Part
1 Narod | Ale potem ludzie wyrzekli się BOGA jednego i naczynili
2 Narod | sobie bałwanów, i kłaniali się im, i zabijali na ich cześć
3 Narod | to jest niewolę.~I stała się połowa ludzi niewolnicą
4 Narod | jednego Ojca. Bo wyrzekli się tego pochodzenia i wymyślili
5 Narod | pochwali, to będzie nazywać się cnotą, a co on zgani, to
6 Narod | zgani, to będzie nazywać się zbrodnią.~I znaleźli się
7 Narod | się zbrodnią.~I znaleźli się Filozofowie, którzy dowodzili,
8 Narod | szanował.~I ziemia cała stała się niewolnicą, a nie było takiej
9 Narod | to wierzyć muszą.~I stało się, iż gdy niewola wzmocniła
10 Narod | iż gdy niewola wzmocniła się na świecie, nastąpiło przesilenie
11 Narod | jest szanowne poświęcenie się dla dobra ludzi.~I kto poświęca
12 Narod | nauczał CHRYSTUS, przelękli się sędziowie, którzy sądzili
13 Narod | nieprawości swych; i skończyła się potęga ich wtenczas, kiedy
14 Narod | kiedy najwięcej cieszyli się.~BO CHRYSTUS zmartwychwstał
15 Narod | różnych narodów uważali się za braci, i szli pod jednym
16 Narod | mądrością. I Europa oświecała się, urządzała się i bogaciła
17 Narod | oświecała się, urządzała się i bogaciła się. I nagrodził
18 Narod | urządzała się i bogaciła się. I nagrodził ją BÓG za to,
19 Narod | że zrobiła poświęcenie się dla dobra drugich.~I Wolność
20 Narod | Wolność w Europie rozszerzała się powoli, ale ciągle i porządnie,
21 Narod | wszystko.~Bo królowie stali się źli i szatan wstąpił w nich,
22 Narod | zupełnie wolne nie wyrzekają się ojców swych, owszem, sędziwszych
23 Narod | więc królowie: Starajmy się, aby narody zawsze były
24 Narod | poznają sił swoich; i żeby się kłóciły z sobą, a tak nie
25 Narod | sobą, a tak nie połączą się z sobą przeciwko nam.~Zawołali
26 Narod | Świętej, daleko jest; bijcie się lepiej jedni z drugimi.
27 Narod | Królowie tedy, wyrzekłszy się CHRYSTUSA, porobili nowe
28 Narod | narodów, i kazali im kłaniać się i bić się za nie.~I tak
29 Narod | kazali im kłaniać się i bić się za nie.~I tak zrobili królowie
30 Narod | czasów pogańskich nazywał się cielcem złotym.~Zaś Hiszpanom
31 Narod | to ten sam bałwan, który się nazywał dawniej Mamonem.~
32 Narod | zrobiono bałwana, który się nazywaj Brodsinn, czyli
33 Narod | to ten sam bałwan, który się nazywał dawniej Molochem
34 Narod | Molochem i Komusem.~I kłaniały się ludy bałwanom swoim.~I rzekł
35 Narod | Francuzom: Powstańcie, a bijcie się za Honor. Powstali więc
36 Narod | Honor. Powstali więc i bili się lat pięćset.~A król angielski
37 Narod | rzekł: Powstańcie, a bijcie się za Mamona. Powstali więc
38 Narod | Mamona. Powstali więc i bili się przez lat pięćset. A inne
39 Narod | A inne też narody biły się, każdy za bałwana swego.~
40 Narod | mówili, ii głupstwem jest bić się za wiarę przeciwko poganom,
41 Narod | poganom, ciż sami ludzie bili się za kawał papieru nazwanego
42 Narod | nazwanego traktatem, bili się o port, o miasto, jako chłopi,
