpół harmatnym
6045 Ustep  |           wleciał cały szwadron razem;~Złamano konia, i żołnierz zepchnięty~
6046 CzIII  |               masz okno, wybij, skocz, zleć i złam szyję,~I ze mną tu
6047 Ustep  |              knutów grady na karki wam zlecą,~Gdy was pożary waszych
6048 CzIII  |                i cicho, jak lekkie sny zlećmy.~ ~CHÓR ANIOŁÓW~Braciszka
6049 CzIII  |                 Srogość i mnogość kar,~Zlęknie się naszych scen;~Przypomni
6050 CzIII  |          uderzenie piorunu)~ ~WSZYSCY~(zlęknieni)~Słowo stało się ciałem! -
6051 Ustep  |               zwisał,~Wyciągnął, węzły zliczył i zapisał;~Zdawał się mierzyć,
6052 Ustep  |                rząd koni żujących przy żłobie,~Jak kłosy w jednym uwiązane
6053 CzIII  |                 Tatary,~Choćbym został złodziejem, szpiegiem, rozbójnikiem,~
6054 CzIII  |             widać męczennikach,~A co w złodzieju, zbójcy, Turku lub Moskalu.~
6055 CzIII  |           północą,~Chytrość rozumem, a złość nazywacie mocą?~Kto z was
6056 CzIII  |               teraz zabierz z sobą twe złości i błędy,~Skąd wszedłeś i
6057 Ustep  |       Pielgrzym sam jeden; zaśmiał się złośliwie,~Wzniósł rękę, ścisnął i
6058 CzIII  |          jamach czaszki~Żarzą się dwie złote blaszki,~A w środku każdego
6059 CzIII  |               dziecinę~Senną z kolebki złotej, i zmysłów sukienkę~Lekko
6060 Ustep  |           krwią Litwy, łzami Ukrainy~I złotem Polski hojnie zakupiono~
6061 CzIII  |          kochał wielu.~ ~ANIÓŁ~Krzyż w złoto oprawiony~Zdobi królów korony.~
6062 CzIII  |                mi z ręki żar srebrny i złoty,~I dukat ten wyłup mi z
6063 CzIII  |            Potem, gdy was w łańcuchach złotych oprowadzi,~Odda was w ręce
6064 Ustep  |        mundurze zielonym, z kołnierzem~Złotym. Car nigdy nie zruca mundura;~
6065 CzIII  |                 JAKUB~Ale jak nas runt złowi, kaprala zasieką.~ ~ADOLF~
6066 CzIII  |               sobie.~Jeśli cię jeszcze złowię, tak skórę oskrobię,~Że
6067 CzIII  |       zastawiłeśi w twym własnym wniku~Złowiłeś się - Bóg ciebie złowił
6068 CzIII  |                przerażał poczty dźwięk złowrogi.~Nieraz gdyśmy wieczorem
6069 CzIII  |             ranek,~Na sennym jej sercu złożę me skronie:~Jak święty apostoł,
6070 Ustep  |               zrąbane,~Odarte i w stos złożone poziomy,~Tworzą kształt
6071 CzIII  |            niebo trzecie,~Ojcu naszemu złożyć na kolanach dziecię;~Niech
6072 CzIII  |                otulim powiciu,~I znowu złożym w ciało, jak w kolebkę złotą.~ ~
6073 CzIII  |                mur inne pobił. On ręce złożywszy~Bogu dziękował, że mu ocalono
6074 Ustep  |                 Kasy połowę będą mogli złupić,~I jeśli zręcznie dzieło
6075 CzIII  |              mnie twa zbrzydła,~Alem w złych myśli nacisku~Szukał dobrej,
6076 Ustep  |       pytającym rzekli,~Że ranny mówił złym ruskim językiem;~Kiedy niekiedy
6077  Inc   |                Z TĘSKNOTY KU OJCZYŹNIE ZMARŁYM~W ARCHANGIELU, NA MOSKWIE,
