Part

  1 1 |         WIERSZ SŁOTY: ~O ZACHOWANIU SIĘ PRZY STOLE~ ~Gospodnie,
  2 1 |         chlebowem stole.~Zgarnie na się wszytko pole,~Cso w sto[do]le
  3 1 |           pokojem sieść,~A przy tem się ma najeść.~A mnogi idzie
  4 1 |           ukrojił drugiemu,~A grabi się w misę przod,~Iż mu miedźwno
  5 1 |          gdzie go nie posadzą;~Chce się sam posadzić wyszej,~Potem
  6 1 |           mu powie jeżdżały.~U wody się poczyna cześć;~Drzewiej,
  7 1 |           Tedy ją na ręce dają -~Tu się więc starszy poznają,~Przy
  8 1 |           starszy poznają,~Przy tem się k stołu sadzają.~Za to się
  9 1 |          się k stołu sadzają.~Za to się ma każdy wziąć,~Otłożywszy
 10 1 |      drugiemu słuchać.~Panny, na to się trzymajcie,~Małe kęsy przed
 11 1 |         trzymajcie,~Małe kęsy przed się krajcie!~Ukrawaj często
 12 1 |        często a mało,~A jedz, byleć się jedno chciało.~Tako panna,
 13 1 |            pani~Ma to wiedzieć, cso się gani;~Lecz rycerz albo panoszą~
 14 2 |        cyrkwi rok od roka.~ ~Lasota się trudził,~Szatan go pobudził,~
 15 2 |              a pokoja nabyć,~musimy się modlić~Bogu, a miecz naostrzyć,~
 16 2 | Antykrystowa;~prawdę popi tają,~iże się jej lękają,~leż pospolstwu
 17 3 |             prośby wysłuchał.~A gdy się mu syn narodził,~Ten się
 18 3 |            się mu syn narodził,~Ten się w lepsze przygodził:~Więcci
 19 3 |       chcesz kazać,~Po twej woli ma się to stać.~A więc mu cesarz
 20 3 |          była ubostwu w czas.~A gdy się z nią pokładał,~Tej nocy
 21 3 |      niebieskim krolewstwie;~Jutroć się bierzę od ciebie~Służy[ć]
 22 3 |           nigdy nie gniewaj;~Chowaj się w[e] czci i w kaźni,~Nie
 23 3 |           Namilejszy mężu moj!~Tego się po mnie nic nie boj;~Każdy
 24 3 |            zajutra wstał,~Od obiada się precz brał;~O tym nikt nie
 25 3 |           mogł piechotą nosić;~Więc się na morze wezbrał,~A ociec
 26 3 |        Niegdy mroz, niegdy woda.~Eż się stało w jeden czas,~Wstał
 27 3 |        Szedł do tego człowieka,~Jen się kluczem opieka,~I rzekł
 28 3 |            tym mrozie nie leży.~Żak się tego barzo lęknął,~Wstawszy,
 29 3 |      Wstawszy, kościoł otemknął.~To się niejedną dziejało,~Ale się
 30 3 |          się niejedną dziejało,~Ale się często dziejało.~Więc żak
 31 3 |            Nieluba mu fala była,~Co się mu ondzie wodziła.~Tu się
 32 3 |           się mu ondzie wodziła.~Tu się w[e]zbrał jeko mogę,~Wsiadł
 33 3 |        Wsiadł na morze w kogę,~Brał się do ziemie do jednej;~Do
 34 3 |          była jego myśl padła.~Więc się wietr obrocił;~Ten-ci ji
 35 3 |           sobie płaszczem głowę;~Tu się był weń zamęt wkradł,~Mało
 36 3 |         skutki, co je płodził,~Jako się na świat narodził.~A gdy
 37 3 |            A gdy Bogu duszę dał,~Tu się wieliki dziw stał:~Samy
 38 3 |              co w Rzymie były.~Więc się po nim pytano,~Po wszytkich
 39 4 |          śmierć w jej postawie.~Gdy się moglił Bogu wiele,~Ostał
 40 4 |             blada, żołte lice~Liści się jako miednica;~Upadł ci
 41 4 |           oczy, żywot blady,~Groźne się tego przelękną!,~Padł na
 42 4 |           niego przemowiła:~- Czemu się tako barzo lękasz?~Wrzekomoś
 43 4 |           to barzo prosił,~Abych ci się ukazała,~Wszytkę swą moc
 44 4 |       Oglądaj postawę moje:~Każdemu się tak ukażę,~Gdy go żywota
 45 4 |          żywota zbawię.~Nie [lę]kaj się mię tym razem,~Iż mię widzisz
 46 4 |          ciała pot poskoczy;~Rzucęć się, jako kot na myszy,~Aż twe
 47 4 |             ciężko wdyszy.~Otchoceć się z miodem tarnek,~Gdyć przyniosę
 48 4 |          mną, boć mam działo,~Gdy o się ze mną mowić chciało;..~ ~
 49 4 |           wielmi skromnie:~Lęknąłem się, eż nic po mnie.~Ta mi rzecz
 50 4 |     przykrego przemowiła,~Zerwałaby się we mnie każda żyła;~Nagle
 51 4 |          mało,~Boć nie wiem, coć mi się stało:~Mgleję wszytek i