43 Narod | jako chłopi, którzy biją się tykami o granice ziemi,
44 Narod | z rozkazu królów i bili się o faktorią, o wór bawełny
45 Narod | w kraj zamorski.~I psuły się narody, tak że spomiędzy
46 Narod | Hiszpanów, jeden tylko znalazł się człowiek chrześcijanin,
47 Narod | Pański i Azją, która stała się stepem, a mogła być krajem
48 Narod | chrześcijańskich. Ale wszyscy śmieli się z owego Genueńczyka i rzekli:
49 Narod | Genueńczyka i rzekli: Śni mu się, i głupi jest.~Więc ów człowiek
50 Narod | naprzód odkryć kraje, gdzie się złoto rodzi: i stamtąd nabrawszy
51 Narod | odkrył Amerykę, która stała się ziemią wolności, ziemią
52 Narod | ziemią świętą. Nazywał się ów człowiek Krzysztof Kolumb,
53 Narod | Europie tymczasem mnożyło się bałwochwalstwo. A jako u
54 Narod | figury nakreślone, tak stało się i w Europie.~Bo Włosi wymyślili
55 Narod | siebie cześć jego i bijąc się o niego osłabli, i zgłupieli,
56 Narod | cześć jej, i kazali bić się za nią.~Aż pruski król nakreślił
57 Narod | jest Bóg nowy. I kłaniano się temu kołu, i nazywano tę
58 Narod | okrągłości obcinano.~I znaleźli się Filozofowie, którzy pochwalili
59 Narod | najsławniejszych. Pierwszy nazywał się Machiawel, co znaczy z greckiego:
60 Narod | zaś żyje dotąd, i zowie się Ancillon, co znaczy z lacińskiego:
61 Narod | przez pośmiewisko nazwał się CHRYSTUSEM, Bogiem pokoju.~
62 Narod | Wenera bezwstydna, nazywająca się czystą dziewicą.~I ta Katarzyna
63 Narod | była bezbożną, bo modląc się i spowiadając się, zabrała
64 Narod | modląc się i spowiadając się, zabrała w niewolę kilka
65 Narod | który Patriarcha nie dał się uwieść żonie Putyfara, i
66 Narod | u pogan dawnych.~I psuły się narody, tak że spomiędzy
67 Narod | że spomiędzy nich znalazł się tylko jeden człowiek, obywatel
68 Narod | Ameryki. Człowiek ten nazywa się Lafayette. I jest ostatni
69 Narod | jeszcze duch poświęcenia się, reszta ducha chrześcijańskiego.~
70 Narod | chrześcijańskiego.~Tymczasem kłaniały się Interesowi wszystkie narody.
71 Narod | bałwana, tedy jak naród bije się z narodem, tak potem bić
72 Narod | z narodem, tak potem bić się będzie miasto z miastem,
73 Narod | naród polski nie kłaniał się nowemu bałwanowi i nie miał
74 Narod | czcicieli jego, którzy nazywają się z francuskiego egoistami.~
75 Narod | wielki naród, Litwa, połączył się z Polską, jako mąż z żoną,
76 Narod | Wolności, iż wszyscy nazywali się bracią, i najbogatsi, i
77 Narod | całe pokolenia. I stała się liczba braci wielka jako
78 Narod | wolnych i bracią nazywających się jako w Polsce.~A na koniec
79 Narod | nazywano braci ślachtą, iż się ślachcili, to jest zbratali
80 Narod | chrześcijanin w Polsce ślachcił się i nazywał się ślachcicem,
81 Narod | Polsce ślachcił się i nazywał się ślachcicem, na znak, ii
82 Narod | posłyszawszy o tym zatrwożyli się w sercach swych i rzekli:
83 Narod | sprawiedliwego, który nie kłania się bałwanom naszym. Pójdźmy,
84 Narod | dwaj drudzy królowie nucili się i związali naród polski.