6078 Ustep  |             żarzy,~Ani zastyga w czoła zmarszczkach ciemnych -~Jak w twarzach
6079 CzIII  |            pożółkły i zbladły,~W czole zmarszczki półwieku, włosy wszystkie
6080 CzIII  |                 A! - co? - nie patrzy! zmarszczył brwi - spójrzał ukosem?~
6081 CzIII  |           ziemią sczerniała:~Sam autor zmartwychwstały nie umie w niej czytać,~
6082 Poem   |               w swoje odrodzenie się i zmartwychwstanie.~Dzieje męczeńskiej Polski
6083 Ustep  |       zostawiony, tu rozkazu czekał,~I zmarzł, i śniegu już miał za kolana.~
6084 Ustep  |        strzelby angielskie, tam łuki~I zmarzłą niosą cięciwę Kałmuki.~Ich
6085 Ustep  |                stronę,~I wszystko było zmarzłe i znudzone -~Już zastawiano
6086 Ustep  |              blado przezroczyste,~Jako zmarzłego podróżnika oko.~ ~Przed
6087 Ustep  |             plamami czernieje,~Podobne zmarzłej nieboszczyka twarzy,~Która
6088 Ustep  |         stratowany końskimi kopyty.~Ci zmarzli, stojąc przed frontem jak
6089 Ustep  |          wierny znalazł i oszczekał. -~Zmarznął, a w futro nie okrył się
6090 Ustep  |          widziano jego krzyżów cztery;~Zmarznie, lecz wszystkim pokaże ordery;~
6091 Ustep  |                  Dworzanie czują w nim zmianę humoru,~Zły, opryskliwy
6092 Ustep  |           głębi ulic miejskich -~Jakże zmienione, niepodobne wcale~Do owych
6093 Ustep  |             zbyt zimne nieba,~Srogie i zmienne jak humor despoty.~Nie chcieli
6094 CzIII  |                 w pustkach, w ziemi, w zmierzchu.~ ~W miesiąc poszedłem znowu,
6095 CzIII  |           stójcie! - jam się z krukiem zmierzył -~Stójcie - myśli rozplączę -~
6096 CzIII  |             niej bają!~Bywałem w niej, zmierzyłem lepiej jej przestrzenie~
6097 CzIII  |                 SENATOR~(do dam)~Panie zmieszały taniec - jak Panie niegrzeczne.~(
6098 Ustep  |                pałasze~I wszystko było zmieszane w odmęcie:~Na linijowym
6099 CzIII  |              Maryja!~Tu Nowosilcow jak źmija,~Jezus Maryja!~ ~Póki cała
6100 CzIII  |               wrzeszczysz, stujęzyczna źmijo,~ ~DUCH~C'est juste, dans
6101 CzIII  |            musim z tej męczarni~Wrócić zmordowanego, skalanego ducha;~Znowu
6102 CzIII  |              się, i wam radzę szczerze~Zmówić za męczennika spoczynek
6103 CzIII  |            umarło. - Ja pacierz osobny~Zmówię za tego, co te piosenki
6104 CzIII  |        nauczono, i za ojca, i za mamę;~Zmówmy jeszcze i za nich pacierze
6105 CzIII  |              czeka jutro dola.~ ~ADOLF~Zmówże i po Ksawerym pacierz, jeśli
6106 Ustep  |             Ogromnej Newy; lubią iść o zmroku,~Bo czynowników unikną widoku~
6107 Ustep  |              chce zasnąć, gwałtem oczy zmrużą,~Zaśnie głęboko - dawniej
6108 Ustep  |                 nie gada;~Każdego oczy zmrużone, twarz blada,~Każdy trze
6109 CzIII  |            naszych?~ ~JAN~Studentów ze Żmudzi.~ ~WSZYSCY~Na Sybir?~ ~JAN~
6110 Ustep  |           biczyskiem, wszystko z drogi zmyka,~Kto się nie umknął, kibitka