 52 4 |        możesz mi wierzać,~Nie chcęć się dzisia zniewierzać!~ ~Wstał
 53 4 |          Wstał mistrz jedwo lelejąc się,~Drżą mu nogi, przelęknął
 54 4 |            Drżą mu nogi, przelęknął się.~ ~Magister dicit:~Miła
 55 4 |         dicit:~Miła Śmierci, gdzieś się wzięła,~Dawno liś się urodziła?~
 56 4 |        gdzieś się wzięła,~Dawno liś się urodziła?~Rad bych wiedział
 57 4 |             owszejki nie ruszał~Ani się na nie pokuszał,~Rzeknąc
 58 4 |             owoc ruszyć radził.~Ewa się ułakomiła,~Śmiałość uczyniła;~
 59 4 |       Śmiałość uczyniła;~W ten czas się ja poczęła;~Gdy Ewa jabłko
 60 4 |            ciebie poczty nosić,~Aby się dała przeprosić;~Dał bych
 61 4 |            morzyć żywych wiele;~Gdy się jimę z kosą plęsać,~Chcę
 62 4 |           lać w gardło smołę.~Jedno się poruszę,~Wszytki nagle zdawić
 63 4 |         zdawię dziewki, chłopce,~Aż się chłop po sircu smiekce.~
 64 4 |       Biegam za nimi z pogonią;~Kto się rad ku bitwie miece,~Utnę
 65 4 |            zapłaty.~ ~Dobrzy mniszy się nic boją,~Ktorzy żywot dobry
 66 4 |            Acz mą kosę poznają,~Ale się jej nie lękają;~To wszytlkim
 67 4 |         wzgardzenie,~Świeczszczy mu się naśmiewali,~Za prawego ji
 68 4 |         przydzie dzień sądny,~Gdzie się nic skryje żadny,~Uźrzą
 69 4 |             obłudne jimienie,~Cośmy się w niem kochali,~A swe dusze
 70 4 |       świecie,~Zły mnich we wszytko się miece.~Jestli wsiędzie na
 71 4 |             nalepsze kołacze;~Umaże się jako wiła,~Wżdy mu ta rzecz
 72 4 |       drugdy mu zbiją plece,~A wżdy się w niem coś złego miece -~
 73 4 |            kun i,~A nie wiem, gdzie się okuni;~Odejmę mu kożuch
 74 4 |           co czystość chowają,~Jako się u Boga mają?~ ~Mors respondit:~
 75 4 |              Targano je osękami.~Ja się temu dziwowała,~Gdym w nich
 76 5 |        smętku, ma żałości!~Nie mogę się dowiedzieci,~Gdzie mam pirwy
 77 5 |       umrzeci,~Dusza nie wie, gdzie się dzieci.~ ~C.~Com miał jimienia
 78 5 |          wszytko opuścici,~Na wieki się nie wrocici.~ ~D.~Dziatki
 79 5 |              eja, dusza moja,~Ockni się, dawnoś spała,~Nie masz
 80 5 |         ciało, barzo stęka,~Duszyca się barzo lęka,~Bog się z liczby
 81 5 |         Duszyca się barzo lęka,~Bog się z liczby upomina,~Dyjabeł
 82 5 |           otworzone.~ ~N.~Nie gdzie się przed bogiem skryci,~Dusza
 83 5 |    droższego na tem świecie,~Tanieś się dyjabłu przedała,~Iżeś się
 84 5 |          się dyjabłu przedała,~Iżeś się w grzeszech kochała.~ ~P.~
 85 5 |            chrzcie) ślubowała,~Gdyś się dyjabła otrzekała,~Jego
 86 5 |            przestępowała.~ ~Q.~Qwap się rychło ku spowiedzi,~Kapłany
 87 5 |          sidła stawiają.~ ~W.~Wircę się, wołam pomocy,~Nikt za mię
 88 5 |          iżem cię gniewał,~Ale ciem się nie odrzekał.~ ~Z.~Zażżycież
 89 6 |         bydlą z pany kmiecie,~Wiele się w jich siercu plecie. ~Gdy
 90 6 |           umyślnie na to godzi, ~Iż się panu źle urodzi. ~Gdy pan
 91 6 |           prostak na postawie, ~Boć się zda jako prawy wołek,~Alić
 92 7 |        Andrzeja Tęczyńskiego! ~Boże się go pożałuj, człowieka dobrego, ~
 93 7 |           to źle udziałali, ~Żeście się ukwapili, człowieka zabili. ~
 94 7 |     niewierny zdradźca,~Z Greglarem się radzili, jakoby ji zabić
 95 8 |    wieczerzy czasu jutrzennego,~Gdy się modlił w ogrodzie Oćcu Bogu
 96 8 |          cóż ji krzyżowali, Żydowie się śmieli;~Janowi polecona
 97 8 |        polecona Matka jego miła,~Tu się dusza Krystowa z ciałom
 98 8 |         złoto, drogie kamienie, ~By się nam nie słodziło tego czasu.
 99 10|      Usłyszycie moj zamętek,~Jen mi się [z]stał w Wielki Piątek.~
100 10|        ożalala.~Zamęt ciężki dostał się mie, ubogiej żenie,~Widzęć
101 10|      służyła.~Przemów k matce, bych się ucieszyła,~Bo już jidziesz