85 Narod | Interes.~A rządca ten nazywał się Kazimir Perier, imieniem
86 Narod | nieprawości swych, i kończyła się potęga ich wtenczas, kiedy
87 Narod | potęga ich wtenczas, kiedy się najwięcej cieszyli.~Bo naród
88 Pielgr| pielgrzymstwie nie nazywa się tułaczem, bo tułacz jest
89 Pielgr| A tymczasem Polak nazywa się pielgrzymem, iż uczynił
90 Pielgr| okrętach wielkich popili się majtkowie i zbuntowali się,
91 Pielgr| się majtkowie i zbuntowali się, i potłukli narzędzia, przez
92 Pielgr| wszakże okręty zdawały się na pozór równie potężne
93 Pielgr| brzegu, a chociaż rozbił się przy brzegu, uratowali się,
94 Pielgr| się przy brzegu, uratowali się, ludzie i uratowali narzędzia
95 Pielgr| znowu odbudują.~I pokazało się, że wielkość i moc okrętów
96 Pielgr| potężne zabłądzą i rozbiją się. A kto z nich wyratuje się,
97 Pielgr| się. A kto z nich wyratuje się, nie odbuduje okrętu.~ ~
98 Pielgr| wszystkich naukach, a kiedy stała się prostakiem, oto zaczęła
99 Pielgr| prostakiem, oto zaczęła ruszać się.~I oświecone były królestwa:
100 Pielgr| widzieliście, że porodziły się i poumierały, a nie zmartwychwstają.~
101 Pielgr| któreś cenił, stały ci się nieużyteczne, a te, któreś
102 Pielgr| IV~Nie uciekajcie się pod opiekę książąt, urzędników
103 Pielgr| piorunami ciągną, ucieka się pod opiekę dębów wielkich
104 Pielgr| dębów wielkich albo puszcza się na wodę wielką.~Książęta
105 Pielgr| myślcie, aby urząd przez się zły był i nauka przez się "
106 Pielgr| się zły był i nauka przez się " zła była, ale je ludzie
107 Pielgr| którym człowiek dobry dawał się przybijać i męczyć dla dobra
108 Pielgr| potrzebną do poświęcenia się. A namiestnik CHRYSTUS:
109 Pielgr| namiestnik CHRYSTUS: nazywał się sługą sług.~A nauka podług
110 Pielgr| ludzie podli zaczęli cisnąć się do urzędu jako do łoża ciepłego,
111 Pielgr| truciznę, i głos ich stał się jak szum młynów pustych,
112 Pielgr| więc młyny szumią, a nikt się z nich nie nakarmi.~A Wy
113 Pielgr| nakarmi.~A Wy staliście się kamieniem probierczym książąt
114 Pielgr| i z urzędu swego bogacą się. Ale ci, którzy najwięcej
115 Pielgr| którzy najwięcej troszczą się i najmniej śpią, a prześladowani
116 Pielgr| są ci, którzy wzbogacili się przedając naukę swą, i nakupili
117 Pielgr| cała Europa musi nauczyć się od Was, kogo nazywać mądrym.
118 Pielgr| święty, duch poświęcenia się, więc zwojowali Imperatora.~
119 Pielgr| ucywilizowanych i macie od nich uczyć się cywilizacji, ale wiedzcie,
120 Pielgr| człowieka, który poświęcał się za Ojczyznę swą, jako Scevola
121 Pielgr| i Decjusz, a poświęcenie się takie nazywano obywatelstwem.
122 Pielgr| chrześcijańska, która każe poświęcać się nie tylko za Ojczyznę swą,
123 Pielgr| cywilizowanymi, tedy obruszyłby się gniewem i zapytałby, jakim
124 Pielgr| obywatel.~Nie dziwujcie się więc tak bardzo narodom,
125 Pielgr| jeżeli naród dobrze mający się i dobrze jedzący i pijący