6111 CzIII  |               grają?~ ~DYREKTOR MUZYKI~Zmylili się.~ ~SENATOR~Pałki!~ ~
6112 Ustep  |             drogę i cel biegu;~Ten się zmyliwszy w piechoty szeregu~Dostał
6113 Ustep  |           gmachy wystrojono,~Szampanem zmyto podłogi bufetów~I wydeptano
6114 CzIII  |                imię, i żonie nazajutrz znać dano.~Pisała i latała, prosiła,
6115 CzIII  |         WIĘŹNIÓW~Jaki Antoni?~ ~ŻEGOTA~Znacie bajkę Goreckiego?~A raczej
6116 TenUs  |        czynownik, często są tu użyte w znaczeniu rosyjskim, dla Litwinów
6117 Ustep  |              są chłopcy małe.~Co to ma znaczyć, gdzie ta zgraja leci?~Jakiegoś
6118 CzIII  |           głucha, niema.~ ~KOBIETA~Coż znaczyła w piersiach rana?~ ~GUŚLARZ~
6119 CzIII  |              wyślą;~A jakąż winę naszą znajdą lub wymyślą?~Milczycie, -
6120 TenUs  |             wskazanych   na szubienicę znajdowała się na balach u dworu. W
6121 TenUs  |          zawsze w równej od podróżnego znajdują się odległości i na koniec
6122 CzIII  |              Pan.~ ~REGESTRATOR~Ale tu znajdziem kilka dam.~ ~SOWIETNIK~Ale
6123 CzIII  |            Gubernatorowej)~Chcę zrobić znajomość Starosty,~On piękną żonę,
6124 CzIII  |                 Może się tam z duchami znajomymi wita,~I one mu powiedzą,
6125 CzIII  |                Bracie, Pan Bóg różnymi znakami ostrzega.~ ~PELIKAN~Ten
6126 Ustep  |              Witam cię Krzyża i Pogoni znakiem".~ ~Pielgrzym, zbyt swymi
6127 Poem   |            byli małoletni, należący do znakomitych rodzin litewskich. Dwudziestu
6128 TenUs  |            mundurze świeci dwadzieście znaków honorowych.~ ~22. Ani się
6129 Ustep  |                   Śród dworzan prędzej znalazłbyś stoików,~Wspaniałe dusze -
6130 CzIII  |           mogłem Tomasza.~Daj mi rękę, znałeś mię krótko i niewiele:~Wtenczas
6131 TenUs  |            odmętów.~U wielu historyków znaleźć można opisanie założenia
6132 CzIII  |                 to dziwna.~ ~ADOLF~Nie znaleźli winy.~ ~MISTRZ CEREMONII~
6133 CzIII  |         zgadłem, że tak będzie -~O, my znamy Konrada, co to znaczy, wiemy.~
6134 Ustep  |              jego i w słowach coś było~Znanego uszom i duszy pielgrzyma -~
6135 CzIII  |               choć jesteśmy mało sobie znani,~Przynajmniej Ksiądz mię
6136 TenUs  |               24. Oleszkiewicz, malarz znany w Petersburgu ze swoich
6137 CzIII  |              szły warty,~Małe chłopcy, znędzniałe, wszyscy jak rekruci~Z golonymi
6138 CzIII  |          Ukrzyżuj, - on cesarza koronę znieważa,~Ukrzyżuj, - bo powiemy,
6139 Ustep  |                lotu~Na łyżwach błysną, znikną bez łoskotu,~Jak w panorama
6140 Ustep  |               pierwsi w wozy wsiedli i zniknęli;~Za nimi pierzchły piechotne
6141 CzIII  |               polu roznoszą mięso.~Psy zniknęły. - Nowe dziwo,~Każda część
6142 CzIII  |            dławi;~Sam szatan mu metodę zniszczenia tłumaczy.~ ~KÓŁAKOWSKI~I
6143 Poem   |              działań, a za cel położył zniszczenie polskiej narodowości. Wtenczas
