Part

 1 1 |          STOLE~ ~Gospodnie, daj mi to wiedzieć,~Bych mogł o tem
 2 1 |            Cso le na niwie zwięże,~To wszytko na stole lęże;~Przetoć
 3 1 |            czego wie doma chowany,~To mu powie jeżdżały.~U wody
 4 1 |            się k stołu sadzają.~Za to się ma każdy wziąć,~Otłożywszy
 5 1 |   Otłożywszy jedno swąć;~Mnodzy za to nics nie dbają,~Iż jim o
 6 1 |        drugiemu słuchać.~Panny, na to się trzymajcie,~Małe kęsy
 7 1 |           Tako panna, jako pani~Ma to wiedzieć, cso się gani;~
 8 1 |      wszytkę dobroć mamy,~Jedno na to sami dbajmy.~I toć są źli,
 9 1 |             Kto nie wie, przecz by to było,~Ja mu powiem, ać mu
10 1 |      skończenia nagłego.~Przymicie to powiedanie~Prze waszą cześć,
11 1 |      grzeszny sługa twoj,~Prosi za to twej miłości,~Udziel nam
12 3 |         kazać,~Po twej woli ma się to stać.~A więc mu cesarz dziewkę
13 3 |           Innocencyjusz mu dziano;~To ten był cesarz pirzwy,~Archodojusz
14 3 |            po nim jeko spita.~Więc to święte plemię~Przyszło w
15 3 |            nikt nie wiedział.~Więc to zawżdy wstawał reno,~Ano
16 3 |        Wstawszy, kościoł otemknął.~To się niejedną dziejało,~Ale
17 3 |         staremu, i młodemu.~A gdyż to po nim uznali,~Wieliką mu
18 3 | Nigdziejsmy go nie widzieli.~A gdy to ociec usłyszał ta słowa,~
19 3 |            stoła padać.~Jego ociec to usłyszał,~Iż jemu synowo
20 3 |          Jedno młode dziecię było,~To im więc wzjawiło,~A rzekąc:
21 3 |            wy nie wiecie o tym~Kto to umarł? Jąć wam powiem:~U
22 3 |            wszytcy prosili Boga za to,~Aby jim Bog pomogł na to,~
23 3 |          to,~Aby jim Bog pomogł na to,~By mu mogli list otjąć,~
24 3 |         rzymskiego cesarzow.~A gdy to ociec...~(Końca brak).~ ~
25 4 |      mistrz wybrany,~Prosił Boga o to prawie,~By uźrzał śmierć
26 4 |        rzecz tako nosił,~Iżeś go o to barzo prosił,~Abych ci się
27 4 |       Chcąc ji zbawić wszej biady.~To wszytko w jego moc dał,~
28 4 |       wschod, na południe,~A umiem to działo cudnie;~Od połnocy
29 4 |            każdego morzę, łupię,~O to nigdy nie pokupię:~Kanonicy
30 4 |         Sprawiając jich niewiery -~To wszytko będzie wzjawiono~
31 4 |   Proboszcze, sufragany,~Ani mam o to przygany;~Wszytki mnichy
32 4 |            Ale się jej nie lękają;~To wszytlkim dobrem pospolno -~
33 4 |         niego wypędzę duszę.~Mowię to przez kłamu wierę,~Dam ji
34 5 |        miał w skrzyni i w komorze,~To mi wszytko opuścici,~Na
35 5 |           z siebie winy.~ ~K.~Kaki to moj rozum głupi!~Sobiem
36 5 |     krwawym potem;~Co mnie dzisia, to wam potem. Amen.~ ~ ~
37 6 |            wszytek:~Bo umyślnie na to godzi, ~Iż się panu źle
38 7 |    ANDRZEJA TĘCZYŃSKIEGO~  ~A jacy to źli ludzie mieszczanie krakowianie, ~
39 7 |          jim odpowiedzieli, żeście to źle udziałali, ~Żeście się
40 7 |             że tego pomścili!~Jaki to syn szlachetny Andrzeja
41 9 |      jimienia Bożego. ~ ~Pamiętaj, to tobie wiele, ~By czcił święta
42 10|           dziatkami nie były takie to pozory,~Jele ja, nieboga,