126 Pielgr| tedy kto lepiej rządzi się jak pszczoły; ale na człowieka
127 Pielgr| cnotliwi i pilni, uczyli się dobrze i zyskali poszanowanie
128 Pielgr| wszystkich, i dobrze im się wiodło, i postąpili znacznie
129 Pielgr| A widząc, iż im dzieje się dobrze, wzbili się w dumę
130 Pielgr| dzieje się dobrze, wzbili się w dumę i rzekli: Szanują
131 Pielgr| innych mieszkali i ubierali się, i świata używali.~Ale iż
132 Pielgr| przestali więc zgłaszać się do ojca, i pokłócili się
133 Pielgr| się do ojca, i pokłócili się z nim, i zaczęli sami starać
134 Pielgr| nim, i zaczęli sami starać się o pieniądze, sposobem naprzód
135 Pielgr| smutni, umyślili pocieszać się pijaństwem i rozpustą i
136 Pielgr| swój rozum, spróbujmy, czy się nie pocieszymy, używając
137 Pielgr| potem stracili miarę i stali się pijakami wielkimi i rozpustnikami,
138 Pielgr| a ojciec dowiedziawszy się wydziedziczył ich, i oddani
139 Pielgr| I ci, co nie wstydzili się całego świata, wstydzili
140 Pielgr| całego świata, wstydzili się łajdaków, którzy w więzieniu
141 Pielgr| pracowali z nimi, i obawiali się, aby łajdacy nie powiedzieli
142 Pielgr| siedzieli w domu, a jak się wyuczyli w szkole, stali
143 Pielgr| wyuczyli w szkole, stali się tli; nauka tedy musi być
144 Pielgr| ojciec mądry był i nie zraził się tym, i posłał młodszych
145 Pielgr| którzy najpiękniej ubierali się i tańczyli, i najlepszą
146 Pielgr| wojny robili i wyuczyli się najlepiej maszerować, i
147 Pielgr| Wam: Nie Wy macie uczyć się cywilizacji od cudzoziemców,
148 Pielgr| chrześcijańskiej.~Dobrze jest uczyć się rzemiosł i sztuk, i nauk;
149 Pielgr| dzikich można nauczyć s się wiele rzeczy potrzebnych.
150 Pielgr| rzeczy potrzebnych. Uczcie się tedy, abyście żyli pracą
151 Pielgr| i nauki.~Nie spierajcie się z cudzoziemcami rozumowaniem
152 Pielgr| miasto na ziemi, zdarzyło się, iż wszczął się w mieście
153 Pielgr| zdarzyło się, iż wszczął się w mieście onym pożar.~Powstali
154 Pielgr| przyjdzie.~Ale ogień wzmógł się bardzo i pożarł domy tych,
155 Pielgr| jednego zabitego rodziło się dziesięć. A gospodarze na
156 Pielgr| psiarnię, a barany ich pasą się bez pasterza od owych czasów
157 Pielgr| wszyscy wymarli, i stał się powiat ten pusty, a po gajach
158 Pielgr| zaczęli znowu ludzie kadzić się i uciekał, aż znalazł się
159 Pielgr| się i uciekał, aż znalazł się człowiek mądry i rzekł im:
160 Pielgr| im: Złe powietrze rodzi się daleko od was, w bagnie,
161 Pielgr| będzie.~Ale owi ludnie lenili się iść daleko i obawiali się
162 Pielgr| się iść daleko i obawiali się śmierci, więc wkrótce pomarli
163 Pielgr| niezgodni, są jak barany, które się odłączają od trzody, bo
164 Pielgr| żołnierze, którzy odłączają się od obozu, bo nie widzą nieprzyjaciela;
165 Pielgr| Was ma ducha poświęcenia się.~Ale jeśli niektórzy z Was
166 Pielgr| jeśli niektórzy z Was różnią się od drugich, tedy dlatego,
167 Pielgr| pozna.~Ale skoro ubiorą się wszyscy w czamary polskie,