6144 CzIII  |               znam cię po twym jadzie,~Znowuś tu, najchytrzejszy ze wszystkich
6145 Ustep  |           kartami zabawi.~ ~Aż sam się znudził, konia nagle zwrócił~I w
6146 Ustep  |                despotach, carach,~Izba znudzona krzyczy: "Do porządku!"~
6147 Ustep  |                wszystko było zmarzłe i znudzone -~Już zastawiano śniadanie
6148 CzIII  |               pułkownikami.~ ~SENATOR~(znudzony)~Il bat la campagne... Księże,
6149 Ustep  |              Tylko latarkę jego z dala zoczył,~Jak błędna gwiazda świeciła
6150 Ustep  |                    Napis: "Tu monsieur Żoko~Lekcyje daje paryskim akcentem,~
6151 CzIII  |              to owszem dobrze na słaby żołądek;~To żółć porusza, a żółć
6152 CzIII  |           Pragnę" - Rakus octem, Borus żółcią poi,~A matka Wolność u nóg
6153 CzIII  |            zapłakana stoi.~Patrz - oto żołdak Moskal z kopiją przyskoczył~
6154 TenUs  |               są i drogo kosztują. Koń żołnierski gwardyjski płaci się często
6155 Ustep  |             Car rośnie, żyje i - gnije żołnierzem.~ ~Ledwie z kolebki dziecko
6156 Ustep  |           pochylone nad świecą oblicze~Żółte jak obłok nad słońcem zachodu:~
6157 Ustep  |             sprzążek,~Ten sino, tamten żółto przepasany,~Na każdym gwiazdek,
6158 CzIII  |                piersi trupa~Jak wielka żółwia skorupa -~Już zrosła się
6159 CzIII  |               GUŚLARZ~Tak się brzydzę!~Żółwie, padalce, ropuchy:~W jednym
6160 Ustep  |                 Napisał wielki jenerał Żomini,~Że koń, nie człowiek, dobrą
6161 CzIII  |               I potem co rok będę brał żoneczki młode;~Bez przymusu; dość
6162 CzIII  |              To rumieniec żyjący - jak zorzy wniście.~Śmieje się, jak
6163 CzIII  |            córki stojącej obok)~Tylko, Zosieńku, podnieś wzrok.~Może Senator
6164 CzIII  |                Patrzę, więc moja głowa została na karku?~W czapce kartka
6165 Ustep  |               Późno już było, oni dwaj zostali,~Oba samotni, i chociaż
6166 CzIII  |           wieszcza,~Ta ręka i ta głowa zostały mi woku,~I zostaną w mej
6167 CzIII  |          Księdza Piotra)~Waść, Księże, zostań, parę słów mam szepnąć tobie.~(
6168 CzIII  |               przełamano w ręku;~Żywy, zostanę dla mej ojczyzny umarły,~
6169 CzIII  |                Pietrze.~ ~KS. PIOTR~Tu zostaw.~WIĘZIEŃ~Oto jest poduszka.~(
6170 CzIII  |           oddałeś świata użycie,~Serca zostawiasz na wiecznej pokucie,~Dałeś
6171 CzIII  |         FREJEND~Nasz Jacek musiał żonę zostawić w połogu,~A nie płacze -~ ~
6172 CzIII  |              nałożym kaganiec,~Na wpół zostawim w ciele, by nie tracił czucia;~
6173 CzIII  |               ma; błyszczą jak ogniska~Zostawione od wojska, które w nocy
6174 Poem   |                przywilejami imperatora zostawionej Polakom. Towarzystwa te,
6175 Ustep  |          Gdzieniegdzie drzewa siekierą zrąbane,~Odarte i w stos złożone
6176 TenUs  |          wylewam ten kielich trucizny,~Żrąca jest i paląca mojej gorycz
