Part

 1 1|          ją na ręce dają -~Tu się więc starszy poznają,~Przy tem
 2 3|        był oćca barzo lepszy.~Ten więc służył Bogu rad.~Iże był
 3 3| dwadzieścia, k temu cztyrzy lata,~Więc k niemu rzekł ociec słowa
 4 3|       twej woli ma się to stać.~A więc mu cesarz dziewkę dał~A
 5 3|           go mogł piechotą nosić;~Więc się na morze wezbrał,~A
 6 3|           Żona po nim jeko spita.~Więc to święte plemię~Przyszło
 7 3|      Śrzebro, złoto popom, żakom.~Więc sam pod kościołem siedział,~
 8 3|      księstwie nikt nie wiedział.~Więc to zawżdy wstawał reno,~
 9 3|            Ano kościoł zamkniono;~Więc tu leżał podle proga,~Falę,
10 3|          Ale się często dziejało.~Więc żak powiedał każdemu,~I
11 3|       Brał od nich jełmużny jich,~Więc wiesioł był,~Iż ji tym Bog
12 3|          mogła płaczu przestać.~A więc świętemu Aleksemu,~Temu
13 3|          Tu była jego myśl padła.~Więc się wietr obrocił;~Ten-ci
14 3|         Tu silno rzewno zapłakał,~Więc ji Boga dla chował.~A gdy
15 3|            Co sobie nic czynił.~A więc gdy już umrzeć miał,~Sam
16 3|        Wszytki, co w Rzymie były.~Więc się po nim pytano,~Po wszytkich
17 3|         młode dziecię było,~To im więc wzjawiło,~A rzekąc: Aza
18 3|          go jedno szukać chcecie.~Więc tu papież z kardynały,~Cesarz
19 3|       Zwony wżdy zwonili sami;~Tu więc była ludzi siła,~Silno wielka
20 3|       cztyrzy świece stały,~Co są więc w sobie święty ogień miały.~
21 3|         rozdrzeć nicht ręki jemu.~Więc wszytcy prosili Boga za