168 Pielgr| czamary polskie, i poznają się wszyscy, i usiędą na kolanach
169 Pielgr| Bądźcie pewni, iż znajdą się ludzie, których obowiązkiem
170 Pielgr| złowionego, nie spieszycie się ciągnąć go na szubienicę.
171 Pielgr| francuskim, tedy podało się zaraz trzystu sześćdziesięciu
172 Pielgr| od dobrej strony.~Gotując się do przyszłości, potrzeba
173 Pielgr| przyszłości, potrzeba wracać się myślą w przeszłość, ale
174 Pielgr| o ile człowiek gotujący się do przeskoczenia rowu wraca
175 Pielgr| przeskoczenia rowu wraca się w tył, aby się tym lepiej
176 Pielgr| rowu wraca się w tył, aby się tym lepiej rozpędzić.~ ~
177 Pielgr| cudzym.~Onego czasu rozbił się okręt; wszakże część ludzi
178 Pielgr| ich tylko łajali i urągali się nad nimi.~Niektórzy wywodzili,
179 Pielgr| skałę podwodną. I stała się między nimi kłótnia wielka,
180 Pielgr| Rzekli więc: Rozejdźmy się, a szukajmy sposobu do życia.
181 Pielgr| rzemiosła swego.~I stało się, że wszyscy tęsknili do
182 Pielgr| znowu w radę.~I znalazł się między nimi człowiek prosty,
183 Pielgr| rzekł im:~Pracując i żywiąc się, zapominacie, że musimy
184 Pielgr| każdy kupi siekierę, a uczy się pływać.~Zaś ludzie morscy,
185 Pielgr| nami są, niech wywiedzą się o morzu i o brzegach tutejszych,
186 Pielgr| zbudujem prędko okręt, nim się obejrzą ludzie brzegu tego.
187 Pielgr| mając siekiery, obronimy się.~Rzekli więc: Obierzmy sternika.~
188 Pielgr| nami kłótnia, tedy skończy się, bo mocniejsi słabszych
189 Pielgr| kłótnia nigdy nie skończy się, bo nam nie wolno ani zabijać
190 Pielgr| i spiski takie nie udają się, bo jaki początek, taki
191 Pielgr| dziecię poczęte z ojca, który się obżarł i opił, głupie jest
192 Pielgr| radę albo zmowę, upokorzcie się przed oczyma Waszymi, albowiem
193 Pielgr| ma zgody.~Stąd nie mówi się do ludzi: podnieście się
194 Pielgr| się do ludzi: podnieście się do zgody, ale: skłońcie
195 Pielgr| do zgody, ale: skłońcie się do zgody.~A kto chce związać
196 Pielgr| więc rozumy Wasze, a zwiążą się.~W uroczystościach Waszych
197 Pielgr| domy wielkie i schodzić się gromadnie na rynkach.~Nie
198 Pielgr| szanownym nie przez poświęcenie się, ale przez ubiór; i czepiają
199 Pielgr| jako nierządnice, które się bielą i różują, i stroją,
200 Pielgr| brzydsze, tym piękniej ubierają się.~Wy noście czamary powstańskie,
201 Pielgr| Ojczyzny. Czamarą zaś nazywa się po polsku strój, w który
202 Pielgr| imiona ich.~A któż wie, jak się nazywa król neapolitański,
203 Pielgr| i wariata, który włóczy się po ulicach i lud śmieszy.~
204 Pielgr| drugich, jak jadają i ubierają się, i mieszkają, tylko patrzcie
205 Pielgr| wariata najgłośniej śmieją się drudzy wariaci.~A człowiek
206 Pielgr| Sędzią, natenczas wydaje się nikczemność jego, bo lękliwy
207 Pielgr| chwili.~Nie rozróżniajcie się między sobą mówiąc: Ja jestem
208 Pielgr| Mazur bracia są; czyż kłócą się bracia o to, iż jednemu
209 Pielgr| XIII~Nie spierajcie się o zasługi Wasze i o pierwszeństwo,
