Part

 1 1 |      nie dadzą,~Siędzie, gdzie go nie posadzą;~Chce się sam
 2 2 |     Lasota się trudził,~Szatan go pobudził,~by cesarzem łudził~
 3 3 |       śrzebra, złota dosyć,~Co go mogł piechotą nosić;~Więc
 4 3 | mieście, w Jelidocei.~Nie znał go jeden jeko drugi,~A on poznał
 5 3 |       powiedzieli:~Nigdziejsmy go nie widzieli.~A gdy to ociec
 6 3 |      swego,~Przed grodem i jął go prosić:~W jimię syna bożego~
 7 3 |     domiech szukano;~Nie mogli go nigdzie najć.~A wżdy nie
 8 3 |    wschodem ji najdziecie,~Acz go jedno szukać chcecie.~Więc
 9 3 |        z ręki wziąć,~Nie mogli go mu wziąć:~Ani cesarz, ani
10 3 |    mogli list otjąć,~A wżdy mu go nie mogli otjąć,~Eżby ale
11 4 |      tę rzecz tako nosił,~Iżeś go o to barzo prosił,~Abych
12 4 |     Każdemu się tak ukażę,~Gdy go żywota zbawię.~Nie [lę]kaj
13 4 |        jemu ryby z morza~Chcąc go zbawić wszego gorza;~Polecił
14 4 |    Jedno mu drzewo zakazał,~By go owszejki nie ruszał~Ani
15 4 |     pocznie dziwy stroić,~Nikt go nie może ukoić;~Kto chce
16 4 |    pogonię z kosą!~Nie dba, iż go kijem biją,~Zawod biega
17 7 |        Tęczyńskiego! ~Boże się go pożałuj, człowieka dobrego, ~
18 10|       ono twe wesele,~Cożeś mi go obiecował tak barzo wiele~