6177 CzIII  |               bluźń, kobieto; syn twój zraniony, lecz żyje.~ ~PANI ROLLISON~
6178 Ustep  |            nadmie, nim jady wybuchnie,~Zrazu przednimi kanonij erami~
6179 Ustep  |             będą mogli złupić,~I jeśli zręcznie dzieło się utai,~Minister
6180 Ustep  |                duszy~Niezwykłym rzutem źrenic nie poruszy,~Nigdy ich długa
6181 CzIII  |           niezgodny na nic.~Ten młody, zrób go za mnie sługą Twojej
6182 CzIII  |             zostać mogę.~Tam beze mnie zrobią czary,~Jest tam inny guślarz
6183 CzIII  |           stworzył,~I większe niżli Ty zrobiłbym dziwo,~Zanuciłbym pieśń
6184 CzIII  |            duchy;~Upokórzmy się Panu i zróbmy akt skruchy.~(modli się)~ ~
6185 CzIII  |             się, żem się do tej strawy zrodził.~ ~FREJEND~(z wymuszoną
6186 CzIII  |          kochał świat rodząc,~Jeśli ku zrodzonemu masz miłość ojcowską; -~
6187 Ustep  |                carskie,~Zaraz do tronu zrodzony paniczyk~Ma za strój kurtki
6188 CzIII  |            wielka żółwia skorupa -~Już zrosła się głowa z ciałem,~Jak
6189 CzIII  |              Nie patrzysz jak w zawiłe zrównanie rachunku; -~Jeśli miłość
6190 Ustep  |           Wioska i zamek wnet z ziemią zrównany~I car ruiny ich zasypał -
6191 Ustep  |                parkan terasu.~Nikt nie zrozumiał, co ta mowa znaczy;~Jedni
6192 TenUs  |          rosyjskim, dla Litwinów tylko zrozumiałe". W Rosji, ażeby nie być
6193 CzIII  |           teraz, jam Cię teraz zbadał,~Zrozumiałem, coś Ty jest i jakeś Ty
6194 Ustep  |          przejdzie straszne - lecz nie zrozumiane.~ ~Koniec Ustępu~ ~
6195 CzIII  |               z opery kawałki,~Oni nie zrozumieli, i stąd zamieszanie.~ ~SENATOR~
6196 Ustep  |       kołnierzem~Złotym. Car nigdy nie zruca mundura;~Mundur wojskowy
6197 Ustep  |             faworu. -~Tak z domu oknem zrucony pies zdycha,~Kot miauknie
6198 CzIII  |             Kapral odchodzi)~ ~KONRAD~(zrywa się)~Nie! - oka mi nie wydarł!
6199 TenUs  |                łez mej ojczyzny,~Niech zrze i pali, nie was, lecz wasze
6200 CzIII  |               i ślepy dumał u kolumny.~Zrzucę ciało i tylko jak duch wezmę
6201 Ustep  |              mrozem niebo żarzy,~Nagle zsiniało, plamami czernieje,~Podobne
6202 Ustep  |          posługą~Między czyscowe dusze zstąpić raczy~I widzi całe w męczarniach
6203 CzIII  |                Plwajmy na tę skorupę i zstąpmy do głębi.~(Odchodzą)~ ~
6204 CzIII  |             łóżka na ziemię)~ ~DIABŁY~(zstępują widomie)~Teraz duszę ze
6205 Ustep  |           człowiekiem;~Powoli wreszcie zszedł aż na tyrana,~Anioły Pańskie
6206 Ustep  |                chłopie,~Jako rząd koni żujących przy żłobie,~Jak kłosy w
6207 Ustep  |           gruby, pełznie wolnym chodem żuka.~Dalej gwardyjskie modniejsze
6208 TenUs  |             wam zwiastują wolność, jak żurawie wiosnę.~ ~Poznacie mię po
6209 CzIII  |               co się stąd wyświęci.~Po zwadzie poszliśmy spać, wszyscy