210 Pielgr| wstąpić na szczeble, zaczęli się odpychać i obalili drabinę.
211 Pielgr| stracił siłę i zatrzymał się, drugim zawalając drogę.
212 Pielgr| następujący żołnierz targał się z nim i oderwał go, i w
213 Pielgr| innych zepchnął; zrobiło się zamieszanie wielkie, i wszyscy
214 Pielgr| przed sobą, i zastawiał się nim jak tarczą, i postawił
215 Pielgr| i klęskę; a jeśli chwali się z zasługi swej, zasiewa
216 Pielgr| złożył. Przyjdzie czas, że się karbom napełni, a Pan Bóg
217 Pielgr| złożył.~Ale jeśli chwalić się będziecie, iż tyle a tyle
218 Pielgr| głęboko schowana pokaże się sławnie; a kto ją tak schowa,
219 Pielgr| a kto ją tak schowa, że się na tym świecie nigdy nie
220 Pielgr| nigdy nie pokaże, tedy ukaże się w wieczności, i huk jej
221 Pielgr| ludziach, którzy skarżą się mówiąc: Waleczni byliśmy,
222 Pielgr| ludziach; którzy skarżą się mówiąc: Oto ten, który stoi
223 Pielgr| na nieprzyjaciela, ogląda się na prawo, na lewo? Nie ogląda
224 Pielgr| prawo, na lewo? Nie ogląda się, ale naprzód idzie. Bo kto
225 Pielgr| naprzód idzie. Bo kto ogląda się na prawo i na lewo, tchórz
226 Pielgr| lewo, tchórz jest. Oglądać się i oglądać jest rzecz Naczelnika.~
227 Pielgr| ludziach, którzy skarżą się mówiąc: Naczelnik nasz pomylił
228 Pielgr| Naczelnik nasz pomylił się, dając znaki, wybierając
229 Pielgr| zasługa bez urzędu stała się okazalszą na wieki.~ ~
230 Pielgr| drudzy Was nie zrozumieją, aż się nawrócą.~ ~Pewien chrześcijanin
231 Pielgr| ujrzał, iż zbójca wykrada się z lasu i dąży ku karczmie,
232 Pielgr| razem na Żydy, a podzielim się łupem ich.~Gajowy miał w
233 Pielgr| ptaszki, przecież rzucił się na rozbójnika i ranił go,
234 Pielgr| mocniej zraniony, i porwali się za barki, i bili się długo,
235 Pielgr| porwali się za barki, i bili się długo, aż rozbójnik obalił
236 Pielgr| lasu. Gajowy zaś zawlókł się do karczmy dla ratunku.~
237 Pielgr| zraniłem, ale skoro wyleczy się, wróci; a jeśli tu nie wróci,
238 Pielgr| zwiążcie; a jeśli boicie się, pomóżcie mnie; rozbójnik
239 Pielgr| zaś widzieli z karczmy, co się stało, i wiedzieli, że ich
240 Pielgr| ich obronił; ale obawiali się, aby nie prosił zapłaty.~
241 Pielgr| i milczeć, a podzieliłby się ze mną dobrem waszym. Mogłem
242 Pielgr| Broniłeś nas, bo spodziewałeś się zapłaty. Jakoż daliśmy tobie
243 Pielgr| Rzekli mu znowu Żydzi: Biłeś się ze zbójcą, bo wiemy, żeś
244 Pielgr| szedł na bój, uzbroiłbym się lepiej, wziąłbym kule i
245 Pielgr| was.~Więc Żydzi zadziwili się bardzo i rzekli: Powiedz
246 Pielgr| Powiedz tedy, . a przyznaj się, dlaczegoś to zrobił, co
247 Pielgr| chrześcijański; ale gdybyście się nawrócili do Chrześcijaństwa,
248 Pielgr| moje, nie potrzebując pytać się mnie. I to rzekłszy wyszedł
249 Pielgr| mówili między sobą: Chlubi się, że jest mężny, a jęczy;
250 Pielgr| przewodnik.~A skoro ujrzeli się na dnie jamy, zmierzyli
251 Pielgr| czekali w milczeniu; posilając się pokarmem, który mieli w