6210 CzIII  |         przedłuża, rozpala -~Stwarza i zwala.~Śmiało, śmiało! tę chwilę
6211 CzIII  |                więziony,~Myślą i wiarą zwalać i podzwigać trony.~
6212 Ustep  |               myśląc: człowiek ich nie zwali!~ ~Dumali - poszli - został
6213 CzIII  |             słowo~Nie mogłoby jej wnet zwalić.~Lecz czuję w sobie, że
6214 CzIII  |            zostaną tam w pokoju;~Dusza zwana po imieniu~Objawia się w
6215 TenUs  |          widowisko podobne do fenomenu zwanego mirage, który zwodzi żeglarzy
6216 TenUs  |       Czuchońcom.~Finowie, po rosyjsku zwani Czuchońcami albo Czuchnami,
6217 Ustep  |           intendencie prochu -~Ty, nie zważając na ludzi i konie,~Jaszczyków
6218 Ustep  |                I długo siebie nawzajem zważali.~Pierwszy postąpił człowiek
6219 TenUs  |                krainą lodów,~Niech wam zwiastują wolność, jak żurawie wiosnę.~ ~
6220 Ustep  |         ruchome piki,~W pół ciała tęgo związane jak osy.~Dalej z pochyłym
6221 Ustep  |          psiarnia trąbą poduszczona~Na związanego niedźwiedzia uderza,~Widząc,
6222 CzIII  |            biegą - porwali - mój Naród związany~Cała Europa wlecze, nad
6223 CzIII  |             wzywa;~Skacze ku niej trup zwiedziony,~Z grobu na grób, jak szalony.~
6224 Ustep  |              śródziemnego czystych wód zwierciadła~Lub na libijskim wybuchnie
6225 Ustep  |            pałacu~Nie tyle trawi przed zwierciadłem czasów,~Nie robi tyle umizgów,
6226 CzIII  |            DIABEŁ I~Zasnął, wpadnę jak źwierz.~ ~DIABEŁ II~Jako na wróbla
6227 CzIII  |             serce czułe było w liczbie źwierząt,~Któreś Ty w arce zamknął
6228 CzIII  |                znasz mój czyn?~Od Cara zwierzchność mam!~ ~DIABEŁ I~Pardon -
6229 Poem   |              On pierwszy instynktową i zwierzęcą nienawiść rządu rosyjskiego
6230 CzIII  |           DIABŁY~No, i coż?~ ~BELZEBUB~Zwierzyny mi nie płosz.~ ~DIABEŁ I~
6231 CzIII  |          Księże? - milczy!... milczy i zwiesił nos.~Ale go puszczę wolno: -
6232 Ustep  |              krwi i łez wyleli.~ ~Żeby zwieźć głazy do tych obelisków,~
6233 Ustep  |                 jako rybitwy nad wodą,~Zwija się kilku doriców i dragunów;~
6234 Ustep  |            mają kędy spocząć, skrzydła zwinąć,~W dół patrzą, czując, że
6235 CzIII  |             obiedzie.~La princesse nas zwiodła i dziś nie przyjedzie.~Zresztą,
6236 Ustep  |          Wyciągał powróz, który w wodę zwisał,~Wyciągnął, węzły zliczył
6237 Ustep  |           ścięta mrozem nad przepaścią zwiśnie -~Lecz skoro słońce swobody
6238 CzIII  |               i zmysłów sukienkę~Lekko zwleczmy; ubierzmy w światło jak
6239 CzIII  |          powiada, że jeśli Pan zapłatę zwleka,~On zrobi proces.~ ~SENATOR~
6240 CzIII  |          północ, tam z muru - nie, nie zwodzę siebie;~Słyszałam go, słyszałam,
6241 TenUs  |         fenomenu zwanego mirage, który zwodzi żeglarzy na morzach i podróżnych
6242 CzIII  |             jasnych włosów kędzierzawe zwoje.~Wzrok pamiętam, - musiał