252 Pielgr| głodu jego.~Niektórzy lękali się, aby przewodnik nie zostawił
253 Pielgr| Więc milcząc pożegnali się; i myślili podróżni: Przewodnik
254 Pielgr| ludzi, drugi raz nie podejmę się nigdy przewodnictwa.~I trwało
255 Pielgr| umyślili tymże sposobem ratować się.~Ale był spór, kogo postawią
256 Pielgr| barkach, a słudzy obawiali się, aby panowie wyszedłszy
257 Pielgr| ich.~Wszyscy zaś obawiali się wypuścić przewodnika, bo
258 Pielgr| bili; musiał im tedy zakląć się przysięgą wielką, iż powróci.~
259 Pielgr| jedni chcieli puszczać się dalej w drogę, drudzy szukać
260 Pielgr| niewiernego przewodnika. Kłócili się więc z sobą i rozłączyli.~
261 Pielgr| grożąc przewodnikowi; i stało się, iż im nikt nie chciał przewodniczyć,
262 Pielgr| dobrze zna drogi, podjął się innych prowadzić. I stało
263 Pielgr| innych prowadzić. I stało się, iż był znowu innym przyczyną
264 Pielgr| Boży na puszczy.~Strzeżcie się w pielgrzymstwie utyskiwania
265 Pielgr| jest.~Przetoż strzelcie się grzechu narzekania i wątpienia,
266 Pielgr| tak i między Wami trafiają się ludzie zaraźliwi, to jest
267 Pielgr| zmartwychwstanie Polski, chociaż bił się o nie i pielgrzymuje o nie.~
268 Pielgr| A choroba jego pokazuje się w słowach takich: Wiedziałem,
269 Pielgr| było głupstwem, ale biłem się walecznie za sprawę powstania,
270 Pielgr| czamarę, i każą mu namyślać się w domu przez pewną liczbę
271 Pielgr| liczbie dni obaczą, czy się wyleczył i czy wstąpiła
272 Pielgr| wiara i łaska ; a jeśli się wyleczył i wyrzeka się grzechu,
273 Pielgr| jeśli się wyleczył i wyrzeka się grzechu, tedy ogłoszą go
274 Pielgr| zaraźliwiec mówi, iż bije się dla honoru, tedy i oficer
275 Pielgr| moskiewski mówi, iż bije się dla honoru; i Włoch, który
276 Pielgr| honoru; i Włoch, który mści się zabijając sztyletem rywala
277 Pielgr| rywala swego, mówi, że mści się za honor; a cóż znaczy głupi
278 Pielgr| Człowiek zaraźliwy bije się w polu i zabija dwóch nieprzyjaciół,
279 Pielgr| wróciwszy do domu, śmieje się przed dziećmi z BOGA i z
280 Pielgr| BOGA i z Wiary.~A niech się nie tłumaczy mówiąc, iż
281 Pielgr| bałwochwalców.~Nie obruszajcie się tak bardzo na bałwochwalców,
282 Pielgr| szczenięcia. Bo Bóg ich, który się nazywa Wszechmocność ludu,
283 Pielgr| nowy zakon poświęcenia się i miłości.~Albowiem Anglia
284 Pielgr| liberalistów swarzących się o dwie Izby, i o Izbę dziedziczną,
285 Pielgr| wolność druku, nie dziwujcie się mądrości ich, jest to mądrość
286 Pielgr| Saduceusze, którzy kłócą się o tref i o koszer; a nie
287 Pielgr| Wolności, tedy gniewają się i wołają jak doktory na
288 Pielgr| jakie mógł prorok urodzić się w Nazarecie? a jak on śmie
289 Pielgr| uzdrawiać, i krzyczeli: Godzili się w szabas uzdrawiać? Godzili
290 Pielgr| szabas uzdrawiać? Godzili się w czasie pokoju europejskiego
291 Pielgr| iż głupi są i zarażają się bałwochwalstwem, czcią Baala
292 Pielgr| ludów wolnych. Alboż kłóci się Litwin z Polakiem o granice