6243 TenUs  |                Rosji; naprzód stąd, iż zwolennicy tych wyznań z łatwością
6244 TenUs  |               wymarło. Granit i marmur zwożono morzem ze stron dalekich.~ ~
6245 CzIII  |                I wszystkich oczy nagle zwróciły się ku mnie,~A kapral ciągnął
6246 TenUs  |          polską na bale i uroczystości zwycięskie. Takowe bale opisują się
6247 TenUs  |                za rzecz ważniejszą niż zwycięstwo nad jakim królikiem europejskim.
6248 CzIII  |             pokolenia Judy tu Pan - on zwycięża:~Sieć na lwa zastawiłeśi
6249 CzIII  |       poprowadzi:~Tryumf Cara północy, zwycięzcy - nad dziatwą. -~Wkrótce
6250 Ustep  |               bęben, pułków przewodnik zwyczajny,~Za nim szeregi ciągną się
6251 Ustep  |          koniec była rozmowa skończona~Zwyczajnym śmiechem z głupstw Napoleona;~
6252 Ustep  |                o to,~Wszak cesarz tędy zwykł chodzić piechoto,~I cesarzowa,
6253 CzIII  |             umiem na pamięć.~ ~JENERAŁ~Zwykłeś z sobą nosić.~Masz przy
6254 CzIII  |            głupi więźnie owi:~"Będziem żyć, podziękujmy za życie wodzowi".~
6255 Ustep  |          zdrowie gawiedzi;~"Zdrowia ci życzym", szepcą wojownik!,~Ich
6256 CzIII  |            dziecinnych;~Pókiś knutował Żydów, chociaż i niewinnych,~Milczałam -
6257 Ustep  |           robaczki tracą swoje blaski:~Żyją, do cudzych krajów nie ucieka,~
6258 CzIII  |        uciekającymi)~Przeklęty Doktor! żyjąc nudził mię do mdłości,~A
6259 CzIII  |                niej bije.~To rumieniec żyjący - jak zorzy wniście.~Śmieje
6260 CzIII  |           wonie;~Kwitnącym, pachnącym, żyjącym wiankiem~Kochanka naszego
6261 Ustep  |                płacić cudzoziemców,~By zyskać oklask Francuzów i Niemców,~
6262 TenUs  |       senackich, ciągnących niezmierne zyski z procesów.~ ~6. KOLESKI
6263 CzIII  |              tu Pan Bóg rozsypał garść żyta,~Musi tu być w tych ziarnach
6264 CzIII  |           rogiem rów w ziemi i nasypał żytem,~Naplwał i ziemią nakrył,
6265 CzIII  |            zarzynanych,~I w Hiszpaniji żywcem z wieży wyrzucanych;~Widziałem
6266 CzIII  |              bruku czułam - przez Boga żywego~Tu czuję - krew tę samę,
6267 CzIII  |                biedna kobiéta!~On mnie żywił ze swego szczupłego dochodu -~
6268 CzIII  |                jak w domu, jak w swoim żywiole.~On był na świecie jako
6269 Ustep  |                Jak by najtaniej wojsku żywność kupić.~Cóż, że połowę wymorzą
6270 Ustep  |                I sam hamuje ogień swej żywości;~Dzieci przyjść blisko,
6271 CzIII  |          POLAKÓW. STOJĄCY ROZMAWIAJĄ Z ŻYWOŚCIĄ - TOWARZYSTWO STOLIKOWE
6272 CzIII  |                mej myśli, - i w drodze żywota~Jak kompas pokażą mi, powiodą,
6273 CzIII  |                na Dziady,~Można wzywać żywych cienie.~Ciała będą u biesiady~
6274 CzIII  |             było w mieście -~Wtem ktoś zza muru krzyknął: "Więźnie,
6275 Ustep  |        czerstwe, czyste, białe;~Wyszły zziajane i oblane potem,~Roztopionymi