293 Pielgr| należące innym nie dostało się. A reszta rodziny okien
294 Pielgr| piecu ja sam tylko grzać się będę, bo jeden tylko piec
295 Pielgr| przetoż popsuli dom i bili się często o światło, ciepło,
296 Pielgr| zakonu; ci bracia Wasi mylą się, jako pierwsi chrześcijanie,
297 Pielgr| opisują, a ojcu i bratu wierzy się bez obligu.~Przetoż bądźcie
298 Pielgr| najpełniejsi są poświęcenia się.~ ~Pewne sieroty szukały
299 Pielgr| chcemy, bo z nas bogaci się będzie.~Obróciły więc oczy
300 Pielgr| w końcu, bo tak nauczył się w szkole; ale iż sprawy
301 Pielgr| innych ; a on sam zadziwi się, iż tak mądrze mówił.~Owóż
302 Pielgr| dobrej, może być pewny, iż się drzewa urodzą, i nie ma
303 Pielgr| o formie drzew i lękać, się, aby się dęby nie urodziły
304 Pielgr| drzew i lękać, się, aby się dęby nie urodziły z kolcami,
305 Pielgr| Ojczyzny i duch poświęcenia się, a bądźcie pewni, iż wyrośnie
306 Pielgr| lekarze nie chcieli zgodzić się, jeden żadnym sposobem nie
307 Pielgr| na ten głos syna obudziła się, i wyzdrowiała. Lekarzów
308 Pielgr| niewoli, niż gdyby zbudzić się miała według arystokracji;
309 Pielgr| leży, niż gdyby zbudzić się miała według demokracji;
310 Pielgr| Ojczyznę, i za tę walkę bić się wszyscy powinni.~Powiadano
311 Pielgr| Wolności i Wasze poświęcenie się dla niej nie będzie doskonalsze
312 Pielgr| doskonalsze od nauki i poświęcenia się Francuzów i Niemców, i Anglików,
313 Pielgr| bił nieprzyjacioły, i stał się możny i sławny.~Rzekł więc
314 Pielgr| Pani, abym z tobą ożenił się i królował spokojnie. A
315 Pielgr| rozgniewany rzekł: Oto starzeję się i utyłem, a mam ustawicznie
316 Pielgr| a nieprzyjaciel wzmógł się i przyciągnął do dóbr jego,
317 Pielgr| niszczyć.~Tedy on wódz zerwał się i wyjechał do ludu, i zaczął
318 Pielgr| zaczął wołać: Uzbrójcie się, a idźcie za mną bronić
319 Pielgr| prostego żołnierza, a ten stał się wodzem, i słuchano go, i
320 Pielgr| pielgrzymstwo Wasze stanie się dla mocarstw kamieniem obrazy.~
321 Pielgr| a oto kamień ten stanie się kamieniem węgielnym i głową
322 Pielgr| skruszy; a kto nań potknie się, ten upadnie i nie powstanie.~
323 Pielgr| służyliśmy tobie, zmiękcz się, a zrób otwór, abyśmy się
324 Pielgr| się, a zrób otwór, abyśmy się skryli od młota.~A despotyzm
325 Pielgr| mędrkowie angielscy, nadymacie się z rodu waszego i mówicie:
326 Modl | kobiety i dzieci modlą się do Ciebie w skrytości. myślą
327 Modl | BOŻE Kościuszków! zlituj się nad Ojczyzną naszą i nad
328 Modl | nami. Pozwól nam modlić się znowu do Ciebie obyczajem
329 Modl | rodzinie naszej pozwól modlić się w kościołach miast naszych
330 Modl | naszych. A wszakże niech się stanie nie nasza wola, ale
331 Lit | opiekunie Polski, ~Módl się za nami.~Święty Kazimierzu,
332 Lit | opiekunie Litwy, ~Módl się za nami.~Święty Józafacie,
333 Lit | Józafacie, opiekunie Rusi, ~Módl się za nami.~Wszyscy święci
334 Lit | Rzeczypospolitej naszej, ~Módlcie się za nami.~Od niewoli moskiewskiej,
|